In de geneeskunde wordt vruchtwaterpunctie genoemd vruchtwaterpunctie en is een onderzoek van de vloeistof rondom de baby in de baarmoeder. Dit onderzoek van de vruchtwater geeft vrouwen de mogelijkheid om er al voor de geboorte achter te komen of hun kind bijvoorbeeld ziek is of dat er een bloed groep onverenigbaarheid tussen moeder en kind. De vruchtwaterpunctie wordt gedekt door volksgezondheid verzekering vanaf de leeftijd van 35 jaar, aangezien het risico dat het kind ziek wordt toeneemt vanaf de leeftijd van 35 jaar.
De vruchtwaterpunctie kan plaatsvinden vanaf de 10e week van zwangerschap, maar het wordt alleen aanbevolen om onder speciale omstandigheden in de 10e week te onderzoeken. Het risico om het kind tijdens het onderzoek te verwonden is significant lager vanaf de 13e week en daarom worden de meeste vruchtwaterpunctieonderzoeken uitgevoerd tussen de 13e en 18e week. Bloed groeps-incompatibiliteitstesten zijn pas mogelijk vanaf week 30.
Artsen adviseren zwangere patiënten meestal om na te denken over een vruchtwaterpunctie als ze iets ontdekken in de zwangerschap ultrageluid, maar het kan niet 100% worden bepaald door middel van echografie of ander onderzoek. Ook als de zwangere al een of meerdere kinderen heeft met misvormingen of erfelijke ziekten, kan dit een reden zijn om de patiënte te adviseren een vruchtwaterpunctie te laten ondergaan. Als de dokter een resus-incompatibiliteitkan een vruchtwaterpunctie helpen bepalen of het kind mogelijk lijdt bloedarmoede or geelzucht.
De vruchtwaterpunctie is bijna pijnloos en duurt slechts ongeveer 10-15 minuten. Het duurt echter enkele dagen tot weken voordat de resultaten beschikbaar zijn. Om de kans op letsel zo laag mogelijk te houden, wordt er voor de prik.
Op deze manier kan de positie van het kind worden bepaald en zo ver mogelijk van het kind worden geprikt. Dit is belangrijk omdat het kind anders gewond kan raken of in het ergste geval een miskraam kan worden geactiveerd. Opgemerkt moet worden dat in elke week van zwangerschap en ongeacht de dokter is er altijd een risico het kind te verliezen of te verwonden.
Terwijl de baby wordt gescand, is een geschikte site voor de prik wordt gevonden en een dunne naald wordt door de buikwand in de baarmoeder. Deze prik is vaak niet erg pijnlijk en wordt daarom niet vooraf verdoofd. Na het inbrengen enkele milliliter vruchtwater worden gewonnen.
De hoeveelheid is ongeveer 10 ml en max. 20 ml. Vervolgens wordt de naald weer verwijderd en wordt de steekwond behandeld.
Na het onderzoek moet de moeder een mobiliteitsperiode van ongeveer een dag aanhouden. Deze maatregel verkleint de kans op complicaties aanzienlijk. Sinds de vruchtwater bevat een groot aantal cellen van het kind die in het laboratorium kunnen worden vermenigvuldigd, de vruchtwaterpunctie dient als een duidelijke indicatie van de aanwezigheid van verschillende genetische defecten.
Afhankelijk van de diagnostische procedure en de te onderzoeken waarden kan het 2 dagen tot 14 dagen duren voordat de eerste resultaten beschikbaar zijn. Sommige ziekten kunnen vóór de geboorte worden opgespoord door vruchtwaterpunctie. In de meeste gevallen wordt een vruchtwaterpunctie uitgevoerd om chromosomale anomalieën, dwz chromosomale veranderingen, te onderzoeken.
Een van de bekendste chromosomale afwijkingen is het syndroom van Down, ook wel trisomie 21 genoemd. Het kan ook: Daarnaast kan de hoeveelheid alfa-fetoproteïne worden bepaald, wat indicaties kan geven van een open rug en vervolgens kan de zuurgraad van het vruchtwater worden onderzocht, zodat uitspraken over het zuurstofgehalte kunnen worden gedaan. Helaas kunnen niet alle erfelijke ziekten en chromosomale veranderingen worden gedetecteerd door vruchtwaterpunctie.
Veel ziekten zijn zogenaamde mozaïekafwijkingen, wat betekent dat niet alle cellen ziek zijn en daarom is het mogelijk dat er alleen gezonde cellen in het onderzochte vruchtwater zitten en de ziekte daardoor niet kan worden opgespoord. en trisomie 18 bij het ongeboren kind
- Het Pätau-syndroom (trisomie 13)
- Het Edwards-syndroom (trisomie 18)
- Trisomie 8
- Trisomie 9
- Misvormingen, zoals gespleten lip en gehemelte
- infecties
Miskraam is waarschijnlijk een van de meest gevreesde risico's. Afhankelijk van de bron is het complicatiepercentage bij miskramen 0.6% tot 1.5%.
Bijgevolg is het risico van miskraam is erg laag. Onder de meest voorkomende risico's zijn
- Blauwe plekken op de injectieplaats
- Bloeden in de baarmoeder
- Verwondingen aan de baarmoeder
- Verwondingen bij het kind
- Verwondingen van de placenta
- infecties
- vruchtwaterpunctie
- Contracties van de baarmoeder
Naast de vruchtwaterpunctie zijn er nog andere manieren om verschillende ziekten te onderzoeken. Deze omvatten de volgende mogelijkheden: Chorionic villus sampling, navelstreng punctie, drievoudige test en dan een nieuwe bloed test, die pas sinds 2012 in Duitsland is goedgekeurd. Raadpleeg uw arts om erachter te komen welke test voor u het beste is. Alle tests bevatten risico's en mogelijke complicaties.
