Hoe besmettelijk is reumatische koorts?
Reumatisch koorts is niet besmettelijk. Echter, de vaak onderliggende infectie van het bovendeel luchtwegen Met bacteriën (streptokokken) is besmettelijk. Deze bacteriën worden van persoon op persoon overgedragen door kleine druppeltjes in te ademen (druppel infectie) of door nauw contact met getroffen personen (uitstrijkje infectie). Om infectie te voorkomen, worden intensieve hygiënemaatregelen (bijv. Handen wassen) of het vermijden van nauw contact met de getroffen personen aanbevolen. Ongeveer 1 tot 3% van de getroffenen met een bacteriële infectie (streptokokken) van de bovenste luchtwegen reumatisch ontwikkelen koorts.
Prognose en complicaties
De prognose wordt bepaald door de ernst van de ontsteking van de binnenste laag van de hart-. Als de patiënt herstelt van reumatisch koorts, de kans op een valvulaire hart- defect dat optreedt in het verdere verloop van de ziekte neemt toe. Daarom is het belangrijk om vroeg en consistent uit te voeren penicilline therapie en profylactische toediening van penicilline voorafgaand aan onderzoeken en operaties, voordat degeneratieve (= pathologisch veranderd) en onomkeerbare (= niet-omkeerbare) klepschade optreedt.
Reumatische koorts van het hart
De belangrijkste symptomen van een reumatische koorts komen onder andere voor in de hart-. Alle structuren van het menselijk hart kunnen worden betrokken: de buitenhuid (“pericarditis"), Het hartspierweefsel ("myocardiet") En de binnenhuid ("endocarditis“). Afhankelijk van het ontstoken deel van het hart treden verschillende symptomen en gevolgschade op.
Gevaarlijk is de betrokkenheid van de binnenwand van het hart, wat kan leiden tot hartklepafwijkingen. Vaak zijn het vooral onvoldoende kleppen in het linker hart als gevolg van endocarditis. Als de hartspier erbij betrokken is, kan dit leiden tot de dood van spiercellen, aritmie van het hart, vorming van knobbeltjes en hartinsufficiëntie.
Indien de hartzakje wordt beïnvloed, leidt dit tot pijn op de borst. Deze ontsteking kan ook levensbedreigend zijn als pericardiale effusies optreden. Kenmerkend is het hoorbare pericardiale wrijven tijdens auscultatie.
Als hartaandoeningen zijn opgetreden, vooral bij hartklepdefecten, moet de medicamenteuze profylaxe gedurende 5-10 jaar worden voortgezet, in ernstige gevallen tot de leeftijd van 40 jaar. Indien behandeld, geneest de acute ontsteking van het hart binnen 4-8 weken. Onder bepaalde omstandigheden kan het ook chronische progressies aannemen.
Alle artikelen in deze serie:
