Vergiftiging door zware metalen: oorzaken, symptomen en behandeling

Vergiftiging door zware metalen kan worden veroorzaakt door verschillende metalen en kan worden gekenmerkt door een acuut of chronisch verloop.

Wat is vergiftiging door zware metalen

Bij vergiftiging door zware metalen zijn giftige metalen het organisme binnengedrongen, die verschillende vergiftigingseffecten hebben. In feite kan vergiftiging door zware metalen schade aan het organisme veroorzaken vanwege hun betrokkenheid bij het metabolisme. Sommige metalen zoals arsenicum, nikkel, zink, ijzer en koper zijn van vitaal belang voor het organisme in lage doses. Als hun concentratie toeneemt, treedt vergiftiging door zware metalen op. Andere zware metalen zoals leiden, cadmium, kwik or aluminium (lichtmetaal) kan onmiddellijk leiden tot vergiftiging door zware metalen zodra ze in kleine hoeveelheden worden ingenomen. Vergiftiging door zware metalen is niet alleen een volksgezondheid gevaar op zich. Ze zijn vaak de trigger voor andere ziekten die voortkomen uit de vergiftigingsverschijnselen. Vergiftiging door zware metalen kan worden behandeld met speciale methoden van eliminatie​ Vergiftiging door zware metalen kan optreden bij volwassenen en kinderen.

Oorzaken

De oorzaken van vergiftiging door zware metalen zijn behoorlijk divers. In het bijzonder maakt de geneeskunde onderscheid tussen verschillende complexen van oorzaken. Naast een directe opname van het zware metaal via de voeding, zoals bijvoorbeeld het geval kan zijn bij het eten van paddenstoelen of het drinken water verrijkt met leidenis het mogelijk dat er een ophoping van de giftige stoffen optreedt, wat kan leiden tot vergiftiging door zware metalen. Bovendien nemen mensen het giftige stof op zware metalen niet alleen via voedsel, maar ook via vervuilde lucht in de vorm van uitlaatgassen. Een andere oorzaak voor de ontwikkeling van vergiftiging door zware metalen kan metaal zijn implantaten, die uit de tandheelkunde vooral bekend staan ​​als amalgaamvullingen. Hier, door de jaren heen, kwik wordt afgezet in speciale organen en veroorzaakt vergiftiging door zware metalen.

Symptomen, klachten en tekenen

Vergiftiging door zware metalen kan zich manifesteren door een verscheidenheid aan symptomen, en de symptomatologie hangt voornamelijk af van het type en concentratie van de ingenomen giftige stof. Tekenen van acute loodvergiftiging kunnen ernstige zijn buikkrampen, hoofdpijn, pijnlijke ledematen, en 피로​ de chronische vorm is merkbaar door middel van zogenaamd lood bloedarmoede geassocieerd met 피로 en verminderde prestaties, evenals hart- klachten. Een typisch symptoom is een blauwgrijze loden rand aan de tandvlees. Schade aan het zenuwstelsel kan worden gemanifesteerd door slapeloosheidhyperactiviteit, desoriëntatie en sensorische stoornissen in de ledematen. In ernstige gevallen kan levensbedreigend cardiovasculair falen optreden. Acuut kwikvergiftiging is zeer zeldzaam; chronische kwikvergiftiging presenteert aanvankelijk niet-specifieke symptomen zoals 피로, hoofdpijn, gingivitis en diarree​ Naarmate het vordert, spiertrekkingen, angst en opwinding, verminderd gehoor, gezichtsvermogen en spraak, evenals motorische beperkingen, verminderd concentratie, en persoonlijkheidsveranderingen kunnen optreden. Cadmium vergiftiging kan leiden tot longontstekingevenals nier zwakte, een verhoogde neiging om urinestenen te vormen of emfyseem. Andere niet-specifieke symptomen die kunnen optreden bij vergiftiging door zware metalen zijn onder meer huidveranderingen zoals eczeem of verkleuring, tremoren, verlamming, en pijn in de buik. Lever en nier schade is vaak pas in een vergevorderd stadium merkbaar, met vergeling van de huid en sterk verhoogde of verminderde urineproductie.

