Borstkanker, borstklierkanker of borstcarcinoom is een kwaadaardige kanker van de borstklieren. Vrouwen hebben de meeste kans om deze tumor te ontwikkelen. Er zijn ongeveer 60,000 burst kanker patiënten per jaar in Duitsland. Typische tekenen van borstkanker zijn knobbeltjes en nodulaire gezwellen in het borstgebied. Omdat er nauwelijks andere symptomen zijn, is een jaarlijks onderzoek zinvol voor vroege opsporing.
Wat is borstkanker?
Schematisch diagram met de anatomie en structuur van vrouwelijke borsten in borstkanker Klik om te vergroten. Borst kanker of borstcarcinoom is een kwaadaardige ziekte van de lobben van de borstklieren (lobulair carcinoom) of vaker van de ductale epitheel (ductaal carcinoom). In Duitsland komt het het meest voor kanker bij vrouwen, waarbij ongeveer een op de acht tot een op de tien vrouwen de ziekte tijdens hun leven ontwikkelt. De incidentie blijft stijgen, maar goede screeningsprogramma's (vooral mammografie vanaf 50 jaar) betekenen dat borstkanker vaak in een vroeg stadium kan worden opgespoord. Behandelingsopties zijn ook continu verbeterd, wat resulteert in een aanzienlijke vermindering van de mortaliteit. In Duitsland kan tot 70% van de gevallen van borstkanker worden genezen of in ieder geval tot staan worden gebracht.
Oorzaken
Een enkele directe oorzaak van borstkanker is zelden identificeerbaar. Uitzonderingen zijn bijvoorbeeld de genetisch veroorzaakte borstkankers, die slechts ongeveer vijf procent uitmaken (mutaties in de genen BRCA-1 en BRCA-2). Anders kan het individuele risico worden ingeschat via risicofactoren Naast een familiale opstapeling speelt ook een lange hormoonconfrontatie een doorslaggevende rol. Dienovereenkomstig vroege menarche, laat menopauze en geen of late zwangerschappen zijn risicofactoren Borstvoeding en veel zwaartekracht hebben een beschermend (beschermend en preventief) effect. Hormoonafhankelijkheid wordt ook vaak weerspiegeld in de tumor zelf. Zo kunnen sommige vormen oestrogeen vormen en progesteron receptoren. Dit feit wordt ook therapeutisch gebruikt. Algemene factoren zoals zwaarlijvigheid, roken, andere voorgeschiedenis van kanker en blootstelling aan ioniserende straling verhogen ook het risico op het ontwikkelen van borstkanker.
Symptomen, klachten en tekenen
Niet alles knobbeltjes in de borst, duiden op borstkanker. Desalniettemin moeten ze in het mammogram worden verduidelijkt. Mogelijk symptomen van borstkanker omvatten knobbels, terugtrekkingen van de borstklier en waterige of bloederige afscheiding uit de borstklier. In het begin veroorzaakt borstkanker echter geen ongemak of pijn Pas naarmate de ziekte voortschrijdt, kan er verharding of zijn knobbeltjes in de borst, die meestal van buitenaf voelbaar is. Naarmate de ziekte voortschrijdt, kan zwelling optreden in het okselgebied, vaak onder de oksel sleutelbeen of naast het borstbeen. Af en toe treedt ook zwelling op in de buik en de basis van de rug, afhankelijk van de ernst van de ziekte van een eventuele uitzaaiing. Sommige vrouwen merken een vergroting van een of beide borsten op. Naarmate de ziekte voortschrijdt, kunnen de tepels veranderen en ontstoken raken. Kuiltjes, kuiltjes of vergrote poriën rond de borsten duiden ook op een ziekte die door een arts moet worden onderzocht. Naarmate de ziekte voortschrijdt en de tumoren uitzaaien, komen niet-specifieke symptomen steeds vaker voor. Afhankelijk van de locatie van de metastasen, pijn kan voorkomen in de botten of in de buik, bijvoorbeeld. Er kan ook sprake zijn van kortademigheid, misselijkheid en brakenuitputting en een aanhoudend gevoel van ziekte.
Complicaties
Complicaties van borstkanker zijn in het bijzonder gerelateerd aan de chirurgische behandeling van de ziekte. De wondholte kan geïnfecteerd raken en zich vormen littekens Infectie en ernstige littekens zijn factoren die vooral voorkomen bij rokers en diabetici. Aangezien patiënten tijdens de operatie niet en daarna nauwelijks bewegen, is het risico van trombose en embolie neemt aanzienlijk toe. Bovendien, de daaropvolgende opening van het bloed schepen en daaropvolgende bloeding kan optreden. Meestal kan dit probleem worden opgelost met een drukverband. Bij een klein percentage van de patiënten is echter verdere chirurgie vereist. Bij deze zogenaamde revisieoperatie moeten dan drains worden geplaatst. Dit zijn plastic buizen die transporteren bloed, wondafscheiding en andere vochtophoping naar buiten. complicaties bij de behandeling van borstkanker komen ook vaak voor als bijwerking van de gekozen therapie De cellen in het maagdarmkanaal en in de haar delen met dezelfde frequentie als kankercellen. Daarom lijden ze tijdens chemotherapie. Misselijkheid, braken en maagbloeding optreden. Haar valt uit en vernieuwt zichzelf niet zolang chemotherapie Blijft.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als u uw borsten regelmatig zelf palpeert, is het sneller en gemakkelijker om eventuele veranderingen op te merken. Alles kan erachter zitten. Huidveranderingen op de tepel, een terugtrekking van de tepel of vloeistof die uit de tepel lekt, moet zo snel mogelijk en zonder lang wachten door een gynaecoloog worden onderzocht. Huidveranderingen op de borst die een gelijkenis hebben met sinaasappelschil huid behoren ook tot de waarschuwingssignalen. Een plotselinge verandering in de grootte van een van de borsten of een veranderde beweeglijkheid van de borst kunnen ook tekenen zijn dat er sprake is van borstkanker. Pijn komt zelden voor bij de ziekte van borstkanker, maar als dat wel het geval is brandend pijn in de borst wordt een bezoek aan de gynaecoloog sterk aangeraden. Als zwelling van de weefselvocht knooppunten onder de arm worden gevonden tijdens palpatie van de borst, dit moet ook worden waargenomen. weefselvocht knooppuntzwellingen kunnen natuurlijk ook onschadelijke oorzaken hebben. In dit geval is een snelle opheldering door de gynaecoloog noodzakelijk. Alleen er kunnen verdere onderzoeken zoals mammografie en ultrageluid verduidelijk wat deze wijzigingen zijn. Heel vaak is er een onschuldige verklaring, maar het tijdige bezoek aan de dokter kan ook levensreddend zijn.
Behandeling en therapie
Mammografie is een onderzoeksmethode voor de vroege opsporing van borstkanker (mammacarcinoom), de meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen in Duitsland. De eerste prioriteit voor borstkanker is chirurgisch therapie Indien mogelijk wordt een borstsparende operatie uitgevoerd. Dienovereenkomstig wordt alleen de tumor met voldoende veiligheidsmarge verwijderd. Als de tumor echter op meerdere plaatsen is gelokaliseerd (multicentrisch), als hij erg groot is in verhouding tot de rest van de borst, of als hij al is gefuseerd aan de huid of borstspier, moet de gehele borst worden verwijderd (ablatie). Intraoperatief, de schildwacht weefselvocht knooppunt wordt ook verwijderd in het geval van invasieve borstkanker. Alleen als dit histologisch is aangetast, niveau II en III oksel lymfeklieren worden ook weggesneden. Als er een borstsparende operatie is uitgevoerd, is bestraling van de resterende borst verplicht. Na ablatio mammae wordt een beslissing genomen afhankelijk van risicofactoren, tumorstadium en voorkeur van de patiënt. Complementair chemotherapie kan worden uitgevoerd. Als de tumor erg groot is of als er sprake is van een inflammatoire borstkanker, een zogenaamd neoadjuvans therapie kan ook vóór de operatie worden uitgevoerd om de tumor te verminderen massa Postoperatieve chemotherapie wordt gegeven afhankelijk van de risicoconstellatie, tumorstadium en metastase. Als de borstkanker hormoonreceptoren vormt, moet hormoontherapie (afhankelijk van de menopauzale status) adjuvant worden toegepast. Deze therapie wordt toegepast als directe maatregel, maar ook ter profylaxe van herhaling. Een vrij nieuwe therapievorm is tumorspecifiek antilichamen (Herceptin). Dit antilichaam tegen de Her-2 / neu-receptor wordt voornamelijk gebruikt bij uitgezaaide borstkanker.
