Functie van de rotatormanchet
De functie voor armbeweging van elke spier die betrokken is bij de rotator manchet is al beschreven. Samengevat, de rotator manchet speelt een grote rol bij de rotatie van de arm, dat wil zeggen de buiten- en binnenrotatie van de bovenarm. De rotator manchet is daarom uitermate belangrijk voor de mobiliteit van de hele arm. Samen met andere spieren geeft de rotatormanchet de schoudergewricht het grootste bewegingsbereik van alle mensen gewrichten.
Bovendien spant elke spier van de rotatormanchet de gezamenlijke capsule van de schoudergewricht, waardoor het schoudergewricht stabiel blijft. Vanwege het lage niveau van benige geleiding van de schoudergewricht en het zwakke ligamenteuze apparaat, de rotatormanchet en de deltaspier (deltaspier) zijn voornamelijk verantwoordelijk voor het vastzetten van het schoudergewricht. Samen zorgen ze ervoor dat de hoofd of opperarmbeen wordt (gecentreerd) in de glenoïdholte gehouden. Dit verklaart echter in dezelfde mate ook de hoge belastingen die op de rotatormanchet inwerken en de gevolgen van verwondingen die hieruit voortvloeien.
Ziekten van de rotatormanchet
In tegenstelling tot andere grote gewrichten van het lichaam wordt het schoudergewricht voornamelijk geleid en gestabiliseerd door zijn zachte weefsels (spieren, ligamenten, gezamenlijke capsule). Het contact tussen de grote hoofd of opperarmbeen (humerus) en de glenoïdholte is minimaal. Door deze enorme ladingen ziekten van de schouder gewrichten worden vaker aangetroffen in het gebied van de rotatormanchet.
De supraspinatus-spier, die onder de acromion naar de humerus hoofd, wordt bijzonder vaak aangetast. Wanneer de arm boven het horizontale vlak wordt bewogen, wordt deze spier versmald door de acromion omdat het hoofd van opperarmbeen stijgt onder het acromion wanneer de arm wordt opgeheven. Het klinische beeld van impingement syndroom kan worden veroorzaakt door een aangeboren of verworven acromion door slijtage.
Dit verwijst naar het herhaaldelijk knijpen van de supraspinatus pees onder het acromion, wat resulteert in een ontsteking van de pees en de slijmbeurs (bursitis subacromialis) daar gevestigd. Als het laadvermogen van de supraspinatus pees overschreden, kan het scheuren zonder voldoende letsel (supraspinatus peesruptuur rotator cuff scheur). De Duitse vertaling van impingement syndroom betekent bottleneck-syndroom, ook wel schouder-bottleneck-syndroom genoemd.
Chronische schade kan ook leiden tot calcium deposito's in de supraspinatus pees, maar ook in andere pezen van de rotatormanchet. Dit staat bekend als het klinische beeld van tendinitis calcarea of verkalkte schouder. Vaak de oorzaak van schouder pijn ligt in het gebied van de rotatormanchet.
De meeste klachten ontstaan onder belasting, zoals wanneer de arm in spreidstand staat en vooral wanneer men probeert de arm helemaal op te tillen. Symptomen zijn onder meer pijn bij stress of bij liggend op de arm, bijv. 's nachts, dat zelfs uitstraalt naar de hand. Symptomen kunnen ook zijn: spierzwakte in het schoudergebied en functionele beperkingen.
Meestal zijn peesveranderingen de oorzaak van deze klachten. Veranderingen in de botstructuur, degeneratieve veranderingen in de pezencalcificaties die toenemen met de leeftijd of trauma kunnen leiden tot een vernauwing van de pees van de supraspinatus-spier. Deze beknelling wordt genoemd impingement syndroom en oorzaken pijn dat gebeurt wanneer de arm boven 60 ° wordt opgetild en verdwijnt weer wanneer hij boven 120 ° wordt opgetild.
Dit gebied wordt ook wel "pijnlijke boog" genoemd. Dit fenomeen is gebaseerd op het feit dat wanneer de arm wordt opgetild, de ruimte onder het acromion wordt verkleind en de voorbeschadigde pees van de supraspinatus-spier lopend eronder wordt geknepen. Dit fenomeen komt vaak voor bij atleten, vooral zwemmers, tennis, golf- en handbalspelers.
Om de diagnose te bevestigen, beeldvorming (röntgenstraal, MRI) wordt vaak uitgevoerd. Therapie kan conservatief zijn, dwz met fysiotherapie en verschillende medicijnen, of operatief, dwz artroscopie.
Ontsteking is vaak een reactie van het lichaam op verwondingen en treedt vooral op bij spieren of pezen zijn geïrriteerd. In het schoudergebied wordt vaak een ontsteking waargenomen in aanwezigheid van verkalking. Klassieke symptomen kunnen worden waargenomen bij een ontsteking van de rotatormanchet: het schoudergebied is rood gekleurd in vergelijking met de zijkanten, vaak oververhit en gezwollen, en beweging is vaak beperkt en pijnlijk.
Als de symptomen meerdere dagen aanhouden of verergeren, moet een bezoek aan een arts worden overwogen. Herhaalde ontstekingen kunnen leiden tot verkalking, vooral in het gebied van de pezen, en leiden tot functionele beperkingen en pijn, zie impingement-syndroom. Een gedetailleerd medische geschiedenis en fysiek onderzoek, een bloed monster om ontstekingsparameters te meten en een beeldvormingsprocedure (bv. MRI) kunnen helpen om de diagnose te bevestigen. De schouder moet echter in ieder geval worden ontzien en indien mogelijk moet een schouderorthese of bandage worden gedragen.
Voor pijntherapiedienen niet-steroïde antireumatische geneesmiddelen te worden overwogen. Fysiotherapie en fysiotherapie kunnen helpen om pijn en functieverlies te minimaliseren. De rotatormanchet is onmisbaar bij talloze bewegingen die dagelijks worden uitgevoerd en vaak gepaard gaan met stress.
Met het ouder worden worden de pezen steeds meer versleten en neemt de kans op scheuren, dwz de kans op een scheur, toe. Bovendien maken verkalking en veranderde botstructuren de pezen nog brozer. De pezen scheuren echter zeer zelden uit zichzelf, maar eerder als gevolg van trauma, bijvoorbeeld na een val.
Vooral de pees van de supraspinatus-spier loopt gevaar. Vanwege de anatomische nabijheid van het acromion, is het onderhevig aan bijzondere spanning. EEN gescheurde rotatormanchet veroorzaakt meestal plotselinge hevige pijn in het hele schoudergebied.
De pijn is vaak ook afhankelijk van positie en beweging: bij het liggen op de aangedane arm of bij het tillen uit de arm neemt de pijn toe. Pijn die 's nachts optreedt en het slaapritme verstoort, is ook typerend. EEN rotator cuff scheur veroorzaakt ook een vermindering van de kracht en beperkte mobiliteit van de schouder.
Om de diagnose te bevestigen, een ultrageluid of MRI kan worden uitgevoerd. Om de functie van de spier te herstellen, moet de pees weer aan elkaar worden gehecht. Dit gebeurt meestal artroscopisch, dwz met kleine staafjes die in de schouder kunnen worden ingebracht, waardoor open chirurgie wordt vermeden. Bovendien moet fysiotherapie worden voorgeschreven om de kracht van de beschadigde spier te herstellen en de andere spieren van de rotatormanchet te versterken.
Alle artikelen in deze serie:
