De ligamenten van de wervelkolom

Introductie

Het geheel van de ligamenten van de wervelkolom wordt het ligamenteuze apparaat genoemd. Vanwege het grote aantal wervels zijn er tal van ligamenten van de wervelkolom. Het ligamenteuze apparaat moet talrijke taken uitvoeren, vooral in de wervelkolom, aangezien het bewegingsvermogen van het lichaam in geen geval mag worden verminderd.

Deze bewegingen omvatten rotatie, zijwaartse helling in beide richtingen en voorwaartse en achterwaartse helling. Tegelijkertijd moet het ligamenteuze apparaat de wervelkolom ook stabiliteit geven, deze in staat stellen rechtop te staan ​​en deze beschermen tegen onnatuurlijke bewegingen. Bovendien zijn de ligamenten van de cervicale wervelkolom, de stuitbeen en de rest van de wervelkolom moet worden onderscheiden. Dit komt omdat in de hoofd en nek gebied worden verdere eisen gesteld aan het ligamenteuze apparaat en in het gebied van de stuitbeen er is een zeer sterk ligamentisch apparaat dat bijna elke beweging onderdrukt.

Een overzicht van de ligamenten van de wervelkolom

Een bekend onderdeel van de ligamenten van de wervelkolom is de discus intervertebralis, de zogenaamde tussenwervelschijf. Deze bevindt zich tussen alle wervellichamen en dient als een schokken absorber tussen de individuele wervellichamen. Het resterende ligamenteuze apparaat is verdeeld in Vertebrale lichaam ligamenten en wervelboog ligamenten.

De indeling is gebaseerd op de anatomische structuur van de individuele wervels. De wervelbogen verbinden zich met de achterkant van de wervellichamen en vormen daarmee een holte die de spinal cord. Bij de wervelbogen zijn er twee transversale processen en een processus spinosus dat naar achteren uitsteekt.

Er zijn in totaal twee wervelbanden: het ligamentum longitudinale anterius (aan de voorkant van de Vertebrale lichaam) en het ligamentum longitudinale posterius (aan de achterkant van het wervellichaam). Deze lopen grofweg vanaf de basis van de schedel aan de stuitbeen en versterking van de wervelkolom aan de voor- en achterkant. De wervelbanden omvatten de Ligamenta flava, de Ligamenta interspinalia, het Ligamentum supraspinale, de Ligamentum nuchae en de Ligamenta intertransversaria.

Het ligamenteuze apparaat van de cervicale wervelkolom omvat ook het posterieure atlantooccipitale membraan, het tectoriale membraan, het crucifome atlantis-ligament, het alaria ligamenti, het laterale atlantooccipitale ligament en het apicis dentis-ligament. Deze ligamenten zijn echter allemaal erg complex. - Ligamenta flava: bestaat uit elastische vezels en loopt tussen alle wervelbogen; ze vertegenwoordigen de wand van het wervelkanaal

  • Ligamenta interspinalia: ren tussen alle processus spinosus van de wervelbogen en verbind ze met elkaar
  • Ligamentum supraspinale: strekt zich uit als een enkele band van het stuitbeen tot de zevende halswervel en gaat van daaruit over in het ligamentum nuchae
  • Ligamentum nuchae: vertegenwoordigt een vloeiende, verwijde overgang en eindigt aan de achterkant van het hoofd
  • Ligamenta intertransversaria: loop afzonderlijk tussen de transversale processen van de wervels en stabiliseer de wervelkolom in laterale richting en tijdens rotatie