Complicaties en gevolgen van parodontitis
Hoewel parodontitis komt blijkbaar alleen voor in de mondspeelt het een grote rol voor de rest van het lichaam. Het gevolg van een onbehandeld parodontitis is het verlies van tanden. Vanwege de ontsteking kan de tandvleesworden het parodontium en het bot geleidelijk afgebroken zodat de tanden niet meer stevig gestabiliseerd zijn.
Het is moeilijk om een kunstgebit te bevestigen aan tanden die maar een klein beetje in stevig bot zitten. Als er te weinig bot is, is het ook moeilijk om implantaten te plaatsen. Een gebrek aan kauwfunctie schaadt de kwaliteit van leven en leidt ook tot slechtere voeding.
Complicaties doen zich voor bij patiënten met cardiovasculaire problemen, algemene ziekten zoals suikerziekte of vrouwen in zwangerschap. Onbehandeld parodontitis verhoogt het risico van voortijdige geboorte. Studies hebben aangetoond dat slecht of onjuist is aangepast suikerziekte Patiënten hebben meer kans op parodontitis dan goed aangepaste.
Het sterftecijfer van suikerziekte complicaties is meer dan 8 keer hoger bij patiënten met parodontitis dan bij parodontaal gezonde diabetici. De situatie is vergelijkbaar bij patiënten met hart- en vaatziekten. Degenen die aan parodonitis lijden, hebben een 2.3 keer hoger risico om te overlijden aan hun algemene ziekte dan patiënten die er niet door worden getroffen.
Door de interactie van het lichaam bloed circulatie en het vrijkomen van hormonen en boodschappersubstanties, het risico van ontwikkeling arteriosclerose is verhoogd. Dit verhoogt het risico op een hart- aanval. Het vermoeden bestaat ook dat patiënten met parodontitis vaker last hebben osteoporose.
Therapie van parodontitis
Bij afwijkingen in de parodontitisscreening (zie hierboven, waarden 3 en 4), een Röntgenstraal (OPG) wordt gemaakt en een gebitsreiniging wordt aanbevolen als eerste stap. Tijdens dit proces worden de tanden gekleurd om te maken bacteriën zichtbaar en om de poetstechnieken te verbeteren. Daarnaast, gedenkplaat, schaal en verkleuring worden verwijderd en indexen (bijv gedenkplaat index) worden verzameld.
De behandeling duurt meestal ongeveer 1 uur en is meestal een privé-service (voor patiënten met wettelijke volksgezondheid verzekering). Nu kan een oppervlakkige ontsteking genezen en na ongeveer 2 weken kan de parodontale toestand opnieuw worden onderzocht. De tandarts (of mondhygiënist) meet de zogenaamde pocketdieptes met een millimeter-sonde en noteert de waarden in een statusblad.
Als pockets van 3.5 mm en meer kunnen worden gemeten, wordt parodontale therapie toegepast op de volksgezondheid verzekeringsbedrijf. Voordat met de systematische parodontitis-therapie wordt begonnen, moet elke tand die het behoud waard is, worden verwijderd en moeten lekkende vullingen of kronen en bruggen worden vervangen of gerepareerd, zodat mondhygiëne optimaal kan draaien en het aantal bacteriën in de mond Na deze eerste fase worden de tandvleeszakken meestal in twee sessies onder schoongemaakt plaatselijke verdoving Met ultrageluid en handinstrumenten. Soms wordt een laser gebruikt als ondersteuning.
In sommige gevallen antibiotica zijn noodzakelijk. Pijnstillers kan worden voorgeschreven en indien nodig kan een ziekmelding worden afgegeven. Bovendien moet de patiënt meestal werken met een mond spoelen met chloorhexidine na de therapie.
Het doel is om ontstekingsvrije aandoeningen te creëren en verdere botresorptie te voorkomen. Na ongeveer 3 maanden wordt er een controleafspraak gemaakt. Een parodontale toestand wordt opnieuw bepaald en gemeten.
Zodra de ontsteking volledig is verdwenen en de parodontitis "stabiel" is, wordt een terugroepactie uitgevoerd. Dit omvat regelmatige tandreiniging en controles, in ernstige gevallen elke 3 maanden. Als tijdens de herbeoordeling echter nog steeds bloeding of ontstekingsresten worden gedetecteerd, worden deze ofwel opnieuw gereinigd, behandeld met laser, poederjetapparatuur of lokaal antibiotica of operatief verwijderd.
De volledige chirurgische / resectieve therapie (het zogenaamde "openen" en het reinigen "onder zicht") is tegenwoordig vrij zeldzaam en gewoonlijk beperkt tot individuele gebieden na eerdere gesloten therapie. Voorwaarde is een resterende pocket van minimaal 5 mm diepte en tekenen van ontsteking zoals bloeding of pus (pus). Bovendien is in veel gevallen van parodontitis ook een regeneratieve therapie mogelijk, dwz verloren bot wordt opnieuw opgebouwd.
Hier botvervangende materialen, maar ook membranen of glazuur Matrix eiwitten worden gebruikt. Zwaar loszittende tanden die nog steeds het behoud waard zijn, worden gespalkt als onderdeel van de parodontitis-therapie. Deze spalk bevordert de genezing van de parodontaal apparaat door de tanden te immobiliseren, te stabiliseren en verdere tandmigratie te voorkomen.
Als er sprake is van een ernstige parodontale ontsteking (parodontitis), wordt de behandeling meestal betaald door de volksgezondheid verzekeringsbedrijf. De vergoeding moet echter worden aangevraagd en goedgekeurd door de wettelijke ziektekostenverzekeraar voordat de behandeling begint. Het nadeel is dat de zorgverzekeraar pas vanaf een bepaalde ernstgraad de volledige kosten dekt.
Als de pocketdiepten 3.5 mm of meer zijn, wordt het behandelings- en kostenplan goedgekeurd. Een voorwaarde is goed mondhygiëne en instructies om het correct uit te voeren. In sommige gevallen is de voorbehandeling meestal professionele gebitsreiniging, moet worden betaald door de patiënt.
De kosten voor een professionele gebitsreiniging variëren tussen de 80 en 150 euro, afhankelijk van de tandarts. De zorgverzekeraars vergoeden alleen de standaardtherapie. Degenen die een behandeling met laser of andere moderne producten willen ondergaan, moeten mogelijk privé betalen.
Er is geen standaardschaal voor pijn. De perceptie van pijn is subjectief. Dit betekent dat elke patiënt het anders voelt.
Het hangt ook af van hoeveel de tandvlees al geïrriteerd of gevoelig zijn. Over het algemeen doet een eenvoudige professionele gebitsreiniging geen pijn aan de tand. Als u echter onder de ontstoken moet gaan tandvlees, het doet pijn om ze aan te raken.
De behandeling met een ultrageluid apparaat valt daardoor nog meer op. Als de zakken worden schoongemaakt, wordt meestal een anesthesiespuit ingebracht. Op deze manier zou de behandeling volledig pijnloos moeten zijn.
Als de ontsteking acuut is, kan het gebeuren dat de anesthetica kan niet goed werken. Bij operaties die volgen op de gesloten en open procedure, of operaties om het tandvlees te herstellen, wordt altijd een verdovingsmiddel gebruikt, zodat men er geen pijn. Na de behandeling kan pijn optreden zodra de anesthesie slijt.
Dit komt doordat de zachte weefsels geïrriteerd en geïrriteerd zijn door snijwonden of hechtingen. Lage dosering pijnstillers meestal helpen om de pijn te verlichten. Om het ontstoken tandvlees en de vernietiging van het parodontium en het omliggende bot te stoppen, is parodontale behandeling essentieel.
De gevolgen van parodontitis zijn verlies van tanden en botverlies. Bovendien kan parodontitis ook gevolgen hebben voor het hele lichaam. Het is een risico voor patiënten met diabetes mellitus, hart- ziekte of voor zwangere vrouwen en hun baby.
Bovendien verhoogt parodontitis de kans op ontwikkeling arteriosclerose of beroerte met 15-20%. Als parodontitis zich eenmaal heeft gevestigd, is het lichaam niet meer in staat deze te bestrijden. Degenen die geven om hun gezondheid en tanden en deze zo lang mogelijk willen behouden, moeten beslist parodontale therapie ondergaan. De behandeling kan het voortijdig verlies van tanden voorkomen.
Als parodontitis niet wordt behandeld, vinden destructieve processen plaats in de mond. Het tandvlees zwelt op en verliest zijn verbinding met de tand. Het vezelachtige apparaat wordt geleidelijk vernietigd, met als gevolg dat het tandvlees na verloop van tijd terugwijkt.
Als niet alleen de bindweefsel maar ook het bot wordt aangetast, tanden worden losser en verliezen onwillekeurig hun verbinding. In plaats van de eigen tanden van de patiënt, kunstgebit moeten worden gemaakt of tanden moeten worden vervangen om de kauwfunctie te herstellen. Naast algemene risico's zoals wond genezen aandoeningen, wordt parodontitis therapie voornamelijk geassocieerd met esthetische verliezen of gevoelige tandhalzen.
