Hypofyse-insufficiëntie is een onderactiviteit van de hypofyse. Omdat de hypofyse produceert boodschappersubstanties voor andere hormoonklieren, is er een algemeen hormoontekort bij insufficiëntie. De oorzaken zijn ofwel in de hypofyse zelf of in de hypothalamus.
Wat is hypofyse-insufficiëntie?
Bij hypofyse-insufficiëntie, niet genoeg hormonen worden geproduceerd in de voorkwab van de hypofyse. Afscheiding van stimulerend hormonen voor de schildklier, bijnierschors en geslachtsklieren is dus beperkt. Deze hormonen zijn in het bijzonder groeihormonen, links, TSH, FSH en ACTH Doordat de stimulatie van de bijnierschors, geslachtsklieren en schildklier aldus wordt verminderd, worden ook in deze klieren minder hormonen geproduceerd. Het belangrijkste hormonen van de bijnierschors incl stresshormonen adrenaline en noradrenaline De bekendste hormonen van de schildklier zijn thyroxine en calcitonine, terwijl in de geslachtsklieren voornamelijk de geslachtshormonen worden geproduceerd. Hypofyse-insufficiëntie gaat daarom gepaard met een navenant groot aantal klachten. Het hele hormonale evenwicht raakt uit balans in de loop van de ziekte, omdat de afscheiding van de hypofyse de afgifte van verschillende hormonen reguleert. Een bijzondere vorm van insufficiëntie is hypofyse coma In dit geval veroorzaakt een plotseling functieverlies van de hypofyse de schildklier en bijnierschors om van de ene op de andere seconde te stoppen met werken.
Oorzaken
Verschillende verschijnselen kunnen worden beschouwd als oorzaken van hypofyse-insufficiëntie. Tumoren in dit gebied of in de hypothalamuskan bijvoorbeeld de afscheiding van hypofysehormoon verminderen. Ontstekingen in de hypofyse of hypothalamus kan ook leiden tot insufficiëntie. Hetzelfde, autoimmuunziekten en beroertes soms leiden hypofyse-insufficiëntie. Veroorzakende verwondingen zijn ook denkbaar. Vooral traumatisch hersenen letsel kan een rol spelen bij insufficiëntie. Veel van deze trauma's zijn geboortetrauma's als gevolg van een bevalling in stuitligging. Er kunnen echter ook verwondingen optreden als gevolg van een operatie of bestraling hersenen tumoren. Een andere oorzaak van hypopituïtarisme kan zijn hersenen necrose, zoals gebeurt bij het syndroom van Sheehan. In sommige gevallen blijft de oorzaak van hypofyse-insufficiëntie onduidelijk. Dit betekent dat bij de huidige stand van het onderzoek nog lang niet alle correlaties bekend zijn en dat de ziekte nog niet definitief is onderzocht. Hypofyse coma wordt meestal altijd veroorzaakt door een ongeval of plotseling letsel aan de hypofyse.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomen van hypofyse-insufficiëntie zijn gevarieerd. Gewoonlijk wordt alleen de voorkwab aangetast door de insufficiëntie. Minder vaak is er insufficiëntie voor de hele hypofyse. Groeistoornissen zoals korte gestalte zijn een van de belangrijkste symptomen. Omdat het hormoontekort de Vet metabolisme, zwaarlijvigheid kan ook voorkomen. Bij vrouwen gaan deze symptomen meestal gepaard met stoornissen in de menstruatiecyclus, aangezien het geslachtshormoon oestrogeen niet meer in voldoende hoeveelheden wordt aangemaakt. De secundaire geslachtskenmerken kunnen ook worden geremd in hun ontwikkeling als gevolg van dit hormoontekort. Diabetes insipidus komt vaak voor. Bij deze ziekte is er een verhoogd dorstgevoel. Patiënten urineren vaker. Welke symptomen een patiënt met hypofyse-insufficiëntie vertoont naast deze belangrijkste symptomen, kan aanzienlijk variëren. In wezen zijn de optredende aandoeningen het gevolg van het fysiologische effect van de respectieve hormoondeficiëntie van gonadale, bijnierschors en schildklierhormonen In de hypofyse comaNaast lusteloosheid is er een langzame pols. De lichaamstemperatuur daalt en de getroffen persoon verliest het bewustzijn.