Diagnose en progressie

Zoals eerder beschreven, kan vergiftiging door zware metalen een acuut of plotseling verloop hebben. Er zijn echter ook vergiftigingen door zware metalen die geleidelijk verlopen en waarvan de symptomen keer op keer terugkeren. Dit hangt altijd af van het soort vergiftiging en de hoeveelheid ingenomen zwaar metaal. Om vergiftiging door zware metalen nauwkeurig te kunnen detecteren, worden in de moderne geneeskunde innovatieve diagnostische methoden en procedures gebruikt. Getroffenen die zich lichamelijk onwel voelen, lijden aan symptomen zoals verkleuring van de huid, tong en nagelsof misselijkheid en andere klachten eerst een specialist raadplegen. Aangezien de symptomen die optreden bij vergiftiging door zware metalen extreem langdurig en deels vrij niet-specifiek kunnen zijn, kunnen veelvuldige verkeerde diagnoses niet worden uitgesloten. Daarom is een exacte diagnose bij vergiftiging door zware metalen niet altijd gemakkelijk te stellen.

Complicaties

Als vergiftiging door zware metalen aanwezig is, manifesteert dit zich aanvankelijk door bewustzijnsstoornissen (verhoogde slaperigheid en ernstige vermoeidheid) en een merkbare huiduitslag​ Indien onbehandeld, nemen deze symptomen in intensiteit toe in de loop van dagen, weken of zelfs jaren, wat tot ernstige complicaties leidt. Vaak ontwikkelen de aanvankelijke concentratieproblemen zich tot ernstige psychische aandoeningen zoals Angst stoornissen en hyperactiviteit. Geheugen verlies kan ook optreden. Verdere complicaties zijn hartritmestoornissen en schommelingen in bloed druk, wat in extreme gevallen kan leiden tot a hart- aanval. Bovendien kan vergiftiging door zware metalen ook allergieën en gastro-intestinale aandoeningen veroorzaken. De behandeling van vergiftiging door zware metalen verloopt meestal zonder grote complicaties. Echter, de voorgeschreven drugs kan bijwerkingen veroorzaken en af ​​en toe allergische reacties veroorzaken. De meest gebruikte medicinale houtskool veroorzaakt constipatie en darmobstructie in zeldzame gevallen. Een onschadelijke complicatie is de typische zwarte verkleuring van de ontlasting. Als een maagspoeling wordt uitgevoerd, kortademigheid, longontsteking en inwendig letsel kunnen optreden. Bloed wassen vormt een grote algemene psychologische en fysieke belasting voor de patiënt. Regelmatig dialyse kan ook promoten hart- ziekte en schade aan de bloed schepen en gewrichten.

Wanneer moet je naar een dokter?

Bij vergiftiging door zware metalen moet altijd onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Alleen een snelle diagnose en behandeling kunnen verdere complicaties en ongemak voorkomen, wat in het ergste geval de levensverwachting van de getroffen persoon kan verminderen. Een arts moet worden geraadpleegd als de getroffen persoon een grote hoeveelheid heeft ingenomen zware metalen​ Dit resulteert meestal in ernstig pijn in de buik en ook in de ledematen, en ernstige vermoeidheid en uitputting kunnen ook voorkomen. Als deze klachten optreden, moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd. Hartklachten kunnen ook wijzen op vergiftiging door zware metalen. De getroffenen blijven er ook last van hebben ontsteking van het hele lichaam, en er is vaak hevig beven. Bij vergiftiging met zware metalen moet onmiddellijk een ziekenhuis worden bezocht of moet een spoedarts worden gebeld. De verdere behandeling hangt sterk af van de ingenomen hoeveelheid en van de arts van het zware metaal. In sommige gevallen wordt de levensverwachting van de persoon die getroffen is door vergiftiging door zware metalen verminderd als de behandeling laat wordt gestart.

Behandeling en therapie

De behandeling van vergiftiging door zware metalen heeft niet alleen in de conventionele geneeskunde een hoge prioriteit. Diverse methoden in alternatieve geneeswijzen therapie kan ook helpen om de triggers en de symptomen te verlichten of te elimineren. Onder de momenteel geïmplementeerde vormen van therapie, die wordt gebruikt wanneer een duidelijke diagnose van vergiftiging door zware metalen is gesteld, is de zogenaamde chelatietherapie. Dit is gebaseerd op de binding van in het organisme aanwezige zware metalen door EDTA en DMPS. Chelatietherapie wordt beschouwd als een uiterst zachte toepassing. Het principe hiervan therapie is gebaseerd op een gericht eliminatie van zware metalen. Bij acute tekenen van vergiftiging door zware metalen is een snelle behandeling essentieel om de functie van alle vitale organen te stabiliseren. In aanvulling op chelatietherapiewordt een hele reeks medicijnen voorgeschreven voor de symptomen van vergiftiging door zware metalen, waaronder orale tegengiffen en actieve kool als resorptiemiddel. Bovendien voeren artsen een maagspoeling uit wanneer er een redelijk vermoeden bestaat van vergiftiging door zware metalen. Actieve kool wordt voornamelijk gebruikt als onderdeel van de primaire of eerstelijnsbehandeling van vergiftiging door zware metalen. De tweede stap kan worden gevolgd door bloedspoeling, de zogenaamde hemoperfusie en lipidetherapie. Hemoperfusie is vergelijkbaar met de dialyse procedure; in tegenstelling tot bloed wassen of hemodialyse, gaat het bloed door een filtersysteem van actieve kool.

