Andere begeleidende symptomen
Een algemeen gevoel van zwakte is een nogal niet-specifiek symptoom en toch een uitdrukking van het feit dat het lichaam zijn energie gebruikt om de ziekteverwekkers die zijn binnengedrongen te bestrijden. Het energiemetabolisme van het lichaam wordt gedurende deze tijd verhoogd, zoals bijvoorbeeld de hart- snelheid wordt verhoogd en het lichaam produceert meer cellen die dienen ter verdediging tegen de ziekteverwekkers. De verlies van eetlust is een gevolg van hormonale ontregeling van het lichaam in de hersenen.
Hier hormonen en andere boodschappersubstanties reguleren onze gevoelens van honger en verzadiging, die bij ziekte afwijken van de norm. In een acute toestand van ziekte is het 'belangrijker' dat het lichaam de ziekte corrigeert, zodat het de gebrekkige regulatie tolereert en pas probeert een normaal hongergevoel terug te krijgen als de acute fase van de ziekte is overwonnen. Gewichtsverlies is ook een relatief niet-specifiek symptoom bij endocarditis en past in principe bij elke ontsteking, aangezien het lichaam in deze situatie meer energie verbruikt dan ervoor beschikbaar wordt gesteld.
Vaak wordt tijdens een ziekte de voedselopname beperkt en wordt de vochtopname meestal ook verminderd. Door de verhoogde lichaamstemperatuur verbrandt de persoon in deze situatie meer energie, omdat onze stofwisseling sneller verloopt, de hart- pompen worden steeds meer ingeademd. Bovendien leidt het toegenomen zweten tot waterverlies, wat ook tot uiting komt in gewichtsverlies.
Spier en gewrichtspijn is niet per se een slechte zaak, maar eerder een teken dat het lichaam bezig is de ziekteverwekkers te doden die zijn binnengedrongen. De immuunsysteem gebruikt boodschappersubstanties om ziekteverwekkers te herkennen en te lokaliseren, maar hun neveneffect is dat ze mensen er gevoeliger voor maken pijn.De pijn drempel wordt dus verlaagd. Daarnaast wordt er echter een kleine hoeveelheid gifstoffen en afbraakproducten in opgeslagen gewrichten, die niet onmiddellijk kunnen worden verwijderd, maar slechts geleidelijk worden geëlimineerd, zodat ze kunnen veroorzaken pijn tijdens de ziekte.
De zogenaamde petechiën zijn bloedingen van de huid ter grootte van een speldenknop. Meestal meerdere hiervan petechiën worden gevonden gerangschikt in kleine groepen. Ze worden veroorzaakt door een stollingsstoornis van de bloed waarin het aantal bloed bloedplaatjes, de zogenaamde trombocyten, wordt merkbaar verminderd.
Het natuurlijke evenwicht tussen bloed bloedstolling en neiging tot bloeden wordt verstoord door het ontbreken van bloedplaatjes en kleine oppervlakkige bloedingen van de huid kunnen optreden. Een verstoring van bloed stolling is een uitdrukking van de sterke ontstekingsreactie van het lichaam, die consumeert bloedplaatjes en houdt de productie van nieuwe bloedplaatjes niet zo snel bij. Osler-knobbeltjes zijn roodachtige knobbeltjes van ongeveer vier tot zes millimeter groot die op vingers en tenen verschijnen.
Ze zijn pijnlijk en een typisch begeleidend symptoom van bacterieel geïnduceerd endocarditis Ze worden waarschijnlijk veroorzaakt door een afzetting van endogeen antilichamen in het kleine bloed schepen van de handen en voeten, die op hun beurt ontstekingen veroorzaken. Net als bij bloeding in de huid, kan bloeding in het oog ook worden verklaard door een verminderd aantal trombocyten.
De bloedstolling is sterk vertraagd en de dichtheid van het bloed schepen is niet perfect. Bovendien treedt ook een ontstekingsreactie op die lijkt op de Osler-knobbeltjes in het bloed schepen van het oog. De kleine bloedingen in het oog kunnen echter alleen met bepaalde apparatuur zichtbaar worden gemaakt en zijn een relatief specifiek teken voor de aanwezigheid van endocarditis In medische handelingen worden ze "Roth-vlekken" genoemd.
