De witte wortel is een medicinale plant die al sinds de oudheid wordt gebruikt en die inmiddels enigszins in de vergetelheid is geraakt. Vanwege het uiterlijk bestaat er gevaar voor verwarring met de Lelietje van dalen De bessen kunnen worden verward met bosbessen.
Voorkomen en teelt van de witteroot
Door zijn uiterlijk kan de witvoet worden verward met de Lelietje van dalen De bessen kunnen worden verward met bosbessen Whiteroot (Polygonatum odoratum, Polygonatum officinale, Polygonatum multiflorum), ook wel Solomon's zegel genoemd, is een lid van de asperge familie. Het wordt overal op het noordelijk halfrond van de aarde aangetroffen. Daar groeit voornamelijk de veelbloemige wittoet en de geurige wittoet, die ook wel het echte Salomo's zegel wordt genoemd. De naam whitewort verwijst naar de witachtige wortels van de plant. Salomo's zegel is de naam die aan de plant is gegeven omdat de littekens die op de wortelknollen verschijnen wanneer de bloemsoorten van het voorgaande jaar afsterven, zouden lijken op het zegel op Salomo's ring. De plant groeit met gebogen stengels tot wel 60 centimeter hoog. De bladeren zijn groen en eivormig. Op de stelen zitten meerdere, witte, hangende, meestal klokvormige bloemen. De witteroet bloeit van mei tot juni. De blauwzwarte bessen rijpen tussen augustus en september. Deze bessen zijn giftig. De witvoet groeit voornamelijk in loofbossen. Veelbloemige en geurige witte kroos verschillen in hun stelen en het aantal bloemen dat groeien samen. Veelbloemige whiteweed heeft ronde stelen en drie tot vijf bloemen, terwijl geurige whiteweed slechts één tot twee bloemen en een hoekige steel heeft. De meeste delen van de witvoetplanten zijn giftig. Alleen de wortels en jonge scheuten kunnen worden gebruikt. U kunt ook witteroot in de volle grond planten. Hij heeft een niet te droge, kalkrijke grond nodig en een standplaats in halfschaduw.
Effect en gebruik
De plant bevat saponinen Deze verminderen de oppervlaktespanning van water In het menselijk lichaam zijn ze leiden tot een hemolytisch effect. Dit betekent dat het rood bloed cellen kunnen sneller worden afgebroken, bijvoorbeeld in het geval van een blauwe plek. De allantoïne in whitewort bevordert celopbouw en celregeneratie. Het heeft ook een rustgevend effect op de huid Whitewort heeft decongestivum, mild diureticum, slijmoplossend, hoesten onderdrukker, kalmerend, bloed suiker-verlagende en samentrekkende (samentrekkende) effecten. In de 17e eeuw werd het gebruikt als schoonheidsmiddel ouderdomsvlekken en sproeten. Het werd ook gebruikt als afrodisiacum in liefdesdrankjes. Vanwege het hemolytische effect werd het ook gebruikt op snijwonden en wonden voor sneller wond genezen Vanwege de samentrekkende werking wordt witte wortel ook als remedie gebruikt diarree en aambeien Dit samentrekkende effect is te wijten aan de tannines vervat in de plant. Het berooft bacteriën die zich willen vestigen op de huid of slijmvlies. Dit vermindert wondafscheiding en pijn en wonden genezen sneller. Omdat whitewort een kalmerend effect heeft, wordt het ook gebruikt ontsteking in de maag of darmkanaal. Omwille van zijn slijmoplossend effect, het wordt niet alleen gebruikt voor hoest, maar ook voor tuberculose Er wordt ook gezegd dat het helpt bij de menstruatie krampen. Kurkuma wordt ook gezegd nuttig te zijn voor problemen met bindweefsel, botten of visie, evenals voor osteoartritis Het versterkt de nieren en hart- en helpt bij ongemak met de tandvlees Ayurvedische geneeskunde gebruikt witte wortel als een tonic en afrodisiacum, maar ook tegen onvruchtbaarheid. in Traditioneel Chinees Medicijn, whitewort is een remedie voor hart- ziekte. In de volksgeneeskunde wordt whitewort als een remedie beschouwd jicht en vaginale afscheiding. In homeopathie, wordt whitewort gebruikt onder de naam Polygonatum tegen sproeten en huid vlekken. Voor huidvlekken, puistjes, huidontstekingen en kneuzingen, witvoet wordt uitwendig gebruikt. EEN massage olie met whitewort helpt bij gebroken botten en sportverwondingen Voor intern gebruik kan thee of een tinctuur worden gemaakt van whitewort. Voor uitwendig gebruik wordt ook een tinctuur of olie gebruikt. De wortels en jonge scheuten van de plant worden gebruikt.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
De wortels van witvoet worden in de lente en herfst verzameld en geplet gebruikt. Poedervormige wortels worden gemengd met water om een pasta te vormen.Deze pasta wordt op de huid aangebracht ontsteking, wonden or nagelbedontsteking Voor kneuzingen en verstuikingen, een crème gemaakt van tinctuur van witte wortel en bijenwas is gebruikt. Om deze crème te maken, 20 gram bijenwas worden voorzichtig verwarmd, niet gekookt, met twee eetlepels shea boter, 50 milliliter jojoba-olie en 50 milliliter amandel olie in een sauspan. Voeg als alles is gesmolten 20 druppels witte worteltinctuur toe. Laat het mengsel onder voortdurend roeren afkoelen tot een gladde crème. In een gesloten tinkan deze crème vier tot zes maanden op een koele plaats worden bewaard. Het helpt ook tegen spieren pijn en versterkt bindweefsel wanneer gemasseerd in de juiste gebieden. Om de tinctuur te bereiden, worden de schoongemaakte wortels heel klein gesneden en in een pot met schroefdop gedaan. De pot wordt dan gevuld met helder alcohol van minimaal 50 procent sterkte, bijvoorbeeld wodka. Dit mengsel moet vier weken trekken en één keer per dag schudden. Vervolgens wordt het mengsel gezeefd en overgebracht naar een donkere fles voor opslag. Voor interne toepassingen dienen driemaal daags 10 tot 20 druppels. Voor een wondverband worden 10 druppels van de tinctuur opgelost in 500 milliliter water Om een olie van whitewort te maken, worden geplette wortels gegoten olijfolie in een pot met schroefdeksel en twee weken laten staan. Gedurende deze tijd wordt de olie dagelijks geschud. Vervolgens worden de wortels verwijderd en wordt de olie gebruikt om te behandelen reumatiekkneuzingen of hematomen.