het voorkomen

Om vergiftiging door zware metalen te voorkomen, moet de opname van de giftige stoffen natuurlijk worden vermeden. Bovendien is het gunstig om amalgaamvullingen met andere vervangers te elimineren. Veel drinken water zonder schadelijke stoffen is ook nuttig. Op werkplekken met verhoogde niveaus van zware metalen, passende arbeidsveiligheid maatregelen moeten worden genomen om te voorkomen dat deze stoffen het organisme binnendringen.

Nazorg

Afhankelijk van de ernst van de vergiftiging kan het lichaam van de patiënt permanent worden beschadigd, zelfs nadat de zware metalen met succes zijn geëlimineerd. Daarom moet zijn aandacht tijdens de nazorg enerzijds uitgaan naar het vermijden van blootstelling aan zware metalen in de toekomst, en anderzijds naar het zorgvuldig omgaan met zijn verzwakte lichaam. Het is belangrijk om te weten hoe de vergiftiging door zware metalen is opgetreden. Alleen dan kan het in de toekomst worden vermeden. Soms is het voldoende dat patiënten hun amalgaamvullingen laten vervangen, maar soms moeten ze overwegen om naar minder vervuilde gebieden te verhuizen. Patiënten dienen in ieder geval de aanbeveling op te volgen om veel helder, niet-besmet te drinken water voor de rest van hun leven. Op deze manier kunnen zelfs de kleinste hoeveelheden gifstoffen worden weggespoeld. Tegelijkertijd moeten ze alles vermijden dat hun lichaam onnodig verzwakt. Dit omvat gifstoffen zoals nicotine en alcohol, maar ook schadelijk voedsel zoals goedkoop vlees en groenten en fruit uit ongecontroleerde teelt. Teder ontgifting maatregelen zijn ook aan te raden, zoals regelmatige bezoeken aan de sauna of stoombad​ Zelfs bezwete sporten ontgiften het lichaam. Waterrijke groenten en fruit zoals meloen of komkommer ondersteunen de ontgifting werkwijze. Daarna moet de patiënt zichzelf en zijn lichaam voldoende herstellende rust gunnen.

Wat u zelf kunt doen

Patiënten kunnen thuis ook een paar dingen doen om achtereenvolgens gifstoffen en zware metalen uit hun lichaam te verwijderen. Dit omvat alles wat het lichaam laat zweten, sporten, maar ook sauna of stoombad bezoeken. Er is ook de mogelijkheid om thuis in de badkuip te ontgiften. Om dit te doen, neemt de patiënt zes weken lang elke twee dagen een warm bad, waarin 300 gram magnesium chloride or epsomzout (magnesiumsulfaat, Epsom-zout) is opgelost. Er mogen geen andere badadditieven worden toegevoegd. De patiënt moet twintig tot dertig minuten baden bij een temperatuur van 37 tot 39 graden Celsius. Droog daarna niet af, maar ga nat in badstof liggen en zweet de gifstoffen nog een half uur uit. Ze worden op het lichaam geneutraliseerd door de magnesium zouten. Beide magnesium chloride en epsomzout zijn zonder recept verkrijgbaar in de apotheek. Ook ontgiftend is de inname van grofkorrelige geneeskrachtige klei of zeoliet. De administratie of kurkuma versnelt ook de eliminatie van zware metalen in het lichaam. Het is echter niet voldoende om op smaak te brengen kurkuma Voor dit doeleinde. In plaats daarvan moeten patiënten een dieet volgen aanvullen dat ook zwart bevat peper​ Zwart peper aanzienlijk verhoogt de biobeschikbaarheid of kurkuma​ Terwijl ze actief ontgiften, moeten patiënten voldoende rust krijgen en stimulerende toxines vermijden, zoals alcohol en nicotine.