Homocystinurie is de naam die wordt gegeven aan een zeldzame, genetische stofwisselingsziekte die wordt veroorzaakt door een enzymdeficiëntie en wordt gekenmerkt door verhoogde homocysteïne concentraties in de bloed Als onderdeel van vroeg en consistent therapiehomocystinurie kan meestal goed worden behandeld.
Wat is homocystinurie?
Homocystinurie is de naam die wordt gegeven aan een zeldzame, genetische aandoening van het aminozuurmetabolisme die het gevolg is van defecten in verschillende enzymen betrokken bij methionine (essentieel aminozuur) metabolisme. homocysteïne en homocystine vertegenwoordigen respectievelijk afbraak- en tussenproducten van dit metabolische proces, en worden direct verder gemetaboliseerd bij gezonde individuen. Vanwege de aanwezigheid van defect enzymenis dit slechts in beperkte mate mogelijk bij mensen met homocystinurie, zodat de concentratie of homocysteïne in de bloed en homocystine in de urine wordt verhoogd. De toegenomen concentratie van deze aminozuren, die als giftig worden beschouwd, kan leiden om verschillende orgaansystemen te beschadigen. Oogziekten (lensluxatie, bijziendheid, glaucoma), skeletveranderingen (osteoporose, marfanoïde lange ledematen), schade aan de centrale zenuwstelsel (mentaal en fysiek vertragingconvulsies, cerebrovasculaire aandoeningen) en het vasculaire systeem (trombo-embolie, vasculaire afsluiting) zijn kenmerkende gevolgen van homocystinurie.
Oorzaken
Homocystinurie is te wijten aan een autosomaal recessief erfelijk genetisch defect dat resulteert in een tekort aan verschillende enzymen betrokken bij methionine metabolisme. Afhankelijk van het specifieke enzym en subproces van methionine metabolisme beïnvloed, worden drie vormen van homocystinurie onderscheiden. Bij de meer algemene type I homocystinurie is er een tekort aan het enzym cystathion beta-synthase (CBS), dat de synthese van cysteïne van methionine. Als gevolg hiervan hoopt homocysteïne zich op in de bloed (hyperhomocysteïnemie) en homocystine hoopt zich op in de urine (homocystinurie). Type II homocystinurie wordt gekenmerkt door een tekort aan 5,10-methyleentetrahydrofolaatreductase (MTHFR), dat de methioninesynthese uit homocysteïne reguleert. Dit metabole subproces wordt dienovereenkomstig verstoord bij degenen die lijden aan type II en kan, naast de ophoping van homocysteïne in het serum, ook leiden aan een methioninedeficiëntie. Type III homocystinurie wordt gekenmerkt door een cobalamine-tekort (co-enzym vitamine B12 Cobalamine is ook betrokken bij de methioninesynthese uit homocysteïne, dus een tekort kan ook een verhoogde homocysteïne veroorzaken concentratie in het bloed en methioninedeficiëntie.
Symptomen, klachten en tekenen
Homocystinurie kan in verschillende vormen voorkomen. De symptomen zijn gevarieerd en verschillen afhankelijk van de levensfase. Vóór de leeftijd van twee jaar treden alleen in zeer zeldzame gevallen tekenen van de ziekte op. Afgezien van karakteristieke laboratoriumbevindingen zijn pasgeborenen met homocystinurie onopvallend. Meestal is het homocysteïnegehalte in het bloed aanzienlijk verhoogd. Dit beschadigt het bloed schepen, wat op lange termijn kan leiden tot vasculaire calcificatie (atherosclerose) en daarmee samenhangende embolieën en trombose. Als gevolg hiervan is de levensverwachting van de getroffenen aanzienlijk beperkt. Het meest opvallende symptoom van de stofwisselingsstoornis in jeugd is een verzakking van de ooglens. Dit gaat vaak gepaard met bijziendheid Hoe eerder de eerste tekenen van de ziekte optreden, hoe groter het risico op psychomotoriek vertraging (mentale retardatie), wat onomkeerbaar is. Bij de meeste getroffen personen osteoporose bestaat al in jeugd Het resultaat is dat de wervelkolom vlakker wordt en geleidelijk vervormt. Het hoge homocysteïnegehalte resulteert vaak in lange gestalte en symptomen die kunnen lijken op Marfan-syndroom op het oppervlak. Deze omvatten bijvoorbeeld de aanwezigheid van een kip en trechter borsteen verplaatste ooglens (lensluxatie of lens-ectopie), glaucoma, netvliesloslating, en spinnenvingerigheid (arachnodactylie).
