Herpes Simplex Encefalitis: oorzaken, symptomen en behandeling

Herpes simplex encefalitis (ook bekend als afgekort HSV-encefalitis) is een ontsteking van de hersenen veroorzaakt door herpes simplex virussen​ Na een fase van niet-specifiek griep-achtige symptomen vertoont de patiënt karakteristieke neurologische en neuropsychologische symptomen naarmate de ziekte voortschrijdt. Bij vroege behandeling is de prognose goed.

Wat is herpes simplex-encefalitis?

Herpes simplex encefalitis is een ontsteking van de hersenen (encefalitis) die het gevolg is van infectie met herpes simplex virussen. Het is meestal herpes simplex virus type 1 (orale stam), zeer zelden herpes simplex type 2 (genitale stam). De ziekte treft zowel vrouwen als mannen. Het komt het meest voor tussen de 20 en 30 jaar en wereldwijd. De virussen zijn sindsdien meestal latent aanwezig in het lichaam jeugd. in herpes simplex encefalitis, ze komen in de hersenen via zenuwkoorden. Daar zij leiden bloedingen, necrose (afsterven van weefsel) en zwelling. Het resultaat zijn karakteristieke neurologische en neuropsychologische symptomen die voortkomen uit de respectievelijke focus van infectie (zogenaamde "focussymptomen"). Bij vroege behandeling is de prognose goed. Als het ontsteking heeft ook invloed op de hersenvliezen (meninges), noemen artsen het herpes simplex meningoencefalitis.

Oorzaken

Herpes simplex encefalitis wordt veroorzaakt door infectie met herpes simplex-virus (meestal type 1). Eerste infectie met herpes simplex-virus type 1 komt meestal voor in jeugd​ De ziekteverwekker blijft lange tijd onopgemerkt in het lichaam. Het kan echter op elk moment weer actief worden en de typische vesiculaire uitslag rond de lippen veroorzaken. Als het immuunsysteem zwak is, kunnen de virussen migreren via het neus- via de reuk slijmvlies en de reukzin zenuwen in het midden zenuwstelsel​ Van daaruit komen ze in de frontale kwab en de temporale kwab van de hersenen​ Dit gebeurt meestal eerst aan de ene kant en later aan de andere kant. In de getroffenen hersenen regio's, bloedingen en necrose optreden, evenals zwelling rond het getroffen gebied van de hersenen (hersenoedeem). Dit leidt tot de kenmerkende neurologische en neuropsychologische symptomen.

Symptomen, klachten en tekenen

Herpes simplex encefalitis vordert snel en in verschillende fasen. Aanvankelijk presenteert de patiënt niet-specifiek griep-achtige symptomen zoals ernstig hoofdpijn en hoog koorts voor een aantal dagen. Na een tijdelijke verbetering vertoont de getroffen persoon psychomotorische en mentale veranderingen. Gedragsveranderingen, verwarring, desoriëntatie en perceptuele stoornissen kunnen optreden. Vaak kan de patiënt na enige tijd niet meer praten (afasie). Er kan een milde hemiplegie optreden. Epileptische aanvallen komen voor in meer dan de helft van de gevallen. Deze zijn aanvankelijk beperkt tot één gebied van de hersenen (focale aanvallen), maar kunnen zich vervolgens verspreiden naar beide hersenhelften (gegeneraliseerde aanvallen). Dit kan gepaard gaan met pijnlijk nek stijfheid en vertroebeling van het bewustzijn. Zonder behandeling, coma kan resulteren. Als de intracraniale druk te hoog oploopt, kan de patiënt eraan overlijden.

Diagnose en verloop

Onderdeel van de basisdiagnose is een onderzoek van het cerebrospinale vocht (CSF), dat wordt verkregen tijdens een lumbale prik​ Het hersenvocht wordt onderzocht op bepaalde waarden die, indien abnormaal, kunnen duiden herpes simplex encefalitis​ Indien nodig wordt het ook onderzocht op het erfelijk materiaal van het virus. Het duurt echter meestal enkele dagen voordat het resultaat beschikbaar is. Na ongeveer een week produceert het lichaam antilichamen tegen herpes simplex-virus type 1, die vervolgens kan worden gedetecteerd in de bloed en ook in de cerebrospinale vloeistof. Naast het zenuwvloeistofonderzoek kan een CT (computertomografie) of een MRI (MRI) van de schedel is uitgevoerd. MRI zal laten zien necrose en zwelling. Een CT is meestal nog steeds onopvallend in de eerste paar dagen dat de symptomen optreden. Een EEG (electroencephalography) kunnen tekenen van schade vertonen in de aangetaste hersenregio's. Differentiële diagnoses zouden septische sinus moeten uitsluiten trombose (bloed bloedstolsel in de hersenen), herseninfarct en intracerebrale bloeding (bloeding in de hersenen met de bron van bloeding in hersenweefsel) met bijbehorende infectie. Herpes simplex-encefalitis verloopt snel in verschillende stadia. Aangezien het vaak dodelijk is als het niet wordt behandeld, moet de behandeling worden gestart voordat de definitieve diagnose is gesteld. Als de ziekte vroegtijdig wordt behandeld, overleeft ongeveer 80 procent van de patiënten. Ongeveer de helft van de overlevenden heeft neurologische gevolgen zoals geheugen stoornis of parese (verlamming). Bovendien is er een verhoogd risico op blijvende epileptische aandoeningen die voortkomen uit het hersengebied dat werd aangetast door herpes simplex encefalitis.

