mondklem
In contrast met mondklem, waar de opening van de mond geblokkeerd is, is het niet mogelijk om de kaak volledig te sluiten met een kaakkram. De tanden kunnen elkaar niet meer helemaal bijten. De oorzaken kunnen zijn artrose of acuut artritis, dwz problemen met het kaakgewricht.
De meest voorkomende reden is een ontwrichting van de kaak. Dit betekent een ontwrichting van de onderkaak. Sinds minstens één joint hoofd naar voren is gegleden in de dislocatie, is het puur fysiologisch onmogelijk om de mond volledig.
Bij sommige patiënten komt dit vaker voor, bijna ‘gewoonlijk’. Dit staat bekend als een gewone ontwrichting van de kaak. Met behulp van de Hippocrates-handgreep kan de tandarts de kaak weer op zijn plaats zetten.
Het ziet er zo uit: de tandarts staat achter de patiënt, pakt de onderkaak met beide handen, rechts en links. De duimen worden onderaan de tanden of het bot geplaatst. De onderkaak wordt naar voren en naar beneden getrokken.
Hierdoor kunnen de gewrichtskoppen door de ligamenten en spieren terug in hun gewrichtskuil glijden. Als therapie kan een gezamenlijke centrische spalk worden gemaakt. Het houdt de onderkaak in deze positie, waarin het gewricht zich precies in het midden bevindt. Hierdoor kan de gezamenlijke capsule om te herstellen en elke ontsteking om te genezen.
innervatie
De bovengenoemde spieren en het kaakgewricht worden allemaal geleverd door de mandibulaire zenuw, de derde tak van de trigeminuszenuw.
Schepen
De bovenkaak slagader loopt achter de ramus mandibularis en levert de onderkaak (onderkaak), de bovenkaak (maxilla), en de kauwspieren met arterieel bloedDe meeste veneuze bloed mondt uit in de maxillaire ader via de pterygoideus plexus, die onder de mandibulaire ramus ligt. De bovenkaak ader gaat over in de retromandibulaire ader, die vervolgens uitmondt in de interne halsader.
Kaakpijn
Pijn in de kaak kan verschillende oorzaken hebben. Meestal het kaakgewricht is de trigger, maar vaak ook de spieren of uitstraling pijn uit het tandgebied of de maxillaire sinus. De oorzaken van kaakpijn veroorzaakt door de kaakspieren zijn onder meer spanning, maar ook overstrekking of blessures.
If pijn in de kaak wordt veroorzaakt door het kaakgewricht, is de oorzaak meestal trauma, letsel, overstrekking of onjuiste belasting (bijv. door slecht passende kunstgebit, orthodontische verkeerde plaatsing van de tanden of opening tandstelsel met onfysiologische belasting). In sommige gevallen kan een ontsteking in het temporomandibulair gewricht of artrose kan ook de oorzaak zijn. In aanvulling op, kaakpijn komt vaak voor wanneer de verstandskiezen doorbreken en mogelijk niet op hun plaats komen, maar infecties in het oor, neus- en keelgebied kan ook op de kaak uitsteken.
Rugpijn (vooral in de nek Oppervlakte), heup-afwijkingen en het resulterende kantelen van de hoofd of onjuiste gewichtsbelasting worden ook geassocieerd met kaakpijn. Deze beschreven symptomen moeten worden opgehelderd door de juiste specialist. De meest voorkomende oorzaak van pijn in de kaak (gewricht en spieren) is echter het op elkaar klemmen of knarsen van tanden (bruxisme).
Als de symptomatologie het gevolg is van bruxisme, beschrijven de meeste patiënten het vaker voorkomen van de klachten bij het wakker worden. De reden hiervoor is het verminderen van stress 's nachts door op elkaar klemmen en tandenknarsen. Vaak leidt dit tot een enorm geluidsniveau en slaapgebrek van de levenspartner, die het probleem meestal eerder opmerkt dan de patiënt zelf.
Artsen gebruiken de term 'CMD' (Craniomandibulaire disfunctie) voor deze. Voor het stellen van een diagnose wordt gebruik gemaakt van verschillende vragenlijsten, analyses en röntgenfoto's. Vaak komen meerdere symptomen samen voor: bruxisme wordt geassocieerd met tinnitus en ernstig hoofdpijn.
Therapeutisch worden meestal crunch-spalken / bijtspalken gebruikt. Een alternatief is "Myofunctionele Therapie", een speciale functionele therapie door een fysiotherapeut, die ook de spierspanning verlicht. Medicamenteuze therapieën (zoals spierverslappers) mag alleen worden gebruikt bij kortdurende therapie.
Autogene training en zelf-massageorthodontische of prothetische therapie voor verkeerd geplaatste tanden en verlies van tandsubstantie kan ook aangewezen zijn. Bij een prothetische herschikking van de bijtsituatie moet altijd de aanpassing van de omliggende structuren aan de nieuwe situatie worden overwogen en getest. Diverse metingen, tot aan de voegwegmeting met speciale elektrische sensoren, kunnen nodig zijn. Kaakpijn komt zelden voor, zelfs na langdurige tandheelkundige behandeling. In dit geval is het kauwapparaat overbelast door het langdurige verblijf, maar na enige wachttijd reguleert het zichzelf weer.
