Slaapopwekkende antidepressiva zonder gewichtstoename
De meest effectieve slaapopwekking antidepressivum is mirtazapine. Het wordt daarom vaak gebruikt bij patiënten die er last van hebben Depressie en tegelijkertijd enorme slaapstoornissen. Er is echter een continue gewichtstoename tijdens de behandeling met mirtazapine.
Sommige antidepressiva van de nieuwe generatie hebben in plaats daarvan een slaapverwekkende werking zonder tot gewichtstoename te leiden. Naast trazodon en nefazodon ondersteunt met name valdoxan (werkzame stof: agomelatine) de slaap. De effectiviteit van de afzonderlijke geneesmiddelen varieert echter van patiënt tot patiënt.
Vaak moet een individuele beslissing worden genomen met de arts die de patiënt behandelt, over welk medicijn moet worden gebruikt om te behandelen Depressie met bijbehorende slaapstoornissen. Bovendien hebben sommige antidepressiva vermoeidheid als mogelijke bijwerking. Vooral bij behandeling met SSRI's treedt verhoogde vermoeidheid op aan het begin van de therapie, hoewel een gelijktijdig slaapbevorderend effect zeer zeldzaam is.
Niettemin kan in zeldzame gevallen therapie met SSRI's geïndiceerd zijn voor de behandeling van Depressie met bijbehorende slaapstoornissen. Gewichtstoename onder behandeling met antidepressiva is niet alleen een bijwerking, maar betekent ook een bijkomend probleem. Dit komt omdat het ‘gewichtsprobleem’ depressie kan verergeren.
Enerzijds door de gewichtstoename zelf, omdat dit vaak het gevoel van eigenwaarde onder druk zet. Aan de andere kant omdat patiënten het product vaker stoppen of niet regelmatig nemen, wat betekent dat er geen is antidepressivum effect. Op dit punt begint een vicieuze cirkel.
Een onbehandelde depressie leidt vaak tot verdere gewichtstoename, vooral bij jongere patiënten, omdat ze compensatie zoeken in overmatig eten. Bij gewichtstoename moeten de patiënt en de behandelend arts bijvoorbeeld samen beslissen of ze de antidepressivum. Een verandering in dieet en afslankmedicatie kan ook nuttig zijn.
Therapie met antidepressiva zonder gewichtstoename kan vaak resulteren in een verlies van seksueel verlangen (libido). Beide selectief serotonine heropnameremmers (SSRI's) en selectieve serotonine-noradrenalineheropnameremmers (SSNRI's) worden gekenmerkt door dit nadelige effect. Tot dusver is de etiologie van deze seksuele disfunctie nog niet definitief opgehelderd.
De symptomen kunnen zelfs na een korte gebruiksperiode optreden. Patiënten hebben een verminderd seksueel verlangen. Het is ook moeilijk voor hen om een erectie te krijgen of te behouden.
Patiënten melden ook een permanente erectie of voortijdige orgasmes. Gevallen met volledige impotentie zijn zelden waargenomen. Bijwerkingen kunnen maanden of jaren aanhouden na het stoppen met het antidepressivum.
Zelden melden patiënten een permanente verstoring van de seksuele functie. Vooral aan het begin van een therapie met SSRI's komen vermoeidheidsverschijnselen vaker voor. Deze verdwijnen meestal tijdens de behandeling, omdat het medicijn dan zijn stimulerende effect ontwikkelt.
Patiënten melden vaak aanhoudende vermoeidheid, slaapstoornissen en een algemeen gevoel van onbehagen. Om de slaapstoornissen te verminderen, wordt daarom aanbevolen om de medicatie 's ochtends in te nemen. In sommige gevallen kunnen de symptomen van vermoeidheid ook worden veroorzaakt door een interactie van de SSRI's met andere geneesmiddelen.
Alle artikelen in deze serie:
