Mogelijke oorzaken en gerichte therapie

Een van de mogelijke oorzaken die kunnen leiden tot pijn in het thoracale wervelkolomgebied zijn

Scoliose
Degeneratie en blokkades
Intercostale neuralgie
Spondylitis, spondylodiscitis
Hernia
Verwondingen van de thoracale wervelkolom
Tumoren van de thoracale wervelkolom

Van achteren gezien is de normale wervelkolom recht. In scolioseer is echter een laterale buiging of kromming. De incidentie van de ziekte wordt heel verschillend gerapporteerd en varieert tussen 0.13% en 13.6%.

Het is echter zeker dat meisjes ongeveer vier keer vaker worden getroffen dan jongens. Bij de meeste scoliose is de exacte oorzaak nog onbekend (idiopathisch). Het vermoeden bestaat dat tijdens de groei, dus vooral tijdens de puberteit, de wervellichamen ongelijkmatig en asymmetrisch groeien. Dit resulteert in een verdraaiing of torsie van de wervelkolom, die van nature niet aanwezig mag zijn.

Vanwege de aanvankelijke pijnloosheid in jeugd, scoliose wordt vaak bij toeval ontdekt, bijvoorbeeld tijdens sportlessen of door ouders. Door de verkeerde plaatsing hebben kinderen vaak een bijbehorende schouder of bekkenhelling. De ernst van scoliose kunnen sterk variëren: in de meeste gevallen is de wervelkolom slechts licht gebogen en veroorzaakt op zijn best cosmetische problemen.

Daarentegen kan een volledige scoliose, indien onbehandeld, ernstige misvormingen veroorzaken en volksgezondheid problemen! In principe kunnen alle delen van de wervelkolom worden aangetast. De meest voorkomende zijn verschuivingen en vervormingen van de thoracale wervelkolom.

Door de verbinding met de ribbenwordt soms een zogenaamde "ribbult" gecreëerd. Tijdens de groeifase hebben getroffen personen er zeer zelden last van pijn. Door de blijvende verkeerde belasting ontstaan echter al op jonge leeftijd pijnlijke tekenen van slijtage.

Met toenemende leeftijd, de pijn in de buurt van de thoracale wervelkolom leidt tot een instinctieve beschermende houding. Als gevolg hiervan worden de rugspieren sterk overbelast en veroorzaken ze extra ongemak. De vervorming kan zodanig leiden dat beide ademhaling en cardiale prestaties zijn beperkt.

De mate van ernst van de vervorming is bepalend voor de therapie van scoliose. Lichte krommingen kunnen worden behandeld met gerichte fysiotherapie. Als patiënten daarentegen aan vergevorderde scoliose lijden, kan het dragen van een korset of een operatie aangewezen zijn.

Vroegtijdige opsporing is daarom van groot belang! Want alleen als scoliose op tijd wordt ontdekt, kan dat pijn worden voorkomen op volwassen leeftijd. De kinderarts onderzoekt bijvoorbeeld de juiste kromming van de thoracale wervelkolom bij kinderen van 9-10 jaar, bijv. door middel van de “preventieve test”: hiervoor buigt het kind zo ver mogelijk voorover met ongekleed bovenlichaam en gesloten, gestrekte benen.

Hierdoor zijn asymmetrieën of niveauverschillen, zoals een ribbult, gemakkelijk te detecteren. In de thoracale wervelkolom vinden we twee verschillende soorten gewrichten: de kleine wervelboog gewrichten (Articulatio zygapophysiales, facetgewricht, wervelgewricht) bevinden zich in paren tussen de articulaire processen van twee aangrenzende wervels. Ze garanderen een grote mobiliteit in de wervelkolom.

In de thoracale wervelkolom is het bewegingsbereik echter aanzienlijk verminderd in vergelijking met de andere secties. De reden voor de beperkte mobiliteit is de rib hoofd gewrichten (Articulatio capitis costae) en de ribbultgewrichten (Articulatio costotransversaria). Ze worden elk gevormd door een deel van de ribbe en kleine gewrichtsoppervlakken van de thoracale wervellichamen.

Samen met de borstbeen, wordt de benige thorax aldus gevormd. Als er nu degeneratieve, dwz slijtage-gerelateerde veranderingen plaatsvinden, hebben deze voornamelijk invloed op de gewrichten van de thoracale wervelkolom. Verschoven schijven (hernia's), zoals ze vaak voorkomen in de lumbale wervelkolom, zijn bijvoorbeeld uiterst zeldzaam.

