cefotaxime is een antibioticum Het actieve ingrediënt behoort tot de derde generatie cefalosporines.
Wat is cefotaxime?
cefotaxime is de naam die aan een breed spectrum wordt gegeven antibioticum die behoort tot groep 3a van cefalosporines Het actieve ingrediënt wordt gebruikt om bacteriële infecties te behandelen. Net als andere cefalosporines, cefotaxim kan doden bacteriën Daarbij remt het medicijn de synthese van bacteriële celwanden. Cefotaxime werd goedgekeurd voor gebruik in de jaren 1980. In Duitsland en Oostenrijk is het recept verkrijgbaar antibioticum is als monopreparaat verkrijgbaar onder de naam Claforan. Daarnaast worden er verschillende generieke geneesmiddelen aangeboden.
Farmacologische werking
Het werkingsmechanisme van cefotaxim is gebaseerd op het feit dat het antibioticum voorkomt bacteriën van het bouwen van hun celwand. Voor dit doel voert het een blokkade uit van het enzym transpeptidase. Als resultaat van dit proces worden zwakke plekken gevormd binnen de celomhulling van de kiemen De zwakke plekken veroorzaken de celwand van de bacteriën te scheuren, wat uiteindelijk resulteert in de dood van de pathogenen In tegenstelling tot groep 1 cefalosporines zoals cefazoline, is cefotaxime effectiever tegen gramnegatieve bacteriën. Deze omvatten Enterobacteriaceae, meningokokken en gonokokken. Een zwakte van cefotaxime is echter dat het minder effectief is tegen pseudomonaden dan andere cefalosporines uit groep 3a, waaronder ceftazidim, ceftriaxone en cefmenoxime. Cefotaxime kan ook ondoeltreffend zijn tegen bepaalde kiemen waarin weerstand tegen antibiotica bestaat al. Bacteriële soorten waartegen het medicijn effectief is, zijn bijvoorbeeld SalmonellaEnterobacter, Shigella, Escherichia coli, Pneumokokken, Strepotococcus viridans, Proteus vulgaris, Neisseria gonorrhoeae (gonococci), Pasteurella, Klebsiella en anaëroben. In het grampositieve bereik is de werkzaamheid van het middel onvoldoende tegen stafylokokken De halfwaardetijd van cefotaxim bij volwassenen is ongeveer 60 minuten. Bij senioren of baby's is het vaak aanzienlijk langer. Het antibioticum wordt voornamelijk via de nieren uitgescheiden.
Medisch gebruik en toepassing
Cefotaxime wordt gebruikt tegen ernstige bacteriële infecties, die zelfs levensbedreigend kunnen zijn. De lichaamsdelen die het meest worden behandeld, omvatten de urinewegen, zoals de urinebuis, urineleiders, urine blaas, en nieren; de luchtwegen het oor, neus-, en keel; en de huid Veel voorkomende indicaties voor het gebruik van cefalosporine zijn onder meer longontsteking, bloedvergiftiging, buikvliesontstekingbuikinfecties, hersenvliesontsteking, endocarditis, botinfecties en infecties van weke delen. Als er hiaten in de werkzaamheid optreden, worden deze gedicht door verdere toediening antibiotica zoals acylaminopenicilline of aminoglycoside. Een ander behandelingsgebied voor cefotaxime is neuroborreliose, een manifestatie van Lyme Deze ziekte wordt overgedragen door teken en veroorzaakt door de bacterie Borrelia burgdorferi. Cefotaxime wordt via een infuus langs de darm toegediend.
Risico's en bijwerkingen
Bij sommige patiënten zijn nadelige bijwerkingen mogelijk als gevolg van het gebruik van cefotaxim. Deze omvatten in de meeste gevallen een tekort aan bloedplaatjes, de ontwikkeling van onvolwassen bloed cellen, allergisch huid reacties zoals jeuk, huiduitslag en netelroos, en medicijnen koorts. Bovendien, de concentratie of ureum en creatinine in de bloed zou kunnen toenemen. Bijwerkingen worden soms ook gezien op de site van administratie zelf. Waaronder pijn op de injectieplaats, weefselverharding of ontstekingsreacties op de ader muur. Andere incidentele bijwerkingen zijn onder meer gastro-intestinale problemen zoals diarree, pijn in de buik, verlies van eetlust, misselijkheid en braken, verdomd ontsteking van de dikke darm or dunne darm, ontsteking van de nieren en bijkomende infecties veroorzaakt door resistente bacteriën. Als een overgevoeligheidsreactie op cefotaxim optreedt, vergezeld van bronchiale spasmen, zwelling van het gezicht or schokken, therapie met het antibioticum moet onmiddellijk worden gestopt. Als er sprake is van een beperking nier functie of een neiging tot allergie, is een grondige risico-batenanalyse door de behandelende arts vereist. Geen ervaring met de administratie van cefotaxime bestaat tijdens zwangerschap In dierstudies zijn geen negatieve effecten op de nakomelingen waargenomen. Niettemin, als de behandeling wordt gegeven tijdens zwangerschap, streng Grensverkeer door de arts wordt aanbevolen. Tijdens het geven van borstvoeding kan het gebruik van cefotaxime de werking verstoren darmflora van baby's, aangezien het antibioticum overgaat moedermelk, zij het slechts in kleine hoeveelheden. Vervolgens hebben de getroffen baby's er meestal last van diarree In principe is het echter mogelijk om pasgeborenen te behandelen met de werkzame stof. Het gelijktijdige gebruik van cefotaxime en andere drugs leidt af en toe tot interacties Zo wordt het positieve effect van het antibioticum verzwakt in combinatie met chlooramfenicol, erythromycine, sulfonamiden of tetracyclines vindt plaats. Het gelijktijdige administratie van de jicht geneesmiddel probenecide resulteert in een belemmering voor de uitscheiding van cefotaxime uit het lichaam. Hierdoor is de concentratie van het medicijn binnen de bloed langdurig is en er is een risico op ernstigere bijwerkingen.
