Mycoplasma hominis is de naam die wordt gegeven aan een soort van bacteriën dat als commensaal in de darm van mensen leeft. De kiem kan soms urineweginfecties veroorzaken.
Wat is Mycoplasma hominis?
Mycoplasma hominis is een lid van de familie Mycoplasmataceae. Mycoplasma's of mycoplasma's behoren tot de celwandloos bacteriën en zijn gerelateerd aan ureaplasma. Het enige reservoir voor Mycoplasma hominis is mensen. De bacteriesoort wordt onder meer aangetroffen in de darmflora van mensen. Omdat er een nabijheid is tot het urogenitale gebied, veroorzaakt de ziekteverwekker bij sommige mensen urinewegaandoeningen. Mycoplasma's behoren tot de klasse van mollicuten (organismen met een zachte huid) en hebben een zeer klein genoom. Om deze reden zijn ze ook interessant voor genetica Als de ziekte optreedt als gevolg van Mycoplasma hominis of andere mycoplasma's, is de medische term mycoplasma-infectie.
Voorkomen, verspreiding en kenmerken
Mycoplasma's behoren tot de kleinste bacteriesoorten. Mycoplasma hominis bereikt bijvoorbeeld een grootte van slechts 0.1 tot 0.6 µm. De bacterie is begiftigd met zowel DNA als RNA. Hoewel mycoplasma's als buitengewoon flexibel worden beschouwd, vertonen ze weinig osmotische resistentie. Daarom kan Mycoplasma hominis niet worden geëtiketteerd door Gramkleuring. Om deze reden is het administratie van beta-lactam antibiotica behaalt geen succes bij infectie met Mycoplasma hominis. Deze hebben dus alleen een effect in die bacteriën waaruit een celwand wordt opgebouwd met een mureïnelaag. Het enzym lysozym, dat voorkomt in het endosoom, is even ondoeltreffend. Een van de typische kenmerken van Mycoplasma hominis is dat de bacterie niet kan synthetiseren cholesterol, wat te wijten is aan het veranderde metabolisme. Om deze reden is een gastheercel vereist door de bacteriesoort om dit te doen groeien Verder is Mycoplasma hominis voorzien van een speciaal oppervlak moleculen Dit zijn echter geen pili. Desalniettemin maken ze als cytoadhesines hechting aan de epitheel van de darm. Mycoplasma hominis is wijdverspreid over de hele wereld. Men schat dat Mollicutes al 65 miljoen jaar bestaan en zeer efficiënte overlevingsmechanismen hebben. Omdat ze maar een klein formaat bereiken, geen celwand hebben en zeer eenvoudig uitgerust en vervormbaar zijn, worden ze beschouwd als perfect uitgerust voor een parasitair bestaan. Daarbij zijn ze in staat om zich stevig te hechten aan de membranen van hun gastheercellen. Indien nodig kunnen ze echter ook glijbewegingen uitvoeren en mobiliteit bereiken. Als commensaal leeft Mycoplasma hominis in de darm en het urogenitale kanaal van mensen. In tegenstelling tot een gewone parasiet voedt een commensaal zich met de voedselresten van het gastlichaam. De bacterie veroorzaakt echter meestal geen schade aan het organisme, hoewel hij het menselijk lichaam wel in zijn voordeel gebruikt. Als de persoon immuunsysteem soepel functioneert, kan Mycoplasma hominis geen pathogeen effect uitoefenen en is geclassificeerd als apathogeen. Sommige mycoplasma's worden ook aangetroffen op het genitaal slijmvlies.
Ziekten en symptomen
Mycoplasma hominis kan onder bepaalde omstandigheden een pathogeen effect hebben. Dit geldt in de eerste plaats voor mensen die lijden aan een lokale of algemene verzwakking van hun immuunsysteem Dit vloeit bijvoorbeeld voort uit behandeling met antibioticum drugs Hetzelfde geldt voor chirurgische ingrepen, het geboorteproces of kanker Lokale ontstekingen worden soms veroorzaakt door Mycoplasma hominis. Deze omvatten met name urethritis (ontsteking van de urinebuis), ontsteking van de nierbekken baarmoeder of vagina, en het mannetje prostaat klier (prostaat). Bovendien zijn voortschrijdende infecties mogelijk, waarbij getroffen personen lijden aan algemene symptomen of koorts Bovendien kan mycoplasma worden overgedragen via geslachtsgemeenschap. Om deze reden, mycoplasma-infecties zijn gecategoriseerd als seksueel overdraagbare aandoeningen Het is echter controversieel of de bacterie daar ook verantwoordelijk voor is onvruchtbaarheid en miskramen. Het aantal mycoplasma's op het genitaal slijmvlies hangt af van hoe seksueel actief iemand is en hoeveel seksuele partners hij heeft. Zo worden grotere hoeveelheden mycoplasma aangetroffen bij mensen die regelmatig geslachtsgemeenschap hebben met wisselende partners. antilichamen tegen mycoplasma kan worden gedetecteerd in de bloed van ongeveer 95 procent van alle mensen van middelbare leeftijd. De symptomen die door Mycoplasma hominis worden veroorzaakt, zijn vaak niet-specifiek en slechts mild. Bovendien zijn ze afhankelijk van de lichaamsplaats waar de ontsteking treedt op. De meeste patiënten hebben last van a brandend gevoel tijdens het plassen, pijn in het gebied van de nieren of gelige afscheiding. Het achterhalen van de oorzaak van een infectie met Mycoplasma hominis is niet altijd gemakkelijk, aangezien de bacterie ook bij gezonde mensen aanwezig is. Het is mogelijk om de kiem op een speciaal voedingsbodem te kweken. Urine, wattenstaafjes uit de vagina of urinebuis van vrouwen, en prostaatafscheiding of ejaculaat van mannen kan als onderzoeksmateriaal worden gebruikt. Behandeling van een infectie met Mycoplasma hominis wordt uitgevoerd met antibiotica Niet alle middelen van dit type zijn echter geschikt voor therapie, aangezien mycoplasma's geen celwand hebben. Bijvoorbeeld de pathogenen zijn resistent tegen penicilline. In plaats daarvan, antibiotica zoals erythromycine, die andere werkingsmechanismen hebben, worden gebruikt.
