Ondervoeding: oorzaken, symptomen en behandeling

Ondervoeding, ondervoeding of ondervoeding is vrij zeldzaam in de westerse wereld, maar ondervoeding kan nog steeds voorkomen als gevolg van onbegrepen dieet of eenzijdige voeding. Vooral kinderen en adolescenten kunnen hierdoor grote schade oplopen in hun mentale en fysieke ontwikkeling ondervoeding​ Dit moet worden vermeden door een gezonde en uitgebalanceerde voeding.

Wat is ondervoeding?

Ondervoeding is een eenzijdig, gebrekkig dieet die belangrijke toevoegingen mist, koolhydraten, mineralen en vitaminen​ Ondervoeding wordt gespecificeerd in ondervoeding en ondervoeding. Ondervoeding is een voorwaarde waarbij het lichaam duidelijke tekenen van gebrek aan energie vertoont. De ontbrekende componenten (proteïne, vitaminen) moet elders aan het lichaam worden geleverd om een ​​functionerende stofwisseling in stand te houden. Ondervoeding wordt vaak geassocieerd met een vitaminegebrek​ Degenen die getroffen zijn door ondervoeding hebben er meestal ook last van ondergewicht en / of uitdroging​ In eenvoudige bewoordingen verwijst ondervoeding naar een discrepantie tussen de behoefte aan voedingsstoffen en de opname van voedingsstoffen.

Oorzaken

Ouderen en verpleeghuispatiënten hebben meer kans op ondervoeding, vooral als ze niet meer voor zichzelf kunnen zorgen dieet en niet genoeg voedsel en vloeistoffen consumeren. Pathologisch anorexia nervosa leidt tot aanzienlijke ondervoeding. We spreken hier niet meer van ondervoeding, maar van ondervoeding, en dat kan leiden tot de dood indien onbehandeld. Vooral jonge meisjes worden getroffen door deze vorm van ondervoeding. Dit eetstoornis heeft zijn oorzaken in de sociale sfeer (mode, slankheidsideaal) en moet in de eerste plaats psychologisch worden behandeld. Hetzelfde geldt voor boulimia (eetbuistoornis). Voedsel-allergie of een overdreven verandering van dieet kan ook leiden ondervoeding. Ondervoeding wordt vaak geassocieerd met armoede. In feite lijden mensen in ontwikkelingslanden vaak aan levensbedreigende ondervoeding als gevolg van eenzijdig en gebrek aan voedsel. Zelfs het eten van slechts één voedingsmiddel (voornamelijk vis, voornamelijk rijst) leidt tot ernstige deficiëntieverschijnselen.

Symptomen, klachten en tekenen

Symptomen van ondervoeding treffen het hele lichaam wanneer alle of bijna alle voedingsstoffen ontbreken. Anders treden er ook specifieke symptomen op bij het ontbreken van individuele stoffen. Een gebrek aan koolhydratenleidt bijvoorbeeld tot problemen met de bloedsomloop, 피로, een gevoel van zwakte en hoofdpijn​ Soms treden visuele stoornissen op. EEN eiwitgebrek manifesteert zich in een verzwakte immuunsysteem en een vermindering van spiermassa massa​ Bovendien worden de zelfgenezende krachten van het lichaam verzwakt en nemen andere ziekten een ernstiger verloop aan. Een tekort aan individu vitaminen or mineralen manifesteert zich in verschillende symptomen. Er zijn bijvoorbeeld veranderingen in het uiterlijk van de huid en haar groei. Een ijzertekort leidt tot bloedarmoede en ernstig 피로​ Andere symptomen die kunnen optreden bij ondervoeding zijn onder meer permanente problemen met de bloedsomloop. Deze verhogen het risico op vallen en ongevallen. Bewegingspatronen kunnen worden verstoord en skeletspieren worden zwakker. Het risico op botten breuk is verhoogd. Dit kan ook worden veroorzaakt door afgebroken stof in de botten​ Bovendien is er een verzwakt hart-​ Het pompt meestal langzamer en hartritmestoornissen ontwikkelen. Ademen wordt ook oppervlakkiger en ademhalingen worden korter. Milde ondervoeding leidt meestal alleen tot vermoeidheid en verlies van eetlust​ Ernstige ondervoeding kan de genoemde symptomen veroorzaken, evenals neurologische aandoeningen (vooral voorbijgaande neurologische uitval).

