Veel mensen die er last van hebben incontinentie of specifiek urine-incontinentie (lat .: Incontinentia urinae) schamen zich voor hun voorwaarde In Duitsland worden echter ongeveer 6 tot 8 miljoen mensen getroffen, vrouwen vaker dan mannen. Incontinentie wordt gekenmerkt door verschillende symptomen en kan ook het gevolg zijn van een grote verscheidenheid aan ziekten.
Wat is incontinentie (urine-incontinentie)?
Schematisch diagram met de anatomie en structuur van de urinewegen blaas Klik om te vergroten. Incontinentie kan vele vormen aannemen. Iedereen heeft problemen met het zelf vasthouden en plassen. Met toenemende leeftijd neemt de kans op bijzonder ernstige vormen van incontinentie toe. Bij urinaire urgentie-incontinentie voelt de patiënt de plotselinge behoefte om de zijne te legen blaas. in stressincontinentieveroorzaakt een belasting (hoesten, niezen, enz.) onvrijwillig urineverlies. In ernstige gevallen kan gewoon opstaan of zelfs liggen ook overbelasting veroorzaken. Overloopincontinentie wordt gekenmerkt door onbedoeld urineverlies. Reflex-incontinentie kan ertoe leiden dat de patiënt urine lekt zonder het te beseffen.
Oorzaken
Incontinentie kan vele oorzaken hebben, afhankelijk van het type incontinentie. Bij urinaire urgentie-incontinentie is de patiënt toegenomen blaas gevoeligheid. De urineblaas (detrusor) wordt permanent samengetrokken en de patiënt voelt drang om te plassen zonder dat zijn blaas nog vol is. Stressincontinentie kan onder meer worden veroorzaakt door een functionele zwakte van het urinesluitingsapparaat. Maar vooral bij vrouwen kan incontinentie ook veroorzaakt worden door bekkenbodem zwakheid. Deze zwakte treedt vaak op als gevolg van een algemene verlaging van de interne organen vanwege zwakke ligamenten en spieren, en kan het gevolg zijn van een plotselinge bevalling. Onbewuste incontinentie wordt gekenmerkt door obstructies van de uitstroom. Deze kunnen worden veroorzaakt door een vergrote prostaat Incontinentie kan echter ook worden veroorzaakt door neurologische aandoeningen, suikerziekte of andere redenen.
Symptomen, klachten en tekenen
Urine-incontinentie kunnen verschillende symptomen hebben, afhankelijk van het type en de oorzaak. Stressincontinentie is te herkennen aan het feit dat onvrijwillig urineverlies vooral optreedt bij lichamelijke inspanning. Het urineverlies kan in ernst variëren en treedt meestal op zonder voorafgaande drang om te plassen. Dring aan op incontinentie manifesteert zich door een acuut, overdreven drang om te plassen voordat de urine plotseling passeert. Deze vorm van incontinentie kan meerdere keren per uur voorkomen, ook als de blaas nog niet vol is. Bij overloopincontinentie lekken kleine hoeveelheden urine. Patiënten ervaren gewoonlijk kwijlen en een constante drang om te plassen. Reflex-incontinentie wordt in verband gebracht met het onregelmatig legen van de blaas. Patiënten kunnen niet meer bepalen of de blaas vol is en legen deze meestal niet helemaal. Bij extraurethrale incontinentie gaat constant urine verloren. Dit kan gepaard gaan met pijn op het gebied van de urineleider en blaas. Bij jonge kinderen urine-incontinentie is opmerkelijk doordat het met onregelmatige tussenpozen optreedt en afneemt op de leeftijd van vier jaar. Als de symptomen ver na de leeftijd van vier jaar aanhouden, is er een andere onderliggende vorm van urine-incontinentie die medische diagnose en behandeling vereist.
Ziekteprogressie
Behandeling van incontinentie is in veel gevallen niet alleen belangrijk voor de levensstijl van de patiënt, maar kan ook medisch geïndiceerd zijn. Vooral in het geval van een overloopblaas, uitval incontinentie behandelen kan zelfs leiden tot urinevergiftiging (uremie) in de meest ernstige gevallen. De urine die in de blaas achterblijft, stroomt vervolgens terug in de urineleider en nieren, waardoor een toenemend verlies van nier functie (nierinsufficiëntie Dit kan dan leiden tot ernstige gevolgen zoals urinevergiftiging. Behandeling van incontinentie is echter ook in andere gevallen belangrijk. Incontinentie kan ook een symptoom zijn van een andere, meer ernstige ziekte, zoals prostaat kanker or suikerziekte Deze ziekten die gepaard gaan met incontinentie, verergeren gewoonlijk zonder therapie en kan dodelijk zijn.
