De ziekte van Sinding-Larsen-Johansson (ook bekend als patellaire tendinopathie) is een inflammatoir voorwaarde van de patellapeesbevestiging aan de knieschijf Het is het gevolg van overmatig gebruik van de kniegewricht en treft voornamelijk atleten en jongeren.
Wat is de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson?
De ziekte van Sinding-Larsen-Johansson is een chronische degeneratieve aandoening ontsteking in de knie gewricht. Het is afkomstig van de plaats waar de patellapees zich hecht aan het onderste uiteinde van de patella. De patellapees absorbeert spanningen die inwerken op de kniegewricht Overmatig gebruik kan irritatie veroorzaken of ontsteking van de patellapees bij de bevestiging. Symptomen zijn onder meer ernstig pijn zowel bij inspanning als bij bewegingsbeperking. In vergevorderde stadia kan de ziekte leiden tot peesruptuur of necrose van de patella met loslating van botfragmenten. De ziekte is genoemd naar de Noorse arts Christian Magnus Falsen Sinding-Larsen en de Zweedse arts Sven Christian Johansson. Ze beschreven de ziekte voor het eerst onafhankelijk in respectievelijk 1921 en 1922.
Oorzaken
De hoofdoorzaak van de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson is overmatig gebruik van de kniegewricht Frequente of langdurige zware trek spanning op de patellapees kan leiden naar ontsteking, vooral als de stress onbekend is. Riskant zijn vooral springsporten, snelle richtingsveranderingen in lopend en abrupte stop-en-go-bewegingen. Dienovereenkomstig treft de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson vaak basketbal- en volleyballers, verspringers en hoogspringers, tennis en voetballers. Maar ook joggers, skiërs en gewichtheffers lopen gevaar. Maar de klachten zijn niet altijd gebaseerd op een externe oorzaak. Interne oorzaken zijn onder meer een verhoogde patella, aangeboren zwakte van de ligamenten en verminderde rekbaarheid van de spieren in het gebied van het kniegewricht. Genetische invloeden kunnen ook niet worden uitgesloten. Bovendien kunnen misvormingen van het bekken, de wervelkolom of de voeten optreden leiden tegen de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson.
Symptomen, klachten en tekenen
Het belangrijkste symptoom van de ziekte is ernstig pijn in het gebied van het kniegewricht, meer bepaald onder de knieschijf In sommige gevallen treedt ook roodheid of zwelling op. Het kniegewricht is drukgevoelig en de mobiliteit is beperkt. Stretching de been is pijnlijk. Na lichamelijke inspanning, de pijn is bijzonder uitgesproken. In vergevorderde stadia verdwijnt de pijn aanvankelijk kort na het begin van de training, maar keert terug na de training. Later houdt de pijn zelfs in rust aan. Bij 20 tot 30 procent van de patiënten treden de symptomen aan beide kanten op. Omdat deze symptomen verschillende kunnen aangeven ziekten van het kniegewricht, is een vroeg bezoek aan de arts raadzaam voor opheldering en om passend te beginnen therapie.
Diagnose en verloop van de ziekte
Als onderdeel van het diagnostische proces is de eerste stap een medische geschiedenis discussie. De arts informeert naar de klachten van de patiënt, mogelijke eerdere ziektes en leefgewoonten, inclusief sportactiviteiten. Dit wordt gevolgd door een fysiek onderzoek Bij de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson kan een drukpijn worden gedetecteerd ter hoogte van het onderste uiteinde van de patella. Stretching de been is alleen mogelijk met pijn. Als het onderzoek het vermoeden van de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson bevestigt, is de volgende stap een ultrageluid examen, MRI (MRI) of Röntgenstraal examen. Deze procedures brengen veranderingen in de botstructuur van het kniegewricht, de pees en de omliggende structuren in kaart. Hierdoor kan de mate van ontsteking gezien worden. De ziekte van Sinding-Larsen-Johansson kan zich in vier verschillende gradaties ontwikkelen (classificatie volgens Roels et al., 1978). Aanvankelijk treedt pijn pas op na inspanning. Als de mate van ontsteking toeneemt, treedt de pijn aan het begin van een inspanning op, maar verdwijnt deze tijdelijk om pas weer terug te keren nadat de inspanning is gestopt. Als het steeds erger wordt, blijft de pijn ook na inspanning in alledaagse situaties en in rust aanhouden. Ten slotte treedt een breuk van de patellapees op. Necrose van de patella kan ook voorkomen. Als de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson vroegtijdig wordt gediagnosticeerd en behandeld, is de prognose zeer goed. Anders bestaat het risico op chronische pijn. Vermijd overmatig, zelfs na genezing spanning op het puntje van de patella.
