Complex regionaal pijn syndroom is ook bekend als complex regionaal pijnsyndroom of kortweg CRPS. De term vervangt de synoniem gebruikte termen De ziekte van Sudeck, sympathische reflexdystrofie, Sudeck-dystrofie en algodystrofie.
Wat is een complex regionaal pijnsyndroom?
Complex regionaal pijn syndroom treedt op na verwonding van zacht weefsel of na zenuwbeschadiging. Het syndroom ontwikkelt zich vaak na a breuk Hoewel de term eigenlijk achterhaald is, wordt CRPS nog steeds aangeduid als De ziekte van Sudeck De naam gaat terug naar de Hamburgse chirurg Paul Sudeck, die de ziekte ontdekte. Bij CRPS kunnen sensorische, motorische, autonome en trofische stoornissen optreden. Het verloop van de ziekte varieert sterk, afhankelijk van de patiënt. De diagnose is ook moeilijk. Therapie hangt af van de ernst van het syndroom. Mogelijke behandelingsmethoden zijn onder meer fysiotherapie, manuele therapie, lymfedrainage, of invasieve procedures zoals epiduraal spinal cord stimulatie.
Oorzaken
De exacte oorsprong van complexe regionale pijn syndroom is nog niet duidelijk. Vermoedelijk is het genezingsproces in het beschadigde weefsel verstoord. Het syndroom treedt op na externe effecten zoals trauma, ontstekingof een operatie. De ernst van CRPS is niet afhankelijk van de ernst van het letsel. Complex regionaal pijnsyndroom komt vaker voor in de bovenste extremiteiten dan in de onderste extremiteiten. Vrouwen worden vaker getroffen dan mannen. Het syndroom komt vooral vaak voor na distale radiusfracturen, fracturen van de radius nabij de pols Aangenomen wordt dat er een ontstekingsreactie optreedt waarbij verschillende ontstekingsmediatoren vrijkomen. Deze mediatoren worden niet volledig geklaard, dus verlengen ze de neurogene ontstekingsreactie. De ontstekingsmediatoren worden ook in de centrale vrijgegeven zenuwstelsel Dit sensibiliseert de centrale pijnverwerkende neuronen. Een centraal geïnduceerde disfunctie van het sympathicotone zenuwstelsel veroorzaakt ook stoornissen in de bloedsomloop en een verhoogde neiging van de huid zweten. De schepen vernauwing en verbindingen tussen arteriële en veneuze vaten (arterioveneuze shunts). Hierdoor wordt het weefsel te weinig aangevoerd zuurstof Hypoxie ontwikkelt zich, wat resulteert in verhoogde metabolische afvalproducten. Het resultaat acidose intensiveert de pijn. Net als bij phantom pijn in de ledematen, die kan optreden na een ledemaat amputatie, corticale herstructurering treedt op bij complex regionaal pijnsyndroom. Individuele representatiegebieden in de hersenschors veranderen. Als gevolg hiervan breidt de pijn zich uit en treedt deze op in verschillende zenuwtoevoergebieden. Er zijn ook aanwijzingen voor een genetische aanleg. Lange tijd werd ook een psychologische component vermoed. Of dit echt het geval is, is nog niet definitief opgehelderd. Studies tonen echter aan dat CRPS vaker voorkomt na stressvolle levensgebeurtenissen.
Symptomen, klachten en tekenen
Complex regionaal pijnsyndroom kan worden onderverdeeld in twee vormen. Bij CRPS type I is er sprake van trauma zonder zenuwbeschadiging. CRPS type II treedt op na trauma met zenuwbeschadiging. Binnen de eerste drie maanden treden alleen niet-specifieke symptomen op, zoals zwelling, roodheid, pijn of warmte. De functionaliteit van de aangedane ledemaat kan ook beperkt zijn. Na drie tot zes maanden ontwikkelt zich dystrofie met gewrichtsstijfheid. De laatste fase van het complexe regionale pijnsyndroom is atrofie. Na zes tot twaalf maanden is er geen functie meer aanwezig. Deze classificatie is nu echter zeer controversieel, aangezien veel patiënten een afwijkend ziekteverloop hebben. Bij veel patiënten is er sprake van zwakte in de aangedane arm of been In de acute fase is de zwakte het gevolg van pijn en zwelling. In de chronische fase beperken contracturen en fibrose de mobiliteit. Veel patiënten hebben ook last van spiertrillingen. Myoclonieën worden ook waargenomen. Hyperalgesie ontwikkelt zich ook bij de meeste patiënten. De pijngevoeligheid is sterk verhoogd. Patiënten reageren met pijn, zelfs bij niet-pijnlijke aanraking. Drie van de vier patiënten hebben ook last van pijn in rust. Gevoelens van gevoelloosheid of vreemdheid zijn ook duidelijk. Aan het begin van de ziekte zijn er bijna altijd de typische tekenen van ontsteking zoals roodheid en zwelling. Als het voorwaarde chronisch wordt, de aangedane ledematen worden blauw en worden koud De helft van alle patiënten heeft een verhoogde neiging tot zweten. Dit fenomeen wordt ook wel hyperhidrose genoemd. In de acute fase van het syndroom, haar en nagels groeien meer in het getroffen gebied. Later verandert de groei in het tegenovergestelde. In bijzonder ernstige gevallen kan het spierstelsel volledig achteruitgaan. Door deze atrofie ontstaan ernstige bewegingsbeperkingen.
