Cardiorenaal syndroom is een voorwaarde dat van invloed is op de hart- en nieren tegelijkertijd. Het syndroom wordt vaak aangeduid met de afkorting KRS. Chronische of acute aantasting van de functie van het ene orgaan leidt tot aantasting van het andere. De term komt oorspronkelijk uit de therapie of hart- mislukking. In dit geval, hart- mislukking werd beperkt door bijzondere waardevermindering van nier functie.
Wat is cardiorenaal syndroom?
Bij cardiorenaal syndroom, het hart en nier elkaars functie aantasten. De interacties tussen de twee orgels variëren afhankelijk van het individuele geval. De ziekte kan echter worden onderverdeeld in verschillende soorten. De term cardiorenaal syndroom wordt gebruikt om individuele manifestaties te onderscheiden wanneer een ziekte van het hart leidt tot een verslechtering van het functie van de nier De term renocardiaal syndroom wordt gebruikt als de ziekte van nier beïnvloedt het hart. Bovendien omvat de term de voorwaarde waarbij een onderliggende ziekte gelijktijdige schade aan het hart en de nieren veroorzaakt. Verzekerde gegevens over de incidentie van cardiorenaal syndroom zijn schaars. Personen die last hebben van stal hartfalen worden in 20 tot 60 procent van de gevallen getroffen door chronisch nierfalen. Als hartfalen decompenseert acuut, nierfalen komt gelijktijdig voor met bijna 70 procent verhoogde kans. Als terminal nierfalen is aanwezig, hartfalen is de meest voorkomende doodsoorzaak.
Oorzaken
Bij de ontwikkeling van het cardiorenaal syndroom beïnvloeden het hart en de nieren elkaar. Hartfalen schaadt nierfunctie, terwijl nierfalen de hartfunctie schaadt. Cardiorenaal syndroom is onderverdeeld in vier typen. Typen 1 en 2 bevatten cardiorenale invloeden. Hier leidt hartfalen tot een verslechtering van de nierfunctie. De redenen hiervoor zijn nog niet helemaal duidelijk. Oorspronkelijk was de verklaring dat de nieren slechter worden ontvangen bloed levering omdat het pompen functie van het hart is verminderd. Het resulterende nierfalen wordt ook wel prerenaal genoemd. Verschillende onderzoeken hebben echter geen verband kunnen aantonen tussen de ernst van een nierfunctiestoornis en de hartpompfunctie. In plaats daarvan zijn het vooral die patiënten bij wie verhoogde druk is gemeten in de aderen die naar het hart worden gevoerd, die lijden aan nierfalen. Om deze reden gaan artsen er nu vanuit dat de achterstand van bloed voor het hart speelt een grotere rol. Bij type 3 en 4 zijn renocardiale invloeden meer prominent aanwezig. Nierzwakte veroorzaakt een verhoogde belasting van het hart, omdat het hart een grotere hoeveelheid moet transporteren bloed Als gevolg hiervan ontwikkelt zich geleidelijk hartfalen.
Symptomen, klachten en tekenen
Cardiorenaal syndroom manifesteert zich door verschillende symptomen, afhankelijk van het type en het stadium.
- Type 1 wordt gekenmerkt door acuut hartfalen geassocieerd met acuut nierfalen. Bovendien, hartritmestoornissen, myocardieten cardiogeen schokken komen vaak voor.
- Type 2 wordt gekenmerkt door chronisch hart- en nierfalen. Ook defecten in het hartkleppen en een zogenaamde cardiomyopathie zijn mogelijk. Bij
- Typ 3, acuut nierfalen komt voor in combinatie met acute hartziekte. In sommige gevallen, hartritmestoornissen, acuut coronair syndroom of longoedeem komen ook voor. Nierfalen kan worden veroorzaakt door contrastmiddelen. Ook kan een interstitiële nefritis en een urinaire stasis ontstaan.
- Type 4 wordt gekenmerkt door chronisch nier- en hartfalen. glomerulonefritis en cystische nieren zijn ook mogelijk.
- Bij type 5 is er acuut of chronisch hartfalen geassocieerd met acuut coronair syndroom en acuut nierfalen. Zelfs bloedvergiftiging en suikerziekte mellitus en amyloïdose zijn mogelijk bij dit type. Opgemerkt moet worden dat een klinisch exacte classificatie vaak onmogelijk is. Chronisch hartfalen en chronisch nierfalen komen vaak samen voor omdat ze voornamelijk door hetzelfde worden veroorzaakt risicofactoren.
Diagnose en verloop van de ziekte
Cardiorenaal syndroom wordt gediagnosticeerd aan de hand van vastgestelde diagnostische criteria met betrekking tot nier- en hartaandoeningen. Het presenteren van hartfalen wordt gediagnosticeerd aan de hand van de criteria van de zogenaamde European Heart Association. Acuut nierfalen wordt meestal onderverdeeld en gediagnosticeerd aan de hand van de RIFLE-criteria, terwijl chronisch nierfalen wordt gediagnosticeerd aan de hand van de KDIGO- of KDOQI-criteria. In principe is de eerste focus bij de diagnose van cardiorenaal syndroom een bespreking van de patiënt medische geschiedenis, die de behandelende specialist advies geeft over verdere diagnostische en therapeutische procedures.
Complicaties
In de meeste gevallen van dit syndroom treden diverse klachten op. In de regel hebben de getroffen personen in dit geval nier- en hartklachten. De kwaliteit van leven wordt daardoor sterk verminderd en de veerkracht van de getroffen persoon neemt even enorm af. In het ergste geval kan volledig nierfalen het gevolg zijn, waardoor de patiënt afhankelijk wordt van een donornier of dialyse Bovendien lijden de patiënten aan hartritmestoornissen en kunnen ze in het ergste geval hartdood krijgen. De levensverwachting wordt door dit syndroom verminderd als er geen behandeling plaatsvindt. Evenzo kunnen de longen worden aangetast, zodat patiënten ook last hebben van kortademigheid of naar adem happen. Het is niet ongewoon voor suikerziekte ook voorkomen. Verder kunnen de diverse klachten ook leiden op psychologische complicaties of Depressie Deze kunnen worden behandeld door een psycholoog. Het is niet mogelijk om dit syndroom causaal te behandelen. Om deze reden is de behandeling uitsluitend symptomatisch. In dat geval kan de levensverwachting indien nodig worden beperkt. In acute noodsituaties, orgaan transplantatie kan noodzakelijk zijn.
Wanneer moet je naar een dokter?
Wanneer de typische symptomen van cardiorenaal syndroom worden opgemerkt, moet een arts worden geraadpleegd. De getroffen persoon moet medisch advies inwinnen als hij of zij zich enkele dagen of weken onwel voelt. Symptomen zoals urineretentie or ademhaling moeilijkheden duiden op een ernstige voorwaarde dat vereist opheldering door een arts. Uiterlijk bij het optreden van nierklachten dient medisch advies te worden ingewonnen. De getroffen persoon dient de huisarts of een nefroloog te raadplegen. Een vroege diagnose vergroot de kans op een spoedig herstel. Als er geen behandeling wordt gegeven, verergert het cardiorenale syndroom en veroorzaakt het symptomen zoals nierfalen of bloedvergiftiging In dit stadium is medische noodhulp nodig. De getroffen persoon moet onmiddellijk naar een dokterspraktijk of ziekenhuis worden gebracht, omdat er acuut levensgevaar bestaat. Na de eerste behandeling moet de patiënt andere artsen raadplegen om eventuele secundaire aandoeningen uit te sluiten of te behandelen. Personen die lijden aan hartfalen of nierinsufficiëntie zijn bijzonder vatbaar voor de ontwikkeling van het cardioarenale syndroom en dienen onmiddellijk medische hulp in te roepen als de waarschuwingssignalen worden genoemd.
Behandeling en therapie
Cardiorenaal syndroom wordt behandeld volgens het type en de getoonde symptomen. Centraal staat altijd het behandelen van de onderliggende ziektes en het mogelijke minimaliseren risicofactoren In het ziekenhuis worden getroffen personen primair behandeld voor acute vloeistofoverbelasting (hydropische decompensatie). Oedeem van de ledematen, kortademigheid door longoedeem of pleurale effusies zijn indicatief voor vloeistofoverbelasting. Om de nierfunctie te ondersteunen, vocht evenwicht moet worden gereguleerd. Als er een teveel is, moet de hoeveelheid gedronken vloeistof worden beperkt. Het is ook mogelijk om vloeistofoverbelasting te verminderen door zogenaamde diuretica of diuretica.
