Alle prikkels die door onze waarnemingsorganen worden ontvangen, bereiken onze hersenen rechtstreeks via de zenuwbanen. In het midden zenuwstelsel hersenen heeft dus de belangrijkste taak. Alle inkomende stimuli worden hier verder verwerkt en beantwoord. Receptoren in de verschillende perceptuele gebieden pikken prikkels op en sturen deze rechtstreeks naar de hersenen door elektrochemische middelen. Van hieruit worden ze verder verwerkt of sturen ze nieuwe prikkels naar spieren of klieren. Stimulusoverbelasting treedt altijd op als de binnenkomende prikkels niet meer verder in de hersenen kunnen worden verwerkt.
Wat is overbelasting van prikkels?
Stimulus-overbelasting is een overreactie van het lichaam waarbij het zoveel prikkels opneemt dat ze niet meer adequaat verwerkt kunnen worden en wel leiden tot nerveuze overbelasting. Voor het opvangen van prikkels uit de omgeving beschikken wij mensen over verschillende zintuigen:
- Auditieve waarneming (luisteren)
- Olfactorische waarneming (geur)
- Smaakwaarneming (smaak)
- Visuele perceptie (zie)
- Tastbare waarneming (aanraking)
- Thermoreception (gevoel van temperatuur)
- Nociceptie (pijnsensatie)
- Vestibulaire waarneming (balans)
- Proprioceptie (lichaamssensatie)
Telkens wanneer het lichaam meer prikkels opneemt via al deze perceptuele organen die hierboven zijn beschreven dan het kan verwerken en verzenden, treedt er een overbelasting van de prikkels op. Deze overbelasting leidt onvermijdelijk tot mentale en fysieke overbelasting. Afhankelijk van het feit of deze overstimulatie van korte of lange duur is, treden verschillende lichamelijke symptomen op. De verwerkingslimiet of "pijn drempel ”voor prikkels is net zo individueel als elke persoon. Stimulusoverbelasting is dus afhankelijk van de hoeveelheid binnenkomende prikkels en ook van de eigen lichamelijke gesteldheid. Iemand met een gevoeliger en fijner waarnemingsvermogen zal dus eerder in de staat van overbelasting van prikkels terechtkomen (hooggevoelige persoonlijkheid).
Oorzaken
De permanente overbelasting van zenuwcellen en hersenen brengt het lichaam in een toestand van spanning. norepinephrine, als de belangrijkste stimulerende boodschapper (neurotransmitter), regelt de reactieketen van spanning hormonen en andere belangrijke boodschappers zoals serotonine, melatonine, Cortisol, enz. in dit geval. Het dient om het lichaam te activeren tijdens spanning en om fysieke functies aan te passen. In het geval van prikkeloverbelasting neemt de stress echter toe en de reactieketen van de belangrijke stress hormonen komt uit evenwicht en het bijbehorende eigen risico van noradrenaline leidt tot consequenties volksgezondheid aandoeningen van het menselijk organisme. Deze volksgezondheid stoornissen beginnen heel rustig en zijn soms in het begin niet merkbaar voor de patiënt. En toch nemen ze in intensiteit toe als de oorzaak niet zo snel mogelijk wordt herkend en doorbroken. Net als bij een lawine, veroorzaakt een kleine steen die door de vallei beweegt, andere stenen die steeds groter worden en met alle macht de vallei in gaan.
