De bindweefsel is verantwoordelijk voor de samenhang van de organen in het lichaam. Het moet een zekere elasticiteit hebben om zijn glijdende en verplaatsende functie in het organisme te vervullen. Verlies van bindweefsel elasticiteit kan leiden tot ernstige ziekten.
Wat is de elasticiteit van het bindweefsel?
bindweefsel vertegenwoordigt niet een enkel type weefsel, maar wordt bepaald door zijn gemeenschappelijke eigenschappen. Het is door het hele lichaam aanwezig en heeft ondersteunende functies. Zijn belangrijkste rol is om de vormen van organen te behouden. Het beschermt de organen tegen beschadiging, slaat op water en, in samenwerking met de immuunsysteem, weert af pathogenen Echter, naast de treksterkte sterkte, het moet ook een zekere elasticiteit bezitten, zodat de positie en vorm van de organen flexibel en omkeerbaar kunnen worden aangepast. In tegenstelling tot andere weefselvormen bestaat bindweefsel uit relatief weinig cellen. Aan de andere kant zijn deze cellen verbonden door een netwerk van eiwitketens. Elk orgaan is omgeven door bindweefsel. Dus de huid en slijmvliezen maken ook deel uit van het bindweefsel. Er is ook een netwerk van eiwitstructuren tussen de organen, die voor hun samenhang zorgen.
Functie en taak
Bindweefsel is onmisbaar voor lichaamsfuncties en de samenhang van organen. In deze context speelt de elasticiteit van het bindweefsel een cruciale rol. Het is onder andere een voorwaarde voor het werken van gladde spieren. Bij elke fysieke beweging moet ervoor worden gezorgd dat de interne organen kan zich flexibel aanpassen. Hetzelfde geldt voor de vorm van de orgels. Zonder deze flexibiliteit en elasticiteit zou schade aan de organen optreden met fatale gevolgen. De functie kan echter alleen worden gerealiseerd door een combinatie van verschillende soorten bindweefsel. Er wordt dus onderscheid gemaakt tussen los, strak en reticulair bindweefsel. Andere soorten zijn onder meer vetweefsel, gelatineus bindweefsel, en kraakbeen en botweefsel. Over het algemeen bevatten alle soorten bindweefsel bloed schepen en zenuwen om de ingebedde orgels te voorzien. Het losse bindweefsel fungeert als een vulling tussen de verschillende organen en zorgt voor mobiliteit, water opslag en een matrix voor veel vrij bewegende cellen. Tegelijkertijd herbergt het ook immuuncellen die kunnen vechten pathogenen Vetweefsel vertegenwoordigt ook los bindweefsel, hoewel het in tegenstelling tot andere vormen van bindweefsel nauwelijks intercellulaire substantie heeft. Strak bindweefsel wordt voornamelijk aangetroffen in de sclera van de ogen, in de harde hersenvliezen, in het orgel capsules en in de spier pezen Het bestaat voornamelijk uit collageen vezels, waarvan het aandeel daar veel hoger is dan in los bindweefsel. Het heeft ook nog minder cellen en vormt ofwel strakke netwerkachtige structuren in het geval van het hoornvlies van het oog, hersenvliezen en orgel capsules of strakke parallelle vezelstructuren in het geval van pezen en ligamenten. Reticulair bindweefsel vertegenwoordigt een driedimensionaal netwerk en is voornamelijk aanwezig in lymfoïde organen zoals milt, weefselvocht knooppunten of lymfoïde weefsel. De collageenvezels zijn trekvast, hoewel nauwelijks rekbaar. Daarom zijn er in bijna alle soorten bindweefsel ook elastische vezels die in elke richting kunnen worden uitgerekt en elke keer terugkeren naar hun oorspronkelijke positie. Ze bestaan uit fibrilline en het eiwit elastine. Elastine is een bolvormige eiwitketen die uit elkaar kan worden getrokken, maar dan weer terugkeert naar zijn oorspronkelijke vorm. Dit is wat het bindweefsel zijn elasticiteit geeft. Elastisch bindweefsel is bijzonder belangrijk in long weefsel, ligamenten en arterieel bloed schepen Vezelig bindweefsel is voornamelijk verantwoordelijk voor de elasticiteit van het bindweefsel, terwijl los bindweefsel zorgt voor het transport van stoffen tussen bloed en cellen.
Ziekten en kwalen
Wanneer bindweefsel verzwakt, gaat ook zijn elasticiteit verloren. Daarbij verdwijnt het vermogen om het lichaam vorm en ondersteuning te geven. Ook de schakel- en schuiffunctie wordt niet meer goed uitgevoerd. Extern, een zwakte van het bindweefsel is vaak merkbaar door cellulite, striae or rimpels Bovendien kan orgaanverzakking optreden, aangezien de verminderde elasticiteit van het bindweefsel het onmogelijk maakt om volledig terug te keren naar de oorspronkelijke vorm. Vrouwen hebben er, als gevolg van andere hormonale aandoeningen, vaker last van zwakte van het bindweefsel Er werden dus meer dwarsverbanden gevonden in het bindweefsel van de gemiddelde man, die het ondersteunen sterkte en elasticiteit. Een van de meest voorkomende zwakke punten van het bindweefsel manifesteert zich in de zogenaamde baarmoederverzakking, die veel vrouwen treft. In dit geval is het baarmoeder drukt op andere organen, zoals de urinewegen blaas en kan leiden tot onaangenaam pijn of, in individuele gevallen, zelfs tot levensbedreigende aandoeningen (zoals urineretentie Er zijn veel oorzaken die kunnen leiden tot een verzwakking van het bindweefsel. Zo spelen voeding, hormonale veranderingen, medicijnen en ook bepaalde genetische defecten een belangrijke rol. Bijvoorbeeld de voorwaarde van het bindweefsel verslechtert wanneer het lichaam te zuur wordt. In dit geval worden belangrijke eiwitketens met een ondersteunende functie afgebroken. Hormoonveranderingen tijdens menopauze ervoor zorgen dat oestrogeenspiegels dalen. Dit leidt ook tot verzwakking van het bindweefsel. Sommige medicijnen bevorderen ook hyperaciditeit van het lichaam en dragen zo bij aan het verminderen van de elasticiteit van het bindweefsel. Er zijn echter ook genetische aandoeningen die defecte bindweefselstructuren produceren en zo de meest ernstige ziekten veroorzaken. Een voorbeeld is de zogenaamde Marfan-syndroom, die op een autosomaal dominante manier wordt overgeërfd en zich manifesteert in vasculaire misvormingen (aneurysma's), oogziekten, afwijkingen van het skelet en huid afwijkingen. Ook bekend is de verworven bindweefselziekte scheurbuik, die vroeger bij zeevarenden veel voorkwam bij gebrek aan vitamine C levering en leidde vaak tot de dood. Vitamine C is verantwoordelijk als co-enzym voor de hydroxylering van proline en lysine en zorgt zo voor hun verknoping binnen de eiwitketens van bindweefsel.
