Bursitis

Een bursa (bursa synovialis) is een zakachtige structuur gevuld met synoviale vloeistof. Deze bursa bevinden zich in het bewegingsapparaat, vooral op plaatsen die mechanisch worden blootgesteld aan bijzonder hoge druk. Daar verminderen ze de trek- en drukkrachten en daarmee de wrijving tussen bot, huid, spier en pezen.

Een ontsteking van de bursa (bursitis) kan worden veroorzaakt door verwondingen, een blijvende irritatie (overbelasting) of, zeldzamer, door een infectie. Bursitis komt vaak voor in gewrichten die onderhevig zijn aan hoge mechanische belasting, zoals de knie. Ze kunnen echter ook voorkomen op de elleboog, schouder, heup of hiel.

Symptomen

Typische tekenen van ontsteking worden gevonden bij bursitis, vooral een meestal sterke pijn. Bovendien is het getroffen gebied onderhevig aan roodheid, zwelling en oververhitting. Als de ontsteking zich in de buurt van een gewricht bevindt, leidt dit vaak tot beperkte mobiliteit. Slechts in zeldzame gevallen verspreidt de ontsteking zich naar het hele lichaam, zodat algemene symptomen zoals koorts or weefselvocht zwelling van de knooppunten kan optreden.

Veroorzaken

De behandeling van bursitis moet zo snel mogelijk na de diagnose door de arts worden uitgevoerd. De behandelingsopties zijn talrijk, waarbij de beslissing gebaseerd moet zijn op het algemene voorwaarde van de patiënt, zijn voorkeuren en het stadium van de ziekte. De therapie van aseptische en septische bursitis verschilt fundamenteel doordat bij septische ontsteking, naast de behandeling van de ontsteking, ook de veroorzakende ziekteverwekker moet worden bestreden.

Bij aseptische bursitis, waar geen ziekteverwekkers bij betrokken zijn, is de bescherming van het aangetaste gewricht van groot belang. Het punt hier is om de slijmbeurs als oorzaak van zijn ontsteking te overbelasten. Door het weefsel te sparen, kan de ontsteking worden verminderd en kan het genezingsproces beginnen.

Maar zelfs in het geval van septische bursitis moet het aangetaste gewricht worden gespaard om gevolgschade te voorkomen nadat de ontsteking is genezen. Een andere conservatieve methode is om het aanbrengen van koude en warme kompressen te bevorderen bloed bloedsomloop en zo het genezingsproces versnellen. Medisch gezien zijn NSAID's (niet-steroïde anti-inflammatoire geneesmiddelen) de voorkeursgeneesmiddelen, omdat ze beide bestrijden pijn en ontsteking.

Veel gebruikte middelen zijn aspirine (KONT), ibuprofen or diclofenac. Omdat deze de maag binnenbekleding, mogen ze alleen worden gebruikt in combinatie met maagbeschermingstabletten bij patiënten die al last hebben gehad van a maagzweer. In ieder geval, zelfs als de medicijnen vrij verkrijgbaar zijn, mogen ze alleen worden ingenomen op advies van een arts die bekend is met de juiste dosering en gebruiksduur.

Als de bursitis septisch is, kan het gebruik van antibiotica is noodzakelijk. De keuze van het juiste antibioticum kan een prik van de slijmbeurs. EEN prik kan ook voor therapeutische doeleinden worden gebruikt: door etterende afscheidingen af ​​te voeren, wordt het gewricht ontlast en voelt de patiënt onmiddellijk verbetering.

Als de ontsteking bijzonder resistent is of de patiënt lijdt aan een hoge mate van lijden, kan de slijmbeurs ook worden gespoeld met glucocorticoïden (cortisone), die een sterker ontstekingsremmend effect hebben dan NSAID's dan ibuprofen. In de regel is chirurgische ingreep niet nodig in gevallen van bursitis. Dit wordt alleen overwogen als de bovengenoemde conservatieve methoden falen of als de ontsteking peracuut (extreem snel) is.

In dit geval bestaat het risico dat ziekteverwekkers in het geheel lekken lichaamscirculatie (sepsis), wat levensbedreigend kan zijn. Gelukkig wordt een dergelijke cursus zelden waargenomen. Zelfs als de bursitis zich na een operatie heeft ontwikkeld, wordt vaak een chirurgische behandeling aanbevolen, omdat anders chronische progressies kunnen optreden.

Bij chirurgische therapie, endoscopisch endoscopie (gelijkwaardig aan artroscopie) is gebruikt. Hier werkt de chirurg op een minimaal invasieve manier, waarbij de slijmbeurs in het gewricht blijft. Een duidelijk voordeel van deze methode is dat door de slijmbeurs op zijn plaats te laten, deze zijn functie kan blijven uitoefenen en het gewricht kan opvangen tegen overmatige belasting.

Een andere mogelijkheid is om de hele ontstoken slijmbeurs weg te snijden. De volledige verwijdering van de ontsteking leidt tot een snelle en volledige genezing. De afwezigheid van de slijmbeurs kan de gewrichtsfunctie echter ernstig beperken en het gevoeliger maken voor slijtage (artrose).