Het angio-oedeem

Introductie

Angio-oedeem (zwelling van het bloedvat) of ook wel bekend als Quincke's oedeem, is een plotselinge zwelling van de huid en het onderhuidse weefsel, die soms meerdere dagen aanhoudt. Zwelling van de lip, tong en het oog is relatief onschadelijk. Aan de andere kant, zwelling van de glottis (het deel van de strottehoofd die de stem vormt) kan levensbedreigend zijn.

Bijbehorende symptomen

Klassiek angio-oedeem gaat meestal gepaard met algemene jeuk en strakheid van de huid. Afhankelijk van welke andere delen van het lichaam zijn aangetast, kan zwelling van de bindweefsel kan onspecifieke symptomen veroorzaken. Bijvoorbeeld, erfelijk angio-oedeem kan veroorzaken pijn of spijsverteringsstoornissen, aangezien oedeem zich kan vormen in het maagdarmkanaal.

Dit is echter een zeldzaam symptoom. Meer voor de hand liggend zouden klachten zijn van de allergische vorm. In dit geval is het schepen in ons lichaam ontspannen en verwijden.

De verwijding van de schepen kan leiden tot een plotselinge daling van de centrale veneuze druk. De bloed de druk daalt zo sterk dat men kan flauwvallen (zogenaamde hypotensieve syncope). Dit kan worden voorafgegaan door symptomen zoals malaise, duizeligheid, zweten, hartkloppingen en "zachte knieën". Zoals elke allergische reactie, dit kan excessief zijn en leiden tot een allergische reactie schokken. Onbehandeld angio-oedeem, eventueel gecombineerd met oedeem van andere ziekten, bijvoorbeeld rechts hart- mislukking, kan waterige spanningsblaren op de huid of andere veroorzaken huidveranderingen.

Lokalisaties van het angio-oedeem

De lippen zijn een geprefereerde plaats voor de ontwikkeling van oedeem omdat ze een dunne huidlaag hebben en delicaat zijn bindweefsel met een paar krap collageen vezels. In de regel zwellen de lippen niet zo sterk op, zodat de orale passage niet misplaatst is. Een enorme zwelling kan echter onaangenaam worden en onesthetisch lijken.

Aangezien de huid en het slijmvlies van de lippen een snel herstellende cellaag zijn, valt geen blijvende schade te verwachten. Dit onderwerp is misschien ook interessant voor u: gezwollen lippen. Angio-oedeem van het gezicht is niet gevaarlijker dan andere vormen van oedeem, afgezien van de esthetische aspecten.

De huid van het gezicht is een voorspellende plaats voor de ontwikkeling van oedeem, aangezien de huid en het onderhuidse weefsel gevoeliger zijn. Er is bijvoorbeeld minder krap bindweefsel daar dan in de benen of voeten. Bovendien wordt de gezichtshuid minder blootgesteld aan mechanische belasting dan de huid van de handen.

Bovendien worden de gezichtshuid en het onderhuidse weefsel bijzonder goed verzorgd bloed. Het aantal bloed schepen is belangrijk bij het ontstaan ​​van oedeem en bevordert dit. De ooglid is ook een voorspellende plaats voor oedeem vanwege zijn anatomie.

Gedempt door weinig onderhuids vetweefsel en voorzien van delicaat bindweefsel, zwelt het meer op dan andere delen van het gezicht. Meestal zwelt het zo op dat vrij zicht door één oog of zelfs beide ogen wordt voorkomen. Deze omstandigheid brengt natuurlijk zijn eigen gevaren of beperkingen met zich mee (bv. Ongeschiktheid om te rijden) en moet zo snel mogelijk worden verholpen.

Als een oog zo erg opzwelt dat het het glaslichaam (lat. Bulbus) van het oog comprimeert of de druk in het oog verhoogt, kan dit leiden tot een acute glaucoma aanval of oorzaak pijn. - Oedeem van het oog

De meest gevreesde complicatie van angio-oedeem is glottisoedeem, dat wil zeggen zwelling van de glottis. Deze bevindt zich op het middelste niveau van de strottehoofd en vertegenwoordigt de opening tussen de mond/ keel en de longen. Glottaal oedeem manifesteert zich door plotselinge ademnood en moeilijkheden bij het spreken, zoals onhandige of schorre spraak.

Zwelling van de tong kan problematisch zijn omdat spraak is gestoord en speeksel drainage kan worden verplaatst de keel. Het kan ook leiden tot ademhaling moeilijkheden. De zwelling van de tong, vooral in de achterkant van de tong, kan het pad van de lucht afsnijden. Medicijnen kunnen ook niet meer via de mond, maar moet worden beheerd via de ader.