Complicaties
Urine-incontinentie kan tegenwoordig goed worden behandeld of beheerd. Het biedt echter ook de neiging om ruimte te bieden aan verschillende complicaties. Als urine vaak in contact komt met de huidkan huidirritatie optreden. Indien onbehandeld, kunnen zweren en ontstekingen ontstaan, vooral bij oudere of bedlegerige mensen. Het risico van Urineweginfectie wordt ook verhoogd met incontinentie. Bovendien schamen patiënten zich vaak voor hun onvermogen om urine vast te houden. In sommige gevallen zijn patiënten ook niet in staat hun stoelgang vast te houden. Maar zelfs urine-incontinentie kan voor velen een reden zijn om zich bij andere mensen terug te trekken. Ze vrezen dat de gevolgen van incontinentie hen tot een verstorende factor in het sociale leven zullen maken. Als complicatie van chirurgische incontinentie op jongere leeftijd kunnen psychische problemen ontstaan. Depressie of angst kan de getroffen mensen extra belasten. Bovendien heeft niet iedereen de middelen om zichzelf van het nodige te voorzien incontinentie-pads en AIDS. In het geval van spanning incontinentie na een bevalling of een hysterectomie, kan een operatie verlichting bieden. Dergelijke operaties kunnen echter ook leiden tot complicaties. Daarom bekkenbodem oefeningen worden in eerste instantie gebruikt om urine-incontinentie tegen te gaan met een conservatieve behandelaanpak. Afhankelijk van de chirurgische methode, wond genezen er kunnen zich problemen voordoen. Postoperatieve bloeding, urineweginfecties, zenuwirritatie en schade kunnen optreden. buikvliesontsteking is mogelijk maar komt minder vaak voor.
Wanneer moet je naar een dokter?
Veel patiënten met urineweg- of fecale incontinentie ga niet naar de dokter uit schaamte of uit angst voor mogelijke onderzoeken. Desalniettemin moeten getroffenen die geen urine of ontlasting meer kunnen vasthouden, zo snel mogelijk worden onderzocht en geadviseerd. Dit wordt aanbevolen, zelfs als het slechts een milde vorm van urine-incontinentie is. Incontinentie is in de regel goed te behandelen na medisch consult. Het soort therapie die voor de betrokkene geschikt is, kan alleen worden vastgesteld als de behandelende arts door middel van onderzoek de exacte vorm van incontinentie kan bepalen. In sommige gevallen kan incontinentie aanzienlijk verergeren zonder behandeling. Het verdwijnt meestal niet vanzelf. Soms kan incontinentie ook een symptoom zijn van ernstige ziekten. Om deze reden is het daarom raadzaam om zo snel mogelijk na het begin van de symptomen een arts te raadplegen. Hoe eerder de getroffen persoon deze inneemt maatregelen, hoe groter de kans op herstel. Het wordt aanbevolen om eerst de huisarts te raadplegen.
Behandeling en therapie
De behandeling van incontinentie moet altijd gebaseerd zijn op de oorzaken. De patiënt dient in dit verband advies in te winnen bij een arts. In het geval van bekkenbodem zwakte, het eerste doel is natuurlijk het versterken van de bekkenbodemspieren. Dit kan worden versterkt door verschillende oefeningen. Soms is de ondersteuning van biofeedback nodig zodat de patiënt leert de spierbewegingen te beheersen. Hiervoor wordt een sonde ingebracht die aangeeft welke spier op dit moment wordt aangespannen. Af en toe, in gevallen van spanning incontinentie, oestrogeenbehandeling of, in ernstige gevallen, de vorming van een kunstmatige sluitspier is ook nuttig. In milde gevallen van urge-incontinentie, blaas theesoortenkunnen geneesmiddelen gemaakt van kruidensubstanties en warmtebehandeling effectief zijn. Incontinentie kan ook worden verlicht door zindelijkheidstraining. Hiervoor gaat de patiënt op vooraf bepaalde tijdstippen naar het toilet en anticipeert daarmee op de aandrang. In ernstigere gevallen kan ook advies worden gegeven over de administratie van sterkere medicatie om incontinentie te bestrijden. Onbewuste incontinentie kan in veel gevallen worden verlicht door kruidengeneesmiddelen die daarvan zijn gemaakt pompoen, nettle or zag palmetto In ernstige gevallen kan de administratie van een alfa-receptorblokker is ook nuttig. Dit maakt de blaassluiting losser en verlaagt de uitstroomweerstand en kan zo incontinentie tegengaan.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van incontinentie is gekoppeld aan de leeftijd van de patiënt en aan de onderliggende ziekte. Afhankelijk van de aanwezige aandoening kan er sprake zijn van spontane genezing of chronische ziekte ontwikkeling. Bij kinderen treedt incontinentie op tijdens de nachtrust als onderdeel van het natuurlijke groei- en ontwikkelingsproces. De aansturing van de sluitspier moet eerst voldoende worden getraind voordat deze foutloos functioneert. Het is een tijdelijk verschijnsel dat sporadisch voorkomt, dat normaal gesproken voorkomt tot de leeftijd van zes jaar. Binnen die tijd kunnen er perioden zijn van symptoomvrijheid, waarna een spontaan einde van de bevochtiging kan worden verwacht. Bij oudere mensen verslechtert het spierstelsel van nature tot op zekere hoogte. Incontinentie treedt op, die in de meeste gevallen aanhoudt tot het einde van het leven. Bij deze patiënten is er geen uitzicht op genezing. Als de incontinentie wordt veroorzaakt door verlamming of een virale ziekte, moet rekening worden gehouden met de prognose van de oorzakelijke ziekte. Dit is bepalend voor het verdere beloop en het uitzicht op verlichting of genezing van de symptomen. Indien aanwezig kiemen kan worden gevonden en behandeld met medicatie, herstel treedt binnen enkele dagen of weken op. Bij verlamming van de spieren is symptoomvrijheid vaak niet meer mogelijk.
het voorkomen
Het versterken van de bekkenbodemspieren is een effectieve preventie tegen incontinentie, vooral bij vrouwen. In veel centra voor volwassenenonderwijs of sportclubs worden speciale oefeningen aangeboden. Maar een gezonde levensstijl verkleint ook de kans op incontinentie aanzienlijk. Over het algemeen moet men voor het voorkomen van incontinentie aandacht besteden aan een gezond dieet, rook niet en bestrijd eventueel bestaand overgewicht.
Nazorg
Patiënten hebben in hun dagelijks leven uitgebreide ondersteuning bij incontinentiezorg nodig. Hier, aan de gang Grensverkeer en begeleiding door een gespecialiseerde arts en geschoold medisch personeel op het gebied van stomazorg en therapie is belangrijk. Om in het dagelijks leven niet altijd bang te zijn voor een aandoening, is het gebruik van geschikte inlegkruisjes, inlegkruisjes of luierbroekjes noodzakelijk en aanbevolen door patiënten. De pads worden gekenmerkt door grootte en absorptievermogen en zijn dus ook gedifferentieerd voor gebruik overdag en 's nachts. Met passend deskundig advies kan de patiënt het juiste incontinentiemateriaal voor hem of haar vinden om met zo min mogelijk beperkingen dag en nacht door te komen. Het is echter noodzakelijk om het incontinentiemateriaal van de patiënt tijdig te vervangen om onaangename geurtjes of zichtbare vlekken te voorkomen. Met individueel aangepaste incontinentiezorg is deelname aan het sociale leven vrijwel onbeperkt mogelijk. In aanvulling op, maatregelen en er moeten therapieën worden gebruikt die de continentie op de lange termijn kunnen verbeteren. Dit omvat het versterken van de spieren door middel van gerichte bekkenbodem training Patiënten hebben hiervoor echter geduld, initiatief en doorzettingsvermogen nodig. Verbetering kan weken of maanden duren, indien nodig, omdat het spierstelsel eerst moet worden versterkt en zich moet ontwikkelen.
Wat u zelf kunt doen
Gerichte gymnastiekoefeningen versterken de bekkenbodemspieren en kunnen onvrijwillig urineren bij milde vormen van incontinentie aanzienlijk verlichten. Ze moeten echter consistent en permanent worden uitgevoerd om een langdurig effect te bereiken. Overgewicht verminderen en vezelrijk eten dieet hebben ook een positief effect op de bekkenbodemspieren. In veel gevallen is blaastraining nuttig, waarbij de blaas op gezette tijden regelmatig wordt geleegd voordat een sterke aandrang tot urineren optreedt. Nachtelijke urineverlies kan vaak worden voorkomen met een of twee geplande toiletbezoeken. Minder drinken als u last heeft van urine-incontinentie is meestal contraproductief: de vermindering volume van urine betekent dat de urinewegen niet meer voldoende worden doorgespoeld, bacteriën kan zich vermenigvuldigen en urineweginfecties veroorzaken. Deze veroorzaken op hun beurt een constante drang om te plassen, die op zijn beurt gepaard gaat met ongecontroleerd urineren. Om niet in een sociaal isolement terecht te komen, moeten de getroffenen hun dagelijkse leven zo normaal mogelijk voortzetten ondanks urine-incontinentie en ook hun gebruikelijke vrijetijdsbesteding niet opgeven: discrete maar zeer absorberende kussentjes bieden veiligheid op het werk en tijdens het sporten, en met speciale incontinentie-badkleding , bezoeken aan de zwemmen zwembad zijn ook zonder problemen mogelijk. Degenen die psychisch lijden aan incontinentie, moeten daar niet bang voor zijn praten bij een psycholoog, psychotherapeut of in een zelfhulpgroep.
