Leiden vergiftiging (saturnisme) treedt op wanneer het giftige metalen lood wordt ingeslikt. Het menselijk organisme wordt beschadigd door het zware metaal leiden.
Wat is loodvergiftiging?
Er wordt onderscheid gemaakt tussen acuut en chronisch leiden vergiftiging. Acute loodvergiftiging treedt alleen op als zeer grote hoeveelheden lood of loodverbindingen eenmaal worden ingenomen. Bij volwassenen bijvoorbeeld een dosis van 5 tot 30 gram van het loodzout loodacetaat, dat gemakkelijk in oplosbaar is water, heeft een dodelijk effect. Daarentegen leidt een dagelijkse inname van 1 microgram, bijvoorbeeld via de voeding, pas na langere tijd tot chronische loodvergiftiging. De wereld Gezondheid Organisatie schat dat een dagelijkse leadopname door mond gemiddeld ongeveer 100 tot 500 milligram. Verschillende organen van het menselijk lichaam worden aangetast door loodvergiftiging. Deze omvatten zowel het perifere als het centrale zenuwstelsel, de beenmerg, die ook grotendeels verantwoordelijk is voor bloed vorming, het maagdarmkanaal, de geslachtsklieren, de huid en de nieren.
Oorzaken
Tegenwoordig is loodvergiftiging voornamelijk een gevolg van ongevallen op de werkplek of de consumptie van besmet drugs, terwijl in het verleden loodvergiftiging ook veel voorkwam door loodhoudende voorwerpen zoals water pijpen, blikjes of schalen. Loodvergiftiging treedt met name op wanneer loodhoudende dampen of stof worden ingeademd, bijvoorbeeld tijdens de verwerking van loodhoudende verven. Maar lood kan ook via het lichaam het lichaam binnendringen huid contact of voedsel. Bijvoorbeeld loodhoudend zalven gebruikt in schoonheidsverzorging kan leiden tot loodvergiftiging. Chronische loodvergiftiging bij volwassenen treedt op wanneer een hoeveelheid lood van ongeveer 500 nanogram of meer wordt ingenomen. 95% van de lead die het bloed bindt aan de erytrocyten (rode bloedcellen) en bloed eiwitten Lood reist vervolgens door de bloedbaan naar organen zoals de hersenen, lever en longen, waar het een halfwaardetijd van 20 dagen heeft. Terwijl wat lood wordt uitgescheiden, wordt een deel ook afgezet in tanden en botten Daar is de halfwaardetijd 5 tot 20 jaar. Als de botstof in grotere mate wordt afgebroken, wordt het loodgehalte in de bloed kan zelfs toenemen zonder dat nieuw lood van buiten het lichaam wordt aangevoerd. Omdat lood ook de placentakan loodvergiftiging worden overgedragen van moeder op ongeboren kind.
Symptomen, klachten en tekenen
Afhankelijk van de ernst en duur van blootstelling aan lood treedt chronische of acute vergiftiging op. Acute loodvergiftiging wordt gekenmerkt door hoofdpijn, pijnlijke ledematen, ernstig buikkrampenen vermoeidheid. In ernstige gevallen coma en falen van de bloedsomloop met overlijden kan optreden. Spastische ileus (darmobstructie) is ook mogelijk. Acute loodvergiftiging kan worden behandeld met maagspoeling. Chronische loodvergiftiging is echter verraderlijker. Langdurige besmetting met lood kan tot verschillende symptomen leiden. Omdat het zware metaal een remmende werking heeft op de bloedvorming, zogenaamd lood bloedarmoede ontwikkelt zich bij chronische loodvergiftiging. Zoals alle vormen van bloedarmoede, dit leidt tot 피로 en verminderde fysieke en mentale prestaties. Een blauwgrijze tot zwartgrijze coating van loodsulfide wordt afgezet op de tandvlees. De cardiovasculair systeem is aangetast door de vasodilatator hormonen vrijgegeven door lood. Hartritmestoornissen, hartinsufficiëntie en myocardinfarct kan optreden. Verder vanwege schade aan de zenuwstelsel en hersenensymptomen zoals desoriëntatie, hoofdpijnagressiviteit, hyperactiviteit, slapeloosheid of apathie optreden. Ernstige gevallen van zenuwschade worden gekenmerkt door delirium, coma of convulsies, die kunnen leiden tot de dood door circulatiestoornissen. Bovendien zijn gevoelloosheid en sensorische stoornissen in de ledematen en motorische stoornissen mogelijk. Tenslotte, nier Ook boven een bepaalde voorsprong kan op de lange termijn schade ontstaan concentratie in het bloed.