Diagnose en verloop van de ziekte
De diagnose wordt primair gesteld op basis van klinische verschijningsvormen. Beeldvormende technieken zoals röntgenstraal or scintigrafie aanvullende informatie verstrekken. Röntgenfoto's tonen fragmentarische verlichting veroorzaakt door verminderde calcium zoutgehalte in het bot. Naarmate de chronische toestand vordert, nemen deze bliksemschichten toe. De fragmentarische ontkalkingen verschijnen echter niet eerder dan acht weken na het begin van de ziekte en zijn daarom niet geschikt voor een vroege diagnose. Magnetische resonantie imaging onthult oedeem van zacht weefsel, verdikking van de huid, fibrotische veranderingen en gewrichtseffusies. Veel gevallen van CRPS worden echter niet gedetecteerd vanwege de lage gevoeligheid. Skelet scintigrafie onthult relatief vroeg typische veranderingen. Bijvoorbeeld, de ligamenteuze meerdere winkels in de buurt van de gewrichten zijn vooral merkbaar.
Complicaties
Complex regionaal pijnsyndroom is meestal zelf een complicatie. Het kan ontstaan als gevolg van een breuk Het syndroom, voorheen bekend als de ziekte van Sudek, kan ook optreden als een postoperatief gevolg van horrelvoet chirurgie. In dit geval is het een postoperatieve complicatie. De behandeling van dergelijke complicaties is complex, afhankelijk van de locatie van de symptomen en pijn. Als gevolg van het complexe regionale pijnsyndroom kan er sprake zijn van gevoelloosheid, bewegingsbeperking en chronische symptomen. In het chronische beloop, hoogwaardige inactiviteit osteoporose kan gebeuren. De getroffen botten steeds slechter. Ze worden poreus. Het spierweefsel kan ook worden afgebroken als gevolg van chronificatie van het complexe regionale pijnsyndroom. Dit leidt ook tot bewegingsbeperkingen. Het probleem is dat een medische professional de veranderingen in de botstructuren vaak pas kan opmerken als deze al een zekere mate van ernst hebben bereikt. Hierdoor worden veel CRPS-gevallen in eerste instantie niet herkend. Dit heeft weer gevolgen. Deze manifesteren zich vaak als late gevolgen van trauma voor de rest van het leven van de patiënt. Aangezien restverschijnselen zoals het complexe regionale pijnsyndroom vrij zeldzaam zijn, is het risico op niet-behandelbare complicaties statistisch vrij klein. Bovendien kan de behandeling van chirurgisch trauma al het optreden van complex regionaal pijnsyndroom voorkomen. Onder regionaal anesthesielijkt complex regionaal pijnsyndroom zich minder vaak te ontwikkelen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als aanhoudende pijn optreedt na een blessure, moet deze worden beoordeeld door een huisarts of een sportarts en indien nodig worden behandeld. Pijn in rust en drukpijn rond de gewrichten duiden op een complex regionaal pijnsyndroom. Dit lost in individuele gevallen vanzelf op, maar meestal is medische behandeling vereist. De getroffen persoon moet een arts raadplegen en de symptomen laten verhelderen voordat zich ernstige complicaties voordoen. Medisch advies is uiterlijk vereist wanneer zwelling of problemen met de bloedsomloop aan de pijn worden toegevoegd. Gebrek aan sterkte en stijfheid geven aan dat de ziekte al verder gevorderd is. De betrokkene dient onmiddellijk de huisarts te raadplegen. Psychisch bijkomende symptomen moeten worden behandeld door een therapeut. De ziekte van Sudeck treedt voornamelijk op na verstuikingen, kneuzingen, kneuzingen of operatiegerelateerde verwondingen. De ziekte kan ook optreden na vasculaire occlusies en dislocaties. Iedereen die tot de risicogroepen behoort, moet onmiddellijk de verantwoordelijke arts op de hoogte brengen. Naast de huisarts kan er een sportmedisch specialist of een internist worden ingeschakeld.
Behandeling en therapie
De therapie van complex regionaal pijnsyndroom is erg lang. De basis van therapie zijn fysiotherapeutische interventies die geschikt zijn voor het podium. Ergotherapie kan ook worden gebruikt om de dagelijkse functie te herstellen. bifosfonaten, corticosteroïden, tricyclisch antidepressiva, niet-opioïde analgetica, of opioïden worden vaak gebruikt voor medicamenteuze therapie.
