Reactieve artritis: oorzaken, symptomen en behandeling

Ontsteking dat niet is genezen, kan zich naar het lichaam verspreiden en vervolgens leiden tot complicaties. Een van die volgende reacties is reactief artritis en zijn speciale vorm, Reiter's syndroom.

Wat is reactieve artritis?

Reagerend artritis is gezamenlijk ontsteking als een secundaire reactie op een andere ontsteking in het lichaam, zoals de luchtwegen, darmen, urinewegen of voortplantingsorganen. Reactief artritis ontwikkelt zich meestal een paar weken na een infectie. Een trigger kan vaak niet meer worden geïdentificeerd (vaak salmonella of SOA's zoals chlamydia or gonorroe). Reactieve artritis wordt geassocieerd met kenmerkende symptomen: gewrichtspijn/ zwelling en hyperthermie in de schouder, elleboog, knie of heup. In Reiter's syndroom (ook bekend als de triade van Reiter), een speciale vorm van reactieve artritis, de patiënt lijdt aan conjunctivitis en urethritis naast gewrichtssymptomen.

Oorzaken

Te gebruiken zowel reactieve artritis en Reiter's syndroom worden veroorzaakt door een eerdere bacteriële infectie (intestinaal, urinair, genitaal). Beide kunnen enerzijds ontstaan als een infectie niet of niet volledig wordt behandeld. Bacterieresten blijven dan in het lichaam, die worden herkend en bestreden door de immuunsysteem. Aan de andere kant, de immuunsysteem kan ook reageren op de eigen antigenen van het lichaam als deze lijken op de structuren van de bacteriën (moleculaire mimiek). Gezamenlijk ontsteking kan dan zelfs voorkomen als bacteriën zijn niet meer aanwezig. In dit geval spreken artsen van niet-septische artritis. In het lichaam van getroffen patiënten, het antigeen HLA-B27 is detecteerbaar, wat de afweerreactie op gang brengt.

Symptomen, klachten en tekenen

Kenmerkende tekenen van reactieve artritis zijn zwelling, roodheid en pijn geassocieerd met gewrichtsontsteking die ongeveer twee tot vier weken na een luchtweg-, urineweg-, voortplantings- of darminfectie optreedt. De heup, knie of enkel gewrichten worden meestal aangetast, maar soms ontwikkelt zich een gewrichtsontsteking in de polsen, ellebogen of schouders. De ontsteking van een vinger of teengewricht bekend als "worstvinger" is ook typisch. In de regel komen de symptomen alleen aan één kant van het lichaam voor en zijn ze beperkt tot één gewricht; doen er slechts zeer zelden meerdere gewrichten tegelijkertijd opzwellen: er kunnen echter opeenvolgende ontstekingen van verschillende gewrichten optreden. Een aandoening van de wervelkolom of het bekken wordt merkbaar door de rug pijn dat straalt naar de billen en 's nachts verergert. Andere symptomen zijn onder meer schilfering huidveranderingen, vooral op de handpalmen en voetzolen, en soms pijnlijke blauw-rode knobbeltjes (erythema nodosa) op de enkels en onderbenen. Oogontsteking geassocieerd met reactieve artritis is merkbaar door roodheid, brandend, pijn en verhoogde gevoeligheid voor licht; visuele stoornissen zijn ook mogelijk. Beide bindvlies en hoornvlies of iris kan worden beïnvloed. Bij mannen is er af en toe ontsteking van de eikel met vorming van puisten en roodheid. Mild koorts en een algemeen gevoel van ziekte worden vaak gerapporteerd als niet-specifieke symptomen.

Diagnose en verloop

Als reactieve artritis of het syndroom van Reiter wordt vermoed, gebruikt een arts verschillende onderzoeken en tests om de diagnose reactieve artritis te bevestigen. In de medische geschiedenis, vraagt hij eerst naar symptomen. Vervolgens onderzoekt hij de patiënt fysiek en tekent bloed, en kan ook een urine- of ontlastingsmonster nemen. Als ontsteking van de ogen en urinebuis optreden op hetzelfde moment als de reactieve artritis, dit is een indicatie van het syndroom van Reiter. Een bloedtest kan worden gebruikt om te bepalen of er verder bewijs is van reactieve artritis of het syndroom van Reiter:

Detectie van het antigeen HLA-B27 in de bloed.
Ontstekingsmarkers aanwezig
Geen reumatoïde factoren detecteerbaar

