Anticholinergica worden veel gebruikt in de geneeskunde vanwege hun effect op de parasympathische zenuwstelsel De bijwerkingen mogen echter niet worden onderschat.
Wat zijn anticholinergica?
Anticholinergicaveroorzaken bijvoorbeeld een afname van de darmactiviteit. Anticholinergica zijn stoffen die de belangrijkste remmen neurotransmitter acetylcholine in het parasympathische zenuwstelsel Als onderdeel van het autonome (onbewuste) zenuwstelsel en een antagonist van de sympathische zenuwstelsel parasympathische zenuwstelsel heeft de taak om het lichaam in een staat van rust te brengen en zichzelf te regenereren. De onderdrukking van de boodschappersubstantie acetylcholine vindt plaats door het onderbreken van bepaalde zenuwprikkels. Dergelijke zenuwprikkels zijn verantwoordelijk voor samentrekking van gladde spieren en klierafscheiding. Acetylcholine stimuleert zo de activiteit van de darmen en spijsverteringsklieren. Het neemt daarentegen af hart- snelheid en ademhaling. Vanwege hun actie in de parasympathische zenuwstelselworden anticholinergica ook wel genoemd parasympatholytica.
Medische toepassing, effect en gebruik
De effecten van anticholinergica op het menselijk organisme zijn een afname van de speekselvloed, verwijding van de pupillen en een afname van de darmactiviteit. Deze effecten resulteren in verschillende toepassingen in de geneeskunde. Anticholinergica worden vooral gebruikt bij prikkels blaas ziekten. Patiënten met verschillende soorten incontinentie en frequent urineren ervaar een snelle verbetering omdat de anticholinergische stoffen de contracties van de blaas spieren en zo de capaciteit van de blaas vergroten. Als gevolg van de stabielere blaas, patiënten hoeven niet meer zo vaak naar het toilet te gaan om hun blaas te legen. Een andere belangrijke toepassing van anticholinergica is Parkinson, waarin er een overmaat aan acetylcholine is en een gelijktijdige tekort aan dopamine Anticholinergica worden toegediend om deze onbalans te verminderen. Vanwege de talrijke bijwerkingen worden deze echter voorzichtig gebruikt en vooral om rust te verminderen tremor in Parkinson. Bovendien is de drugs zijn effectief bij overmatig zweten (hyperhidrose), astmatische aandoeningen, bronchitis, spasmen van de interne organen en gladde spieren, bradycardie (te trage hartslag), en hartritmestoornissen Bovendien worden anticholinergica gebruikt om te induceren anesthesie vóór de operatie en om onderzoeken van de achterkant van het oog door de pupillen te verwijden.
Kruiden, natuurlijke en farmaceutische anticholinergica.
De verschillende soorten anticholinergica verschillen slechts in geringe mate. Er zijn echter verschillen met betrekking tot verdraagbaarheid. Daarom is het nuttig om in geval van intolerantie van medicatie te wisselen. Er zijn twee hoofdgroepen van anticholinergica: de eerste groep werkt uitsluitend op het zenuwstelsel (neurotroop) en de tweede groep werkt zowel op het zenuwstelsel als op de spieren (musculotroop). Onder de neurotrope stoffen zijn er de zogenaamde nachtschade alkaloïden of familieleden. De bekendste vertegenwoordiger van deze groep is atropine, wiens naam is afgeleid van nachtschade (Atropa belladonna). Vandaag, atropine wordt voornamelijk gebruikt voor inductie van anesthesiein noodgeval medicijn en oftalmologie, en zelden voor gastro-intestinale spasmen of koliek van de galwegen en urinewegen. In de laatste twee toepassingsgebieden is de stof butylscopolamine in toenemende mate vervangen atropine Het alkaloïde atropine wordt ook gebruikt als tegengif voor vergiftiging met bepaalde pesticiden en wordt door het leger opgeslagen tegen vergiftiging met zenuwgassen. De actieve ingrediënten glycopyrroniumbromide, ipratropiumbromide en tiotropiumbromide hulp bij astmatische symptomen. Neurotrope-musculotrope anticholinergica omvatten bijvoorbeeld oxybutynine en propiverine bij behandelingen van de blaas of denaverine in gastro-enterologie en urologie.
Risico's en bijwerkingen
De bijwerkingen van anticholinergica zijn talrijk. Vermoeidheid, misselijkheid, duizeligheid, Slechte concentratieproblemen met de bloedsomloop, constipatie, visuele stoornissen, droog mond en huid, urineretentie, of darmzwakte komen vaak voor, met droge mond zijnde de meest voorkomende bijwerking van alle anticholinergica. Door de invloed op het zenuwstelsel, toestanden van verwarring, stoornissen van geheugen en rusteloosheid kunnen optreden. Vooral oudere patiënten hebben een grotere verslechtering van hun geheugen tijdens behandeling met anticholinergica. Mensen die al hebben dementie kunnen een verslechtering van hun cognitieve prestaties ervaren als gevolg van anticholinergica administratie Bij bepaalde ziekten mogen geen anticholinergica worden ingenomen of moet de dosering door de arts worden gewijzigd. Deze omvatten bijvoorbeeld een smalle hoek glaucomastoornissen bij het ledigen van de blaas, versnelde hartslag (tachycardie), acuut longoedeemof vernauwingen in het maagdarmkanaal. Vanwege de aanzienlijke bijwerkingen van anticholinergica, moet een arts grondig worden geraadpleegd en moet de kosten-batenfactor worden afgewogen.
