Hartritmestoornissen na het sporten
Bepaalde hartritmestoornissen treden vooral op na het sporten. Een bekend voorbeeld is het zogenaamde paroxismale boezemfibrilleren. Deze hartritmestoornissen wordt veroorzaakt door hoge bloeddruk of intensief uithoudingsvermogen sport.
Na het sporten wordt de onregelmatige hartslag waargenomen, de getroffen persoon voelt zich struikelen hart-hartkloppingen of innerlijke rusteloosheid. Daarnaast kan de hartritmestoornis na het sporten ook symptomen veroorzaken zoals kortademigheid, duizeligheid, zweten en pijn op de borst. In de meeste gevallen stopt de hartritmestoornis na een bepaalde rustperiode vanzelf en verdwijnen ook de symptomen.
Om deze reden paroxismaal boezemfibrilleren kan vaak niet worden vastgesteld door een elektrocardiogram (ECG) bij de dokter omdat het er niet altijd is. Een mogelijke diagnostische optie is een ECG op lange termijn, waarin de hart- ritme wordt bijvoorbeeld over meerdere dagen geregistreerd. Op deze manier wordt een aanval van hartritmestoornissen kan vaak worden opgenomen. Paroxysmaal boezemfibrilleren is niet noodzakelijk levensbedreigend, maar het kan zich ontwikkelen tot aanhoudend atriumfibrilleren, wat op de lange termijn kan leiden tot hartinsufficiëntie. Vroegtijdige diagnose en therapie van hartritmestoornissen die optreden na inspanning is daarom van groot belang.
Hartritmestoornissen tijdens het sporten
Tijdens lichamelijke inspanning de hart- snelheid stijgt van de normale 60-100 slagen per minuut tot maximaal 200 slagen per minuut. Bij gezonde mensen blijft de polsslag regelmatig en vinden de slagen na elkaar met gelijke tussenpozen plaats. Onder normale omstandigheden is de hartslag stijgt geleidelijk en niet abrupt tijdens het sporten.
Na het sporten zakt het langzaam en niet plotseling. Deze snelle hartslag tijdens het sporten is volkomen normaal, omdat het lichaam meer moet leveren bloed en meer zuurstof bij stress. Als in plaats daarvan een plotselinge hartslag optreedt, kan de hartslag neemt plotseling toe tijdens het sporten, wat veroorzaakt kan worden door een snelle (tachycardische) aritmie.
Een hartritmestoornis met een vertraagde hartslag (bradycardie) manifesteert zich tijdens het sporten door een onvoldoende toename van hartslag. Normaal gesproken loopt de hartslag tijdens het sporten op tot meer dan 100 slagen per minuut. Als er weinig of geen toename is, zijn de prestaties van de betrokken persoon aanzienlijk verminderd en moet hij of zij vroegtijdig stoppen met trainen vanwege uitputting of kortademigheid. Hartritmestoornissen die tijdens het sporten optreedt, moet altijd door een arts worden opgehelderd voordat u weer gaat sporten.