Complicaties

Herpes simplex encefalitis veroorzaakt meestal ontsteking in de hersenen. Dit ontsteking wordt laat herkend, omdat de eerste symptomen en tekenen niet bijzonder kenmerkend zijn voor de ziekte. In het verdere verloop kunnen psychologische en neurologische beperkingen van de patiënt optreden als de herpes simplex encefalitis niet onmiddellijk wordt behandeld. De getroffen persoon lijdt er voornamelijk aan koorts en hoofdpijn​ Bovendien leidt de ontsteking in de hersenen tot ernstige desoriëntatie en gedragsveranderingen. Er zijn verstoringen in denken en in oriëntatie. De acties van de patiënt zijn ook ernstig beperkt. Verder spraakstoornissen optreden en de getroffen persoon kan in de loop van de ziekte niet meer spreken. De kwaliteit van leven wordt sterk verminderd door herpes simplex encefalitis. In de regel maakt de ziekte de patiënt afhankelijk van de hulp van andere mensen. Zonder behandeling, bewustzijnsverlies en verder coma zal voorkomen. De getroffen persoon zal overlijden als de intracraniale druk niet wordt verlaagd. Behandeling van herpes simplex-encefalitis is niet in alle gevallen mogelijk. In de meeste gevallen sterven patiënten aan de ziekte. Behandeling met antibiotica kan mogelijk zijn, maar het verloop van de ziekte kan niet worden voorspeld.

Wanneer moet je naar de dokter gaan?

Zelfs een klassieke herpesinfectie moet medisch worden behandeld. De typische vesiculaire uitslag rond de lippen vereist diagnose en behandeling om de ontwikkeling van herpes simplex encefalitis te voorkomen. Als hoofdpijn, Hoog koorts en andere griep- zoals symptomen worden opgemerkt, kan het virus zich al naar de centrale hebben verspreid zenuwstelsel​ In dat geval moet onmiddellijk de huisarts worden geraadpleegd. Als de symptomen terugkeren na een tijdelijke verbetering, meestal gepaard gaand met psychische klachten, wordt herpes simplex encefalitis vermoed. Bij het constateren van gedragsstoornissen, perceptuele stoornissen of oriëntatiestoornissen is een bezoek aan de dokter aangewezen. Typisch voor encefalitis is hemiplegie, vaak vergezeld van epileptische aanvallen. Bij deze symptomen moet de spoedarts worden gebeld. Uiterlijk bij een verstijving van de nek wordt opgemerkt, moet de ziekte medisch worden opgehelderd en behandeld. Herpes simplex encefalitis is een ernstige ziekte die zonder medische zorg dodelijk kan zijn. Daarom moeten de genoemde waarschuwingssignalen snel worden opgehelderd. Vooral risicogroepen zoals mensen met een verzwakte immuunsysteem moet onmiddellijk naar de dokter gaan met de tekenen van HSV-encefalitis.

Behandeling en therapie

Omdat 70 procent van de patiënten overlijdt als ze niet worden behandeld, therapie Met aciclovir moet onmiddellijk worden gestart als er een redelijk vermoeden van herpes simplex encefalitis bestaat. Dit geldt zelfs als de ziekteverwekker op dit moment nog niet zonder twijfel is geïdentificeerd. aciclovir stopt de vermenigvuldiging van de herpes simplex-virussen. In het geval dat de hersenontsteking niet te wijten is aan herpes simplex-virussen, maar aan een bacteriële ziekte, een breed spectrum penicilline wordt ook in eerste instantie gegeven. Het hersenoedeem wordt behandeld met osmotherapie. Dit houdt in dat de patiënt een sterk geconcentreerde suiker oplossing die bindt water van het oedeem als gevolg van osmose. De epileptische aanvallen worden ook met medicijnen behandeld. Verder therapeutisch maatregelen afhankelijk van de patiënt voorwaarde, aan welke andere symptomen hij of zij lijdt en welke andere bevindingen de onderzoeken onthullen.