Diagnose en verloop
Er worden verschillende laboratoriumanalyses gebruikt om homocystinurie te diagnosticeren. Als een verhoogde homocystineconcentratie en / of verlaagde methionineconcentratie (type II en III) wordt gedetecteerd tijdens a urineonderzoek (bijv. cyanide-nitroprusside test), kan dit duiden op homocystinurie. Bloedanalyse kan worden gebruikt om de concentratie homocysteïne in het serum te bepalen en om een diagnose te stellen hyperhomocysteïnemie geassocieerd met homocystinurie. De diagnose wordt bevestigd door het kweken van cellen uit een bindweefsel of lever weefselmonster, dat directe detectie van het onderliggende genetische defect mogelijk maakt. Het verloop van homocystinurie kan van persoon tot persoon verschillen in termen van symptomen en gevolgen. Echter, met vroege diagnose en vroege start van therapiehomocystinurie heeft gewoonlijk zowel een gunstig beloop als een goede prognose.
Complicaties
Homocystinurie veroorzaakt voornamelijk ernstige psychologische symptomen die een extreem negatieve invloed kunnen hebben op het leven en de dagelijkse routine van de patiënt. In de meeste gevallen een ernstige persoonlijkheidsstoornis treedt op, wat gepaard gaat met gedragsstoornissen. Vooral bij kinderen kunnen deze aandoeningen tot ernstige complicaties leiden. In de regel wordt de patiënt getroffen door sociale uitsluiting en trekt hij zich steeds meer terug uit het leven. Niet zelden treden hierdoor depressieve stemmingen op. Verder zijn er klachten van de ogen, waardoor bijvoorbeeld glaucoma or bijziendheid kan zich ontwikkelen. Evenzo kunnen verschillende ziekten van de schepen komen veel eerder voor en kunnen dus leiden tot bewegingsbeperkingen. De behandeling zelf leidt doorgaans niet tot bijzondere complicaties en wordt uitgevoerd met behulp van medicatie. Een positief verloop van de ziekte treedt relatief snel op. Ook na behandeling zijn er in de meeste gevallen geen klachten meer. De levensverwachting wordt niet verminderd bij vroege behandeling. Psychische klachten kunnen ondersteunend worden behandeld door een psycholoog.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als symptomen zoals gedragsproblemen, tromboseof er zich ontwikkelingsachterstanden voordoen, is een bezoek aan de dokter beslist nodig. Evenzo tekenen van osteoporose or arteriosclerose moet in een vroeg stadium worden verduidelijkt. Een arts moet de oorzaak van de symptomen vaststellen en, indien nodig, de behandeling starten. Om deze reden moeten de genoemde symptomen snel worden opgehelderd. Personen met een genetisch defect zijn bijzonder vatbaar voor de ontwikkeling van homocystinurie. Getroffen personen moeten nauw overleggen met hun huisarts en hem of haar op de hoogte stellen van ongebruikelijke symptomen. Kortom, klachten die langer dan een paar dagen aanhouden of over een langere periode in intensiteit toenemen, moeten worden opgehelderd. De kenmerkende symptomen van homocystinurie ontwikkelen zich normaal gesproken sluipend en worden vaak pas herkend als er al een onomkeerbare ziekte is opgetreden. Daarom is het des te belangrijker om de vroege symptomen te herkennen en deze te laten behandelen. Mensen die fysieke of mentale veranderingen bij zichzelf of anderen opmerken die mogelijk verband houden met stofwisselingsstoornissen, zouden dat moeten doen praten zo snel mogelijk bij hun huisarts. Andere contacten zijn specialisten in interne geneeskunde of een gespecialiseerde kliniek voor erfelijke ziekten.
Behandeling en therapie
Therapie voor homocystinurie hangt af van het onderliggende ziektetype of enzymdefect en is gericht op het verminderen en elimineren van de verhoogde concentratie van toxisch homocysteïne. Zo wordt type I van homocystinurie behandeld pyridoxine (vitamine B6) als er restactiviteit is van het defecte enzym. De stof verhoogt de enzymactiviteit en verlaagt de homocysteïneconcentratie in het bloed. Ongeveer 50 procent van degenen die door dit type worden getroffen, reageert zeer goed op orale therapie met hoge doses vitamine B6. Bovendien is een lage methionine en cystine-rijk dieet wordt aanbevolen ter ondersteuning van de therapie. Als er een resterende enzymactiviteit is in de typen II en III van homocystinurie, waarbij de methioninesynthese uit homocysteïne wordt verstoord, wordt getracht de stoornis te beperken met cobalaminepreparaten (vitamine B12 Bij beide vormen van homocystinurie, a dieet rijk aan methionine is aangewezen. In aanvulling op, foliumzuur, dat ook een positief effect heeft op de activiteit van het defecte 5,10-methyleentetrahydrofolaatreductase, evenals methionine en betaïne worden therapeutisch gebruikt in type II. Ondersteunend anticoagulans drugs (acetylsalicylzuur) worden gebruikt om vaatziekten te voorkomen, zoals trombose en embolie.