Complicaties
Door de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson lijdt de getroffen persoon voornamelijk aan zeer ernstige en stekende pijn die direct bij de patiënt optreedt. knieschijf De pijn leidt tot ernstige beperkingen in het dagelijks leven en ook tot bewegingsbeperkingen. Gewoonlijk zijn de getroffen gebieden opgezwollen en wordt de pijn erger wanneer er druk op het gebied wordt uitgeoefend of wanneer de knie wordt bewogen. Evenzo kan de pijn in de knie de vorm aannemen van pijn in rust en dus ook de slaap van de aangedane persoon beïnvloeden. Dit resulteert in slaapstoornissen, 피로 en algemene prikkelbaarheid van de patiënt. De kwaliteit van leven van de getroffen persoon wordt aanzienlijk verminderd en beperkt door de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson. Complicaties treden meestal op als de knie blijft belasten. Dit kan ook resulteren in onomkeerbaar schade aan de knie In de meeste gevallen vereist de behandeling geen operatie en treden er geen complicaties op. De symptomen zelf kunnen worden beperkt door therapieën. De levensverwachting van de getroffen persoon wordt ook niet beïnvloed door de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson. Daardoor treedt in de meeste gevallen een positief verloop van de ziekte op.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als kniepijn optreedt na atletische activiteiten of zware lichamelijke inspanning, moet voldoende rust en spaarzaamheid worden gegeven. Als het ongemak aanzienlijk wordt verlicht of volledig is hersteld na rust of een goede nachtrust, is een arts niet nodig. In deze gevallen is er sprake van een overbelasting die onafhankelijk wordt genezen door het zelfherstellende mechanisme van het lichaam. Als de klachten onverminderd aanhouden of in intensiteit toenemen, dient een arts te worden geraadpleegd. Een bezoek aan de dokter is ook aan te raden als pijn of stoornis van het kniegewricht onmiddellijk optreedt bij het begin van beweging. Als de getroffen persoon lijdt aan een verminderde fysieke prestatie of veerkracht, is een controlebezoek aan een arts raadzaam. Als er een slechte houding of onjuiste belasting van het lichaam optreedt, is een arts nodig. Als atletische activiteiten niet meer op de gebruikelijke manier kunnen worden uitgevoerd, als zich gevoeligheid ontwikkelt of als sensorische stoornissen in de knie optreden, is medische hulp nodig. Als het niet mogelijk is om de knie volledig uit te strekken of te belasten, is er een volksgezondheid aandoening die moet worden behandeld. Onregelmatigheden in bloed stroom, veranderingen en verkleuring van de huid uiterlijk en afwijkingen in gedrag dienen ter evaluatie aan een arts te worden voorgelegd.
Behandeling en therapie
Om de verspreiding van ontstekingen tegen te gaan, therapie moet zo snel mogelijk worden gestart. De regeneratie duurt lang en duurt maximaal een jaar. Toch conservatief therapie is voldoende in ongeveer 90 procent van de gevallen. Het belangrijkste is om het aangetaste kniegewricht rustig aan te doen. Regelmatig stretching van de dij spieren verminderen de spanning in het gebied van de knieschijf. Verdere behandeling hangt af van de ernst van de ziekte. Warm of koud kompressen, fysiotherapie en manuele therapie zijn algemeen maatregelen die het beloop van de ziekte positief beïnvloeden. Elektrostimulatie, ultrageluid en schokken golfbehandeling worden ook met succes gebruikt. Naturopathische therapieën zoals homeopathie, fytotherapie en behandeling met Schuessler zouten kan de genezing verder ondersteunen. Het doel van al deze behandelingen is om regeneratie te bevorderen door het lokale metabolisme te activeren en regionaal te stimuleren circulatie. Ontspanning van de dij spieren verminderen de trekkrachten op de knieschijf. Bovendien ontstekingsremmend drugs en pijnstillers helpen. Als conservatieve therapiemethoden niet voldoende zijn, kan een operatie in de vorm van artroscopie is uitgevoerd. Gebruikelijke procedures omvatten het verwijderen van ontstekingsweefsel of delen van de patellapees, denervatie van het gebied rond de pees, het loslaten van de patellapees van de punt van de patella en het verwijderen van dood botweefsel.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson wordt over het algemeen als gunstig beschouwd. Voorwaarde hiervoor is dat patiënten een snelle start van de behandeling krijgen. Afhankelijk van de mate, conservatief of chirurgisch maatregelen Naleving van de aanbevolen gedragsregels gedurende de komende drie tot twaalf maanden is essentieel voor herstel. Deze omvatten rust, verkoeling, nemen pijnstillers en fysiotherapie Alleen in de context van consistente implementatie kan een definitieve genezing worden bereikt. Als de behandeling niet wordt gestart, zijn er regelmatig langdurige bewegingsbeperkingen en pijn. Hoewel dit het leven van de patiënt niet verkort, lijdt de kwaliteit van leven in sommige gevallen aanzienlijk. In de praktijk wordt de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson vaker bij mannen dan bij vrouwen vastgesteld. Nadat de behandeling van de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson is voltooid, moeten bepaalde soorten sporten worden vermeden. De hoeveelheid fysieke inspanning moet ook aanzienlijk worden verminderd. Dit is de enige manier om vrij te zijn van symptomen van de patella tendinitis De behandelende arts praat met zijn patiënt over de beoefende sportactiviteiten en doet aanbevelingen. Het opvolgen van het advies verbetert de kans op levenslange symptoomvrijheid. De uitvoering ervan is de exclusieve verantwoordelijkheid van de patiënt.