Met toenemende leeftijd, blijvende verkeerde belasting of houding kunnen daardoor de kleine gewrichten van de thoracale wervelkolom worden aangetast. In dit verband spreekt men vaak van “gewrichtsblokkades”. Tijdelijke blokkades kunnen optreden door de degeneratieve schade aan de gewrichtsoppervlakken die hierboven zijn beschreven, maar ook door veranderingen in de spieren en ligamenten.

Vertebrale lichaam
Tussenwervelschijf
Ruggenmerg zenuwwortel
Tussenwervelgat (Neuro foramen)
Wervelgewricht
Ruggengraatproces van de wervel (voelbaar op de rug als het achterste uiteinde van de wervel)

Als er nu degeneratieve, dwz aan slijtage gerelateerde, veranderingen optreden, tasten deze voornamelijk de gewrichten van de thoracale wervelkolom aan.

Verschoven tussenwervelschijven (hernia's), zoals ze vaak voorkomen in bijvoorbeeld de lumbale wervelkolom, zijn uiterst zeldzaam. Bij toenemende leeftijd, blijvende verkeerde belasting of lichaamshouding kunnen de kleine gewrichten van de thoracale wervelkolom worden aangetast. In deze context spreekt men vaak van “gewrichtsblokkades”. Tijdelijke blokkades kunnen optreden door de degeneratieve schade aan de gewrichtsoppervlakken die hierboven zijn beschreven, maar ook door veranderingen in de spieren en ligamenten.

Naast beperkte mobiliteit zijn begeleidende symptomen zoals pijn in het getroffen gebied kenmerkend. Patiënten beschrijven vaak riemachtige pijn en uitgesproken gevoeligheid voor druk in het getroffen gebied. Bij manuele geneeskunde en chiropractische therapie worden dergelijke blokkades opgeheven door gerichte mobilisatie.

Ervaren chirotherapeuten kunnen vaak binnen enkele minuten de volledige mobiliteit herstellen. Het kan echter enkele dagen duren voordat de spier begint spanningen en pijn verdwijnen. Om de pijn te verlichten, nemen patiënten vaak medicijnen zoals ontstekingsremmende medicijnen (bijv ibuprofen).

Als er echter een vermoeden bestaat van een grotere verwonding, zoals fracturen in het gebied van de thoracale wervelkolom, mag manuele therapie onder geen enkele omstandigheid worden toegepast. Dit komt doordat de schokkerige en krachtige bewegingen van de therapeut onder bepaalde omstandigheden bestaande fracturen kunnen verergeren (bijv. Fracturen van de Vertebrale lichaam). Sinds de ribben zijn verbonden met de thoracale wervelkolom, lokale blokkades kunnen buitengewoon onaangenaam zijn.

Vanwege onze ademhaling, de thorax gaat permanent omhoog en omlaag en veroorzaakt pijn in het geblokkeerde ribbengewricht. Het is niet ongebruikelijk dat artsen pijnaandoeningen samenvatten als het thoracale wervelkolomsyndroom (afgekort BWS-syndroom). Aan de onderkant van de ribben, de intercostale zenuwen (Nervi intercostales) lopen, waarbij de laagste 12e rib de subcostale zenuw wordt genoemd.

In het klinische beeld van intercostale zenuwpijnpatiënten ervaren riemvormige pijn die uitstraalt vanuit de thoracale wervelkolom of voorkant borst. De symptomen komen vaak plotseling en bij aanvallen. Niet zelden treedt extra ongemak of gevoelloosheid op in het getroffen gebied.

De oorzaak ligt vaak in aan slijtage gerelateerde veranderingen in de thoracale wervelkolom. Kenmerkend is dat de pijn kan worden veroorzaakt door bepaalde posities, bijvoorbeeld roterende bewegingen. In de eerste plaats is de therapie gebaseerd op het lijden van de patiënt.

Intercostaal zenuwpijn kan worden behandeld met pijnstillers, eventueel ook injectietherapie bij lokale anesthetica. De hierboven beschreven symptomen moeten in ieder geval ook ziekten omvatten die geen verband houden met de thoracale wervelkolom. Bijvoorbeeld de herpes zoster-virus (“gordelroos“) Veroorzaakt vergelijkbare symptomen, maar gaat gepaard met typische roodachtige en blaren huiduitslag.