Diagnose en verloop

Ondervoeding komt langzaam op gang en wordt in eerste instantie nauwelijks opgemerkt. Het lichaam voelt lusteloos en moe aan, samen met concentratiestoornissen en een verhoogde vatbaarheid voor ziekte (verkoudheid, huid uitslag). Pas later wordt het gewichtsverlies merkbaar, doordat het lichaam bij ondervoeding in eerste instantie de ontbrekende voedingsstoffen uit de eigen reserves van het lichaam haalt. De huid wordt grijs en droogt uit, spieratrofie en maag ontstekingen komen voor. Te zwaar mensen krijgen door ondervoeding problemen met de bloedsomloop. Ondervoeding kan door de huisarts worden vastgesteld door middel van een onderzoek en een bloed test. zijn ondergewicht kan een teken zijn van ondervoeding. Ouders moeten letten op veranderingen in de eetgewoonten van hun kinderen en tijdig ingrijpen. Uitdroging (te weinig vochtinname) gedurende een lange periode kan leiden naar bloedarmoede en zelfs beroerte.

Complicaties

Kwantitatieve ondervoeding leidt steevast tot een aantal secundaire complicaties als deze niet wordt gecorrigeerd. Naast gewichtsverlies en gebrek aan energie, omvatten secundaire complicaties onder meer slechte wond genezen, een ernstig verzwakt immuunsysteem en botdichtheid verlies. Visie en de hersenen worden ook beïnvloed, wat leidt tot cognitieve stoornissen. Bovendien leidt een gebrek aan vet altijd tot een gebrek aan in vet oplosbare vitamines, wat ook een gevoelig effect heeft op de cel volksgezondheid en immuunsysteem​ Secundaire complicaties van ondervoeding kunnen zelfs door eenvoudige infectieziekten, lichte verwondingen of toegenomen spanning​ Alle aandoeningen worden verergerd door de problemen met de bloedsomloop en zenuwschade die optreden als gevolg van tekorten aan mineralen. Een tekort aan ijzer leidt tot bloedarmoede, onder andere. De complicatie aan het einde van elke ernstige ondervoeding is de dood. Vooral kinderen worden hier getroffen. Kwalitatieve ondervoeding leidt tot complicaties die afhankelijk zijn van het type middel dat niet of te weinig wordt ingenomen. Tekort aan vitamines en mineralen leiden tot zenuwaandoeningen, tekorten aan het immuunsysteem en algemene zwakte. Vooral ouderen worden hier getroffen. Het gebrek aan sterkte verergert ook reeds bestaande aandoeningen, waardoor het sterftecijfer door cardiovasculaire problemen en dergelijke toeneemt. Onvoldoende inname van eiwitten en vetten veroorzaakt onder meer spierafbraak en degeneratie van weefsels. Het einde van kwantitatieve ondervoeding is niet noodzakelijk de dood. Ziekten die worden verergerd door ondervoeding zijn eerder een risicofactor.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Ondervoeding is een ernstige zaak voorwaarde die over het algemeen altijd door een geschikte arts moeten worden behandeld. Als er ondervoeding is, mist het menselijk lichaam belangrijke voedingsstoffen die niet op normale wijze worden opgenomen. Om deze reden moeten deze voedingsstoffen kunstmatig worden geleverd. Met voedingssupplementen of via een kunstmatige buis moeten de belangrijke voedingsstoffen worden toegediend. Degenen die afzien van medische en medicamenteuze behandeling, stellen zichzelf bloot aan grote risico's. In veel gevallen is er een algemeen gevoel van malaise, hoofdpijn en een verzwakking van het hele immuunsysteem. Getroffen personen zijn vatbaarder voor infectieziekten, aangezien er geen verdediging kan worden opgebouwd. Het volgende is dus van toepassing: Bij huidige ondervoeding mag het bezoek aan de arts niet worden uitgesteld. Al bij de eerste tekenen en symptomen moet een geschikte arts worden bezocht. De oorzaak van ondervoeding moet echter worden vastgesteld. Alleen het bestrijden of elimineren van de symptomen is niet voldoende. Degenen die in een vroeg stadium medische behandeling zoeken, kunnen echter een snel en volledig herstel verwachten.

Behandeling en therapie

Ondervoeding is gemakkelijk te behandelen. De trigger, namelijk het eenzijdige dieet, moet worden veranderd. De opname van voedingsstoffen moet worden aangepast om aan de voedingsbehoeften te voldoen. Patiënten met extreem anorexia krijgen elektrolyten en voedingsstof solutions door infuus. Een mens kan lange tijd met weinig voedsel rondkomen. Het lichaam heeft echter altijd voldoende vocht nodig. Voorkomen uitdroging, moet een persoon minstens één liter drinken water, thee of sap dagelijks. Twee liter water zou optimaal zijn. Ondervoeding is niet per se een armoedeprobleem in Duitsland. Zelfs met weinig geld kan een uitgebalanceerd dieet worden gegarandeerd. Als er al een duidelijke ondervoeding is, kan de verandering van dieet wordt ondersteund met vitamine en herstellende preparaten, zodat het lichaam sneller kan herstellen. De maag moet ook eerst langzaam wennen aan de verbeterde voedingsverandering. Eiwitvoedsel, zuivelproducten en veel fruit en groenten zijn belangrijk. Ernstig te zwaar individuen moeten een gepland dieet krijgen dat wordt gecontroleerd door hun huisarts om ondervoeding te voorkomen.

Vooruitzichten en prognose

De effecten van ondervoeding kunnen in ernst variëren. In wezen spelen de oorzaak en de omvang van de onjuiste of ontbrekende voedselconsumptie een belangrijke rol in de prognose. Algemene uitspraken zijn moeilijk te doen. Hieronder kunnen ze alleen worden geformuleerd voor de economische ruimte van geïndustrialiseerde landen. In Duitsland worden verslaafden en ouderen als risicogroepen beschouwd. Mensen die valse schoonheidsidealen nastreven, zijn ook vatbaar voor eenzijdige voedingscycli. Alcoholisten hebben bijvoorbeeld een verhoogde behoefte aan voedingsstoffen als gevolg van hun pathologische gedrag. Senioren worden vaak verwaarloosd of investeren niets meer in hun leven. In principe kunnen deze groepen mensen geholpen worden. Hoe eerder therapie begint, hoe groter de kans dat er een remedie is. Omgekeerd betekent dit: als ondervoeding gedurende een langere periode wordt geaccepteerd, kan er onherstelbare schade ontstaan. Volgens wetenschappelijke onderzoeken wordt ondervoeding bij ouderen vaak niet eens onderkend. Ze hebben een verhoogd risico op overlijden, wat ook te wijten is aan het beperkte regeneratieve vermogen van het lichaam. Andere oorzaken zoals armoede, eenzaamheid of Depressie kan meestal worden aangepakt in spreektherapieën. Ondervoeding is vaak gerelateerd aan een psychische onbalans.

het voorkomen

Ondervoeding wordt voorkomen door gezond en uitgebalanceerd te eten. Gezamenlijke maaltijden en een ontspannen sfeer aan de eettafel zijn vooral belangrijk voor gezinnen met kinderen. Slechte eetgewoonten zijn vaak 'zelfgemaakt' en bevorderen ondervoeding als gevolg van een onevenwichtige voeding. Kleine snacks in de vorm van een yoghurt of een appel voorkomen bovendien ondervoeding.

Follow-up

Omdat ondervoeding het gevolg is van een langdurig onjuiste eetstijl, richt de nazorg zich op het blijvend voorkomen van hernieuwde ondervoeding. Om dit te doen, moeten getroffen personen proberen gezond en uitgebalanceerd voedsel te eten, met een regelmatige rotatie. Met toenemende sterkte, de prestaties nemen toe, maar fysieke activiteiten moeten voorzichtig worden ondernomen. Voor zover ondervoeding is ontstaan ​​in verband met gewichtsverliesmanie, die vooral van invloed is

kinderen en adolescenten, moet nazorg ook herstel van de geestelijke gezondheid omvatten volksgezondheid​ Vaak zijn verkeerde rolmodellen en illusoire ideeën de reden voor voedselweigering. Het kan handig zijn om een ​​psycholoog te raadplegen die therapeutische ondersteuning kan bieden bij het herstelproces. Ondervoeding bij adolescenten in de westerse wereld moet serieus worden genomen; als het gewichtsverlies niet wordt gestopt, zal in laatste instantie de dood het gevolg zijn.

Dit is wat u zelf kunt doen

Bij ondervoeding hoeft niet per se naar een dokter. Vaak is het al voldoende om de tekorten aan energie en voedingsstoffen via de voeding te compenseren maatregelen​ Een uitgebalanceerd en gezond dieet met alle belangrijke vitamines en mineralen wordt aanbevolen. In eerste instantie moet de getroffen persoon kleine porties eten, bij voorkeur voedsel dat hij of zij lekker vindt en dat licht verteerbaar en verteerbaar is. Als het kauw- of slikvermogen beperkt is, moet het voedsel voor consumptie worden gepureerd. Ouderen hebben soms individuele hulp nodig tijdens maaltijden. Bijzonder AIDS zoals drinkbekers maken het eten nog gemakkelijker. Als ondervoeding is gebaseerd op een ernstige voorwaarde, dit moet eerst worden behandeld. Daarom moet bij terugkerende deficiëntieverschijnselen in ieder geval een arts worden geraadpleegd. Bij uitgesproken ondervoeding moet de getroffen persoon naar het dichtstbijzijnde ziekenhuis worden gebracht. In dit geval verdere zelfhulp maatregelen moet worden onthouden. Milde ondervoeding heeft soms ook psychologische oorzaken die als onderdeel van de behandeling moeten worden aangepakt therapie​ Voordat er ernstige lichamelijke klachten of ernstige eetstoornissen ontstaan, dienen de oorzaken in principe te worden opgehelderd.