Diagnose en verloop
Symptomen van acute loodvergiftiging, die vrij zeldzaam is, zijn onder meer slapeloosheid, duizeligheid, hoofdpijn, pijn in de buik, en aanvallen ondanks ernstige 피로, een vertraging van bewegingen en staten die erop lijken delirium. Hersenen schade (loodencefalopathie) treedt op, vooral bij kinderen die lijden aan loodvergiftiging. Acute loodvergiftiging is een ernstige vergiftiging die kan leiden tot coma en overlijden door falen van de bloedsomloop. bij chronische loodvergiftiging, verlies van eetlust, 피로, hoofdpijn, pijn in de buik en constipatie worden genoteerd. De patienten huid lijkt grijsachtig geel, terwijl de rand van de tandvlees is verduisterd met een zogenaamde loden pony. Lood belemmert de vorming van rood bloedpigment, dus dat bloedarmoede (bloedarmoede) treedt op. Het kan ook ernstig zijn nier schade. In het geval van zenuwziekte door loodvergiftiging (polyneuropathie), verlamming van de strekspieren in de armen, gehoorverlies en oorsuizen komen regelmatig voor. Vooral bij kinderen kan loodvergiftiging hersenbeschadiging veroorzaken. De diagnose loodvergiftiging kan het beste worden gesteld door middel van een bloed Test, maar kan ook worden gemaakt door urine te analyseren, haar of tanden. In de urine kan lood echter onregelmatig worden verdeeld als gevolg van het niet per se uniforme vloeistofgebruik van het lichaam, dus meetonnauwkeurigheden bij loodvergiftiging kunnen niet worden uitgesloten.
Complicaties
Loodvergiftiging veroorzaakt meestal vermoeidheid, misselijkheid en braken direct. Op de langere termijn kan een onjuiste behandeling van de vergiftiging verdere complicaties veroorzaken. Bij kinderen kan zelfs een kleine hoeveelheid lood blijvende fysieke en mentale schade veroorzaken. De belangrijkste complicaties zijn ontwikkelingsstoornissen, gehoorproblemen, coördinatie en concentratie moeilijkheden. Bovendien kunnen gedragsproblemen zoals agressiviteit en hyperactiviteit optreden. Typische fysieke complicaties van loodvergiftiging zijn onder meer nier schade en long ziekte. In zeldzame gevallen kan loodvergiftiging levensbedreigend zijn bloedvergiftiging met ernstige gevolgen. Grotere hoeveelheden lood vormen ook een risico op nierfalen, dat ook fataal kan zijn als het niet wordt behandeld. Chronische loodvergiftiging vermindert het algemene welzijn en wordt geassocieerd met verlies van eetlustvermoeidheid hoofdpijn, pijn in de buik en constipatie Bovendien, omdat lood de vorming van rode bloedcellen vermindert, neemt het risico op bloedarmoede toe. Bovendien kunnen blijvende nierschade en andere complicaties optreden. De omvang van de symptomen hangt grotendeels af van de hoeveelheid ingenomen lood en de samenstelling van de getroffen persoon; snelle behandeling vermindert het risico op blijvende schade aanzienlijk en leidt meestal tot een volledig herstel van de patiënt.
Wanneer moet je naar een dokter?