Symptomen, klachten en tekenen
De overstimulatie manifesteert zich in zeer individuele psychologische en fysieke symptomen, die allemaal causaal één ding gemeen hebben: het teveel vrijkomen van neurotransmitters, die niet van natuurlijke oorsprong zijn. evenwicht in hun functie en werkingsmechanisme en worden verstoord. Ter herinnering: stimulusontvangst en -transmissie is een biochemisch proces dat wordt gereguleerd door verschillende neurotransmitters. Neurotransmitters zijn boodschappersubstanties die de excitatie of stimulus van één overbrengen zenuwcel (synaps) naar een ander. Serotonine is een van de belangrijkste boodschappers bij het verwerken van prikkels. Serotonine beïnvloedt de perceptie van pijn, het waak- en slaapritme en de gemoedstoestand. Als het concentratie van serotonine in het lichaam te laag is, kunnen psychische aandoeningen zoals depressieve episodes, angst en agressie optreden. Dit voorbeeld laat vrij snel zien hoe subtiel en tegelijkertijd effectief verschoven neurotransmitters werken door de hersenen te overstimuleren.Concentratie moeilijkheden, prestatieverlies, slaapstoornissen, slapeloosheid, chronische vermoeidheid staten, de Burnout syndroom, chronisch pijn staten, migraine, tinnitus, psychosen en Depressie zijn symptomen die serieus genomen dienen te worden en zeker als klacht behandeld dienen te worden.
Complicaties
Als een prikkel overbelasting lange tijd onopgemerkt blijft en dus de biochemische evenwicht van het lichaam wordt voor een langere tijd verschoven, dan kan er schade ontstaan die moeilijk te compenseren is. Daarom wordt het dringend aanbevolen om echt gedifferentieerd oorzaakonderzoek uit te voeren en al bij de eerste tekenen van een holistische behandeling te beginnen. concentratie moeilijkheden, prestatieverlies of zelfs slaapproblemen. Als het in een vroeg stadium wordt ontdekt, is het nodig maatregelen kan worden genomen en de neerwaartse spiraal kan worden gestopt. In het geval van langdurige pijn, tinnitus of depressieve episodes, die allemaal tekenen zijn van een langdurige fase van prikkeloverbelasting, kunnen snel ernstige complicaties optreden. De biochemische balans van het lichaam is te lang uit balans geweest en het lichaam vertoont symptomen die alleen met veel tijd en de juiste medicatie te genezen zijn.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Het is logisch om bij de eerste fysieke en psychologische veranderingen naar de dokter te gaan en onderzoek te doen naar de oorzaken. EEN migrainekan bijvoorbeeld verschillende oorzaken hebben. Of een overbelasting van een stimulus een mogelijke trigger is voor migraine aanvallen moeten worden verduidelijkt, ook als onderdeel van de therapie. Hetzelfde, tinnitus, herkend en behandeld in het begin, kan worden genezen. Een tinnitus die langere tijd onbehandeld blijft, kan zeer snel chronisch worden. Slaapproblemen of pijnaandoeningen verzwakken ook het lichaam na een korte tijd en leiden tot secundaire ziekten, waarvan de genezing evenredig veel tijd kost. Op deze manier kon de serie worden voortgezet. Voor eens en voor altijd geldt de gouden regel:
Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk wanneer het lichaam veranderingen vertoont die onbekend zijn en het dagelijkse leven beperken. Een bezoek aan de dokter kan ook worden gezien als een preventieve maatregel en zo ernstigere ziekten beteugelen of zelfs uitsluiten. De manier waarop zou moeten leiden eerst naar de huisarts, die de eerste controles kan afhandelen. Voor meer gedifferentieerde onderzoeken is de eerste keuze altijd een specialist. Deze specialist dient in nauw contact te blijven met de huisarts en zo zorg te dragen voor een fijnmazige zorg. KNO-specialisten, endocrinologen, phoneaters, gastro-enterologen, specialisten in biochemie, specialisten in gynaecologie, specialisten in interne geneeskunde, specialisten in psychiatrie, specialisten in neurologie, specialisten in psychosomatische geneeskunde, zijn degenen die, afhankelijk van de symptomen, meer gedifferentieerd kunnen onderzoeken en behandelen.
Diagnose
Bij de ziekte van overstimulatie wordt de klassieke diagnose van uitsluiting getoond. Bij de geleidelijke uitsluiting van alle mogelijke andere ziekten met vergelijkbare symptomen, blijft een definitieve diagnose aan het einde. De symptomen van overstimulatie zijn vergelijkbaar met veel andere ziekten, zodat deze manier van diagnose moet worden gevolgd. Zeker, de klassieke uitsluitingsdiagnose vergt meer tijd en geduld van de patiënt. En toch maakt het behandelconcepten mogelijk die zijn toegesneden op de oorzaken van prikkeloverbelasting en dus een oorzakelijk effect kunnen hebben.
Behandeling en therapie
De behandeling moet holistisch zijn en verschillende therapieën moeten naast elkaar kunnen werken. Dus naast medicatie met bepaalde neurotransmitters, zoals serotonineheropnameremmers (SSRI's of antidepressiva) Of melatonineis het zinvol om gedragsmatig te behandelen om het slaapritme te ondersteunen. Alleen een gedragsverandering en de hoofdoorzaak van het optreden van stress kunnen tot verbetering op de lange termijn leiden. Het gebruik van kruidengeneesmiddelen voor depressieve stemmingen of slaapstoornissen, ondersteund door massages, kan ook een zeer goede eerste keus remedie zijn als de overstimulatie nog in de kinderschoenen staat. Acupressuur en acupunctuur holistisch ondersteunen van het herstel van het lichaam en ondersteunen zonder bijwerkingen. Ontspanning technieken zoals yoga, progressieve spierontspanning or autogene training helpen om stimuli anders te ontmoeten en de overbelasting te minimaliseren.
Vooruitzichten en prognose
Een vooruitzicht op herstel is absoluut mogelijk. Wanneer overbelasting van de stimulus wordt gediagnosticeerd, is afhankelijk van het stadium van de voorwaarde, het kan op korte of lange termijn worden geholpen en verbetering kan optreden. eerder de eerste tekenen worden opgemerkt door de patiënt, gaat hij naar de dokter en begint de therapie, hoe eerder hij weer beter zal worden. De positieve bijwerking is dat men zich meer bewust wordt van het lichaam en in de toekomst vroeg kan reageren op de eerste ziektesymptomen. Het gevoel van eigenwaarde wordt zo extra gegeven sterkte en kracht. Na het overwinnen van de ziekte verandert de persoonlijkheid positief. Zonder behandeling kan dit al snel leiden tot een gevaarlijke neerwaartse spiraal, aan het einde waarvan zelfmoord de definitieve oplossing kan zijn. Dit is op geen enkele manier een schriktactiek, maar gewoon een indicatie van wat er kan gebeuren als het lichaam langdurig zonder hulp wordt blootgesteld aan een constante overbelasting van prikkels. Als de fysieke klachten die worden veroorzaakt door een immanente overbelasting van de prikkels zo ernstig zijn dat ze het dagelijks leven van de patiënt enorm beperken, ontstaat er onvermijdelijk hopeloosheid. Een hopeloosheid die, gekweld door zelfmoordgedachten, tot zelfmoord kan leiden. (Opmerking: als u er de laatste tijd vaker aan heeft gedacht om zelfmoord te plegen, of als u iemand kent waarvan u vermoedt dat hij zelfmoordgedachten heeft, moet u hulp zoeken). Tijdens periodes van hormonale onrust, zoals de puberteit, zwangerschap en menopauzelopen vrouwen meer risico dan mannen. De centrale zenuwstelsel, dat het schakelpunt is voor stimulusverwerking, wordt grotendeels gecontroleerd door neurotransmitters en hormonen In de hormonale omwentelingsfasen, waarin vrouwenhormonen onderhevig zijn aan veel schommelingen, kan prikkeloverbelasting daardoor sneller optreden.
het voorkomen
Het voorkomen van overbelasting van prikkels is zeker een moeilijke onderneming in onze tijd, waarin we per seconde aan prikkels worden blootgesteld. En toch is het mogelijk! Het vereist een hoge mate van zelfreflectie voor de persoonlijke eisen en voor het individuele lichaamsgevoel. Alleen als ik me bewust ben van de eisen die aan mij worden gesteld in mijn professionele en privé-omgeving, kan ik handelen en iets veranderen. Alleen als ik mijn lichaam goed ken, kan dat luisteren naar zelf en merk de eerste tekenen van prikkeloverbelasting, kan ik met hulp van professionals iets veranderen. Ook is het met bepaalde technieken mogelijk om de vele prikkels te selecteren zodat niet alle prikkels in de hersenen terecht komen en daar verwerkt hoeven te worden. Omdat alleen de prikkel die in de hersenen binnenkomt, moet worden verwerkt. De stimulus op de weg ernaartoe afsnijden of omleiden, is een nuttige methode.
