Hooibloem: toepassingen, behandelingen, gezondheidsvoordelen

Hooibloemen (Graminis flos) bestaan ​​uit bloemen, zaden, kleine delen van bladeren en stengels van diverse weideplanten. Ze worden geproduceerd als bijproduct van het hooien en worden in de natuurlijke geneeskunde gebruikt voor verschillende aandoeningen.

Voorkomen en teelt van hooibloem

De verschillende planten in de hooibloemen bloeien tussen de lente en de herfst. De hooibloemen, ook wel grasbloemen genoemd, zijn in de ware zin geen zelfstandige bloemen. Ze zijn een mengsel van verschillende planten die in weilanden voorkomen. De belangrijkste bestanddelen zijn grassen (Poaceae), zoals bank gras (Elymus), brome (Bromus), weideblauwgras (Phleum pratense), weidevossestaart (Alopecurus pratensis) en kruipend bentgrass (Anthoxanthum). Diverse klaverblaadjes uit de vlinderbloemigenfamilie (Leguminosae) en andere bloemen die in weilanden voorkomen, zoals paardebloem, en grassen kunnen ook worden opgenomen. De samenstelling van hooibloemen varieert afhankelijk van de plaats en het tijdstip van oogst. De verschillende planten in de hooibloemen bloeien tussen de lente en de herfst. Vanaf de zomer wordt het hooi geoogst van biologisch beheerde weilanden. Na het maaien van de weilanden en het drogen van de planten wordt de oogst schoongemaakt door te zeven om grove stengels, stof, aarde en zand te verwijderen. De aldus verkregen hooibloemen, die voornamelijk de kleine bloemcomponenten van het hooi zijn en dus een bijproduct van de hooioogst, worden voor therapeutische doeleinden in de natuurgeneeskunde gebruikt.

Effect en toepassing

De priester Sebastian Kneipp ontdekte de geneeskrachtige werking van hooibloemen. In de hooibloemen zitten tal van natuurlijke actieve stoffen. Onder andere plantaardige stoffen, flavonoïden, tannines, etherische olie, coumarine en furanocoumarines zijn aanwezig. Afhankelijk van de samenstelling van de hooibloemen variëren de ingrediënten in inhoud. Zo bevatten hooibloemen die rijk zijn aan bepaalde klaversoorten een bijzonder hoog gehalte aan coumarine. De flavonoïden een anti-oxidant effect en ontstekingsremmende eigenschappen. Ze kunnen ook optreden tegen verschillende virussen en andere micro-organismen. De tannines hebben ook een ontstekingsremmende werking en gaan de groei van bacteriën en schimmels. Ze hebben ook een uitdrogend en hemostatisch effect. Coumarin komt tussenbeide vitamine K metabolisme en remt bloed stolling. Daarnaast is coumarine verantwoordelijk voor de typische geur van vers hooi. Furanocoumarines doden micro-organismen. De etherische olie die in hooibloemen zit bevordert bloed circulatie en heeft een ontstekingsremmend effect. Voor uitwendige toepassing van medicinale planten wordt ongeveer 500 gram gedroogde hooibloemen overgoten met drie tot vier liter koken water en laat 15 tot 30 minuten trekken. Het resulterende afkooksel kan worden gebruikt als een overlay of kompres, evenals als badadditief. Bij gebruik in een vol bad mag een badtijd van 15 minuten niet worden overschreden en moet daarna de rust in acht worden genomen. Etherische oliën verkregen uit hooibloemen zijn ook geschikt als badadditief. Hooibloemenzakken kunnen als kompres worden gebruikt. Hiervoor wordt een stoffen zak gevuld met hooibloemen, dichtgebonden en kokend water wordt er over uitgegoten. Na 15 minuten wordt de zak geperst en afgekoeld tot iets boven de 40 graden Celsius. Gewikkeld in een doek, kan het nu op het te behandelen gebied worden aangebracht. Dit kan een of twee keer per dag worden herhaald. De actieve ingrediënten van de hooibloem passeren gedeeltelijk de huid in de bloed​ Kant-en-klare kompressen, badadditieven en lotions met hooibloemen zijn ook in de winkel verkrijgbaar. Hooibloemen kunnen ook als thee worden gedronken. Hiervoor wordt een eetlepel gedroogde hooibloemen met koken overgoten water en is na vijf minuten klaar om te serveren. Inademing met een afkooksel van hooibloemen gedurende tien minuten is ook mogelijk. Hooibloemen mogen slechts voor één toepassing tegelijk worden gebruikt, op een droge plaats worden bewaard en niet langer dan een jaar, anders gaan de actieve ingrediënten verloren.

Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.

De genezende kracht van hooibloemen wordt uitwendig en inwendig gebruikt bij verschillende aandoeningen in de natuurgeneeskunde. Vooral in de externe toepassing in de vorm van kompressen, wraps of baden worden ze gebruikt. Voor verkrampte spieren zouden ze een ontspannend effect hebben, ze verhogen het bloed circulatie, worden gebruikt om te verlichten pijn en zijn gewend om te kalmeren. Naast het versterken van de immuunsysteem en het gebruik van hooibloemen bij verkoudheid, hoest en koorts, ze worden gewaardeerd als een lokaal warmtetherapeutisch middel voor reumatische klachten, waaronder gewrichtsslijtage (artrose) en spieren pijn (spierpijn). Ze worden ook gebruikt bij overgangsklachten, menstruatie pijnvegetatieve dystonie, huid problemen of problemen met de nieren of blaas. In het geval van spit, ischias pijn or maag en intestinaal krampenkan de toepassing van warme hooibloemkompressen goed doen en een krampstillend effect hebben. Gedurende zwangerschap, hooibloemen kunnen worden gebruikt voor zittende stoombaden om de bekkenbodem voor de geboorte en zo perineale breuk tijdens een natuurlijke bevalling voorkomen. Maar hooibloemen kunnen ook helpen spanning, 피로 en uitputting. Tegen vermoeide voeten, bijvoorbeeld na een lange wandeling, helpt een voetenbad met hooibloemen. Een kussen gevuld met hooibloemen kan helpen bij slaapproblemen. Bij open wonden dienen externe toepassingen met hooibloemen te worden vermeden. Evenzo met acute ontstekingen of acuut reumatiek aanvallen van een applicatie moeten niet worden geadviseerd. Warme volledige baden worden niet aanbevolen in gevallen van hoge bloeddruk. Allergie patiënten, vooral degenen met een pollenallergie voor grassen, moet ook voorzichtig zijn met het gebruik van hooibloesems en, indien nodig, hun tolerantie controleren. Er is geen wetenschappelijk bewijs voor het effect van hooibloemen. Daarom worden ze voornamelijk gebruikt in de volksgeneeskunde. Alleen voor lokaal warmte therapie voor reumatische klachten hebben de hooibloemen hun weg gevonden naar de traditionele geneeskunde.