Beide zijn te wijten aan de afname van de ontsteking in combinatie met een afname van de zwelling van het weefsel. Bij sommige patiënten lijken de tanden uitgestrekt of gapend, en prothetische maatregelen of vultherapieën kunnen hierbij helpen. Fluoridelakken worden onder andere aanbevolen voor het desensibiliseren van de nekhalzen.
CHX-preparaten voor dagelijks gebruik thuis worden met name aanbevolen voor beter wond genezen. Bij te lang gebruik (2-4 weken is de maximale toepassingsperiode), kunnen deze leiden tot snellere schaal vorming, verkleuring en smaak irritatie. Al deze bijwerkingen zijn niet permanent.
Hoe lang een behandeling duurt, hangt van veel factoren af. Ten eerste is het belangrijk hoe ver de parodontitis is. Bovendien is het type ziekte relevant, omdat agressieve parodontitis moet waarschijnlijk de rest van uw leven worden behandeld, terwijl een milde ontsteking binnen 3-6 maanden kan worden behandeld.
Maar zelfs dan zijn regelmatige controles gedurende het hele leven noodzakelijk. De behandeling begint met een professionele gebitsreiniging. Als de tanden goed worden geborsteld zodat de tandarts de medewerking van de patiënt herkent, worden de tanden onder het tandvlees gereinigd.
Hiervoor moet u wel een aanvraag indienen bij de zorgverzekeraar. Pas als dit is goedgekeurd, mag de behandeling worden gestart. Afhankelijk van de verzekeringsmaatschappij kan dit proces meer dan een maand duren.
In sommige gevallen moet het tandvlees operatief worden geopend, zodat ook de wortels van de tanden kunnen worden schoongemaakt. Na 3 en 6 maanden wordt het tandvlees gecontroleerd en afhankelijk van de voorwaarde de behandeling is voltooid. Voor de verdere behandeling met prothesen of implantaten is wederom tijd nodig, en afhankelijk van hoeveel het bot is aangetast, moet het aanvullend worden behandeld.
Parodontitis is een ziekte die al eeuwenlang in onze samenleving bekend is. Dienovereenkomstig zijn veel huismiddeltjes getest en uitgeprobeerd. Huismiddeltjes alleen kunnen de parodontitis echter niet stoppen, maar alleen de systematische therapie ondersteunen.
Het is belangrijk om het immuunsysteem sterk en onderhouden. Het kan vechten tegen ziekteverwekkers bacteriën zichzelf en zo ontstekingen te voorkomen. Gezonde, vitaminerijke en suikerarme voeding helpt parodontitis gedeeltelijk te voorkomen.
Bovendien moeten de tanden grondig worden gereinigd. Het is erg belangrijk om de tanden en het geheel schoon te maken mondholte mechanisch. Als de bacteriën regelmatig worden verwijderd door te borstelen, leiden ze niet tot ontstekingen.
Antibacteriële mondspoeloplossingen, die bijvoorbeeld bevatten chloorhexidine, ook helpen. Waterstofperoxide heeft een desinfecterende werking. In verdunde vorm, dwz als een één procent oplossing, kan het ook als mondspoeling worden gebruikt.
Het stopt ook het bloeden van het tandvlees. Huismiddeltjes zoals bakpoeder, zout en citroenzuur moeten met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt. Op de lange termijn vernietigen ze de glazuur en irriteren het tandvlees.
De resultaten van verschillende onderzoeken laten zien dat groene thee en kruidenthee lekker zijn salie en kamille bevatten antibacteriële stoffen. Een oud huismiddeltje is oliewinning. Kruidnagelolie of tea tree olie bindt voedselresten en breekt de bacteriewanden af.
Het resultaat is dat veel bacteriën in de olie vergaan. De olie moet 2 keer per dag door mond en tanden worden gespoeld. De beste therapie is echter een combinatie van tandheelkundige behandelingen en die van uzelf mondhygiëne door goed te poetsen, mondwater en interdentaal poetsen.
Elke vorm van mondspoelingen is een belangrijk onderdeel van de parodontale therapie. Kruiden zoals kamille, salie of gember worden vaak toegediend als huismiddeltjes en gebruikt om te spoelen tea tree olie of kruidnagelolie in water en gebruik het als een mondwater. Als u de meer effectieve industriële mondspoelingen gebruikt, moet u ervoor zorgen dat deze vooral effectief zijn voor het parodontium, dat wil zeggen de parodontaal apparaat, of tegen een slechte adem.