Vooruitzichten en prognose
Bij vroege diagnose en intensieve therapie is de prognose van homocystinurie meestal gunstig. Hoewel de ziekte niet te genezen is omdat het een genetisch defect is, is in het kader van de therapie echter een permanente verlaging van de concentratie homocysteïne en methionine mogelijk, wat de kans op ontwikkelingsstoornissen en complicaties aanzienlijk verkleint. De mate van expressie van homocystinurie kan worden gevarieerd. Er zijn vormen van de ziekte die aanvankelijk onopvallend zijn en ook een mild beloop hebben. Er is echter ook een groter risico op ontwikkeling arteriosclerosetrombose, embolieën, hart- aanvallen en beroertes op de leeftijd van 20 of 30 jaar. Als de homocysteïneconcentratie echter al erg hoog is in de kindertijd, is er een groot risico op lichamelijke en geestelijke ontwikkelingsstoornissen bij het kind zonder intensieve behandeling. Mentaal vertraging kan al duidelijk worden in de eerste twee levensjaren. Vaak lijden getroffen kinderen ook aan osteoporose. Bij tot 70 procent van de onbehandelde kinderen ontwikkelen zich oogproblemen, die het duidelijkst tot uiting komen in een verzakking van de ooglens. Verdere gevolgen voor de ogen zijn onder meer glaucoom, extreme bijziendheid, netvliesloslating en blindheid Bovendien, als ernstige vormen van de ziekte te laat of helemaal niet worden behandeld, trombose en embolie ontwikkelen bij 30 procent van alle patiënten onder de 20 jaar.
het voorkomen
Omdat homocystinurie een genetische ziekte is, kan deze niet worden voorkomen. Een vroege start van de therapie kan de gevolgen van homocystinurie echter voorkomen of beperken. Bovendien kunnen getroffenen hun ongeboren kind laten testen op homocystinurie als onderdeel van prenatale diagnostiek (vruchtwaterpunctie Broers en zussen van getroffen personen wordt ook geadviseerd om op homocystinurie te worden getest.
Follow-up
Afhankelijk van het type enzymdefect dat de oorzaak is van de stofwisselingsstoornis, een hele reeks maatregelen zijn nuttig en noodzakelijk als onderdeel van de follow-up van homocystinurie. In het geval van homohystinurie type I, moet de patiënt een vitamine-rijk dieet om de medische te begeleiden administratie van vitamine B6. Vitamine B6 verhoogt de activiteit van het defecte enzym en leidt bijgevolg tot een lagere concentratie homocysteïne in het bloed. Het dieet moet permanent worden gevolgd om dit effect te behouden. Hetzelfde geldt voor de consumptie van voedingsmiddelen die rijk zijn aan cystine en laag in methionine. Bij homocystinurie type II moet het dieet ook worden voortgezet om langetermijneffecten te bereiken. Bovendien regelmatig vooruitgang Grensverkeer is van toepassing tijdens de follow-up. De arts moet de activiteit van de aangetaste enzymen controleren en de therapie indien nodig aanpassen. Aangezien homocystinurie over het algemeen geen ernstige ziekte is, zijn medische controles met tussenpozen van drie tot zes maanden voldoende. Bij ernstige aandoeningen dient maandelijks een specialist te worden geraadpleegd na voltooiing van de eigenlijke therapie. Bovendien moet aandacht worden besteed aan ongebruikelijke symptomen, omdat de stofwisselingsstoornis op de lange termijn andere ziekten kan veroorzaken die behandeld moeten worden.
Wat u zelf kunt doen
Afhankelijk van het type enzymdefect dat ten grondslag ligt aan homocystinurie en de therapie die de arts gebruikt, kunnen patiënten zelf een aantal dingen doen om hun symptomen te verlichten. Allereerst een dieet dat rijk is aan cystine is belangrijk. De getroffen persoon moet voornamelijk rijst consumeren, noten, sojabonen en haverproducten. Het actieve ingrediënt wordt ook aangetroffen in watermeloenen, zonnebloempitten en groene thee De arts zal het ook voorschrijven vitamine B12 supplementen om de bijzondere waardevermindering te beperken. De getroffen persoon kan deze ondersteunen maatregelen door samen met een voedingsdeskundige een dieetplan op te stellen dat rijk is aan methionine en dit consequent uit te voeren. Voedingsmiddelen met een hoog eiwitgehalte zoals eieren of vlees moet worden vermeden. Eiwitarme voedingsmiddelen zijn toegestaan, inclusief fruit, groenten en eiwitarme pasta, broodof meel uit speciaalzaken. Dit dieet moet ook worden ondersteund met verschillende B vitaminen net zoals foliumzuur. Na de voorwaarde is opgelost, moet de patiënt verder worden gecontroleerd. Homocystinurie is een levenslange ziekte die regelmatig moet worden geëvalueerd in een gespecialiseerd behandelcentrum. Door dichtbij Grensverkeerkunnen problemen met de stofwisseling in een vroeg stadium worden opgespoord en behandeld voordat complicaties optreden.
