Diagnose
De diagnose wordt stap voor stap gesteld. Eerst verduidelijkt de arts of de knobbel permanent is of pas na de stoelgang. De pijn is ook een belangrijke indicatie.
Vervolgens vindt er een inspectie plaats en controleert de arts of er tekenen van ontsteking zichtbaar zijn en of de knobbel herkenbaar is. Om te controleren of er een kwaadaardige ziekte aanwezig is, kan de arts een digitaal rectaal onderzoek doen waarbij de anus wordt gepalpeerd met de vinger tot aan de middelste sluitspier. Als de bevindingen onduidelijk zijn, a biopsie (weefselmonster) kan ook worden genomen.
Het eerste aanspreekpunt is meestal de huisarts, die sommige oorzaken ook zelf kan behandelen. In het geval van abcessen of aambeien kan een verwijzing naar een chirurg nodig zijn. Een proctologisch onderzoek kan ook nuttig zijn om kwaadaardige ziekten op te helderen. Gynaecologen kunnen de eerste behandeling ook overnemen als de vrouwen zich prettiger voelen bij hun gynaecoloog. Afhankelijk van de oorzaak kan voor verdere behandeling een andere arts nodig zijn, maar het eerste onderzoek kan altijd door de huisarts worden uitgevoerd.
Bijbehorende symptomen
Indien een abces of andere ontsteking is de oorzaak van de bult, er zijn vijf typische symptomen. Het eerste belangrijkste symptoom is de pijn, dat in de technische taal ook wel dolor wordt genoemd en vaak de reden is voor een bezoek aan de dokter. Het tweede symptoom is zwelling, waarbij de term tumor niet betekent kanker.
toegenomen bloed bloedsomloop leidt tot roodheid en opwarming, genaamd rubor en calor. Een ontsteking van de anus kan ook worden gemeld als een functionele beperking, Functio laesa, omdat de ontlasting erg onaangenaam wordt. Andere oorzaken van een bult kunnen ook tot jeuk leiden.
In het geval van een kwaadaardige ziekte kunnen getroffen personen de zogenaamde B-symptomatisch melden. Deze omvatten ernstig, onbedoeld gewichtsverlies, koorts en nachtelijk zweten. In dit geval is het essentieel om een ​​mogelijke tumorziekte op te helderen.
Afhankelijk van de positie van de bult kan er ook sprake zijn van een verstoorde lediging. Dit kan beide betekenen constipatie en diarree. Fecaal incontinentie is ook mogelijk.
In het geval van aambeien door een achterstand van bloed in lever ziekten zijn de typische leversymptomen, zoals een gele verkleuring van de huid en een waterbuik, mogelijk. Allergische reacties, bijvoorbeeld op nieuw ondergoed, kunnen een jeukende uitslag veroorzaken. Jeuk wordt soms ook beschreven bij aambeien.
sommige seksueel overdraagbare aandoeningen kan ook leiden tot jeukende knobbeltjes in het anale gebied. De jeuk kan meestal worden gekalmeerd door zalven, maar de oorzaak moet nog worden gezocht. Sommige parasitaire ziekten veroorzaken ook ernstige jeuk in het anale gebied. Jeuk en het krabben dat ermee gepaard gaat, kan leiden tot toegangspoorten voor bacteriën, wat tot verdere symptomen kan leiden.
