In de geneeskunde nefrotisch syndroom is een samenvatting van verschillende symptomen. Deze komen voor bij verschillende ziekten van de nierlichaampjes.
Wat is nefrotisch syndroom?
De vier belangrijkste symptomen van nefronisch syndroom zijn oedeem, in hoge mate proteïnurie, hyperlipoproteïnemie en hypoproteïnemie. Proteïnurie is eiwituitscheiding in de urine van meer dan 3.5 gram per dag. Oedeem veroorzaakt weefselzwelling zoals water hoopt zich op in het lichaam. Een afgenomen concentratie van proteïne wordt begrepen als hypoproteïnemie. Hyperlipoproteïnemie beschrijft een toename van cholesterol en lipoproteïnen. Al deze symptomen treden op omdat de nieren het niet meer filteren bloed naar behoren. De nier bestaat uit een miljoen kleine filtereenheden die glomeruli of nierlichaampjes worden genoemd. Het filtermembraan is echter eenmaal meer doorlaatbaar nefrotisch syndroom bestaat. Daarom probeert het organisme de eiwitgebrek veroorzaakt door een verminderde afbraak en een verhoogde vetproductie.
Oorzaken
De meest voorkomende oorzaken van nefrotisch syndroom omvatten chronische ziekte van de nierlichaampjes en minimale verandering glomerulonefritis, een ziekte van de nierlichaampjes, maar komt het meest voor bij kinderen. Ongeveer 15% van het nefronisch syndroom wordt veroorzaakt door chronische ziekte van de nier Bij deze zogenaamde focale segmetale glomerulosclerose zijn niet alle nierlichaampjes beschadigd in vergelijking met de andere twee ziekten. Minder vaak voorkomende oorzaken zijn onder meer progressief nier ziekte, nierbetrokkenheid bij collagenosen en amyloïdose, nier ader congestie, nierbeschadiging door plasmacytoom en complicaties die kunnen optreden bij malaria.
Symptomen, klachten en tekenen
Nefrotisch syndroom wordt geassocieerd met enkele typische symptomen. Ten eerste is het verlies van eiwit prominent aanwezig. Dit wordt proteïnurie genoemd. In dit geval wordt eiwit via de urine uitgescheiden; duidelijk herkenbaar aan sterke schuimvorming. Een tekort aan eiwit kan ook worden gedetecteerd in de bloed, wat hypoproteïnemie wordt genoemd. In aanvulling op, bloed lipideniveaus stijgen. Dit verhoogt op zijn beurt het risico op hart- aanval en coronaire hartziekte. Daarnaast hebben patiënten er vaak last van hoge bloeddruk Omdat het organisme ook verliest antilichamen als gevolg van verminderde nierfunctie, komen infecties vaker voor. In aanvulling op, water hoopt zich op in de buik (ascites) en oedeem ontwikkelt zich op verschillende plaatsen. Dit leidt tot gewichtstoename. De water ophoping kan duidelijk zichtbaar zijn op het gezicht (gezichtsoedeem), vooral op de oogleden (ooglid oedeem) of kan zich vormen op de longen. Longoedeem manifesteert zich met hoesten, ratelende ademgeluiden, bleek tot blauwachtig huid kleur, hartkloppingen en kortademigheid. Als complicatie van de ziekte kan het gebrek aan eiwit dat wel zijn leiden bloedstollingsstoornissen. Dit bevordert de ontwikkeling van trombose en bloedstolsels, vooral in de nieraders. De ernst van de symptomen van nefrotisch syndroom varieert van persoon tot persoon. Sommige patiënten hebben last van ernstige symptomen, terwijl anderen nauwelijks iets voelen. De ziekte kan leiden tot chronische nierzwakte en zelfs nierfalen.
Diagnose en verloop
Nefrotisch syndroom kan primair of secundair zijn. Secundair nefrotisch syndroom komt altijd voor in combinatie met ziekten, zoals HIV of kanker In de primaire vorm is er geen verband met andere ziekten. Als de secundaire vorm aanwezig is, kan de ziekte meestal met succes worden behandeld glucocorticoïden Er treedt echter vaak een terugval op. Als het nefrotisch syndroom echter gebaseerd is op focale glomerulosclerose, blijkt de behandeling bijzonder moeilijk te zijn. Dit komt doordat er dan littekenweefsel wordt aangetroffen in de nierlichaampjes, waardoor het nierfilter zijn functie niet meer naar behoren kan uitoefenen. Dit kan leiden om het verlies van nierfunctie Naast een conventioneel urinemonster moet 24 uur urine worden verzameld. EEN bloed Test geeft ook meer informatie, omdat het eiwitgehalte zo kan worden gecontroleerd. De waarden van het lipidenmetabolisme zijn echter ook van groot belang. Als laatste een nier biopsie worden besteld, waarbij met een naald een stuk nierweefsel van één of twee centimeter wordt verwijderd.