Nazorg
Overbelasting van de stimulus is eerder een aspect dat verband houdt met andere veroorzakende ziekten, die van psychologische of fysieke oorsprong kunnen zijn. Het vertegenwoordigt niet regelmatig een onafhankelijk ziektebeeld en kan daarom niet alleen worden behandeld in een nazorgprogramma. De oorzakelijke ziekte moet daarom centraal staan en behandeld worden om daar nazorg mogelijk te maken. Dit is zeer individueel en zowel patiënt- als ziektegerelateerd. In het geval van een eenmalige overstimulatie hoeft dit niet per se een ziektebeeld op zich of een symptoom van een andere ziekte te zijn. Veel mensen hebben zo'n eenmalige ervaring van sensorische overbelasting in hun leven en hebben geen speciale behandeling of nazorg nodig. Al met al kan dus gesteld worden dat er geen specifieke nazorg is of hoeft te zijn voor sensorische overbelasting. Het is echter noodzakelijk om te controleren of stimulusoverbelasting opnieuw of vaker optreedt en om dienovereenkomstig een arts te raadplegen. De eerste contactpersoon voor de patiënt is in dit geval de huisarts. Het is echter raadzaam om de oorzaak uit te zoeken - dit kan betekenen dat de huidige levensstijl, die soms te snel kan zijn, moet worden teruggebracht tot een minimaal aantal indrukken. Het maken van lange wandelingen, voornamelijk in de natuur, zal de zintuigen helpen kalmeren en de stress verminderen die wordt veroorzaakt door sensorische overbelasting. Het beperken van sociale media en televisie kan ook helpen de overprikkelde zintuigen te verlichten en terug te keren naar een gevoel van welzijn. Over het algemeen wordt een meer voorzichtige benadering van de dagelijkse werklast aanbevolen en, indien nodig, verlaagd om de geest rustiger te maken.
Hier is wat u zelf kunt doen
Een persoon beslist nog steeds helemaal zelf wat hij wil denken en wat hij waarneemt. Daardoor kan hij ook bewust bepalen welke prikkels hij toelaat. Het is dus tot op zekere hoogte aan onszelf hoeveel prikkels we toestaan. We kunnen op de uit-schakelaar in onze hoofd, net zoals we de uit-schakelaar op de computer, televisie of telefoon kunnen indrukken. Hierdoor worden ongelooflijk veel prikkels uitgeschakeld. En iedereen kan zelf beslissen wanneer de stroom aan prikkels weer kan beginnen. Isolatie is ook een zelfhulpmethode die overal kan worden gebruikt om aan prikkels te ontsnappen. Verlaat gewoon de kamer, bezoek de stiltekamer even of ga de natuur in. Actief uit een situatie komen kan ook worden bereikt door middel van bepaalde technieken, zoals eutonisch ontspanning, wat ons leert om onderscheid te maken tussen interne (lichaams) en externe (omgevings) prikkels en om de buitenkant uit te schakelen. Een balans met de eisen van de omgeving is nog steeds een goed en al beproefd middel. Het evenwicht vinden door middel van een hobby, die bewust op vaste momenten in het dagelijks leven wordt beoefend, minimaliseert prikkels en vermindert daarmee ook wateroverlast. Al met al is het een kwestie van jezelf bewust waarnemen. Omdat alleen degenen die zichzelf kunnen waarnemen en waardevol genoeg zijn, de overprikkeling kunnen herkennen en veranderen. De patiënt daarentegen kan de omgeving niet veranderen. Hij kan echter actief de manier waarop hij ermee omgaat en de binnenkomende prikkels veranderen. Actieve verantwoordelijkheid voor jezelf en je lichaam is de basis voor alle therapieën in deze wereld.
