Vervangende prothese

Een vervangende prothese (synoniemen: tweede prothese, dubbele prothese) is een tandprothese dat wordt gebruikt om perioden te overbruggen waarin de permanent gedragen prothese van hogere kwaliteit niet beschikbaar is.

De fabricage van een vervangende prothese is zinvol om veilig te zijn voor onzekerheden die men anders tandeloos zou moeten doorstaan ​​en dus esthetisch en functioneel zeer beperkt.

Dit komt doordat prothesereparaties onverwachts komen en een echte noodsituatie vormen voor de drager van een prothese. De prothese kan tijdens het reinigen uit de handen in de gootsteen of op de vloertegels glijden, of een prothese die in de loop der jaren zijn pasvorm heeft verloren en al schommelt, waarvan de relining dus al te laat is, kan reageren op de belasting tijdens het kauwen met een scheur of zelfs breuk.

Zelfs voor een tijdige en geplande relining moet de permanent gedragen prothese maximaal één dag in het tandtechnisch laboratorium worden afgeleverd. Ook als er geen belangrijke professionele of privé-afspraken zijn, kan deze periode comfortabeler worden overbrugd met een tweede prothese, die grotendeels zorgt voor kauwen, spreken en esthetiek.

Uiteindelijk neemt de vervangende prothese in de bagage bij de ene of de andere vakantieganger het gevoel van onzekerheid weg dat hem kwelt bij de gedachte aan ongepland bezoek aan de tandarts en tandeloosheid in binnen- of buitenland.

Indicaties (toepassingsgebieden)

  • Om perioden te overbruggen waarin afstand moet worden gedaan van de primaire prothese.

Contra-indicaties

  • Geen

De procedures

De meest verstandige tijd om een ​​vervangende prothese te maken is tegelijk met de primair gedragen prothese, omdat dan tijdrovende en kostbare stappen twee keer kunnen worden uitgevoerd.

Volledige kunstgebit (volledige prothese voor tandeloze kaken) worden gedupliceerd in het tandtechnisch laboratorium (productie van exacte kopieën van prothesemodellen): de voltooide originele prothese wordt gegoten en op basis van deze holle mal overgebracht naar een tweede kopie gemaakt van gelijkwaardig prothesemateriaal van PMMA (polymethylmethacrylaat). De vervangende prothese doet qua esthetiek, vorm en functie nauwelijks onder voor het origineel.

De situatie is enigszins anders met dubbel gecombineerd kunstgebit​ Hier worden dubbele kronen of andere zeer precies passende, kostenintensieve systemen in het origineel verwerkt. Het vasthouden van dergelijke prothesen is het resultaat van de interactie van primaire onderdelen, die stevig op de tanden zijn verankerd, met secundaire onderdelen die in de prothese zijn verwerkt. Deze abutments worden weggelaten bij een vervangende prothese. In plaats daarvan worden de primaire onderdelen eenvoudig gemaakt om te passen met acrylprothese, wat betekent dat de retentie van de secundaire prothese onvermijdelijk slechter moet zijn dan die van het origineel. De basis van de prothese zelf moet mogelijk worden versterkt, dwz dikker worden gemaakt om het risico op te verkleinen breuk van de gedeeltelijk door tanden ondersteunde vervanging.

Een andere optie voor het vervaardigen van een tweede prothese is het modificeren van een prothese die wordt gedragen als een tijdelijke prothese (tijdelijke prothese) die enkele weken tot maanden moest worden gedragen na chirurgische ingrepen zoals extracties of implantaties (plaatsing van kunstmatige tandwortels) vóór de definitieve prothese. kunstgebit is aangebracht. Indien nodig kan dit de nodige pasvorm en stabiliteit krijgen door opnieuw te bekleden met kunstgebit acryl en andere toevoegingen.

Na de procedure

Hoewel het prothesemateriaal zelf niet verandert, vinden er wel veranderingen plaats in de ribbels van de kaak die ermee belast worden kunstgebit, en de eigen tanden van de patiënt en de gebitsprothese ondergaan geleidelijke slijtage als gevolg van het kauwproces en parafuncties zoals malen of persen. Als de vervangende prothese alleen in geval van nood naar buiten wordt gebracht, kan een bevredigende kauwfunctie niet worden verwacht. Daarom is het raadzaam om de vervangende prothese te hebben

  • Om zo nu en dan te dragen en dus de nauwkeurigheid van pasvorm en te controleren
  • Regelmatig ter controle bij de tandarts indienen en laten afstellen.