Ook al hebben vrouwen er last van cystitis significant vaker dan mannen, een ontsteking van de urinewegen blaas (urocystitis of cystitis) kunnen ook bij mannen problemen veroorzaken. Urocystitis is vaak nog ernstiger bij mannen dan bij vrouwen, zoals de prostaat kan ook worden beïnvloed. Het is daarom des te belangrijker om de symptomen van te kennen cystitis bij mannen om het correct en tijdig te kunnen behandelen. Hier lees je alles wat je moet weten over blaasontsteking bij mannen.
Wat is cystitis?
Cystitis behoort tot de urineweginfecties (UTI). Dit verwijst naar een infectie - meestal bacterieel - van de urinewegen. De urinewegen strekken zich uit van de nier via de urineleiders (bovenste urinewegen) naar de blaas en urinebuis (lagere urinewegen). In deze context treft cystitis alleen de urinewegen blaas en wordt meestal veroorzaakt door bacteriën van de darmflora oplopend door de urinebuis (urinebuis). Naast de blaas, de urinebuis zelf (urethritis of urethritis) of de nieren (pyelonefritis of nierbekken ontsteking) kunnen ook worden beïnvloed door een ontsteking.
Wat zijn de soorten urineweginfecties?
Er zijn drie soorten urineweginfecties, of meer specifiek, blaasontstekingen:
- Ongecompliceerde cystitis: dit is per definitie een ontsteking van de urineblaas zonder enige functionele of anatomische kenmerken. Dat wil zeggen, de nieren en urinewegen moeten volkomen normaal zijn in functie en vorm. Bovendien mag er geen nierfunctiestoornis of andere bijkomende ziekten zijn die zouden kunnen bevorderen Urineweginfectie.
- Gecompliceerde cystitis: alle urineweginfecties die niet voldoen aan de eisen van een ongecompliceerde Urineweginfectie worden als ingewikkeld beschouwd. Bij een gecompliceerde cystitis zijn om zo te zeggen fysieke bijkomende omstandigheden aanwezig.
- Recidiverende (recidiverende) cystitis: recidiverende urineweginfecties treden op als er twee of meer infecties per zes maanden of drie of meer infecties per jaar zijn.
De blaasontsteking bij mannen - een speciaal geval.
Ontsteking van de blaas bij mannen neemt een speciale plaats in bij de classificatie in deze categorieën. Dus elke blaasontsteking bij een man - zelfs als hij volkomen gezond is - wordt als gecompliceerd beschouwd. Hiervoor zijn twee redenen. Ten eerste hebben mannen minder kans op urineweginfecties vanwege hun lange urethra - bij vrouwen is de urethra slechts enkele centimeters lang, zodat pathogenen gemakkelijker naar de blaas kunnen stijgen. Om deze reden moet bij mannen altijd duidelijk worden gemaakt of er misvormingen of ziekten zijn die de blaasontsteking kunnen hebben bevorderd. Aan de andere kant bestaat het risico dat de prostaat wordt ook beïnvloed door de ontsteking.
Oorzaken: hoe krijgt een man blaasontsteking?
Bacterie uit de darmen zijn meestal verantwoordelijk voor urineblaasontstekingen. De bacteriën stijgen door de urethra en kunnen dan infecties in de urineblaas veroorzaken. Meestal zijn de verantwoordelijke bacteriën Escherichia coli (E. coli), Proteus mirabilis, Klebsiella of Enterococcus. Sommigen van hen worden ook aangetroffen in de darmen van gezonde mensen, maar als ze in de urinewegen worden gebracht, kunnen ze urineblaasontstekingen veroorzaken. De ziekteverwekkers verschillen niet bij mannen en vrouwen. Bovendien kan in zeldzame gevallen blaasontsteking ook worden veroorzaakt door virussen, parasieten of schimmels. Theoretisch is het mogelijk om geïnfecteerd te raken met de ziekteverwekkers die blaasontsteking kunnen veroorzaken. In de werkelijke zin is blaasontsteking echter niet besmettelijk.
Risicofactoren voor cystitis bij mannen
De risicofactoren voor een urineweginfectie zijn voornamelijk geslachtsgemeenschap, anatomische veranderingen in de urinewegen, urinekatheters en reeds bestaande aandoeningen zoals diabetes:
- Onbeschermde geslachtsgemeenschap kan dat wel leiden op infectie met verschillende bacteriën, schimmels en virussen Sommige van deze ziekteverwekkers kunnen via de urethra opstijgen en blaasontsteking veroorzaken.
- Anatomische veranderingen, zoals een vernauwing van de urethra, kunnen ervoor zorgen dat de urine slechter stroomt. Urine die te lang in de blaas blijft, is een goede voedingsbodem voor bacteriën, die zich zo kunnen vermenigvuldigen en blaasontsteking veroorzaken.
- Vreemde voorwerpen in de urethra of urineblaas, bijvoorbeeld blaaskatheters, bevorderen ook een urineblaasontsteking, omdat bacteriën zich kunnen hechten aan het plastic oppervlak.