Diagnose en verloop van de ziekte
De diagnose van hypopituïtarisme begint met een uitgebreide medische geschiedenis. Gebaseerd op de medische geschiedeniskan de dokter bijvoorbeeld informatie krijgen over behandelingen of ziektes die de hypofunctie kunnen hebben veroorzaakt. In de bloed, de arts bepaalt de hoeveelheid groeihormoon, LH en FSH, schildklierstimulerend hormoon, adrenocorticotroop hormoon en prolactine Bovendien, een urine of bloed test wordt uitgevoerd om geslachtshormonen te bepalen, schildklierhormonen en glucocorticoïden Door middel van een stimulatietest vernauwt de arts de lokalisatie van de schade. Komt de aandoening voort uit de hypothalamus, dan leidt de stimulatietest tot de aanmaak van hormonen. De hypothalamus-boodschappers om de hypofyse te stimuleren, worden tijdens deze test in het lichaam gebracht. Beeldvorming kan worden besteld om de oorzaak verder te bepalen. De prognose voor hypofyse-insufficiëntie is meestal gunstig, aangezien het fenomeen nu gemakkelijk te behandelen is. Hypofyse-coma kan echter levensbedreigend zijn.
Complicaties
Hypofyse-insufficiëntie resulteert in de eerste plaats in een verminderde groei en dus in korte gestalte In de meeste gevallen manifesteert dit zich al in de jonge jaren van de patiënt. Verder komen er ook stoornissen van de stofwisseling voor, waar de meeste patiënten ook last van hebben zwaarlijvigheid en dus ook van te zwaar Bij vrouwen zijn er stoornissen van menstruatie en andere seksuele stoornissen en dus een vertraagd begin van de puberteit. Diabetes gaat niet in, daarom hebben de meeste patiënten last van verhoogde dorst. Patiënten ervaren ook een drastische afname van de inspanningstolerantie en kunnen bewustzijnsverlies ervaren als gevolg van lichamelijke inspanning. Dit wordt vaak ook geassocieerd met bleekheid en met een zeer lage polsslag. Hypofyse-insufficiëntie kan op verschillende manieren worden behandeld en de behandelingsoptie hangt meestal af van de oorzaak van de ziekte. In de meeste gevallen is de tumor of de ontsteking moet worden verwijderd, hoewel er geen bijzondere complicaties zijn. Hoe eerder de ziekte wordt gediagnosticeerd en behandeld, hoe groter de kans op volledig herstel voor de patiënt.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Omdat hypofyse-insufficiëntie dat niet doet leiden voor een verbetering van de symptomen en dus niet voor een zelfgenezing, moet bij deze ziekte in ieder geval een arts worden geraadpleegd. De symptomen kunnen sterk variëren, zodat er geen algemene voorspelling over kan worden gedaan. Als ze echter gedurende een lange periode optreden en het leven van de getroffen persoon bemoeilijken, moet altijd een onderzoek door een arts worden uitgevoerd. Groeistoornissen kunnen een aanwijzing zijn voor de ziekte. Veel patiënten hebben er last van korte gestalte en gestoord Vet metabolisme, Zodat zwaarlijvigheid kan ook voorkomen. Hetzelfde, suikerziekte kan wijzen op de ziekte. Een arts moet worden geraadpleegd als de patiënt lijdt aan een vertraagde pols en verminderde inspanningstolerantie. Bij hypofyse-insufficiëntie kan in eerste instantie een huisarts geraadpleegd worden. Deze arts kan de klachten onderzoeken en de ziekte nader diagnosticeren. Verdere behandeling vereist meestal onderzoek door andere specialisten.
Behandeling en therapie
Behandeling van hypopituïtarisme hangt af van de oorzaak van de ziekte. Tumoren moeten bijvoorbeeld operatief worden verwijderd. Afhankelijk van de maligniteit kan een operatie worden gecombineerd met bestraling therapie Voor ontstekingsprocessen, cortisone wordt meestal toegediend om de ontsteking Afnemen. Als de oorzaak van de insufficiëntie niet nader kan worden vastgesteld, hormonale substitutietherapie wordt meestal gebruikt. De in te nemen hormonen zijn grotendeels afhankelijk van de mate van insufficiëntie. Vooral de inname van correct gedoseerd glucocorticoïden is essentieel. De dosering hiervan stresshormonen moet worden verhoogd zodra de patiënt onder stress staat. Het niet verhogen van de dosis kan levensbedreigende gevolgen hebben. Alle patiënten met glucocorticoïddeficiëntie moeten in geval van nood een noodidentificatiekaart bij zich hebben. Het gebruik van groeihormonen wordt ook vaak opgenomen bij de behandeling van hypopituïtarisme. Hetzelfde geldt voor de administratie van geslachtshormonen. In de regel worden de ontbrekende hormonen levenslang ingenomen in geval van hypofyse-insufficiëntie met een onverklaarbare oorzaak. Enkel en alleen prolactine tekort en oxytocine Bij een tekort is geen hormoonvervanging nodig.
het voorkomen
Hypofyse-insufficiëntie kan indirect worden voorkomen, bijvoorbeeld door voldoende opheldering craniocerebrale trauma.
Follow-up
Bij hypofyse-insufficiëntie begint de nazorg vier tot zes weken na de operatiedatum. Na de feitelijke therapie, vindt medicamenteuze behandeling plaats. In verband hiermee sluit u Grensverkeer van het medicatieregime van de patiënt en volksgezondheid status vereist, dus aanpassingen aan het individu dosis optreden in de tijd. In principe treden er na een paar jaar geen merkbare veranderingen op bij de getroffenen. Als de ziekte verband houdt met een infectie, bijvoorbeeld een ontstoken hypofyse bacteriën, is het belangrijk om de immuunsysteem Deze vorm van nazorg richt zich op het verbeterde genezingsproces en dient tevens als preventie. Versterking van het immuunsysteem kan worden verzekerd door een gebalanceerd dieet met veel natuurlijk voedsel. Ook handig zijn regelmatige fysieke activiteiten. Optimaal is er een frequente afwisseling tussen periodes van spanning en ontspanning Op deze manier kunnen patiënten het opgehoopte verminderen stresshormonen bijzonder goed. Tegelijkertijd actief ontspanning helpt om pathogeen succesvol te bestrijden kiemen In de loop van een beter lichaamsgevoel leren de patiënten opmerkzaam te zijn. Dit speelt een essentiële rol in het genezingsproces. Zo zorgt een efficiënte nazorg voor stal volksgezondheid en een beter gevoel van welzijn.
Hier is wat u zelf kunt doen
De hypofyse of hypofyse heeft een grote invloed op de controle van verschillende lichaamsfuncties. Het kan worden beschouwd als een van de belangrijkste hormonale controlecentra van het lichaam. Het vervult zijn controlefunctie door de productie van controlehormonen of direct effectieve hormonen. Dit betekent dat hypofyse-insufficiëntie, afhankelijk van de ernst, significante effecten heeft op bepaalde lichaamsfuncties en op de psyche. Een geconstateerde hypofyse-insufficiëntie moet zo snel mogelijk worden behandeld in de zin van bestrijding van de oorzaak. Zelfhulp maatregelen zijn vrijwel onbekend. Als de ziekte het gevolg is van een ontsteking van de hypofyse door bacteriën of ander pathogeen kiemen, een versterking van de immuunsysteem kan het genezingsproces ondersteunen en heeft een preventieve werking tegen een nieuwe infectie. Het immuunsysteem kan worden versterkt door een gevarieerd dieet dat omvat natuurlijk voedsel, maar ook door regelmatige lichaamsbeweging en door voortdurend af te wisselen tussen periodes van spanning en ontspanning. Bijvoorbeeld, spanning hormonen, die zich in de loop van de dag kunnen ophopen als er geen actieve ontspanningsfasen zijn tussengekomen, kunnen door lichte inspanning effectiever worden verminderd dan door te ontspannen op de bank. Het immuunsysteem wordt hierdoor versterkt en kan ziekteverwekkers bestrijden kiemen veel effectiever. Een aanpassing van het gedrag in het dagelijks leven aan hypofyse-insufficiëntie bestaat uit het bewust opmerken van de aanwezige symptomen en vooral het vermijden van gevaarlijke situaties die kunnen ontstaan door verschillende - hormonaal geïnduceerde tekorten.