Vooruitzichten en prognose

In tegenstelling tot bacterieel hersenvliesontsteking, virale herseninfectie wordt in verband gebracht met een lagere mortaliteit. Er is echter een risico op herhaling, omdat het aangetaste virus zich in het lichaam kan nestelen en na een rustperiode weer kan uitbreken. Behandeling zo snel mogelijk bepaalt de kansen op herstel van encefalitis. Het nogal agressieve herpes simplex-virus vormt een groot gevaar voor lijf en leden als het niet wordt behandeld. Statistisch gezien bezwijkt ongeveer 70 procent van de patiënten voor de gevolgen van de ziekte, indien tijdig therapie wordt niet toegediend. Nauwkeurige identificatie van de ziekteverwekker en geschikte medicatie verhoogt de overlevingskans aanzienlijk. Hoewel ongeveer 80 van de 100 patiënten herstellen, neemt het risico op gevolgen niet weg. Het risico van TBE virussen is veel lager, met een kans op herstel van 98 procent. Gevolgen van encefalitis veroorzaakt door herpesvirussen schaden voormalige patiënten vaak in hun dagelijks leven. Cognitieve stoornissen en manifeste spierzwakte komen vooral vaak voor bij ernstige kuren. Kinderen hebben de neiging om hydrocephalus te ontwikkelen en extra gehoorschade op te lopen. Afhankelijk van het getroffen gebied kunnen persoonlijkheidsveranderingen worden waargenomen. Een bijzonder risicovol verloop is aan de gang bij een blijvende neiging tot convulsies (status epilepticus). Het spontaan optreden van hersenoedeem is ook levensbedreigend. Dergelijke gevolgen maken succesvol therapie enorm moeilijk en vereisen langdurige nazorg voor de patiënt. Hoe eerder de ziekte wordt ontdekt, hoe waarschijnlijker het is dat er geen complicaties op de lange termijn zullen optreden. Een volledig herstel zonder hersenbeschadiging behoort dan tot de mogelijkheden.

het voorkomen

Hoewel vaccinatie kan worden gegeven tegen veel andere middelen die encefalitis veroorzaken, is dit niet mogelijk met het herpes simplex-virus. Evenmin is er een andere medicamenteuze behandeling die kan voorkomen dat het virus opnieuw opduikt na de eerste infectie. Een sterke immuunsysteem wordt als de beste bescherming beschouwd. Een gezonde levensstijl met een evenwichtige dieet en lichaamsbeweging ondersteunt dit.

Nazorg

Het is cruciaal dat de nazorg zo vroeg mogelijk begint. In de vroege stadia is de patiënt nog steeds erg zwak en mist hij sterkte en heeft al grote moeite alleen te zitten. Oefeningen van ergotherapeuten en fysiotherapeuten worden aan deze situatie aangepast en de patiënt wordt gericht en langzaam gestimuleerd. Naarmate de mobiliteit van de patiënt toeneemt, nemen de intensiteit en duur van de oefeningen toe. Het is belangrijk dat de patiënt zelf ook kleine oefeningen doet buiten de therapiesessies en zich niet laat ontmoedigen door het ontbreken van sterkte​ Onder bepaalde omstandigheden kunnen aanvullende psychotherapie kan helpen om het nodige geduld voor jezelf en je lichaam te vinden en met veel aandacht te handelen en ijzer zullen. Zelfs na ontslag uit het ziekenhuis, zowel fysiek als ergotherapie moet doorgaan, met als doel dat de patiënt zo snel mogelijk zijn of haar eigen dagelijkse leven kan leiden. Als dit tussendoel eenmaal is bereikt, is de volgende stap te werken aan het herstel van het vermogen van de patiënt om te werken, zodat hij of zij ook financiële onafhankelijkheid kan herwinnen. Er is geen vast schema voor revalidatie. De patiënt beslist samen met de behandelende arts wanneer de gestelde persoonlijke doelen zijn bereikt en de getroffen persoon kan het ook zonder hulp van buitenaf redden.

Wat u zelf kunt doen

In het geval van herpes simplex encefalitis bestaan ​​er geen zelfhulpopties, afgezien van medische opties voor therapieën. Hiervoor zijn geen alternatieven voor onmiddellijke medische behandeling voorwaarde​ Desalniettemin kan de kwaliteit van leven van overlevenden na herpes simplex encefalitis aanzienlijk worden verbeterd door bepaalde maatregelen​ Getroffenen kunnen hierbij vooral hulp vinden in zelfhulpgroepen, die in verschillende grotere steden bestaan, maar ook in sociale netwerken. Er zijn ook een aantal boeken over het onderwerp herpes simplex encefalitis en leven met de gevolgen van een dergelijke ziekte op de lange termijn, waarvan de meeste zijn geschreven door patiënten. Handige getuigenissen zijn ook te vinden op verschillende internetforums. In veel gevallen lijden overlevenden van herpes simplex encefalitis aan cognitieve gebreken zoals geheugen stoornissen of gedragsproblemen. Familieleden van de getroffenen moeten in deze situatie bijzonder begripvol zijn. Ze kunnen helpen door de getroffen persoon bij het dagelijks leven te betrekken en hem of haar fysiek en cognitief zoveel mogelijk uit te dagen. Naast verdere behandeling en therapie van de late effecten van herpes simplex encefalitis, kan ook psychotherapeutische hulp worden gezocht.