Complicaties
Patiënten hebben bij dit syndroom een aantal verschillende klachten en symptomen, waardoor het verdere verloop van deze ziekte sterk afhangt van de ernst van deze symptomen. Eerst en vooral lijden patiënten aan een significant verhoogde vatbaarheid voor infecties en een verzwakte immuunsysteem Ontstekingen en infecties komen vaker voor, waardoor ook de levensverwachting van de patiënt kan afnemen. Bloedstollingsstoornissen of trombose kan ook optreden als gevolg van dit syndroom, waardoor de kwaliteit van leven van de patiënt verder wordt verminderd. Evenzo bloederige urine en ernstig pijn in de flanken komen voor. Deze kunnen ook naar achteren werken. Als er geen behandeling is voor dit syndroom, kan de patiënt ook volledig ervaren nierfalen en eraan sterven. Behandeling hiervan voorwaarde wordt meestal gedaan met behulp van medicijnen. Speciale complicaties komen meestal niet voor. In ernstige gevallen is de getroffen persoon daardoor afhankelijk van dialyse of de transplantatie van een nier om te kunnen blijven overleven.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Storingen in hart- ritme, hartkloppingen of verhoogd bloeddruk zijn tekenen van verminderde werking volksgezondheid Als de symptomen aanhouden, moet een arts worden geraadpleegd. Een innerlijke hitte, een lichte prikkelbaarheid en een gevoel van rusteloosheid zijn verdere tekenen die moeten worden opgehelderd. Bij zweten, slaapstoornissen en kortademigheid heeft de getroffen persoon hulp nodig. Als angst, gedragsproblemen of stemmingswisselingen ontwikkelen, wordt overleg met een arts aanbevolen. Ademen geluiden, veranderingen in het uiterlijk van de huid en zwelling op het lichaam zijn reden tot bezorgdheid. Indien vochtretentie, gewichtsveranderingen of stoornissen van het bewegingsapparaat optreden, is onderzoek naar de oorzaak aangewezen. Als het gewrichten kan niet meer zoals gebruikelijk worden verplaatst of de algemene fysieke veerkracht neemt af, dient een arts te worden geraadpleegd. Verkleuring van de huidmoeten interne zwakte en diffuse malaise worden onderzocht en behandeld. Als de getroffen persoon een gevoel van ziekte ervaart, de levenslust verliest en niet langer kan deelnemen aan de gebruikelijke sociale en maatschappelijke activiteiten, moeten de observaties worden besproken met een arts. Afwijkingen bij het plassen, pijn in het niergebied en veranderingen in lichaamsgeur zijn alarmsignalen van het organisme. Ze moeten onmiddellijk worden beoordeeld door een medische professional.
Behandeling en therapie
Aanvankelijk wordt nefrotisch syndroom behandeld glucocorticoïden Als er frequente recidieven zijn, kan met behulp van dit medicijn geen genezing worden bereikt, dus andere drugs moet gebruikt worden. Waaronder mycofenolaat mofetil, cyclosporine of cyclofosfamide Bij sommige patiënten een combinatie therapie heeft een bijzonder positief effect. Het oedeem wordt gecontroleerd door een zoutarm dieet, slijmoplossend en verminderd drinken. In bijzonder hardnekkige gevallen, albumine infusies worden gebruikt, omdat dit het verlies van eiwit via de urine kan compenseren. ACE-remmers kan worden ingenomen om de eiwituitscheiding te verminderen. Deze ook lager bloeddruk Bij sommige patiënten, andere antihypertensiva drugs moet ook worden gebruikt. Ondanks behandeling kan het nefronisch syndroom leiden tot onomkeerbare schade aan de nieren, zodat a niertransplantatie is het laatste redmiddel. Gelukkig is dit echter bij slechts een minimaal deel van alle patiënten het geval.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van nefrotisch syndroom hangt af van het type syndroom, de veroorzakende ziekte en het tijdstip van diagnose. De prognose is vooral goed als het syndroom is ontstaan glomerulonefritis Kinderen kunnen gericht worden behandeld, waardoor het syndroom in veel gevallen achteruitgaat. Andere vormen van nefrotisch syndroom bieden een slechtere prognose. In de meeste gevallen medicamenteuze behandeling met immunosuppressiva is noodzakelijk, wat gepaard gaat met ernstige bijwerkingen en interacties Nefrotisch syndroom kan ook een uiting zijn van een ernstige nierziekte. Diabetici en patiënten met een antibasement-membraan glomerulonefritis hebben een veel slechtere prognose, aangezien de veroorzakende ziekte al ver gevorderd is wanneer het nefrotisch syndroom optreedt. De prognose wordt bepaald door de verantwoordelijke nefroloog of huisarts. Hiervoor wordt het vorige verloop van de ziekte en het stadium waarin de ziekte zich bevindt gebruikt. Spontane verbetering in volksgezondheid is mogelijk, maar van korte duur. De levensverwachting in de ernstige vorm is ernstig beperkt. Veel patiënten overlijden binnen een paar jaar na de diagnose. In de mildere vormen is volledig herstel mogelijk, zonder late gevolgen.
