Tubal ontsteking en ovariële ontsteking (medische term: adnexitis) is een van de ernstige ziekten op gynaecologisch gebied. Vaak zijn de ontstekingen het gevolg van bacteriële infecties. De ziekte kan acuut of chronisch zijn. Als het onbehandeld blijft, kan het grote complicaties veroorzaken, waaronder onvruchtbaarheid.
Wat is een ontsteking van de eileiders en eierstokken?
De anatomie van de vrouwelijke voortplantings- en geslachtsorganen toont duidelijk de eileiders en eierstokken Tubal ontsteking en ovariële ontsteking komen in de meeste gevallen altijd samen voor. Geïsoleerde eileiders of ovariële ontsteking komt uiterst zelden voor. Ook zijn meestal beide zijden van de eierstok altijd ontstoken. Het treft meestal vrouwen in de vruchtbare leeftijd. Voor de puberteit en daarna menopauzekomt de ziekte zeer zelden voor. Het voorkomen van ontsteking van de eileiders en eierstokken hangt sterk af van de hygiëne en seksuele activiteit van de getroffen persoon. De ziekte duurt vaak lang en beïnvloedt complete levens, soms aanzienlijk, en kan leiden tot ernstige complicaties, zelfs onvruchtbaarheid Onder gynaecologische aandoeningen, ontsteking van de eileiders en eierstokken is een van de ernstige ziekten.
Oorzaken
Eileiderontsteking en eierstokontsteking worden in de meeste gevallen veroorzaakt door een bacteriële infectie. Virussen spelen zelden een rol. Er zijn verschillende pathogenen dat kan de ziekte veroorzaken. Vaak wordt de ontsteking veroorzaakt door gonokokken. Echter, Chlamydia trachomatis, Staphylococcus, Streptococcus en andere pathogenen kan ook een ontsteking van de eileiders en de eierstok veroorzaken. In de meeste gevallen zijn er zogenaamde gemengde infecties aanwezig. Dit betekent dat er meerdere pathogenen zijn verantwoordelijk voor de infectie. De ziekteverwekkers kunnen op verschillende manieren de eierstokken en eileiders bereiken. Als de ziekteverwekkers de eileiders en eierstok bereiken vanuit de vagina via de baarmoederwordt dit een oplopende infectie genoemd. Bij een neergaande infectie komen de ziekteverwekkers de eierstokken en eileiders binnen vanuit een naburig orgaan, zoals de appendix. Hematogene infectie treedt op wanneer de ziekteverwekkers zich door de bloedbaan verspreiden en een ontsteking van de eileiders en eierstokken veroorzaken.
Symptomen, klachten en tekenen
In de meeste gevallen is acute eileiders- en ovariumontsteking merkbaar door trekken pijn aan een of beide zijden van de buik, afhankelijk van of slechts één zijde is aangetast of beide. Bij de meeste vrouwen treden de symptomen ongeveer een week later op menstruatie De buik kan opgezwollen zijn en de buikwand is gespannen en gevoelig voor druk. Getroffen vrouwen voelen zich meestal ook vermoeid en ziek. Andere symptomen zijn onder meer pijnlijke geslachtsgemeenschap, onaangenaam ruikende vaginale afscheiding, intermenstrueel bloeden en pijn bij het plassen. Constipatie or diarree net zoals misselijkheid met misselijkheid zijn ook mogelijk. Tijdens een gynaecologisch onderzoek hals is gevoelig voor pijn baarmoeder is vergroot en reageert ook op aanraking met pijn. Vrouwen die door dergelijke klachten worden getroffen, dienen een gynaecoloog te raadplegen om de oorzaak op te helderen. Als acute ontsteking van de eileiders / eierstokken niet of niet voldoende wordt behandeld, kan deze chronisch worden en terugkerende ontsteking met littekens veroorzaken. Bovendien, de generaal voorwaarde is verzwakt en onregelmatigheden in de menstruatiecyclus kunnen ook voorkomen.
Diagnose en verloop
Om een ontsteking van de eileiders en eierstokken te diagnosticeren, biedt een gynaecologisch onderzoek de eerste aanwijzingen voor de voorwaarde Deze omvatten een drukgevoelige en vergrote baarmoeder, pijn bij de hals met beweging en ontlading. Een uitstrijkje van de hals kan worden gebruikt om de ziekteverwekkers te detecteren en het wit te bepalen bloed celtelling. Voor dit doel is het wit bloed cellen worden onder de microscoop geteld en met het uitstrijkmateriaal wordt een kweek gemaakt. Dit geeft informatie over welke ziekteverwekkers aanwezig zijn en welke antibiotica kan voor behandeling worden gebruikt. EEN bloed test kan ook informatie geven over bestaande tekenen van ontsteking. Ultrageluid onderzoek of een weerspiegeling van de buikholte kan, indien nodig, de arts voorzien verdere informatieEen snelle behandeling is cruciaal voor het verloop van de ziekte. Als de ontsteking te laat of helemaal niet wordt behandeld, kunnen er complicaties optreden. De ontsteking kan zich bijvoorbeeld verspreiden naar secundaire organen. Langdurige pijn of zelfs onvruchtbaarheid kan het gevolg zijn van chronische ontsteking van de eileiders en eierstokken. Indien rechtszijdig pijn in de buik optreedt, moet de arts uitsluiten appendicitis. Voorts laparoscopie kan opruimen acute buik.
Complicaties
Eileider- en eierstokontsteking, ook wel adnexitis, komt voor als begeleiding bij of na vaginitis en treft meestal jonge vrouwen. Ook tijdens de adolescentie menopauze, verschijnt het symptoom zelden. Het symptoom ontstaat door een infectie in het vaginale gebied. Er is een verband tussen gebrek aan hygiëne en verhoogde seksuele activiteit. Getroffen vrouwen klagen over ernstige lagere pijn in de buik, 피로 en koorts Meestal wordt het symptoom eerst verkeerd geïnterpreteerd door de patiënt zelf. Bij de eerste tekenen is het, vooral voor jonge vrouwen, raadzaam om onmiddellijk medische hulp in te roepen. Volgens de bevindingen antibiotica en voldoende vochtinname wordt toegediend in de geneeskunde therapie om de ziekteverwekker te bevatten. Als de ontsteking van eileiders en eierstokken niet op tijd wordt behandeld, stapelen de complicaties zich op, die ernstige chronische schade veroorzaken. Het symptoom kan zich binnen een paar maanden uitbreiden en veroorzaken buikvliesontsteking. Pus foci en abcessen kunnen zich in de buikholte vormen. Als pus hoopt zich op in de buikholte, moet de operatie onmiddellijk worden uitgevoerd, aangezien de kiemen kan veroorzaken bloed vergiftiging Zodra een chronisch stadium is bereikt, bestaat het risico op verklevingen aan de eierstokken en, als de patiënt kinderen wil, een mogelijke buitenbaarmoederlijke zwangerschap of zelfs onvruchtbaarheid. In het geval van chronisch adnexitis en niet langer effectieve pijnbehandeling, kan chirurgische ingreep zelden worden vermeden.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als er ongebruikelijk is pijn in de onderbuik, evenals gastro-intestinaal ongemak of bloeding tussen de menstruaties, kan er een ontsteking van de eileiders of eierstokken zijn. Als de symptomen uiterlijk na een week niet verdwijnen of in de loop van de tijd zelfs in intensiteit en duur toenemen, is een bezoek aan de arts aan te bevelen. Dit geldt vooral als de bovenstaande symptomen optreden na een vaginitis. Als er verdere klachten optreden zoals pijn tijdens het plassen of intermitterende bloeding, is medisch advies vereist. Andere waarschuwingssignalen zijn etterende afscheiding uit de vagina en een pijngevoelige baarmoeder. Met toenemende ziekteduur komen ook gezwollen en drukgevoelige eileiders en eierstokken voor. Vrouwen die bovenstaande symptomen opmerken, moeten een afspraak maken met een gynaecoloog en de oorzaken laten ophelderen en indien nodig behandelen. Als een ontsteking van de eileiders of eierstokken onbehandeld blijft, kan deze zich ontwikkelen tot chronische adnexitis. Deze ziekte vereist een uitgebreide medische behandeling, die vaak maanden of jaren duurt en gepaard gaat met complicaties zoals onvruchtbaarheid. Daarom moet zelfs acute eileiders- of ovariumontsteking medisch worden geëvalueerd en behandeld.