- Bovendien kunnen bijvoorbeeld systemische ziekten suikerziekte mellitus, kan bijdragen aan de ontwikkeling van urineblaasontsteking. Als het bloed suiker niveau is te hoog, suiker wordt uitgescheiden via de urine. In deze ‘zoete’ urine kunnen bacteriën zich heel goed vermenigvuldigen.
De hypothermie van de urinewegen is zelden de oorzaak van infectie. Echter, koud kan de opstijging van bacteriën door de urethra bevorderen.
Symptomen van cystitis bij mannen
Dysurie, algurie, strangurie, pollakisurieen hematurie: deze vreemde woorden beschrijven de typische symptomen van blaasontsteking, zowel bij mannen als bij vrouwen, hoewel deze symptomen niet noodzakelijkerwijs voorkomen.
- Dysurie beschrijft moeilijk plassen. Het plassen begint bijvoorbeeld niet zoals gewoonlijk of de stroom wordt verzwakt of onderbroken.
- Alguria beschrijft pijn tijdens het plassen. Pijn of branderig gevoel bij het plassen zijn vrij typische symptomen van urineblaasontsteking.
- Stranguria beschrijft het gevoel van constant, pijnlijk urineren zonder te kunnen plassen.
- In dezelfde richting gaat het symptoom van pollakisurie Hier moeten de patiënten heel vaak naar het toilet, maar kunnen ze maar heel kleine hoeveelheden laten water Dit komt zeer vaak voor drang om te plassen is ook kenmerkend voor de ontsteking van de urineblaas.
- Ontsteking van de urineblaas kan ook leiden tot uitscheiding van bloed met de urine, die hematurie wordt genoemd.
De bloed in de urine is meer bepaald een uitscheiding van rode bloedcellen (erytrocyten Normaal gesproken mag de urine niet meer dan vijf bevatten erytrocyten per microliter. Als dit het geval is, wordt dit microhematurie genoemd. Micro omdat het bloed in de urine niet te zien is, maar alleen in het laboratorium kan worden opgespoord. Er is geen rode verkleuring van de urine. Bloeduitscheiding met rode verkleuring zou macrohematurie worden genoemd, maar dit is niet typerend voor blaasontsteking. Bovendien zogenaamde suprapubische pijn kan optreden, dwz pijn boven de schaamstreek, die met name door druk kan worden uitgelokt. Algemene symptomen zoals koorts, rillingen en malaise komt vrij zelden voor. Meestal zijn de symptomen beperkt tot de urinewegen.
Wanneer is een bezoek aan de dokter nodig bij blaasontsteking?
Als bovenstaande symptomen optreden, is er een dringend vermoeden van een Urineweginfectie Mannen moeten met deze symptomen altijd naar een arts gaan, omdat een urineweginfectie bij mannen altijd wordt beschouwd als een gecompliceerde urineweginfectie die moet worden behandeld. Als er onduidelijkheid is over welke arts de juiste is, kunnen mannen eerst contact opnemen met hun huisarts. Indien nodig kan hij ze doorverwijzen naar een uroloog of androloog. Vrouwen kunnen een onmiddellijk bezoek aan de dokter vermijden als zich voor het eerst milde tot matige symptomen voordoen. Als de symptomen langer aanhouden of herhaaldelijk optreden, moeten vrouwen ook een arts raadplegen.
Herkennen van cystitis bij mannen
De diagnose van cystitis wordt gesteld door de arts met behulp van een fysiek onderzoek en urinetests. Tijdens de fysiek onderzoek, test hij voornamelijk op tederheid over de schaamstreek. Bovendien voert de arts meestal een ultrageluid onderzoek van de blaas, nieren en prostaat Op deze manier kan urinestasis, die in het ergste geval de nieren kan beschadigen, of prostatitis kan worden uitgesloten. Daarnaast zal hij, indien nodig, nader onderzoek doen om vast te stellen of bijvoorbeeld lichamelijke veranderingen zoals een vernauwing van de plasbuis of ziektes zoals suikerziekte mellitus hebben de cystitis veroorzaakt. Vooral in het geval van recidiverende, dwz chronische blaasontsteking, moet grondig worden gezocht naar de oorzaken.
Urinetests voor de diagnose van cystitis
Voor urinetesten zijn zogenaamde urinesticks verkrijgbaar. Dit zijn teststrips die kort in een urinemonster worden gedompeld. Na een paar seconden is het resultaat af te lezen. Dit test op witte bloedcellen, rode bloedcellen en nitriet:
- Witte bloedcellen (leukocyten) duiden op een ontsteking.
- Rode bloedcellen (erytrocyten) kunnen worden gedetecteerd bij hematurie.
- Nitriet is een chemische verbinding die door sommige bacteriën uit nitraat wordt geproduceerd. Als nitriet wordt gedetecteerd, wordt dit een nitrietpositieve urineweginfectie genoemd. Deze detectie is echter niet erg zinvol, omdat bacteriën ook cystitis kunnen veroorzaken, die geen nitriet kunnen produceren.