het voorkomen
Omdat het nefrotisch syndroom vaak een gevolg is van andere ziekten, moet men voor zichzelf en zijn lichaam zorgen door een gezonde levensstijl aan te nemen. De nieren moeten altijd goed worden doorgespoeld, daarom is de inname van water bijzonder belangrijk. Per dag moet ongeveer twee tot drie liter worden ingenomen. Maar ook de onnodige en overmatige inname van medicatie moet worden onthouden. Als er een licht vermoeden bestaat van een nefrotisch syndroom, moet de arts onmiddellijk worden geraadpleegd, omdat een snelle behandeling vaak meer succes belooft. Bovendien moeten ziekten die mogelijk een nefrotisch syndroom veroorzaken, in een vroeg stadium worden behandeld.
Follow-up
Bij nefrotisch syndroom bestaat de nazorg uit het doorlopend behandelen van de oorzaken. Dit omvat zowel het beheersen van de nierinfectie als het optimaal aanpassen suikerziekte en het stopzetten van ongeschikte medicatie. Als het nefrotisch syndroom is gebaseerd op een auto-immuunziekte, cortisone is gebruikt. Symptomen die samenhangen met het vasthouden van vocht in de buik kunnen worden verlicht door meerdere kleine maaltijden verspreid over de dag te eten. diuretica worden gebruikt voor hoge bloeddruk en helpen de zwelling van het weefsel te verminderen die wordt veroorzaakt door vochtophoping. Deze medicijnen worden door de arts voorgeschreven tijdens regelmatige vervolgbezoeken en de dosis is aangepast aan de individuele behoeften van de patiënt. Aangezien infecties levensbedreigend kunnen zijn, moeten ze onmiddellijk worden behandeld. Preventief pneumokokkenvaccinatie wordt aanbevolen voor de getroffenen. Bij nefrotisch syndroom hangt de prognose af van de oorzaak van de ziekte. Om het genezingsproces te bevorderen, moet ervoor worden gezorgd dat er voldoende proteïne wordt ingenomen. Als het lichaam te weinig eiwitten binnenkrijgt, bestaat de kans op spiergroei massa verlies. Per kilogram lichaamsgewicht wordt doorgaans 0.8 tot 1 gram eiwit per dag aanbevolen. Type 2-diabetici moeten de inname van zout in de voeding verminderen en beperken tot niet meer dan zes gram per dag. Om de zoutconsumptie te verminderen, kan de inname van bewerkte voedingsmiddelen worden verminderd terwijl de consumptie van onbewerkte voedingsmiddelen zoals fruit en groenten toeneemt.
Hier is wat u zelf kunt doen
Nefrotisch syndroom wordt geassocieerd met een verscheidenheid aan symptomen. Patiënten kunnen sommige symptomen zelf verlichten door hun levensstijl aan te passen. Oefening en vermijden spanning helpen bestrijden hoge bloeddruk Rokers zouden moeten opgeven roken. De dieet moet worden veranderd in een mediterraan dieet, dat het beste is samengesteld uit rauwe groenten, noten, map, eieren en kaas. Zout, cafeïne en alcohol toename bloeddruk en moet worden vermeden. Als zich oedeem ontwikkelt, moet dit worden behandeld volgens de instructies van de arts. Getroffen kinderen en adolescenten dienen speciaal te gebruiken huidverzorgingsproducten om verdere irritatie van de gevoelige huid te voorkomen. Omdat nefrotisch syndroom ook een verhoogd risico op bloedstolsels met zich meebrengt, moeten ouders letten op ongebruikelijke symptomen en bij twijfel een arts raadplegen. Het is ook belangrijk om te dragen steunkousen en bloedverdunnen maatregelen De verhoogde vatbaarheid voor infecties kan worden tegengegaan door kleding en beddengoed meerdere keren per week warm te wassen en door de patiënt gevaarlijke situaties in het dagelijks leven te vermijden. Mocht er toch een bacteriële infectie optreden, dan is een bezoek aan de huisarts aan te raden. Een verandering in dieet en andere zelfhulp maatregelen moet eerst met de verantwoordelijke arts worden besproken om complicaties te voorkomen.