Echter, acuut hart- aanvallen, pulmonaal embolie of andere orgaanziekten kunnen ook veroorzaken pijn in de thoracale wervelkolom aanvankelijk. Als een Vertebrale lichaam ontstoken raakt, staat dit bekend als spondylitis. Als het aangrenzende tussenwervelschijf wordt ook beïnvloed, wordt het genoemd spondylodiscitis.

Allereerst algemene klachten zoals koorts, Nacht zweet, verlies van eetlust or vermoeidheid staan op de voorgrond. Bovendien is er extreme druk en kloppende pijn in het gebied van de getroffene Vertebrale lichaam. Door de enorme infectie in het lichaam zijn de klassieke ontstekingswaarden (BSG, CRP) in de bloed worden verhoogd.

In het verleden was er een groot risico dat spondylitis niet op tijd werd ontdekt. Vaak was een blijvende verlamming het gevolg. Gelukkig is het tegenwoordig in bijna alle gevallen mogelijk om de ziekte vroeg genoeg te behandelen.

De prognose is dus gunstig vanwege strikte bedrust, gips afgietsels, medicamenteuze behandeling en chirurgie. Hernia-schijven in het gebied van de thoracale wervelkolom zijn uiterst zeldzaam en een echte zeldzaamheid. Bovendien zijn voorkomende gevallen meestal goed te behandelen.

Als een hernia toch symptomen veroorzaakt, beschrijven de getroffenen ernstige pijn in het getroffen segment. In zeer zeldzame gevallen komen er neurologische klachten bij. Deze omvatten verlamming, verlamming en plotselinge incontinentie.

Zodra dergelijke symptomen optreden, naast de feitelijke pijn in het gebied van de thoracale wervelkolom, moet u in ieder geval onmiddellijk een arts raadplegen. Eenvoudige fracturen van de wervellichamen kunnen optreden als gevolg van sport- of vrijetijdsongevallen. Vaak zijn dit verwondingen die het gevolg zijn van ernstige verkeers- of werkongevallen. Na dergelijke gebeurtenissen zijn bijna altijd duidelijke hematomen ("blauwe plekken") zichtbaar in het gebied van de breuk.

De getroffenen voelen soms hevige pijn en een uitgesproken gevoeligheid voor druk. Gelukkig vertoont de thoracale wervelkolom meestal stabiele fracturen waarbij geen neurologische complicaties te verwachten zijn. In dergelijke gevallen is het voldoende om gedurende een bepaalde tijd in bed op een vlakke ondergrond te rusten en daarna fysiotherapeutische oefeningen te doen.

De meest voorkomende tumoren in de thoracale wervelkolom zijn metastasenworden primaire tumoren zelden gevonden. Basisziekten kunnen tumoren in de schildklier zijn, long, prostaat of borstgebied. De getroffenen raadplegen meestal een arts omdat ze een doffe pijn voelen in het aangetaste gedeelte van de wervelkolom.

Vaak is er sprake van een zogenaamde 'bevende pijn': lichamelijke activiteiten die gepaard gaan met kleine trillingen van de wervelkolom, zoals jogging of springen, de hierboven beschreven pijn veroorzaken. Een andere indicatie kunnen zijn: plotselinge breuken in de wervellichamen. Als de tumor zich verspreidt, kan deze ook druk uitoefenen op de aangrenzende spinal cord of opkomende zenuwwortels.

Een verscheidenheid aan neurologische symptomen kan het gevolg zijn. De wervelkolom kan in vier secties worden verdeeld. Naast de thoracale wervelkolom, de cervicale en lumbale wervelkolom en de sacrale wervelkolom (heiligbeen) vormen een functionele eenheid.

In het middengedeelte vinden we de thoracale wervelkolom. Het bestaat uit 12 wervels en, samen met de 12 paar ribben en de borstbeen, vormt de benige thorax. Uiteraard beschrijft de thoracale wervelkolom een convexe kromming naar achteren (dorsaal), de zogenaamde kyfose.

Daarentegen zijn de cervicale en lumbale wervelkolom convex naar voren gebogen (ventraal). De arts spreekt dan van a lordose.

Alle artikelen in deze serie: