Oligoasthenoteratozoospermia verwijst naar een pathologische verandering bij mannen sperma dat leidt vaak tot onvruchtbaarheid. De sperma veranderingen zijn ook bekend als OAT-syndroom.
Wat is oligoasthenoteratozoospermie?
Oligoasthenoteratozoospermia is de term die wordt gebruikt wanneer abnormale veranderingen optreden bij een man sperma In de geneeskunde staat het fenomeen ook bekend als oligoasthenoteratozoospermie-syndroom of OAT-syndroom. De term oligoasthenoteratozoospermia is samengesteld uit de woorden "oligo", "astheno" en "terato". Oligo vertaalt naar "te weinig". Het betekent dat er niet meer dan 20 miljoen zaadcellen in een milliliter van het ejaculaat van een man zitten. De term astheno staat voor "immobiliteit", wat betekent dat snelle beweging mogelijk is met minder dan 25 procent van het sperma. Slechts 50 procent van het sperma maakt doelbewuste bewegingen. Terato is de term voor "misvorming". In dit geval heeft maximaal drie procent van het sperma een normale vorm. Oligoasthenoteratozoospermie is echter alleen aanwezig als de drie bovengenoemde symptomen tegelijkertijd optreden. Er is meer gedetailleerd onderzoek nodig naar de oorzaken van de symptomen. Er is dus een mogelijkheid dat de onvruchtbaarheid duurt slechts voor een tijdelijke periode.
Oorzaken
Er kunnen verschillende oorzaken worden overwogen voor de aanwezigheid van oligoasthenoteratozoospermie. De vorming van het sperma is bijvoorbeeld verstoord of er treden moeilijkheden op bij het transport ervan. Een van de meest voorkomende oorzaken van het OAT-syndroom zijn testiculaire afwijkingen. Normaal gesproken vormen ze ongeveer op de positie van de onderste pool van de nier Tussen de geboorte en de voltooiing van het eerste levensjaar gaan ze verder het scrotum in. Als er echter storingen zijn tijdens de afdaling van de testikels, is het mogelijk dat ze zich nestelen in de buikholte of andere delen van het lichaam. Artsen spreken dan van een positionele anomalie van de zaadbal. Dit kan zweefvliegen met zich meebrengen testikels of inguinale testikels. Aandoeningen van de testikels zijn soms al aangeboren. Deze omvatten testiculaire dystopieën zoals testiculaire retentie en testiculaire ectopie, chromosomale defecten zoals syndroom van Klinefelter, testiculaire hypoplasie en erfelijke ziekten zoals taaislijmziekte Evenzo zijn hormonale stoornissen mogelijke oorzaken van oligoasthenoteratozoospermie zoals FSH -deficiëntie, LH-deficiëntie, hyperthyreoïdie, hypothyreoïdieof testosteron tekort. Andere mogelijke oorzaken zijn onder meer spataderen op de testikels, prostaatontsteking, ontstoken testikels of bijbal na a de bof ziekte, febriele infecties of geslachtsstoornissen chromosomen Andere mogelijke indicaties zijn het verbruik van drugs or alcohol, de inname van bepaalde medicijnen. Maar ook geslachtsziekten zoals gonorroe or syphilis, straling therapie For kanker, spanning, een arme dieetEn wezen te zwaar or ondergewicht kan oligoasthenoteratozoospermie bevorderen. In sommige gevallen kan er echter helemaal geen specifieke oorzaak voor het OAT-syndroom worden gevonden. In dergelijke gevallen spreken we van idiopathische oligoasthenoteratozoospermie.
Symptomen, klachten en tekenen
Oligoasthenoteratozoospermia kan leiden tot onvruchtbaarheid bij mannen. Het OAT-syndroom is te herkennen aan het feit dat het aantal zaadcellen te laag is. Hun beweeglijkheid lijdt ook. Het is niet ongebruikelijk dat uitgebreide misvormingen van het sperma optreden. Oligoasthenoteratozoospermie is onderverdeeld in drie verschillende graden van ernst van OAT I tot OAT III, waarbij de ernstclassificatie afhankelijk is van de spermaconcentratie:
- In het geval van OAT I is er slechts een kleine beperking van het vermogen om zwanger te worden.
- In het geval van OAT II daarentegen is er al een aanzienlijke beperking van het voortplantingsvermogen.
- Vanaf OAT III spreken artsen met een ernstig beperkt vermogen om zich voort te planten.
Diagnose en verloop van de ziekte
Om de oorzaak van oligoasthenoteratozoospermie te achterhalen, zorgt de onderzoekende arts voor de medische geschiedenis van zijn patiënt. Van bijzonder belang zijn mogelijke ziekten in het verleden die in aanmerking zouden kunnen komen voor verminderde vruchtbaarheid. Deze kunnen zijn geslachtsziekten, urinewegaandoeningen of kinderziekten zoals de bof Na de anamnese voert de arts een grondige uit fysiek onderzoek. Sonografie (ultrageluid onderzoek) vindt ook plaats. De volgende stap is het maken van een spermiogram om het sperma te onderzoeken. Andere diagnostische opties zijn onder meer een suiker test, een penetratietest en een membraanstabiliteitstest. Het is ook handig om het hormoonniveau in de bloed Als er geen specifieke oorzaken kunnen worden gevonden, is het niet ongebruikelijk dat er wat weefsel uit de zaadbal wordt gehaald voor onderzoek in een laboratorium. Oligoasthenoteratozoospermie is niet altijd positief ondanks medische behandeling. De getroffen individuen blijven dan onvruchtbaar. In dergelijke gevallen, kunstmatige bevruchting zou handig kunnen zijn.
Complicaties
Door oligoasthenoteratozoospermie lijden getroffen personen in de meeste gevallen aan onvruchtbaarheid. Dit hoeft niet volledig te gebeuren, dus de getroffen persoon is slechts beperkt in het verwekken van kinderen. In het ergste geval treedt echter volledige onvruchtbaarheid op, zodat de patiënt geen kinderen kan verwekken. Niet zelden heeft oligoasthenoteratozoospermie dus een zeer negatief effect op de kwaliteit van leven van de patiënt. Bovendien kan het ook leiden spanningen met de eigen partner van de patiënt als er een kinderwens is. De rest van de patiënt volksgezondheid wordt niet negatief beïnvloed of anderszins verergerd door deze ziekte. De levensverwachting wordt ook niet beperkt of verminderd door oligoasthenoteratozoospermie. Getroffen personen hebben ook verschillende andere opties om toch de kinderwens na te streven. Mogelijk Depressie of andere psychische klachten kunnen worden behandeld met hulp van een psycholoog of therapeut. Er zijn meestal geen bijzondere complicaties. Oligoasthenoteratozoospermie kan alleen worden behandeld als de voorwaarde wordt veroorzaakt door een andere onderliggende ziekte. In dit geval zijn mogelijke ontstekingen meestal goed te behandelen met behulp van antibiotica.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als seksueel volwassen stellen een onvervulde wens om kinderen te krijgenmoet een arts worden geraadpleegd. Een controlebezoek is aan te raden zodra de planning van het nageslacht ondanks alle inspanningen voor een langere periode niet lukt. Als alle bekende richtlijnen voor het verwekken van een kind worden gevolgd en toch zwangerschap niet voorkomt, is een bezoek aan de arts om de fysieke mogelijkheden te verduidelijken aan te raden. Alleen mannen kunnen last hebben van oligoasthenoteratozoospermie, maar het is raadzaam dat beide partners door een arts worden onderzocht op hun vruchtbaarheidsvereisten. Daarnaast een uitgebreide verduidelijking van de individuele toestand van volksgezondheid moeten plaatsvinden zodat mogelijke optimalisaties kunnen worden doorgevoerd. Dit kan helpen om de mentale spanning en innerlijk te verlichten spanning Als er psychische problemen optreden als gevolg van de onvruchtbaarheid van de man, is een arts nodig. Bij gedragsproblemen, depressieve stemmingen of aanhoudend verdriet dient een arts of therapeut te worden geraadpleegd. Bij stoornissen in het libido, beperkingen in het seksueel functioneren, een verminderd gevoel van welzijn of een verminderde levenslust, dient een arts te worden geraadpleegd. In het geval van partnerschapsproblemen of moeilijkheden bij het omgaan met het dagelijkse leven, heeft de getroffen persoon ondersteuning nodig. In veel gevallen kan een therapeutische behandeling helpen, zodat de mentale sterkte van de getroffen persoon kan worden versterkt en een heroriëntatie van mogelijke levensdoelen kan plaatsvinden.
Behandeling en therapie
Afhankelijk van de oorzaak van waaruit oligoasthenoteratozoospermie wordt veroorzaakt, de therapie van het syndroom is gericht. Omdat bij deze aandoening vaak meerdere klachten tegelijk kunnen optreden, is er geen standaardbehandeling. Als ontsteking aanwezig is, wordt het eerst behandeld. Als het therapie is voltooid, vindt een verdere controle plaats. Als een spatader ader verantwoordelijk is voor het OAT-syndroom, wordt een chirurgische ingreep uitgevoerd waarbij de testiculaire ader wordt afgesneden of gescleroseerd. In het geval van hormoontekort, aangewezen hormonen kan worden toegediend om de onvruchtbaarheid te corrigeren. Als bepaalde medicijnen of genotmiddelen de oorzaak zijn van oligoasthenoteratozoospermie, moet de patiënt zich onthouden van hun consumptie. Als de zaadleider is geblokkeerd, wordt de zaadleider operatief geopend, een andere behandelingsoptie is testiculaire sperma-extractie (TESE), waarbij de zaadcellen van de patiënt operatief worden verwijderd en gebruikt voor kunstmatige bevruchting.
