Herpes simplex encefalitis

Synoniemen in bredere zin

encefalitis, meningitis, herpes

Definitie

De encefalitis veroorzaakt door de Herpes Simplex Virus Type 1 (HSV1) is de meest voorkomende vorm van acute virale encefalitis (ontsteking van de hersenen) met ongeveer één nieuw geval per 100,000 inwoners per jaar (5 per 100,000 in West-Europa). Als het vroeg wordt ontdekt en behandeld, is de prognose goed. Echter, indien onbehandeld, overlijdt 70% van de patiënten, wat de reden is waarom de behandeling alleen bij verdenking MOET worden gegeven, dwz zonder de ziekteverwekker te hebben geïdentificeerd. De herpes simplex-virus is ook de veroorzaker van de onschadelijke koortslip.

Ziekte en symptomen

De herpes virus komt de centrale binnen zenuwstelsel via de reuk zenuwen en van daaruit komen de laterale (temporale) en frontale (frontale) lobben van de hersenen, eerst slechts aan één kant (meestal de linkerkant), later meestal aan beide kanten. Dit is waar de gebieden van de hersenen bevinden zich die belangrijk zijn voor onze taal, onze geheugen en onze psyche, vooral de limbisch systeem. Dit is waar bloeding en weefselvernietiging (necrotiserende hemorragie encefalitis) optreden, gevolgd door uitgebreide zwelling rond dit gebied van de hersenen (hersenoedeem), dat gemakkelijk kan worden gedetecteerd door MRI (magnetische resonantie beeldvorming) en dat leidt tot de kenmerkende neurologische en neuropsychologische symptomen van het brandpunt: veel patiënten kunnen niet meer praten, ze hebben een zogenaamde afasie.

Milde hemiplegie kan ook optreden. In 60% van de gevallen een epileptische aanval treedt op (focale aanvallen, focus = focus). Nek stijfheid en vertroebeling van het bewustzijn worden toegevoegd.

Indien onbehandeld, kan dit oplopen tot a coma. Er ontstaat intracraniële druk, waaraan de patiënt uiteindelijk kan overlijden. Herpes simplex virussen (type 1) worden overgedragen via secretiedruppeltjes die afkomstig zijn van de mens luchtwegen (druppel infectie).

Infectie kan optreden door direct contact met de slijmvliezen in de mond en keel of door de opname van de secretiedruppeltjes via de lucht. Op volwassen leeftijd is echter al ongeveer 95% van de mensen besmet met herpes simplex virussen (type 1). Een hernieuwde infectie betekent geen verhoogd risico op herpes encefalitis.

De virussen blijven leven in de zenuwcellen en worden gereactiveerd, vooral wanneer de immuunsysteem is verzwakt. Het risico bestaat dat de virussen langs de zenuwvezels naar de hersenen migreren en encefalitis veroorzaken (ontsteking van de hersenen). Herpes simplex virussen (type 1) worden overgedragen door druppel infectie.

Nadat de secretiedruppeltjes zijn opgenomen via de slijmvliezen in de nasopharynx, vestigen de pathogenen zich daar. Ontsteking in de omliggende gebieden leidt tot een primaire infectie, die zich voornamelijk bij kinderen manifesteert koorts en pijnlijke blaren in de mond en keel. Vervolgens worden de virussen in de zenuwuiteinden opgenomen lopend door het slijmvlies.

Langs deze zenuwuiteinden kunnen de virussen zich verspreiden naar zenuwganglia (accumulatie van zenuwcel lichamen) en blijven daar een leven lang bestaan. Door een verzwakte immuunsysteemkunnen de virussen opnieuw migreren langs de zenuwen en vormen de typische herpesblaren in het gebied waar de zenuwen worden aangevoerd (vaak in het gebied van de lippen). Bovendien bestaat het risico dat de virussen zich langs de zenuwen in de hersenen, wat kan leiden tot een ontsteking van de hersenen (encefalitis).