Behandeling en therapie
Behandeling van ontsteking van de eileiders en eierstokken is meestal altijd conservatief, dat wil zeggen met behulp van medicatie. Chirurgische behandeling kan alleen nodig zijn als zich complicaties voordoen. Dit kan bijvoorbeeld nodig zijn als zich abcessen in het bekkengebied hebben gevormd. Conservatieve behandeling wordt meestal uitgevoerd met behulp van antibiotica Een breed spectrum antibioticum wordt meestal gebruikt, omdat in de meeste gevallen verschillende ziekteverwekkers betrokken zijn bij ontsteking van de eileiders en eierstokken. Naast antibiotica worden vaak antiflogistische medicijnen gebruikt. Dit zijn medicijnen die het ontstekingsproces tegengaan. Daarnaast krijgen de meeste patiënten ook pijnstillende preparaten voorgeschreven. De behandeling kan tot 20 dagen duren. Zelfs nadat de acute symptomen zijn verdwenen, is het essentieel om de behandeling voort te zetten. Dit is belangrijk omdat onvruchtbaarheid kan optreden als de ontsteking niet volledig genezen is. Het voorkomt ook dat de ziekteverwekkers zich verder vermenigvuldigen en mogelijk resistentie ontwikkelen tegen de antibioticum gebruikt. Tijdens de acute symptomen moet geslachtsgemeenschap worden vermeden.Bovendien moet bedrust in acht worden genomen bij acute ontsteking van de eileiders en eierstokken.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van eileidersontsteking of ovariumontsteking is goed. In ongeveer 80% van de geregistreerde gevallen, met tijdige en goede medische zorg, is er zowel genezing als symptoomvrijheid. Zonder medische behandeling bestaat het risico dat de ontsteking zich verspreidt naar de naburige organen van de buik. Dit resulteert in het beste geval in een vertraging van het genezingsproces, maar het kan ook andere ernstige complicaties veroorzaken. In aanvulling op buikvliesontsteking, de ontwikkeling van appendicitis is mogelijk. Pijn, problemen met de spijsvertering en weefselschade aan de organen kan ontstaan. In ernstige gevallen loopt de patiënt het risico op levensbedreiging voorwaarde Gevorderde darmontsteking kan leiden scheuren van het orgel. Als de ontsteking van de eileiders of eierstokken verandert in een chronisch beloop van de ziekte, is een aanzienlijke vermindering van de kwaliteit van leven te verwachten als gevolg van bestaande beperkingen. Bovendien verhoogt de ontsteking in dit geval het risico op onvruchtbaarheid voor de vrouw. Dit kan triggeren geestesziekte en aanzienlijk verslechteren de generaal volksgezondheid staat. Daarom een stal immuunsysteem en een gezonde levensstijl zijn belangrijk voor een goede prognose van ontsteking van de eileiders en eierstokken. Bovendien mogen er geen andere reeds bestaande aandoeningen zijn die vertragingen kunnen veroorzaken. Als aan deze voorwaarden is voldaan, zal een medische behandeling binnen enkele weken volledige symptoomvrijheid bereiken zonder verdere gevolgschade.
het voorkomen
Eileidersontsteking en eierstokontsteking kunnen tot op zekere hoogte worden voorkomen. Zorgvuldige persoonlijke hygiëne en een goede seksuele hygiëne kunnen infectie voorkomen. Gebruik makend van condooms is een goede manier om te beschermen tegen vaginitis. Deze zijn vaak de oorzaak van ontstekingen van de eileiders en eierstokken.