Acute loodvergiftiging is een potentieel levensbedreigende aandoening die niet mag worden onderschat of gebagatelliseerd. Het is absoluut noodzakelijk dat medische hulp wordt ingeroepen als grote hoeveelheden van de giftige stof worden ingeslikt. Dertig gram lood wordt als acuut levensbedreigend beschouwd, maar voor veel mensen is zelfs een veel kleinere hoeveelheid dodelijk. Grote hoeveelheden lood worden meestal alleen ingenomen bij arbeidsongevallen. Getroffen personen kunnen loodvergiftiging herkennen aan een aantal kenmerkende symptomen. Typische symptomen zijn onder meer verlies van het gevoel van smaak en ernstige buik pijn dat kan uitstralen naar de bovenste regionen van het lichaam. Iedereen die in een fabriek werkt die lood of loodhoudende materialen verwerkt, moet onmiddellijk medische hulp inroepen als ze deze symptomen ervaren. Als aanvullende symptomen zoals duizeligheid, toevallen, en verminderde coördinatie optreden, moet zonder aarzeling medische hulp worden ingeroepen. Chronische loodvergiftiging moet ook door een arts worden behandeld. Ze zijn echter moeilijker te identificeren voor de getroffenen. Chronische loodvergiftiging moet worden vermoed als een persoon zich constant gestrest voelt zonder duidelijke reden, klaagt over diffuse hoofdpijn en buikpijn. pijn, en vertoont tekenen van bloedarmoede. Typische symptomen zijn ook een gelige verkleuring van de huid en de zogenaamde loden pony, een blauwzwarte verkleuring van de huid. tandvlees Iedereen die dergelijke symptomen opmerkt, moet onmiddellijk een arts raadplegen.
Behandeling en therapie
De behandeling van loodvergiftiging hangt af van het soort lood dat wordt ingenomen en de duur van de vergiftiging. Als de lead is ingeslikt door mondwordt getracht zoveel mogelijk van het zware metaal uit het lichaam te verwijderen door braken of door maagspoeling. Bij acute loodvergiftiging bestaat de vloeistof die wordt gebruikt voor maagspoeling uit drie procent natrium sulfaatoplossing. Tegelijkertijd wordt actieve kool toegediend, waardoor de loodcomponenten - omgezet in loodsulfaat, dat moeilijker op te lossen is - zich binden aan de actieve kool. maag en het lichaam binnenkwam, wordt de patiënt toegediend drugs zoals penicillamine, die het lood in zijn lichaam binden en zo onschadelijk maken, zodat het zware metaal via de nieren weer kan worden uitgescheiden. Op dit punt biedt het bloed een ideaal middel om Grensverkeer of de therapie werkt zoals gewenst. Krampstillend preparaat (spasmolytica) worden gebruikt om de buik te behandelen pijn Als er nierschade is opgetreden, kan bloedspoeling tijdelijk of zelfs permanent nodig zijn. Het is absoluut noodzakelijk dat de patiënt elk verder contact met het lood van zwaar metaal vermijdt. Om dit te doen, is het echter noodzakelijk om de bron van loodvergiftiging duidelijk te identificeren.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor loodvergiftiging hangt af van de hoeveelheid lood in het lichaam en de blootstellingsduur. Hoe eerder loodvergiftiging wordt geïdentificeerd en behandeld, hoe beter de prognose. Milde gevallen van acute loodvergiftiging hebben in dit opzicht een bijzonder goede prognose. Jongere kinderen worden zwaarder getroffen door acute loodvergiftiging dan volwassenen. Zo kan naast koliek ook hersenschade optreden bij kinderen, waardoor hun prognose minder gunstig wordt en nog sneller moet worden ingegrepen. Chronische loodvergiftiging zal na enige tijd tot de dood leiden als deze niet wordt behandeld. Vooral zenuw- en nierschade spelen hierbij een rol, omdat ze de getroffen persoon uiteindelijk levensonbekwaam maken. Desalniettemin kunnen zelfs ernstige gevallen van chronische loodvergiftiging worden behandeld met complexvormers en chelatietherapie Schade aan organen die structureel al is opgetreden, is hiermee echter niet meer ongedaan te maken, zodat getroffenen ook na de behandeling met beperkingen zullen blijven leven. therapie Chronische loodvergiftiging kan ook bij de getroffen persoon terugkeren en tot symptomen leiden als de oorzaak van de schade niet kan worden gelokaliseerd.
