Hoe hydrochloorthiazide werkt
Hydrochloorthiazide werkt rechtstreeks in de nieren. Daar wordt het gehele bloedvolume ongeveer driehonderd keer per dag doorgelaten. Daarbij wordt de zogenaamde primaire urine door een filtersysteem (nierlichaampjes) naar buiten geperst.
Deze primaire urine bevat nog steeds dezelfde concentratie zouten en kleine moleculen (zoals suiker en aminozuren) als het bloed. Het wordt via de niertubuli getransporteerd, waar het wordt geconcentreerd in de secundaire of uiteindelijke urine, in het nierbekken, de urineleiders en uiteindelijk in de blaas.
Concentratie wordt bereikt door het opnieuw opnemen van water en energierijke stoffen (zouten, suikers, aminozuren) die nog bruikbaar zijn voor het lichaam in de niertubuli. Op deze manier levert de 180 liter primaire urine die een volwassene per dag produceert, ongeveer twee liter uiteindelijke urine op.
Dit vermindert effectief het bloedvolume en de hoeveelheid water die zich in de weefsels ophoopt. Hierdoor wordt de bloeddruk verlaagd, waardoor het hart minder intensief hoeft te werken. Dit ontlast zowel het hart als de bloedvaten in de buurt van het hart.
Thiazidediuretica, waaronder hydrochloorthiazide, hebben een vlakke dosis-responscurve. Dit betekent dat, in tegenstelling tot lisdiuretica (zoals furosemide), hogere doses niet geassocieerd zijn met een grotere diurese.
Absorptie, afbraak en uitscheiding
Na inname wordt hydrochloorthiazide grotendeels vanuit de darm in het bloed opgenomen, waar na twee tot vijf uur ongeveer 75 procent wordt aangetroffen. Het oefent zijn effect uit in de niertubuli, wat ongeveer één tot twee uur na inname merkbaar is.
Ten slotte wordt het actieve ingrediënt via de nieren in de urine uitgescheiden. Ongeveer zes tot acht uur na inname heeft de helft van het actieve ingrediënt het lichaam verlaten.
Wanneer wordt hydrochloorthiazide gebruikt?
- Hoge bloeddruk (arteriële hypertensie)
- Waterretentie in de weefsels (oedeem)
- Hartfalen (hartinsufficiëntie) voor symptomatische therapie
Hydrochloorthiazide wordt vaak toegediend in combinatie met andere actieve ingrediënten die een gerichter effect hebben op de onderliggende ziekte (bijvoorbeeld bij hartfalen samen met ACE-remmers). Hierdoor wordt de bloeddrukverlagende werking van bijvoorbeeld hydrochloorthiazide versterkt.
Bij chronische onderliggende ziekten kan het diureticum langdurig worden gebruikt.
Hoe hydrochloorthiazide wordt gebruikt
Hydrochloorthiazide wordt gewoonlijk in tabletvorm, ongekauwd, met voedsel en een glas water ingenomen. Het wordt eenmaal daags in de ochtend ingenomen.
De onderhoudsdosering bij hoge bloeddruk ligt doorgaans tussen de 12.5 en 50 milligram.
Wat zijn de bijwerkingen van hydrochloorthiazide?
Vaak (bij één op de tien tot honderd behandelde mensen) zijn bijwerkingen onder meer hoge urinezuurspiegels (hyperuricemie, wat kan leiden tot jichtaanvallen bij jichtpatiënten), hoge bloedsuikerspiegels (hyperglykemie), huiduitslag met jeuk, verlies van eetlust misselijkheid, braken, impotentiestoornissen en een daling van de bloeddruk bij het opstaan vanuit een zittende of liggende positie (orthostatische hypotensie) – vooral aan het begin van de behandeling met hydrochloorthiazide.
Waar moet rekening mee worden gehouden bij het gebruik van hydrochloorthiazide?
Contra-indicaties
Hydrochloorthiazide mag niet worden gebruikt bij:
- acute glomerulonefritis (ontsteking van de nierlichaampjes)
- ernstige nierfunctiestoornis
- Elektrolytische aandoeningen
- @ jicht
- uitdroging (uitdroging of uitdroging)
Interacties
Niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen (NSAID's) die vaak als pijnstillers worden ingenomen (zoals acetylsalicylzuur = ASA, ibuprofen, naproxen, diclofenac) kunnen de werking van hydrochloorthiazide verzwakken. Hetzelfde geldt voor coxibs (selectieve COX-2-remmers), die ook tot de groep van NSAID’s behoren.
Voorzichtigheid is geboden bij het gelijktijdig gebruik van actieve ingrediënten met een smal therapeutisch bereik – d.w.z. actieve ingrediënten waarvan de dosering nauwkeurig moet worden aangehouden, omdat overdosering of onderdosering snel optreedt. Dergelijke middelen omvatten hartglycosiden zoals digoxine en digoxine, en stemmingsstabilisatoren zoals lithium. In combinatie met hydrochloorthiazide wordt controle van de bloedspiegel aanbevolen.
Diabetici moeten hun bloedglucosewaarden regelmatig controleren wanneer ze hydrochloorthiazide gebruiken.
Leeftijdsbeperking
Hydrochloorthiazide is niet goedgekeurd voor gebruik bij kinderen en adolescenten omdat er onvoldoende gegevens zijn over de werkzaamheid en veiligheid in deze leeftijdsgroep.
Omdat hydrochloorthiazide bij zwangere vrouwen kan leiden tot een verminderde toevoer naar de placenta en dus naar het kind, mag het niet tijdens de zwangerschap worden gebruikt. Als een diureticum echter absoluut noodzakelijk is, kan de werkzame stof worden gebruikt.
Hydrochloorthiazide is aanvaardbaar tot een dosering van 50 mg per dag tijdens de borstvoeding.
Hoe u medicijnen kunt krijgen met hydrochloorthiazide
Geneesmiddelen die hydrochloorthiazide bevatten, zijn op recept verkrijgbaar en in apotheken in Duitsland, Oostenrijk en Zwitserland in elke dosering, verpakkingsgrootte en combinatie.
Hoe lang is hydrochloorthiazide bekend?
Hydrochloorthiazide werd in 1955 ontwikkeld door chemicus George deStevens en al in 1958 op de markt gebracht. Het was een van de eerste actieve ingrediënten die de bloeddruk effectief en betrouwbaar konden verlagen. Intussen zijn er talloze combinatiepreparaten en generieke geneesmiddelen beschikbaar die de werkzame stof hydrochloorthiazide bevatten.
