De therapie van bloed vergiftiging is onderverdeeld in vier paden: het eerste pad betreft de therapie van het toegangsportaal of de focus van infectie (= focus opruimen). Dit kan operatief worden gedaan of door geschikte antimicrobiële geneesmiddelen toe te dienen. Vanwege de hoge risico's wordt medicamenteuze therapie gestart met de toediening van breedspectrum antibiotica of combinatiepreparaten zodra bloed vergiftiging wordt vermoed, hoewel de ziekteverwekker nog onbekend is.
Er worden pogingen gedaan om het spectrum van de ziekteverwekker te verkleinen. Invloed wordt uitgeoefend door leeftijd, onderliggende ziekten, de voorwaarde van de immuunsysteem en andere factoren, die in een gedetailleerde bespreking zullen worden ontdekt. Zodra de ziekteverwekker bekend is, hangt de medicijnkeuze ervan af.
Het tweede pad van therapie voor bloed vergiftiging is het versterken van de immuunsysteem van de getroffen persoon. Hier worden medicijnen gegeven die de verhoogde neiging van het bloed om te stollen beïnvloeden. Tijdens het proces worden de kleinste stolsels opgelost en wordt de neiging om deze stolsels te vormen verminderd.
Deze therapie heeft ook een ontstekingsremmende werking. Het medicijn is een geactiveerd proteïne C, dat fysiologisch ook in het bloed voorkomt. Door het stollingssysteem te beïnvloeden, is er echter een verhoogd risico op bloedingen.
Het derde pad van therapie voor bloed vergiftiging omvat intensieve medische behandeling Grensverkeer. Hier kunnen verschillende parameters zoals zuurstoftoevoer, ademhaling en circulatie bijzonder goed worden gecontroleerd en kan er snel op veranderingen worden gereageerd. Het laatste pad beschrijft een symptomatische therapie van bloed vergiftiging.
De individuele organen of systemen (bijv. Nieren) en hun functies worden constant bewaakt met behulp van de juiste orgaanspecifieke parameters. De prognose van bloed vergiftiging (sepsis) hangt af van het type ziekteverwekker en de therapeutische mogelijkheden tegen de ziekteverwekker. Het hangt echter vooral af van het tijdstip van aanvang van de therapie.
Ongeveer 20% sterft binnen twee weken. Daarentegen overlijdt ongeveer de helft van de patiënten aan septica schokken. Een te lage lichaamstemperatuur (hypothermie) lijkt ongunstig voor de prognose.
Complicaties
De complicaties van bloedvergiftiging (sepsis) omvatten het falen van individuele organen zoals de cardiovasculair systeem, nier en lever en, last but not least, multi-orgaanfalen en septisch schokken.
