Algemene anesthesie voor dementie
Narcose wordt altijd geassocieerd met een verhoogd risico in dementie patiënten. Dit wordt al duidelijk tijdens de planning van de anesthesie, aangezien de getroffen personen geen betrouwbare uitspraken kunnen doen over hun eerdere ziekten en medicatie. Bovendien zijn regels zoals de vastend periode vóór anesthesie zijn voor deze patiënten moeilijk uit te voeren.
Personen met dementie bovengemiddelde aantallen lijden aan een passageway-syndroom. Dit is een verhoogde staat van verwarring na anesthesie, die binnen een paar dagen afneemt. In sommige gevallen is er een toename van dementie na een operatie wordt ook gemeld.
Kosten
Voor grote operaties waarvoor narcosealgemene anesthesie wordt door iedereen vergoed volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen. Voor operaties waarbij a narcose is niet absoluut noodzakelijk, het moet gedeeltelijk door de patiënt worden betaald. Dit bevat verstandskies operaties bijvoorbeeld. in dit geval kost algemene anesthesie ongeveer 250 € voor het eerste uur en ongeveer 50 € voor elk extra half uur. Daarnaast kan een ziekenhuisverblijf nodig zijn, wat bij niet nodig zou zijn plaatselijke verdoving.
Geschiedenis van anesthesie
anesthetica worden al honderden jaren gebruikt. De eerste anesthetica waren gassen die werden toegediend aan de testpersonen. Ze waren moeilijk te controleren en veroorzaakten veel doden.
Het bekendste verdovingsmiddel in de geschiedenis was ether, dat werd gebruikt in 1846. Rond 1869, lachgas was gebruikt. Het gebruik van anesthetica in de vorm van intraveneus toegediende medicijnen trad voor het eerst in werking in het midden van de 19e eeuw. Anesthetica worden voortdurend doorontwikkeld om een nog betere beheersbaarheid en vermindering van bijwerkingen voor de patiënt te bereiken.
Samengevat
Algemene anesthesie is een procedure waarbij het bewustzijn van de patiënt, evenals het gevoel van pijn en de controle van spierbewegingen wordt opgeschort. Algemene anesthesie wordt altijd toegepast wanneer een grote chirurgische ingreep moet worden uitgevoerd of wanneer de patiënt vanwege de ernst van zijn of haar ziekte in een kunstmatige diepe slaap moet worden gebracht om beter te worden behandeld. Voordat de verdoving wordt toegediend, wordt de patiënt geïnformeerd en voorgelicht over de procedure en mogelijke risico's en bijwerkingen.
meestal de anesthesie-inductie begint de volgende dag voor de vastend geduldig. Allereerst moet hij zuurstof door een masker ademen om het te verzadigen bloed. Vervolgens krijgt hij via een veneuze toegang een slaapmedicijn en een spierverslapper.
Met het effect van deze medicijnen verdwijnt het vermogen van de patiënt om zelfstandig te ademen. Hij wordt geïntubeerd en gevoed door een ventilator. Bovendien krijgt hij via de ader.
Alle medicijnen worden met regelmatige tussenpozen volautomatisch met een pompje ingespoten. De vitale functies en vitale functies worden tijdens de procedure permanent bewaakt. Als alle medicijnen via de aderen worden toegediend, heet dit totale intraveneuze anesthesie (TIA).
Het is ook mogelijk om tijdens de procedure de slaapopwekkende medicatie in gasvorm toe te dienen. Zodra de chirurgische procedure is voltooid, wordt de toegediende medicatie teruggedrongen. Eerst wordt de verdoving verminderd, daarna de spierverslappende medicatie na afloop van de operatie.
Zodra de patiënt weer kan ademen, wordt hij of zij geëxtubeerd en onder toezicht naar een verkoeverkamer gebracht. Algemene anesthesie is tegenwoordig een laag risico geworden. Misselijkheid wordt vaak geklaagd, ambities zijn incidenteel. Het levensbedreigende kwaadaardige hyperthermie is tegenwoordig een zeldzaamheid bij anesthesie.
