Wanneer treedt uw pijn op?
Stuitbeen pijn kan ook worden veroorzaakt door te lang of herhaaldelijk in dezelfde positie te liggen. Dit kan eenvoudigweg spanning veroorzaken in het getroffen gebied of gepaard gaan met schade aan het weefsel in de stuitbeen regio. Dit is vooral het geval bij oudere, bedlegerige mensen die lang in één houding liggen.
Aangezien de stuitbeen is niet zo goed opgevuld met vetweefsel en spieren als het bilgebied, het bot drukt verticaal op het rustweefsel, afhankelijk van de positie tijdens het liggen. Het gewicht van de getroffen persoon is niet belangrijk. Hierdoor ontstaat er vaak een drukpunt op het stuitbeen, wat veroorzaakt pijn.
Als je nog steeds mobiel bent en in het algemeen volksgezondheid, kunt u snel reageren en tegenmaatregelen nemen waardoor het drukpunt kan genezen. Het probleem met oudere mensen is echter dat ze al een slechte weefselperfusie hebben en een bijkomende ziekte die ook de genezing van de decubitus veroorzaakt door het liggen niet bevordert. Daarnaast zijn er soms ook slechte zenuwen, zodat de persoon niet eens merkt dat er weefselschade aan het stuitbeen is.
Als het drukpunt niet wordt opgemerkt, kan het een open plek worden en mogelijk geïnfecteerd raken. In het ergste geval kan het weefsel worden vernietigd, kan het stuitbeen zelf worden beschadigd of kan het gebied niet meer genezen. Om deze reden is uiterste voorzichtigheid geboden bij langdurig liggen, om grotere schade of pijn naar het stuitbeen.
Bij het zitten wordt het stuitbeen van de mens vaak zwaarder belast dan bij andere houdingen. Tegenwoordig veel klachten van de rug, stuitbeen, nek en andere delen van het lichaam worden veroorzaakt door verkeerde zithoudingen en ongezonde gewoonten. Dit wordt veroorzaakt door steeds langer zitten op het werk, harde oppervlakken, slechte stoelen en gebrek aan beweging tussendoor.
Langdurig zitten op een harde ondergrond kan hier de oorzaak van zijn pijn in het stuitbeen De zenuwplexus, die uit de wervelkanaal diep in de rug en levert de been, kan worden geperst en aangetast door lang zitten. De eerste symptomen zijn tintelingen in de benen, tot een lichte gevoelloosheid.
Samen met de zenuwen, het leveren bloed schepen kan ook worden beïnvloed. Als deze tijdens het zitten worden samengeknepen, kan pijn optreden in de getroffen delen van het lichaam. Bovendien kunnen zelfs kleine verwondingen aan het botmateriaal in het stuitbeen optreden als gevolg van permanente druk tijdens het zitten.
Bij het zitten verschuift het lichaam een groot deel van zijn gewicht naar het relatief kleine stuitbeen, wat op termijn kan leiden tot chronische beschadiging van het bot. De therapie van pijn in het stuitbeen veroorzaakt door zitten bestaat voornamelijk uit een verandering in zitgedrag. Een ergonomisch aangepaste bureaustoel kan langdurige verlichting bieden.
Vooral beweging en afwisseling van zitten, lopen en staan versterkt de rug en het stuitbeen. Als de ondergrond te hard is, is een zitkussen aan te raden dat een deel van de druk van het stuitbeen wegneemt. Omdat het stuitbeen nauw verbonden is met de wervelkolom en heupen, wordt het ook benadrukt door bewegingen in de gewrichten.
Vrijwel alle bewegingen van het bovenlichaam en de benen gaan gepaard met bewegingen in de heup gewrichten en tussen de wervels. Dus wanneer het stuitbeen wordt aangetast, worden bewegingen zoals opstaan, zitten, buigen, springen en andere direct beïnvloed. Bij het staan neemt de pijn vaak iets af, maar de beweging zelf is pijnlijk. Bij pijn is voorzichtige behandeling geboden.
Hoewel sport een zeer belangrijke rol speelt in het welzijn van het bewegingsapparaat, veroorzaken bepaalde sporten ook hun typische blessures en pijn. Het stuitbeen kan natuurlijk altijd worden beïnvloed door de schuifkrachten die optreden na het sporten als gevolg van gewelddadige en krachtige bewegingen in de heupen en benen. Dit kan leiden tot spanning in de ligamenten en spieren van het stuitbeen of zelfs tot ontwrichting van het stuitbeen, dat therapeutisch moet worden verplaatst.
Er zijn ook sporten waarbij het stuitbeen vaker wordt gebruikt en daardoor kan er pijn ontstaan na het sporten. Bijvoorbeeld tijdens het fietsen of roeienleiden de overwegend zittende houding en de wrijving die door de herhaalde bewegingen wordt opgewekt tot irritatie van het weefsel rond het stuitbeen. Dit gebeurt erg snel vanwege de verminderde opvulling van het stuitbeen.
Bovendien wordt bij het sporten in zittende positie druk uitgeoefend op het stuitbeen, waardoor de ligamenten worden uitgerekt en pijn in het stuitbeen nog een keer. Maar dit is onder meer een kwestie van lichaamsbeweging. Meestal treedt dergelijke pijn op na het sporten voor beginners of na overbelasting of onjuiste belasting en verdwijnt met de tijd.
Als het stuitbeen na dezelfde sport nog steeds herhaaldelijk pijn doet, kan dit ook aan de sport zelf liggen, wat erg belastend is voor het stuitbeen. Veel krachtsporters hebben regelmatig last van pijn in het stuitbeen. De pijn is niet altijd direct toe te schrijven aan een verkeerde houding of een verkeerde belasting.
Veel oefeningen die worden uitgevoerd in krachttraining resulteren in sterke druk en spanning op de heupen, rug en stuitbeen. Het stuitbeen wordt zwaarder belast, vooral bij het bukken en het uitoefenen van kracht in de heup. In krachttrainingwordt de toch al natuurlijke, stressvolle beweging bemoeilijkt door extra gewichten.
Als de pijn lang aanhoudt, moet ook een hernia worden overwogen. In eerste instantie moet de sport worden vermeden totdat de pijn afneemt. Pijnstillers, die bovendien ontstekingen remmen, uit de groep van NSAID's (bijv Ibuprofen, Diclofenac), genezing versnellen.
In de toekomst kan het nodig zijn om gewichten te verminderen en onjuiste belastingen te analyseren en corrigeren. Pijn in het stuitbeen treedt meestal op bij elk type beweging. De meeste patiënten ervaren de pijnsymptomatologie bij liggen, lopen, staan en zitten.
Met name bij pijn in het stuitbeen, die optreedt bij voorover buigen of wordt versterkt door voorover buigen, dient een zogenaamde pijnbestraling te worden getest. Pijn heeft niet altijd zijn oorzaak in het gebied waar de patiënt het voelt. Vaak lijkt het erop dat met name problemen in het bilgebied worden veroorzaakt door het stuitbeen, hoewel er geen directe ziekte van deze botstructuur kan worden aangetoond.
Een mogelijke oorzaak van pijn in het stuitbeen is een hernia in het gebied van de lumbale wervelkolom. Vanwege de nerveuze onderlinge verbinding kunnen patiënten naast de typische pijn in het stuitbeen ervaren pijn in de rug Vooral in de aanwezigheid van een hernia in het L5 / S1-gebied treedt stuitbeenpijn op bij het bukken.
Bovendien kan irritatie in het gebied van het ligamenteuze of spierapparaat ook leiden tot pijn in het stuitbeen, die optreedt bij bukken of wordt versterkt door voorover te buigen. Veel vrouwen hebben ook last van pijn in het stuitbeen tijdens zwangerschap Dit pijnfenomeen treedt meestal voornamelijk op tijdens het begin (1e trimester) en laat (3e trimester) zwangerschap.
Verklaringen voor pijn in het stuitbeen bij zwangere vrouwen worden vooral gevonden in de hormonale veranderingen die het lichaam ondergaat. Gedurende zwangerschap, de bekkenring wordt los. Om deze reden is de afstand tussen de achterkant van de schaambeen en de bovenrand van de heiligbeen neemt toe met ongeveer een centimeter.
Vanwege de geleidelijke stretching van de ligamenten kan pijn optreden in het stuitbeen. Bovendien oefent het opgroeiende kind in de baarmoeder extra druk uit op het benige bekken, de spieren en pezen Dit veroorzaakt ook een stretching van de bekkenring.
Wat ook interessant voor u kan zijn: Pain in the heiligbeen In de meeste gevallen duurt de pijn maar een korte tijd, maar bij sommige zwangere vrouwen kan deze verandering in de anatomische structuren leiden tot langdurige pijn. Er zijn veel behandelingsopties beschikbaar, vooral voor pijn in het stuitbeen die optreedt tijdens de zwangerschap. Voor de meeste vrouwen helpen zitringen en het gebruik van een bekkengordel om het ongemak te verlichten. Daarnaast zijn de zogenaamde TENS elektrotherapie kan worden gebruikt voor pijnbehandeling.
Veel vrouwen met pijn in het stuitbeen reageren erg goed op gerichte fysiotherapie en handmatige toepassingen. Bij ernstige of onbehandelbare pijn in het stuitbeen is de lokale infiltratie van een anestheticum de voorkeursmethode. Vanwege de mogelijke risico's van deze procedure is het echter een van de laatste therapeutische opties.