De detectie door urinestix is ook "kwalitatief". Dat wil zeggen, het exacte bedrag van leukocyten, erytrocyten en nitriet kan niet worden bepaald, maar alleen of deze stoffen überhaupt in de urine aanwezig zijn. Het voordeel van deze methode is echter dat het onderzoek snel, goedkoop en overal kan worden uitgevoerd. Preciezere informatie kan worden verkregen door urineanalyse in het laboratorium. Dit duurt echter langer en is niet altijd nodig. Daarnaast kan een zogenaamde urinecultuur worden gecreëerd. Dit dient om de ziekteverwekker die de urineblaasontsteking veroorzaakt te karakteriseren en kwantitatief te detecteren. Een bacterietelling van 105 CFU (kolonievormende eenheden) per milliliter urine wordt beschouwd als een significante bacteriële uitscheiding. Eventueel nodig antibioticum therapie kan dan worden aangepast aan de ziekteverwekker. 10 huismiddeltjes voor cystitis
Wat te doen bij blaasontsteking?
Het is belangrijk om onderscheid te maken tussen een daadwerkelijke blaasontsteking met symptomen en een bacteriële uitscheiding zonder pijn of andere symptomen, een zogenaamd asymptomatisch bacteriurie Dergelijke bacteriële uitscheiding zonder overeenkomstige symptomen mag niet worden behandeld antibiotica Bij ongecompliceerde cystitis, antibioticum behandeling is misschien niet nodig. Voldoende drinken (minimaal drie liter per dag wordt aanbevolen) kan voldoende zijn om van de ontsteking af te komen. Omdat blaasontsteking bij mannen per definitie als een gecompliceerde blaasontsteking wordt beschouwd, antibioticum therapie door een arts is altijd noodzakelijk. Als de blaasontsteking werd veroorzaakt door anatomische veranderingen in de urinewegen, zal de arts passende maatregelen nemen therapie naast het behandelen van de acute symptomen om de onderliggende oorzaken te corrigeren.
Behandeling van cystitis: antibiotica en duur
De arts beslist welk antibioticum wordt gebruikt om blaasontsteking te behandelen. antibiotica uit de groep van de derde generatie cefalosporines, zoals cefotaxim or ceftriaxone, zijn bijzonder geschikt. fluoroquinolonen zoals ciprofloxacine kan ook worden gebruikt, hoewel deze groep middelen vanwege hun bijwerkingen alleen secundair mag worden gebruikt. Het voordeel hiervan antibiotica is dat ze ook helpen tegen mogelijke prostaatbetrokkenheid. Als betrokkenheid van de prostaat kan worden uitgesloten, kunnen de antibiotica pivmecillinam en nitrofurantoïne kan ook worden gebruikt. De duur van de behandeling is afhankelijk van de ernst van de infectie. Als het een blaasontsteking is zonder betrokkenheid van de prostaat, duurt de antibioticumtherapie ongeveer drie dagen. Als prostaatbetrokkenheid aanwezig is of niet kan worden uitgesloten, is de duur van de therapie varieert van zeven tot 14 dagen.
Wat helpt nog meer bij blaasontsteking?
Vooral bij milde cystitis kunnen verschillende huismiddeltjes worden gebruikt. Voor mannen is het echter aan te raden om in ieder geval een arts te raadplegen. Daarnaast is het handig om voor voldoende vochtinname te zorgen (water en thee) en om het lichamelijk rustig aan te doen. Homeopathie kan ook worden gebruikt voor ondersteunende behandeling. Sommige homeopathische middelen zoals Apis, Nux vomica, Dulcamara en Cantharis wordt gezegd dat ze effectief zijn voor urineweginfecties. Ze kunnen echter de antibioticatherapie voor ernstige cystitis niet vervangen.
Complicaties van urineweginfectie bij mannen
Bij mannen bevindt de prostaat zich dicht bij de urinewegen. Het kan betrokken zijn bij een ontsteking van de urinewegen. Bovendien kan de ontsteking zich ook verspreiden naar de bijbal en oorzaak bijbal (ontsteking van de bijbal). Het grootste gevaar is dat de ontsteking zich blijft opstijgen naar de nieren. Het gevolg is pyelonefritis (ontsteking van de nierbekken Dit is een ernstige ziekte die meestal gepaard gaat met algemene symptomen zoals koorts en rillingen In dit geval is een snelle en gerichte antibioticatherapie noodzakelijk. Bovendien kan cystitis ook levensbedreigend zijn bloed vergiftiging (urosepsisOm dergelijke complicaties te voorkomen, moeten mannen altijd een arts raadplegen als ze blaasontsteking hebben.
Hoe kunnen mannen blaasontsteking voorkomen?
specifiek maatregelen het voorkomen van blaasontstekingen zijn niet essentieel, aangezien mannen over het algemeen minder last hebben van urineweginfecties. Een goede intieme hygiëne en voldoende vochtinname worden aanbevolen. Daarnaast is het gebruik van condooms kan beide partijen beschermen tegen seksuele overdracht van talrijke bacteriën en SOA's. Bovendien moeten beide geslachten na geslachtsgemeenschap naar het toilet gaan om te plassen. Dit beschermt de urinewegen tegen opstijgende infecties en dus tegen het ontstaan van blaasontsteking.