het voorkomen
Om overmatig gebruik van de patellapees te voorkomen, is het vooral belangrijk om opwarmen ruim voor het sporten en om de spieren regelmatig te strekken. Bij het starten van een nieuwe sport moet de belasting van het kniegewricht langzaam worden verhoogd. Er moet voldoende tijd zijn voor regeneratie tussen sporteenheden. In het geval van een slechte uitlijning verminderen orthopedische inlegzolen het risico op het ontwikkelen van de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson. Als er pijn optreedt in het gebied van het kniegewricht, moet de belasting onmiddellijk worden verminderd.
Follow-up
De nazorg voor de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson richt zich primair op het sparen van het aangetaste kniegewricht. De regeneratiefase duurt langer, meestal ongeveer twaalf maanden. In ernstige gevallen kan regeneratie tot twee jaar duren. Als de symptomen aanhouden na voltooiing van de therapie, is onthouding van sportactiviteiten geïndiceerd. Als de patiënt symptoomvrij is of slechts milde symptomen heeft, kunnen lichte sportactiviteiten worden hervat. In zeldzame gevallen is een behandeling met pijnstillers nodig. Nemen pijnstillers, zoals paracetamol, is mogelijk voor een korte tijd. Voor pijn na lichamelijke activiteit zullen verkoelende kompressen die op het getroffen gebied worden aangebracht, de pijn verlichten. De kompressen worden vervolgens ongeveer 20 minuten aangebracht. Sporten die gemakkelijk zijn voor de knie, zoals fietsen of zwemmen, zijn geschikt tijdens de herstelfase. De hervatting van sportactiviteiten vindt plaats in kleine stapjes. Een opbouwtraining voor de dij extensor (quadriceps) ondersteunt de verdere regeneratie. Toekomstige overbelasting van de gewrichten bevordert de herhaling van de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson. Pijn in de knie en heup moet worden opgehelderd met de behandelende arts om terugval te voorkomen. Verkeerde uitlijning in de heup, enkel of knie gewrichten wordt parallel behandeld met patellaire tendinopathie om de druk op het kniegewricht te verlichten. Dit vereist het gebruik van orthopedische inlegzolen. Slechts in enkele ernstige gevallen is er ondanks rust geen verbetering van de symptomen. Vervolgens wordt bij een operatie het ontstoken peesmateriaal verwijderd.
Wat u zelf kunt doen
Aangezien de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson een ziekte is met lichamelijke oorzaken, zijn het dagelijkse beheer en de zelfhulp gericht op het verlichten van de symptomen. De ontsteking die met de ziekte gepaard gaat, kan voornamelijk worden verlicht door afkoeling. Op deze manier worden pijnklachten bestreden. Bovendien dienen getroffen patiënten af te zien van lichamelijke inspanning door middel van sport om het risico van verergering te vermijden. Aan de andere kant mogen patiënten niet afzien van lichaamsbeweging. Fysiotherapeutische oefeningen zijn een goede manier om motorische vaardigheden op peil te houden en te voorkomen dat de spieren verslechteren. Het is bijvoorbeeld raadzaam om de dij-extensor te oefenen, aangezien deze spier waarschijnlijk wordt aangetast door de ziekte van Sinding-Larsen-Johansson. Als de pijn ernstig is, kunnen patiënten bovendien medicijnen gebruiken die een ontstekingsremmend of pijnstillend effect hebben. paracetamol is hiervoor een goede keuze. Als de medicatie regelmatig wordt ingenomen, moet echter een arts worden geraadpleegd om bijwerkingen of gevolgschade door het gebruik van pijnstillers te voorkomen. Bovendien mag het aangetaste gewricht niet in een rustpositie worden geplaatst. Enerzijds kunnen zachte houdingen bij langdurige uitvoering tot misvormingen leiden en anderzijds spierafbraak versnellen. Voor de getroffenen is het raadzaam om het dagelijks leven zo normaal mogelijk te maken.