Vooruitzicht en prognose
Oligoasthenoteratozoospermie - ook wel OAT-syndroom genoemd - verwijst naar een abnormale vermindering van het aantal zaadcellen. Genetische oorzaken worden vaak gevonden om deze aandoening te veroorzaken. Deze zijn niet te beïnvloeden. Door middel van een spermiogrambepalen de behandelende artsen de omvang en oorzaak van de aandoening. In de meeste gevallen omvat oligoasthenoteratozoospermia een onvervulde wens om kinderen te krijgen Voor ongeveer de helft van de mannen met oligoasthenoteratozoospermie kan de wens om een kind te krijgen toch werkelijkheid worden. Voor de andere helft is de prognose echter nogal slecht. Een van de problemen is dat de genetisch veroorzaakte misvormingen op bepaalde chromosomen kan worden overgedragen op een mannelijke nakomeling. De laatste zou dus aan dezelfde aandoening lijden. Het hangt er dus van af of oligoasthenoteratozoospermie wordt veroorzaakt door te weinig sperma, of gedefinieerd wordt door te weinig beweeglijk sperma of te veel pathologisch veranderd sperma. Chromosomale of genetische vruchtbaarheidsstoornissen komen voor bij ongeveer 20 procent van de mannen met oligoasthenoteratozoospermie. Chromosomaal syndroom van Klinefelter is vaak aanwezig. Omdat genetische voorwaarden en genetische ziekten kan ook leiden voor oligoasthenoteratozoospermie is de prognose voor vruchtbaarheid meestal niet beter dan 50:50. Er zijn momenteel geen behandelingsopties voor oligoasthenoteratozoospermie. Enkel en alleen reageerbuisbevruchting kan worden geprobeerd.
het voorkomen
Het voorkomen van oligoasthenoteratozoospermie is moeilijk omdat de oorzaken niet altijd bekend zijn. Soms kan het nuttig zijn om eerdere leefgewoonten te veranderen en te vermijden alcohol en anabole steroïden.
Nazorg
In de meeste gevallen heeft de persoon die lijdt aan oligoasthenoteratozoospermie slechts enkele en vaak beperkte maatregelen van de hem beschikbare nazorg, zodat in de eerste plaats een arts zeer vroeg bij deze ziekte moet worden geraadpleegd om het optreden van verdere complicaties te voorkomen. Een zelfgenezing van oligoasthenoteratozoospermie kan meestal niet optreden, zodat de patiënt altijd afhankelijk is van medische behandeling. De meeste getroffen patiënten zijn afhankelijk van een snelle chirurgische ingreep. Er zijn geen bijzondere complicaties, maar de patiënt moet na de operatie rusten en voor zijn lichaam zorgen. In dit verband dient de patiënt zich te onthouden van inspanning of stressvolle activiteiten om het lichaam niet onnodig te belasten. De ziekte kan echter over het algemeen niet volledig worden genezen, dus de getroffen persoon kan zelfs na de operatie onvruchtbaar worden. Het verdere verloop van het herstel is sterk afhankelijk van het tijdstip van diagnose, zodat een algemene voorspelling meestal niet mogelijk is. De levensverwachting van de getroffen persoon wordt door deze ziekte niet verminderd. In sommige gevallen kan contact met andere lijders aan de ziekte ook nuttig zijn, aangezien dit leidt tot informatie-uitwisseling.
Wat u zelf kunt doen
Oligoasthenoteratozoospermie kan door de getroffen personen zelf worden behandeld, afhankelijk van de oorzaak en de ernst. Als de vruchtbaarheidsstoornis is gebaseerd op oorzaken zoals zwaarlijvigheid, ondervoeding, spanning of de consumptie van genotmiddelen zoals alcohol en nicotineis een verandering in levensstijl nodig. Als hormonale stoornissen of ziekten zoals tumoren, suikerziekte mellitus of spataderen ader hernia zijn de onderliggende oorzaken, deze moeten eerst worden behandeld. Bij psychische oorzaken zoals stress is lichaamsbeweging essentieel. Vaak hebben de getroffen mannen ook therapeutische ondersteuning nodig. Relatietherapie kan ook mogelijke conflicten in de relatie verminderen en zo mogelijk ook bijdragen aan een verbetering van de spermakwaliteit. Tegelijkertijd moeten de getroffen mannen regelmatig medisch worden gecontroleerd. De arts zal de kwaliteit van het sperma regelmatig controleren en indien nodig onvruchtbaarheid diagnosticeren. In veel gevallen kunnen de problemen echter worden verbeterd door de oorzaken consequent aan te pakken. De uroloog kan in detail antwoorden op welke maatregelen zijn verstandig en noodzakelijk. Als behandeling van de mogelijke triggers verbetering van de spermakwaliteit oplevert, kunnen alternatieven zoals kunstmatige bevruchting of adoptie moet worden overwogen.