Nazorg
In de regel is de maatregelen van nazorg voor eileidersontsteking en eierstokontsteking zijn zeer beperkt. In dit geval moet de ziekte zelf eerst volledig worden onderzocht en behandeld door een arts. Alleen volledige genezing van deze ontstekingen kan verdere ongemakken of complicaties voorkomen. Hoe eerder de ontsteking van de eileiders en eierstokken wordt gedetecteerd, des te beter is meestal het verdere verloop van deze ziekten. Om deze reden moet een arts worden geraadpleegd bij de eerste symptomen en tekenen van een van deze ontstekingen. Aangezien de getroffenen meestal afhankelijk zijn van het nemen van antibiotica, moet er altijd voor worden gezorgd dat de juiste dosering wordt ingenomen en voor de juiste duur. Zelfs na de symptomen van ontsteking van de eileiders en eierstokken zijn verdwenen, moeten de antibiotica alsnog worden ingenomen als dit is voorgeschreven door de arts. Bij onzekerheid of twijfel dient altijd een arts te worden geraadpleegd om complicaties te voorkomen. Bovendien moet geslachtsgemeenschap worden vermeden tijdens de behandeling van ontsteking van de eileiders en eierstokken. De patiënt moet altijd rusten en voor bedrust zorgen. Van inspanningen moet worden afgezien. In de meeste gevallen zijn ontstekingen van de eileiders en eierstokken relatief goed te behandelen, waardoor er geen vermindering van de levensverwachting van de getroffen persoon optreedt.
Wat u zelf kunt doen
Omdat er een groot risico op onvruchtbaarheid bestaat als het niet wordt behandeld, moet een ontsteking van de eileiders of eierstokken altijd worden onderzocht door een gynaecoloog. De uitslag van dit onderzoek bepaalt de vervolgbehandeling. In de meeste gevallen worden antibiotica gedurende meerdere dagen toegediend. Omdat dit ook de darmen verlamt en de gezonde darm doodt bacteriën, kunnen de getroffenen tegelijkertijd probiotische bacteriën innemen. Deze zijn verkrijgbaar in de apotheek in poeder of drop vorm. Dit ondersteunt ook de immuunsysteem, die, naast de antibiotica, erg wordt uitgedaagd door de bestaande ontsteking. Een ontsteking van de eileiders wordt ook altijd geassocieerd met een verzwakte darmflora Het nemen van pijnstillende medicatie zoals ibuprofen (pijnstiller) kan worden ingenomen als een aanvullen voor een beperkte tijd. Om het lichaam te ondersteunen tijdens het herstel, is het raadzaam om bedrust te houden. De verspreiding van ziekteverwekkers kan worden tegengegaan door voldoende vocht te consumeren - gewoon mineraalwater en ongezoet kruidenthee zijn ideaal - evenals een dieet rijk aan vitale stoffen en mineralen. Micronutriënten therapie als dieet aanvullen zou ook kunnen ondersteunen. Bijvoorbeeld, selenium heeft aangetoond dat het ontstekingsprocessen in het lichaam vermindert. Geslachtsgemeenschap moet worden vermeden. Homeopathisch gezien, Apis D4 (rechtszijdige symptomen) en Lachesis D12 (linkszijdige symptomen) helpen. Om herinfectie te voorkomen, moet ervoor worden gezorgd dat er voldoende hygiëne in de intieme delen van beide partners wordt gehandhaafd - vóór geslachtsgemeenschap.
