Intercostaal zenuwpijn veroorzaakt ernstige pijn in de borst en terug. Het is niet ongebruikelijk voor de oorzaak van de zenuwpijn om een infectie mee te zijn herpes zoster (gordelroos De behandeling is meestal met medicatie en hangt af van de onderliggende ziekte.
Wat is intercostale neuralgie?
Lijders aan intercostale zenuwpijn lijden aan zenuwpijn die ontstaat tussen de ribben of langs de borst muur. De borst holte wordt omgeven door de borstwand, die is gemaakt van botten en weefsel. De intercostale zenuwen lopen langs de borstwand en zijn verantwoordelijk voor de zenuwpijn Waar precies de pijn gelokaliseerd is, verschilt van geval tot geval. Evenzo de intensiteit van pijn varieert met elke patiënt. Meestal is de pijn langdurig en trekt het. Patiënten melden dat de pijn toeneemt als ze hoesten of niezen. Diep ademhalen gaat meestal ook gepaard met een verhoogde pijnintensiteit. Dus, intercostale neuralgie kan worden onderscheiden van hartpijn omdat er geen toename van pijn is met diepe ademhaling.
Oorzaken
Intercostale neuralgie is geen zelfstandige ziekte, maar een symptoom van de onderliggende ziekte. Er zijn verschillende oorzaken voor intercostale neuralgie treedt op. Alle mogelijke oorzaken houden verband met mechanische schade aan de zenuwen tussen de ribben Intercostale neuralgie kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door ribfracturen, waarbij delen van het bot op een zenuw drukken. Bovendien kan ernstige slijtage van de wervellichamen van de wervelkolom bekneld raken zenuwen, waardoor neuralgie ontstaat. Intercostale neuralgie komt vooral vaak voor in verband met herpes zoster, ook wel bekend als gordelroos Deze virale ziekte veroorzaakt ontsteking van de zenuwen, die ook de intercostale zenuwen kunnen beïnvloeden. Deze virale ziekte leidt tot ontsteking van de zenuwen, die ook de intercostale zenuwen kunnen beïnvloeden. Bovendien kan intercostale neuralgie worden veroorzaakt door tuberculose of tumoren in de longen. In sommige gevallen treedt het postthoracotomiesyndroom op na een chirurgische ingreep waarbij de borst van de patiënt is geopend, waarbij getroffen personen lijden aan neuralgie van de intercostale zenuwen.
Symptomen, klachten en tekenen
Intercostale neuralgie manifesteert zich voornamelijk door ernstig pijn op de borst en terug. Kenmerkend voor het syndroom is een snelle verspreiding van pijn, waarbij klachten meestal optreden in de vorm van een riem of ring. Ze zijn beperkt tot een of twee delen van het lichaam, zoals het gebied tussen de ribben en de borstwand of de rechter bovenbuik. De pijn zelf wordt door de getroffen persoon als trekken gevoeld. Het kan enkele dagen, weken of zelfs maanden aanhouden en in intensiteit toenemen naarmate het vordert. Het ongemak neemt toe met niezen, hoesten en zwaar lachen. Sommige patiënten ervaren terugkerende aanvallen van ernstige pijn die gepaard gaan met zweten, duizeligheid en paniekaanvallen Intercostale neuralgie kan ook sensaties veroorzaken zoals tintelingen of gevoelloosheid. Malposities, die te herkennen zijn aan een ongebruikelijke houding, zijn ook kenmerkend. Op de lange termijn veroorzaken de verkeerde houdingen op hun beurt pijnreacties en disfuncties van het vasthoudapparaat. In vergevorderde stadia leidt intercostale neuralgie tot beperkingen ademhaling en uiteindelijk tot aanhoudende ademnood. Als de verlamming niet wordt behandeld, bestaat het risico op blijvende zenuwschade. De chronische pijn en beperkte beweging bevorderen de ontwikkeling van Depressie en andere psychische aandoeningen.
Diagnose en progressie
Infogram over pijnregio's, progressie en ontwikkeling van pijn en intensiteitsniveaus bij pijnperceptie. Klik op de afbeelding om te vergroten. Bij intercostale neuralgie is een snelle diagnose belangrijk om te voorkomen dat de pijn chronisch wordt. Over het algemeen zou neuralgie pas na ongeveer drie dagen zijn opgetreden zenuwpijn geslaagd zijn. Als de symptomen dan niet vanzelf verdwijnen, moet beslist een arts worden geraadpleegd. De behandelende arts neemt eerst een uitwerking medische geschiedenis In het bijzonder vraagt hij naar het soort pijn en de lokalisatie ervan. Dit wordt gevolgd door een palpatieonderzoek om precies te bepalen waar de pijn is gelokaliseerd. Als de patiënt gevoelig reageert op pijn op bepaalde punten waar intercostale zenuwen lopen, kan intercostale neuralgie worden gediagnosticeerd. Dit is echter slechts de identificatie van een van de symptomen van de onderliggende ziekte. Naarmate de diagnose vordert, moet de onderliggende ziekte worden uitgelokt. Zo beveelt de arts in sommige gevallen een myelografie, dwz een contrastmiddel Röntgenstraal van de wervelkanaal Röntgenfoto's op de borst of ultrageluid onderzoeken kunnen ook worden gebruikt voor diagnose. Hoe intercostale neuralgie verloopt, hangt af van de onderliggende ziekte. In de meeste gevallen kan de cursus echter als positief worden beschouwd.
Complicaties
Bij intercostale neuralgie lijden de meeste patiënten meestal aan ernstige rugpijn en borst. Deze pijn heeft een zeer negatieve invloed op de kwaliteit van leven van de patiënt. Verder kan pijn in rust ook leiden slaapproblemen. Het is niet ongewoon voor ademhaling moeilijkheden die optreden naast de pijn. De getroffen persoon kan ook het bewustzijn verliezen. Bovendien kunnen de ademhalingsmoeilijkheden leiden angst voor de dood. Het is niet ongebruikelijk dat verlamming of andere sensorische stoornissen optreden in de getroffen regio's. Bovendien lijden de patiënten aan insensaties en worden ze daardoor aanzienlijk beperkt in hun dagelijks leven. De blijvende pijn leidt vaak tot Depressie of andere psychologische stoornissen. In de regel verloopt de ziekte niet positief zonder behandeling. De pijn kan worden beperkt met behulp van pijnstillers. Voorts spanningen moeten worden losgelaten, waardoor er geen verdere complicaties optreden. De symptomen kunnen echter niet in alle gevallen volledig worden beperkt. De levensverwachting wordt meestal niet verminderd door intercostale neuralgie. Indien nodig is de getroffen persoon dan afhankelijk van verschillende therapieën.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Omdat intercostale neuralgie een symptoom kan zijn van verschillende ziekten, is een snelle opheldering van de onderliggende ziekte noodzakelijk. Afhankelijk van welke andere symptomen optreden bij de getroffenen, zouden ze na slechts een paar dagen hun huisarts of een specialist moeten zien. Een vroege diagnose is ook belangrijk, omdat de pijn anders in sommige gevallen chronisch kan worden. Artsen spreken van intercostale neuralgie wanneer de symptomen langer dan drie dagen aanhouden zonder significante verbetering. Als de symptomen na deze periode niet vanzelf verbeteren, moeten de getroffenen een arts raadplegen. Als patiënten echter in een eerder stadium symptomen ervaren zoals angst voor de dood, ernstige zenuwpijn of kortademigheid, of als de symptomen voortdurend verergeren, is het raadzaam onmiddellijk medische hulp in te roepen. In zeldzame gevallen kan neuralgie ernstige oorzaken hebben die een onmiddellijke chirurgische ingreep vereisen. Indien onbehandeld, kan intercostale neuralgie enkele maanden aanhouden, afhankelijk van het optreden voorwaarde Een snelle behandeling en diagnose kunnen de duur van de symptomen terugbrengen tot enkele dagen, afhankelijk van de oorzaak.
Behandeling en therapie
Behandeling van intercostale neuralgie hangt af van het onderliggende voorwaarde In principe zijn er een aantal behandelingsopties die de arts in het individuele geval samen met de patiënt kan beslissen. Bij ernstige pijn worden eerst analgetica toegediend. Dit is geen oorzakelijk verband therapie, maar brengt in acute gevallen verlichting voor de getroffen persoon. Niet-steroïde ontstekingsremmend drugs zijn bijzonder geschikt voor pijnbehandeling bij intercostale neuralgie. Dit type pijnstiller werkt bijzonder goed bij neuralgie omdat het zijn effect naar de periferie van het lichaam verspreidt. spierverslappers worden ook vaak gebruikt om eventuele spanning in de spieren te verlichten. Soms lijden de getroffenen aan extreme pijn waarvoor conventioneel pijnstillers hebben geen effect. In deze gevallen dient de behandelende arts sterk toe pijnstillers die handelen op de centrale zenuwstelsel. Morfine, een opioïde, wordt bijzonder vaak toegediend. Er is ook de mogelijkheid van plaatselijke verdoving, wat voor een beperkte periode vrijstelling van pijn garandeert. Voor veel artsen plaatselijke verdoving verdient de voorkeur boven de administratie of opioïden, sinds sterke pijnstillers spanning het lichaam en kan niet zonder bijwerkingen worden toegediend. In aanvulling op pijntherapieoorzakelijke therapie wordt ook toegediend. In het geval van gordelroosworden antivirale middelen toegediend. als een intercostale zenuw wordt bekneld, fysiotherapie kan in veel gevallen helpen. Dit omvat het uitwerken van oefeningen die het pijnlijke gebied kunnen verlichten. In sommige gevallen is de exacte oorzaak van intercostale neuralgie onbekend en is de behandeling beperkt tot pijnbeheersing.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van intercostale neuralgie is gekoppeld aan de onderliggende ziekte die aanwezig is. Omdat de klachten ontstaan door een bestaande volksgezondheid onregelmatigheid, intercostale neuralgie is geen ziekte op zich. De klachten verdwijnen direct met het herstel van de veroorzakende aandoening. Een algemene kijk op het verdere verloop van de ontwikkeling is niet te geven. Er is een individuele beoordeling en evaluatie voor een mogelijk genezingssucces. In ernstige gevallen treden secundaire ziekten op. Deze kunnen van fysieke of psychologische aard zijn. Als het mogelijk is om het bestaande te behandelen zenuwschade snel en zonder verdere complicaties is het vooruitzicht van volledig herstel gunstig. Bij milde ribfracturen wordt regeneratie bij de meeste patiënten gedocumenteerd na voltooiing van het genezingsproces van de botbeschadiging. Simpele fracturen genezen meestal en veroorzaken weinig symptomen op de lange termijn. Als de ziekte echter ongunstig verloopt, zijn chronische klachten mogelijk. Als de patiënt een tumor krijgt, kan er een levensbedreigende situatie ontstaan. Als de tumor volledig kan worden verwijderd, is verlichting van de symptomen denkbaar. Niettemin, zonder behandeling of in een vergevorderd stadium, de kanker kan zich ontwikkelen tot een fatale loop. In het geval van virale ziekten is de prognose gunstig zodra de pathogenen afsterven als gevolg van drugs therapie Herhaling van symptomen gedurende de levensduur kan niet worden uitgesloten.
het voorkomen
Intercostale neuralgie is geen ziekte op zich, maar slechts een symptoom. Om deze reden zijn er weinig profylactische middelen maatregelen dat kan worden genomen. Als intercostale pijn optreedt, moet snel een arts worden geraadpleegd om de onderliggende oorzaak te diagnosticeren voorwaarde zo vroeg mogelijk.
Nazorg
In de meeste gevallen directe opvolging maatregelen voor intercostale neuralgie zijn ernstig beperkt of helemaal niet beschikbaar voor getroffen personen. Allereerst moet de ziekte in een vroeg stadium door een arts worden opgespoord, zodat een vroege behandeling kan worden gestart. Een onafhankelijke genezing kan niet plaatsvinden, zodat degenen met intercostale neuralgie altijd afhankelijk zijn van medische behandeling door een arts. De behandeling zelf wordt uitgevoerd met behulp van verschillende fysiotherapie maatregelen De getroffenen kunnen veel van de oefeningen ook zelf thuis herhalen, wat de behandeling versnelt. Patiënten dienen bij het gebruik van pijnstillers of andere medicijnen altijd de instructies van hun arts op te volgen. Het is ook belangrijk om ervoor te zorgen dat de medicatie regelmatig en in de juiste dosering wordt ingenomen. Omdat intercostale neuralgie een negatief effect heeft op de spieren van de getroffen persoon, mogen er geen fysieke of stressvolle activiteiten meer worden uitgevoerd om deze niet onnodig te belasten. In deze context kan ook hulp en ondersteuning vanuit de eigen familie een positief effect hebben op het verdere verloop van de ziekte. In de regel vermindert intercostale neuralgie de levensverwachting van de getroffen persoon niet.
Wat u zelf kunt doen
Naast medicamenteuze behandeling zijn fysiotherapeutische maatregelen ook nuttig voor intercostale neuralgie, die door de getroffen persoon thuis worden ondersteund door middel van oefeningen en andere maatregelen. Ademhaling en stretching oefeningen helpen bij pijn op de borst en het algehele welzijn verbeteren. In sommige gevallen kunnen alternatieve methoden zoals massage of het drukken op pijnpunten zijn ook nuttig. Als er in de loop van de ziekte slaapklachten of psychische problemen optreden, is therapeutische begeleiding aangewezen. De getroffen persoon moet zich echter niet alleen tot artsen en psychologen wenden, maar ook vrienden en familieleden informeren over zijn ziekte. In de therapie Bij intercostale neuralgie is de ondersteuning van de persoonlijke omgeving een belangrijke factor. Als de verlamming en sensorische stoornissen toenemen, moet de patiënt maatregelen nemen om de bewegingsbeperkingen te compenseren. Dit kan het gebruik van een loophulpmiddel zijn, maar ook een voor gehandicapten toegankelijke voorziening of zelfs een verblijf in een verpleeghuis. Het verloop van de ziekte is altijd bepalend. Het verloop van de individuele symptomen dient te worden vastgelegd in een klachtendagboek. Op deze manier kan samen met het medische team een individuele therapie worden uitgewerkt, waardoor de getroffen persoon meestal relatief symptoomvrij kan blijven leven.