Voorbeelden zijn Parodontax®, Meriodol halitosis® of "Safe Breath" ®. Heel vaak worden mondspoelingen voorgeschreven die bevatten chloorhexidine als ingrediënt. De stof CHX is antibacterieel en vermindert het aantal kiemen in de mond.
De inname van bolletjes is bedoeld als ondersteunende therapie. Zwangere vrouwen gebruiken de bolletjes ook graag omdat ze mogelijke bijwerkingen van medicatie willen voorkomen. Het is echter belangrijk op te merken dat homeopathie alleen kan niet effectief zijn in gevallen van ernstige ontsteking van het gehele parodontium.
Mercurius solubilis is geschikt als aanvullende therapie tegen de ontsteking. 5 bolletjes worden 3 keer per dag ingenomen. Over een periode van 8-10 dagen kan het helpen om de ontsteking te verminderen.
Er zijn ook homeopathische middelen zoals Arnica voor pijn. Homeopathische tincturen zijn ook nuttig, die direct met druppels op het tandvlees kunnen worden aangebracht of erin kunnen worden gemasseerd. Een voorbeeld is Hydrastis canadese.
De zouten worden vaak voorgeschreven door alternatieve geneesheren om elke vorm van tandziekte te behandelen. Ze zijn zeer goed getest in de alternatieve geneeskunde en worden beschouwd als homeopathische middelen. Voordat u ze gebruikt, dient u uw tandarts te raadplegen, aangezien in ieder geval tandheelkundige therapieën uit de wetenschappelijke geneeskunde moeten worden gebruikt om een verbetering te bereiken.
In principe worden de zouten 3-5 keer per dag ingenomen. Bij ernstige tandvleesontsteking helpt het om te laten kalium fosforicum (nummer 5) smelt in de mond. In het geval van terugtrekkend tandvlees, Schüssler Salt No.
1, Calcium fluoratum is gebruikt. In het geval van chronische parodontitis is Süssler Salt No. 2 bedoeld voor langdurige behandeling.
Lasertherapie wordt nog niet veel gebruikt. Desalniettemin wordt het in toenemende mate gebruikt op het gebied van tandvleesbehandeling. De lasertypes zijn onderverdeeld in 2 groepen.
Een met sterke en een met zwakke energie. Globaal genomen verwijderen hoogenergetische lasers dood materiaal, terwijl laagenergetische lasers de regeneratie verbeteren. Het is te hopen dat de laser ook bacteriën zal vernietigen en een beter milieu voor het tandbed zal bieden.
Het voordeel van lasers is hun eenvoudige bediening. Soms kun je plaatsen bereiken die vanwege hun anatomie moeilijk te bereiken zijn met handinstrumenten. Laserbehandeling wordt niet veel gebruikt bij de behandeling van parodontitis.
Het wordt echter gebruikt om de toestand van de weke delen te herstellen na PA-therapie. Onbehandelde parodontitis kan leiden tot tandverlies. Bot dat al verloren is gegaan, kan in de meeste gevallen niet volledig worden hersteld.
Het doel is echter om verdere afbraak tegen te gaan. Levenslange nazorg, optimale mondhygiëne en regelmatige professionele gebitsreiniging zijn noodzakelijk om een stabiele parodontale situatie te creëren. Roken Stoppen is ook gunstig, omdat roken de ziekte bevordert en rokers minder goed reageren op parodontale therapie.
Iedereen die een keer aan tandvleesaandoeningen lijdt, moet zijn hele leven op een bijzonder regelmatige basis naar de tandarts. Meestal worden patiënten om de zes maanden opgeroepen voor een terugroepactie nadat de parodontitis-therapie is voltooid. In die zin is de ziekte niet te genezen.
De symptomen van parodontitis verdwijnen echter zodra de therapie effectief en beëindigd is. De onomkeerbare, dat wil zeggen onomkeerbare gevolgen van parodontitis, zoals tandvlees recessie en botverlies, kan alleen worden behandeld door verdere therapie. Bij patiënten die al last hebben van agressieve parodontitis op jonge leeftijd zal behandeling altijd nodig zijn om de ziekte onder controle te houden, omdat de ziekte wordt gekenmerkt door zijn snelle vernietigende werking zodra de hygiëne niet erg strikt wordt nageleefd. Bovendien is het noodzakelijk om aanvullende poetsmaatregelen in te voeren die een gezonde patiënt niet hoeft te doen.