Naast de bloedtest kan de diagnose reactieve artritis worden bevestigd door andere tests:

Urine-onderzoek
Krukonderzoek
Wattenstaafje van de urethra
Gezamenlijke punctie
Röntgenonderzoek
Echografisch onderzoek
Scintigrafie

Indien onbehandeld, kunnen zowel reactieve artritis als het syndroom van Reiter een ernstig beloop hebben. In de meeste gevallen is reactieve artritis binnen een jaar genezen, in ernstigere gevallen - vooral als er meerdere zijn gewrichten worden aangetast en het syndroom van Reiter treedt ook op - de genezing kan erg lang duren. Als complicatie kan de gewrichtsfunctie worden aangetast of kan weefsel worden vernietigd als gevolg van de ontsteking. Als het oog is aangetast, kan het gezichtsvermogen verminderen.

Complicaties

Complicaties kunnen optreden wanneer een bestaande ontsteking zich verspreidt naar andere delen van het lichaam als onderdeel van reactieve artritis. Gewrichtsontsteking kan bijvoorbeeld het hele gewricht aantasten en de gewrichtsfunctie permanent aantasten of zelfs vernietigen. Ieder conjunctivitis die aanwezig kunnen zijn, kunnen zich verspreiden naar aangrenzende oogstructuren en daardoor het gezichtsvermogen aantasten. Afhankelijk van het type onderliggende ontsteking kunnen deze "overgangsprocessen" door het hele lichaam plaatsvinden en ernstige complicaties veroorzaken. Het syndroom van Reiter is een speciale vorm van reactieve artritis die leidt tot conjunctivitis en urethritis naast gewrichtssymptomen. Beide vormen veroorzaken op hun beurt ernstige pijn, bewegingsbeperkingen en blijvende gewrichtsschade. Door de klachten ontwikkelen sommige patiënten psychisch lijden zoals Depressie en angst. De trigger zelf kan ook ongemak en late effecten veroorzaken. Bij de behandeling van reactieve artritis, antibiotica en reumatisch drugs zijn de belangrijkste oorzaken van complicaties. Diclofena, ibuprofen en soortgelijke preparaten kunnen bijvoorbeeld gastro-intestinaal ongemak veroorzaken, hoofdpijn, spier en pijn in de ledematen, huid irritatie en nier or lever schade. Alternatieve behandelingen zoals koud toepassingen en fysiotherapie zijn relatief vrij van complicaties, afgezien van kleine bevriezing of tijdelijk spierpijn.

Wanneer moet je naar een dokter?

Dit type artritis moet altijd door een arts worden behandeld. Er kan in dit proces geen zelfgenezing plaatsvinden, dus de getroffen persoon is altijd afhankelijk van medische behandeling om verdere complicaties en ongemak te voorkomen. De levensverwachting van de getroffen persoon wordt in sommige gevallen beperkt door deze artritis. Een arts moet worden geraadpleegd als de patiënt lijdt aan gewrichtsontsteking of ernstige luchtweginfecties. Deze klachten treden meestal plotseling op. Bovendien kan zwelling van de gewrichten ook wijzen op deze ziekte. De getroffenen lijden aan zeer ernstige pijn in de rug en zijn daarom aanzienlijk beperkt in hun dagelijks leven. De ontstekingen kunnen ook de ogen aantasten, zodat de getroffen personen zeer gevoelig op licht reageren en ook visusstoornissen kunnen krijgen. Verder koorts of in het algemeen duidt ook een permanent ziektegevoel vaak op dit type artritis en moet door een arts worden onderzocht. De diagnose van deze artritis kan gesteld worden door de huisarts. Verdere behandeling is echter sterk afhankelijk van de exacte symptomen en de ernst ervan en wordt meestal uitgevoerd door een specialist.