Vooruitzichten en prognose
Beoordelingen met betrekking tot de prognose voor complex regionaal pijnsyndroom zijn nog niet duidelijk vanwege een gebrek aan gegevens. Tot nu toe gingen artsen ervan uit dat het complexe regionale pijnsyndroom zich posttraumatisch ontwikkelde als gevolg van chirurgische of andere gerelateerde schade aan een extremiteit. Het uitgangspunt was dat er gezocht moest worden naar vermijding van dergelijke schade of dat vroegtijdig multimodaal moest worden pijnbeheersing was passend. Trauma, te strak verband, slecht genezen fracturen of andere factoren zijn aanwezig als oorzaken bij het complexe regionale pijnsyndroom. De aanhoudende pijn kan echter niet voldoende worden verklaard door deze verwondingen. Tegenwoordig gaan artsen ervan uit dat regressie van het pijnsyndroom alleen mogelijk is met vroege diagnose en therapie. Het complexe regionale pijnsyndroom leidt echter vaak tot een chronisch beloop met een slechte prognose. De pijn gaat praktisch een eigen leven leiden zonder door de oorzaak te worden verklaard. Er wordt besproken of een genetische aanleg, een verstoorde pijnbeleving, psychologische bijkomende ziekten of een pijnlijke therapeutische interventie hiervoor verantwoordelijk zijn. Totdat artsen het complexe regionale pijnsyndroom begrijpen, de prognose van chronische pijn zal niet verbeteren. Het spreekt voor zich dat de oorzaak van het complexe regionale pijnsyndroom vaak wordt toegeschreven aan psychologische factoren. Volgens de heersende medische paradigma's zou het symptoom moeten verdwijnen als de oorzaak ervan is verholpen.
het voorkomen
Complex regionaal pijnsyndroom kan niet worden voorkomen. Hoe eerder het voorwaarde wordt gedetecteerd, hoe beter de prognose. Daarom moet bij verdenking van CRPS zo snel mogelijk een specialist worden geraadpleegd.
Nazorg
Bij dit syndroom zijn de mogelijkheden voor nazorg in veel gevallen beperkt, omdat allereerst de oorzaak van de pijn goed en vooral duurzaam moet worden behandeld. Zelfgenezing kan in dit geval niet plaatsvinden, dus de patiënt moet bij de eerste tekenen van de ziekte een arts raadplegen om verdere complicaties en een verdere verergering van de symptomen te voorkomen. Een vroege diagnose heeft in de regel altijd een zeer positief effect op het verdere verloop van de ziekte. De meeste mensen die door deze ziekte worden getroffen, zijn afhankelijk van het gebruik van verschillende medicijnen. Het is altijd belangrijk om ervoor te zorgen dat de medicatie regelmatig en in de juiste dosering wordt ingenomen. Evenzo moeten alle instructies van de arts worden opgevolgd. Bij onduidelijkheden of bijwerkingen dient eerst een arts te worden geraadpleegd. Verder maatregelen een fysiotherapie kan erg behulpzaam zijn bij deze ziekte. Veel van de oefeningen kunnen ook thuis worden gedaan, wat de behandeling versnelt. In het algemeen heeft ondersteuning en hulp van naasten ook een positief effect op het beloop van dit syndroom, en kan daarbij ook voorkomen Depressie en andere psychische klachten.
Dit is wat u zelf kunt doen
De stappen die patiënten met een complex regionaal pijnsyndroom kunnen nemen om het ongemak te verminderen, zijn afhankelijk van de oorzaak en het type medische behandeling dat ze krijgen. Over het algemeen kan pijn worden verminderd door acuut maatregelen zoals koelende kompressen en rust. Natuurgeneeskunde biedt verschillende pijnstillers dat kan ook helpen om het ongemak te verlichten. Bijvoorbeeld calendulazalf of zacht infusies Met kamille hebben bewezen effectief te zijn. Homeopathische middelen omvatten nachtschade en arnica. Bovendien, fysiotherapie wordt altijd aangegeven bij CRPS. Behandeling door een therapeut of sportmedisch specialist kan thuis worden ondersteund door gericht te bewegen. Hiervoor stelt de patiënt samen met de specialist een oefenplan op en voert dit gericht uit. Verder maatregelen afhankelijk van de oorzaak van de klachten. Bijvoorbeeld, ergotherapie kan worden uitgevoerd na een beroerte, die ook thuis kan worden voortgezet. In ernstige gevallen AIDS zoals krukken of een rolstoel moet worden georganiseerd. Bovendien zijn regelmatige bezoeken aan de arts geïndiceerd, omdat deze alleen medisch dichtbij is Grensverkeer kan de staat van controleren volksgezondheid en kan snel ingrijpen bij klachten en complicaties.