Vooruitzicht en prognose
De prognostische vooruitzichten voor borstkanker zijn de afgelopen jaren aanzienlijk verbeterd. Met een vroege diagnose en snelle behandeling is de kans op genezing van borstkanker opmerkelijk goed. Van de 100 patiënten, gemeten vanaf het moment dat de ziekte wordt ontdekt, leeft bijna 90% na 5 jaar nog. Als er geen verdere complicaties optreden, kunnen de meeste patiënten na een operatie en daaropvolgende kankertherapie als genezen worden ontslagen. In veel gevallen vormen zich tijdens het verdere verloop nieuwe tumoren of dochtertumoren op de tumorplaats. Dit moet tijdig worden gecontroleerd en behandeld om een nieuwe kankeruitbraak te voorkomen. Patiënten onder de 35 jaar hebben meer kans op een recidief van de ziekte en dus een herhaling van het borstcarcinoom. Als het borstweefsel volledig wordt verwijderd, neemt de kans op herhaling aanzienlijk af. De prognose van borstkanker verandert met de grootte van de ontdekte tumor. Hoe groter het is, hoe groter de kans dat het lymfestelsel naast de borst ook door kankercellen wordt aangetast. metastasen hebben gevormd op het lichaam. Bovendien hangt het uitzicht op genezing af van het type borstkanker. Tubulair mammacarcinoom heeft een gunstiger prognose vergeleken met inflammatoir mammacarcinoom.
Follow-up
Bij borstkanker betekent symptoomvrij zijn zeker niet dat alles in orde is. Nazorg heeft een hoge prioriteit bij kanker. Op basis van de huidige kennis wordt borstkanker beschouwd als een chronische kanker. De kans op gevolgen en recidieven is groot. Veel patiënten ervaren 피로 jarenlang na chemotherapie, bestraling en chirurgie. Tijdens de behandeling kunnen ernstige bijwerkingen optreden. Ook de psychologische belasting mag niet worden onderschat. Daarnaast is nazorg belangrijk omdat veel borstkankerpatiënten jarenlang antihormonale preparaten krijgen. Adjuvante therapieën moeten worden gecontroleerd. Zolang de borstkanker niet is uitgezaaid, begint de nazorg direct na de eerstelijnszorg. Klinische controles zijn met regelmatige tussenpozen noodzakelijk om recidieven in een vroeg stadium op te sporen. Therapeutische gevolgen moeten meestal gedurende een langere periode worden behandeld. Rehabilitatie maatregelen en psychotherapeutische diensten behoren ook tot de nazorg. In de meeste gevallen zijn gynaecologen of huisartsen het aanspreekpunt voor nazorg na de revalidatiefase. Regelmatige palpatieonderzoeken en uitgebreide interviews geven informatie over mogelijke behandelingsmogelijkheden. Indien nodig kunnen counselingcentra of zelfhulpgroepen enige emotionele steun bieden. Nazorg maatregelen moeten een specifiek schema volgen. De Duitse Kankervereniging heeft hiervoor richtlijnen opgesteld. De frequentie van nazorg verandert in de tijd. Hoe vaak follow-up nodig is, hangt echter ook af van de individuele omstandigheden, familiegeschiedenis en de ernst en het type borstkanker.
Hier is wat u zelf kunt doen
Voor de getroffenen betekent de diagnose borstkanker altijd een verandering in eerdere leefgewoonten. Naast medische behandelingen, tegenwoordig diverse begeleidende maatregelen worden aangeboden waardoor de getroffen personen en hun familieleden gemakkelijker met de ziekte kunnen omgaan. Door gesprekken met andere borstkankerpatiënten, maar ook met vrienden en familieleden, kunnen eigen ervaringen in de dagelijkse omgang met de ziekte worden uitgewisseld. Dit en maatregelen zoals lichaamsbeweging, een verandering in dieet en het vinden van nieuwe hobby's kan de kwaliteit van leven verbeteren. Deskundige ondersteuning kan ook worden verkregen bij psychologische hulpverleningscentra voor kanker. Op de langere termijn kunnen getroffenen zich wenden tot een psychotherapeut of zelfhulpgroepen zoeken. Counseling is ook aan te raden vanwege de sociale risico's van kanker, bijvoorbeeld als terugkeer naar het werk gevaar loopt of als het niet meer mogelijk is om voor het gezin te zorgen. In deze gevallen kunnen deskundigen die zijn opgeleid in het sociaal recht, helpen bij het regelen van persoonlijke aangelegenheden. Ten slotte kunnen de getroffenen ook hun toevlucht nemen tot alternatieve geneesmethoden. Hoewel de werkzaamheid van deze methoden niet noodzakelijkerwijs is bewezen door middel van wetenschappelijke klinische tests. Extra stappen kunnen echter hoop geven en het dagelijks leven met de ziekte vergemakkelijken.