Behandeling en therapie

Behandeling van reactieve artritis, evenals het syndroom van Reiter, is afhankelijk van pijnverlichting en genezing van de ontsteking, net als bij andere ontstekingsziekten. Meestal niet-stereoïde reumatisch drugs zoals ibuprofen, acetylsalicylzuur or diclofenac worden voorgeschreven. Als er aanwijzingen zijn voor een ontsteking in het lichaam, antibiotica zijn gegeven. Als er een SOA aanwezig is, wordt de partner ook behandeld. Bij reactieve artritis zijn de ontstekingsparameters echter vaak niet meer aanwezig, in welk geval antibiotica zijn niet nodig. In dit geval, koud toepassingen om pijn te verlichten en fysiotherapie het behouden of herstellen van gewrichtsmobiliteit zijn zeer effectief tegen gewrichtspijn Als meerdere gewrichten zijn aangetast of de ontsteking zich heeft verspreid, cortisone wordt toegediend om secundaire schade te voorkomen. Oogontsteking moet snel worden behandeld vanwege het risico van visuele beperking.

het voorkomen

De beste preventie van reactieve artritis is bescherming tegen infecties van de darmen, urinewegen en voortplantingsorganen, die de oorzaak zijn van reactieve artritis. Daarom is het belangrijk om de hygiënevoorschriften in het huishouden te volgen:

Reinig handen en kookgerei wanneer koken.
Wees voorzichtig met rauw vlees en rauwe eieren
Was fruit

Nazorg

Condooms helpen voorkomen seksueel overdraagbare aandoeningen Reactieve artritis wordt beschouwd als genezen na zes maanden therapie Het risico op herhaling is echter erg hoog. Na succes therapieis het belangrijk om het verdere verloop van de ziekte in de loop van de tijd te observeren tijdens de nazorg. Dit komt doordat bij tot 50 procent van de patiënten gewrichtsontsteking of andere ziektegerelateerde symptomen na een paar jaar terugkeren. Het terugvalgerelateerde beloop van de ziekte is gemiddeld 3 jaar. Zelden zijn ziekteverlopen tot 15 jaar mogelijk. Een recidiverende ontsteking van de gewrichten moet dan snel worden behandeld om blijvende gewrichtsschade of veranderingen te voorkomen. Om deze reden moet de ontstekingsmarker regelmatig - minimaal halfjaarlijks - op worden bepaald bloed bemonstering tijdens nazorg. Afhankelijk van de medische bevindingen, Röntgenstraal en ultrageluid er moeten ook onderzoeken worden uitgevoerd. Gewrichtsschade in de vroege stadia kan zo tijdig worden opgespoord en behandeld. Om de kans op terugval zo klein mogelijk te houden, mogen alleen seksuele contacten worden aangegaan met 'medisch bevestigde' personen tijdens de terugvalgerelateerde progressieperiode van drie jaar. Naast het hoge risico op terugval, kunnen chronische artralgie, artritiden of peesproblemen zich manifesteren bij maximaal 40 procent van de getroffenen. De focus van de nazorg ligt hier op fysiotherapie maatregelen Bewegingsoefeningen en regelmatig uithoudingsvermogen sport kan de beweeglijkheid en het spierstelsel van gewrichten behouden of zelfs verbeteren. Bovendien, medicijn therapie wordt tijdens de nazorg regelmatig voortgezet.

Wat u zelf kunt doen

In het kader van zelfhulp dienen opgelopen ontstekingen altijd volledig te worden genezen. Het organisme is niet volledig in staat om lasten te dragen als een aanwezige ziekte niet volledig genezen is. Ter ondersteuning van het genezingsproces, een gezonde levensstijl en dieet zijn belangrijk. De voedselopname moet evenwichtig en rijk zijn vitaminen zodat de immuunsysteem kan bij ziekte voldoende afweer mobiliseren. De opname van schadelijke stoffen zoals alcohol en nicotine moet altijd worden vermeden. Overgewicht dient te worden vermeden en daarnaast dient dagelijks voldoende te worden bewogen. Regelmatig frisse lucht binnenkrijgen is net zo nuttig als sporten. Voldoende slaap en een goede slaaphygiëne helpen ook het lichaam gezond te blijven of, bij bestaande ziekten, het genezingsproces te bevorderen. Mensen met reactieve artritis moeten afzien van zware lichamelijke inspanning. Zodra het lichaam signalen uitzendt 피로, hiermee moet rekening worden gehouden. Rust en spaarzaamheid nodig zodat regeneratie kan plaatsvinden. Een herstructurering van het dagelijks leven kan voor veel mensen nuttig zijn om het algehele welzijn te verbeteren. Er moet voor worden gezorgd dat taken en verplichtingen die moeten worden nagekomen worden herverdeeld naar mensen in de nabije omgeving zodra deze niet langer adequaat door de betrokken persoon zelf kunnen worden uitgevoerd.