het voorkomen
Loodvergiftiging kan voornamelijk worden voorkomen door het vrijkomen van lood te vermijden. Het gebruik van veel loodhoudende materialen is aan banden gelegd of verboden. Loodhoudend afvalmateriaal (bijv. In oude auto-accu's) wordt apart afgevoerd. Water leidingen die nog lood bevatten en die drinkwater in aanzienlijke mate met lood kunnen verontreinigen, moeten worden vervangen. Vooral zwangere vrouwen en jonge kinderen dienen het drinken van loodhoudend water te vermijden.
Follow-up
Nazorg is vooral belangrijk in geval van loodvergiftiging als de vergiftiging ernstig is en er secundaire ziekten zijn opgetreden. Ernstige loodvergiftiging kan bijvoorbeeld de hersenen beschadigen en de cognitieve vaardigheden aantasten. In dit geval is het belangrijk dat patiënten hun cognitieve vaardigheden regelmatig oefenen om schade op de lange termijn tot een minimum te beperken. In het bijzonder een vermindering van geheugen veroorzaakt door loodvergiftiging en ernstig concentratie aandoeningen kunnen worden verlicht door gerichte oefeningen. Kinderen vertonen vaak psychologische opvallendheid, vooral verhoogde agressiviteit of precies het tegenovergestelde, lusteloosheid en lethargie of frequente huilbuien. Dit gedrag kan worden tegengegaan door gerichte voorlichting maatregelen Fysiotherapeutische ondersteuning en behandeling van schade aan spieren en gewrichten is ook belangrijk. Ook hier kunnen regelmatige, gerichte oefeningen de prestatie van de aangetaste spieren en gewrichten Zwangere vrouwen moeten worden geïnformeerd over mogelijke vruchtbaarheidsschade aan de embryo- en het verhoogde risico van doodgeboorte Patiënten bij wie met name het maagdarmkanaal is beschadigd, moet mogelijk een lamp worden aangedaan dieet voor een langere periode, mogelijk met inbegrip van een algemene verandering van het dieet. Loodvergiftiging kan ook schade aan het tandvlees veroorzaken, vaak met een vertraging, en daarom moet ook voor passende tandheelkundige zorg worden gezorgd. Vanwege het verhoogde risico op kankerPatiënten moeten ook bewust worden gemaakt van het belang van screening.
Hier is wat u zelf kunt doen
Als loodvergiftiging wordt vermoed, is de eerste manier om een arts te raadplegen. Zodra de vergiftiging is vastgesteld, kan het herstel door enkelen worden bevorderd huismiddeltjes en zelf-maatregelen Drink eerst regelmatig veel vocht om de leiding door te spoelen. Sportieve activiteiten en regelmatige saunasessies bevorderen de zweetvorming en dus ook het wegspoelen van de schadelijke stof. Diverse natuurlijke remedies zoals die van Schuessler zouten of chlorella-algen bereiken een vergelijkbaar effect. Verzekeren dat ontgifting slaagt zonder complicaties, de interne organen zoals lever, nieren, darmen en longen moeten ook worden versterkt. Lichaamsbeweging wordt hier ook aanbevolen, naast een gezonde en evenwichtige dieet Als de loodvergiftiging al psychische schade heeft veroorzaakt, moet deze door verschillende therapeutische middelen worden behandeld maatregelen Als aanvullende zelfmaatregelen, ontspanning oefeningen, gesprekken met vrienden en familieleden en soms een verandering van omgeving worden aanbevolen. Eerst moet echter de oorzaak van de loodvergiftiging worden vastgesteld en geëlimineerd. Dit kan bijvoorbeeld door te verhuizen (bijvoorbeeld bij lood in muurverf) of door van baan te wisselen. De juiste stappen dienen altijd eerst met de verantwoordelijke arts te worden besproken.
