We helpen je om een overzicht te krijgen van de volgende eetstoornissen:
- Anorexia (= anorexia nervosa)
- Boulimia nervosa (= boulimie)
- Eetbuien (= psychogene hyperfagie)
Definitie
Ieder levend wezen heeft een regelmatig en (wenselijk) evenwicht nodig dieet om zijn eigen overleving te verzekeren. Voor ons mensen heeft voedsel echter ook andere betekenissen. Voedsel kan bijvoorbeeld worden gezien als een spiegel van de innerlijke psychologische toestand.
Zo is het eerste consult met a psychiater omvat altijd de kwestie van eetlust. De verandering in eetgewoonten kan echter zo groot worden dat het niet langer een symptoom van een ziekte is, maar zelf een ziekte wordt. In het algemeen mag het geenszins pathologisch worden genoemd als iemand reageert op psychologische stress en veranderingen met veranderd eetgedrag (welke persoon kent de verlies van eetlust voor examens of de chocoladehonger in geval van liefdesverdriet).
Het veranderde eetgedrag wordt echter problematisch wanneer het niet langer tijdelijk is, maar eerder een vaste en later controlerende factor in het leven wordt en er een eetstoornis ontstaat. Eetstoornissen komen vaak genoeg voor samen met andere psychische stoornissen. Zo is het risico voor patiënten met een borderline-stoornis om een extra eetstoornis te krijgen meer dan 50%.
Anorexia
Anorexia nervosa Anorexia is een eetstoornis waarbij gewichtsverlies de belangrijkste zorg is. Dit doel wordt door de patiënt vaak zo consequent nagestreefd dat het zelfs tot levensbedreigende aandoeningen kan leiden. De diagnose wordt onder meer bevestigd door het feit dat het lichaamsgewicht van de patiënt minstens 15% lager is dan dat van een 'normale' vergelijkingspersoon en dat er een merkbare verandering is in het hormoon van de patiënt evenwicht.
Boulimia
Het belangrijkste kenmerk van de aandoening van boulimia is terugkerende eetaanvallen. Tijdens deze eetbuien eet de patiënt in korte tijd een zeer grote hoeveelheid voedsel. Deze hoeveelheid is beduidend groter dan de hoeveelheid die een gezond persoon in een vergelijkbare periode consumeert. De eetaanvallen kunnen worden gevolgd door zelfopgewekte braken, maar dit is niet nodig.