Vooruitzichten en prognose
Naast een gedetailleerde medische diagnose en het daaruit voortvloeiende behandelplan kan de getroffen persoon ook zelf actief worden. In hoeverre dit mogelijk is, hangt grotendeels af van de oorzaak van de ziekte en de gekozen medische behandeling. Het vermijden van fysieke activiteit in combinatie met bedrust helpt de symptomen te verlichten, ongeacht de oorzaak. Veranderingen in het voedingspatroon in overleg met de arts en het onthouden van verslavende middelen kunnen de medicatie verminderen dosis en ontlast de cardiovasculair systeem Verbeteren nierfunctie, is het noodzakelijk om de vloeistof te optimaliseren evenwichtIndien er overtollig vocht aanwezig is, dient de vochtopname in overleg met de arts te worden verminderd. Voedingsmiddelen zoals asperge of wortelsap ondersteunen dit effect, net als alle andere diuretica die mogelijk zijn voorgeschreven. Als dit niet het gewenste effect heeft, tijdelijk dialyse therapie kan worden besproken met de arts. Dit stabiliseert de toestand van het nierfalen totdat de medische behandeling van het hartfalen succesvol is. Als er daarentegen sprake is van vochttekort, wordt een verhoogde opname van vocht in de vorm van water, kruiden en fruit thee of fruit spritzers heeft een ondersteunende werking. Natuurlijk moet diuretisch voedsel worden vermeden. Omdat allebei teveel uitdroging en te veel vochtinname leiden tot een aanzienlijke verslechtering van de symptomen, regelmatige controles van nierfunctie en elektrolyt evenwicht zijn essentieel en zelf-therapie moeten overeenkomstig deze waarden worden aangepast.
het voorkomen
preventieve maatregelen voor cardiorenaal syndroom zijn nauw verwant aan de preventie van hart- en nierinsufficiëntie. Levensstijl risicofactoren moet worden geminimaliseerd. Regelmatige controles bij een arts geven vroege indicaties van een verslechtering van het orgaan functie van het hart en nier.
Nazorg
In de meeste gevallen zijn de opties voor nazorg voor dit syndroom ernstig beperkt. De getroffenen zijn voornamelijk afhankelijk van een snelle diagnose met daaropvolgende behandeling om verdere complicaties en verdere verergering van symptomen te voorkomen. Zelfgenezing is in de regel niet mogelijk, omdat dit een genetisch bepaalde ziekte is. Als de patiënt kinderen wil krijgen, moeten in ieder geval genetische tests en counseling worden uitgevoerd om herhaling van het syndroom te voorkomen. Over het algemeen zijn degenen die aan deze ziekte lijden, afhankelijk van regelmatige controles en onderzoeken door een arts. Met name de nieren en het hart moeten bijzonder goed en regelmatig worden gecontroleerd om beschadigingen in een vroeg stadium op te sporen. Evenzo mag de getroffen persoon niet te veel drinken om de nieren niet onnodig te belasten. Stressvolle of fysieke activiteiten moeten bij deze ziekte ook worden vermeden om kortademigheid te voorkomen. In de meeste gevallen niet verder maatregelen van een follow-up zijn noodzakelijk. Of de levensverwachting van de getroffen persoon als gevolg van dit syndroom afneemt, kan in dit geval niet universeel worden voorspeld.
Wat u zelf kunt doen
Cardiorenaal syndroom vereist in ieder geval uitgebreide medische opheldering en behandeling. Wat maatregelen de getroffenen kunnen zichzelf bovendien innemen, hangt onder meer af van de oorzaak van de symptomen en de medische behandeling. In principe kunnen de symptomen van de ziekte worden verlicht door rust en bedrust. In het geval van kortademigheid of oedeem van de ledematen worden ook medicinale preparaten aanbevolen, die kunnen worden ondersteund door remedies uit de natuurlijke geneeskunde. De getroffenen zouden dat moeten doen praten hierover met hun arts en stel een individueel behandelplan op. Een verandering in dieet is ook logisch. Patiënten moeten gezond eten dieet en vermijd genotmiddelen zoals alcohol en nicotine Om de nierfunctie te ondersteunen, moeten patiënten voldoende drinken. Naast mineraal water, kruidenthee en verdunde fruitspritzers worden ook aanbevolen. Als er een teveel is, moet de gedronken hoeveelheid worden verminderd. In ernstige gevallen diuretica moet worden genomen. Natuurlijke remedies zoals asperge of wortelsap kan ook het plassen bevorderen en zo de symptomen helpen verlichten. Als deze maatregelen geen effect hebben, moeten de symptomen naar een arts worden gebracht.