Vrouwen die tijdens de zwangerschap vaak last hebben van pijn in het stuitbeen kunnen zichzelf in de acute situatie helpen pijnstillers (analgetica) zoals paracetamol Dit geneesmiddel kan ook zonder aarzelen tijdens de zwangerschap worden ingenomen. Er is geen risico op beschadiging van het ongeboren kind.
Tijdens het 2e trimester aspirine, ibuprofen, diclofenac en naproxen kan ook worden gebruikt. Echter, ibuprofen, diclofenac en naproxen mag niet worden gebruikt na het derde trimester van de zwangerschap. Het gebruik ervan kan voorbarig zijn afsluiting van de foetus bloed circulatie in het gebied van de hart- (zogenaamde ductus botalli).
Momenteel, aspirine moet zo spaarzaam mogelijk worden gebruikt, aangezien deze pijnstiller ook voortijdige sluiting van de ductus botalli kan veroorzaken. Verder behandeling met aspirine (ASA) moet uiterlijk aan het einde van de 37e week van de zwangerschap worden stopgezet. Omdat aspirine remt bloed stolling, bestaat er een risico op ernstig bloedverlies als deze periode niet wordt waargenomen tijdens de bevalling.
Buikpijn geassocieerd met pijn in het stuitbeen is niet ongebruikelijk, vooral tijdens de zwangerschap. Buikpijn kan te wijten zijn aan de hormonale processen van de baarmoeder Tijdens de zwangerschap worden spieren losgemaakt, wat vooral ook de stabiliteit van het bekken aantast.
Met de druk van het opgroeiende kind op het bekken en de rug kan er ook pijn in het stuitbeen ontstaan. Bij mannen pijn in de buik kan ook gepaard gaan met pijn in het stuitbeen. Hier wordt de darm vaak aangetast.
Er kan bijvoorbeeld een darmlus in de buikwand vastzitten, wat een hernia wordt genoemd. Bij krachtsporters kan het sneller optreden, evenals pijn in het stuitbeen door overbelasting. Lichte pijnstillers (voorzichtigheid tijdens zwangerschap) en bescherming zijn de belangrijkste behandelmethoden.
Als een hernia wordt vermoed, moet er dringend een arts worden geraadpleegd. De darm speelt een zeer belangrijke rol bij het ontstaan van pijn in het stuitbeen. Anatomisch gezien is de rectum tezamen met de anus ligt dicht bij het stuitbeen.
Daarom heeft met name dit deel van de darm invloed op het stuitbeen. Enerzijds een banaal constipatie, diarree or winderigheid kan de druk in de darm verhogen en dus ook op de bekkenbodem spieren en het stuitbeen. Als gevolg hiervan wordt het weefsel rond het stuitbeen uitgerekt, zoals de levatorspieren of het ligamentum anococcygeum, en de zenuwen er zijn geïrriteerd.
Aan de andere kant, mensen met een chronische inflammatoire darmziekte zoals colitis ulcerosa or De ziekte van Crohn hebben vaak ook pijn in het stuitbeengebied. In colitis ulcerosa, alleen het oppervlakkige slijmvlies in de darm is beschadigd in vergelijking met De ziekte van Crohn Niettemin begint het in de rectum, dwz nabij het stuitbeen, terwijl De ziekte van Crohn kan overal in de darm voorkomen.
De chronische darmontsteking kan zich ook verspreiden naar het omliggende weefsel en daar ook pijn veroorzaken. Dit kan worden verklaard door een fenomeen van zenuwverbindingen met de spinal cord Ook hier spelen pathologische patronen van darmbeweging een rol bij het irriteren van het stuitbeen.
diverticulitis is een ander klinisch beeld dat verband houdt met het stuitbeen. Hier puilt de darmwand uit, die zich kan vullen met uitwerpselen en ontstoken kan raken. De ontsteking kan leiden tot perforatie van de darm.
Hierdoor kan de darminhoud ongehinderd ontsnappen in de buikholte en leidt dit tot uitgebreide ontsteking met peritoneale betrokkenheid. Het stuitbeen kan ook worden aangetast, omdat dit het diepste punt van het bekken is en de ontsteking zich daar graag verspreidt.fistula kanalen, dwz verbindingskanalen van twee voorheen niet verbonden lichaamsopeningen, kan zich ook vormen tussen de darm en het stuitbeen, wat ook pijn veroorzaakt door ontstekingsreacties. Uiteindelijk moet in het geval van pijn in het stuitbeen door de darmen onderscheid worden gemaakt tussen directe pijn die ontstaat bij het stuitbeen zelf (dwz door fistels, directe pijn). stuitbeen ontsteking of drukverhoging in de buikholte) en transmissiepijn veroorzaakt door de pijn die wordt omgewisseld en via de darmzenuwen naar de spinal cord (wat kan leiden tot kruising met andere zenuwen). Transmissiepijn komt bijvoorbeeld voor bij de genoemde chronische darmziekten.
