Zoals reeds in het hoofdonderwerp Glutamin beschreven, betreft het met de Glutaminsäure een aminozuur, dat door het lichaam kan worden aangemaakt. Door intensieve training ontstaan katabole situaties, die ervoor zorgen dat het celgif ammoniak vrijkomt. Het glutaminezuur neemt de vrijgekomen ammoniak op.
Deze absorptie produceert glutamine, dat neuromusculaire schade tegengaat die kan worden veroorzaakt door ammoniak. Glutamine bereikt eindelijk de lever via de bloedbaan, waar het wordt gereconstitueerd tot glutaminezuur. Bij intensieve training (= katabole situatie) of verminderde voedselopname verliezen de spiercellen glutamine.
Het lichaam heeft energie nodig, die het probeert te verkrijgen door af te breken eiwitten in aminozuren. In de loop van dit energieproductieproces kunnen andere aminozuren (bijv. Arginine, histidine, maar ook vertakte keten (BCCA's) zoals leucine en isoleucine) worden omgezet in glutaminezuur. Na de opname van het glutaminezuur in de darm vindt eindelijk een omzetting in alanine, die de lever via de bloedbaan en levert daar de nodige energie.
De omzetting van andere aminozuren resulteert in een tekort aan aminozuren in het lichaam en als gevolg daarvan een verminderde biosynthese met een negatieve stikstof evenwicht en verhoogde spierafbraak. Op dit punt kan glutamine dat van buitenaf wordt aangevoerd, een verminderd verbruik van andere aminozuren veroorzaken en daarmee ook de bijwerkingen zoals beschreven in de laatste paragraaf (verminderde biosynthese met een negatieve stikstof evenwicht en verhoogde spierafbraak).
