Tendinitis in de voet | Tendinitis in de voet

Tendinitis in de voet

Ontsteking van pezen aan de binnenkant van de voet kunnen verschillende pezen aantasten, afhankelijk van hun exacte locatie. Vaak een ontsteking van de pezen aan de binnenkant van de onderkant van de voet is gebruikelijk. Dit peesgebied, bekend als de longitudinale boog, is onderhevig aan zware belasting en is gemakkelijk ontstoken.

Vooral bij bepaalde voetvormen kan er snel peesontsteking optreden. Mensen met een platte voet, holle voet or te zwaar een bijzonder risico lopen op het ontwikkelen van tendinitis in het voetgebied. Ongeschikt schoeisel en een algemene overbelasting van de pezen door bepaalde fysieke activiteiten moet ook worden beschouwd als een oorzaak voor interne voetpijn.

Ontsteking van pezen in de voet met zwelling

Ontsteking van de pees is een ontstekingsreactie van het lichaam, die vaak gepaard gaat met de typische tekenen van ontsteking. pijnroodheid en verlies van spierkracht, vooral een zwelling van de pees is merkbaar. Door de ontsteking van de pees komen bepaalde boodschappersubstanties in het lichaam vrij, die ontstekingsmediatoren worden genoemd. Deze zorgen ervoor dat water wordt opgeslagen in het gebied rond de pees en dragen zo bij aan de van buitenaf zichtbare zwelling. Behandeling van de ontsteking en het heffen van de voet kan de zwelling helpen verminderen.

Diagnose van peesontsteking in de voet

De diagnose van tendinitis begint met een gedetailleerde anamnese en een inspectie en fysiek onderzoek van de voet. Belangrijke gebeurtenissen zoals constante belasting van de voet, blessures aan de voet en een nauwkeurige beschrijving van de kwaliteit van de pijn kan helpen om een ​​vermoedelijke diagnose van tendinitis te stellen. Tijdens de fysiek onderzoek, de bewegingen waarbij de pijn voorkomt worden besproken.

Ook wordt besproken of er zwelling en roodheid is op de pijnlijke plek. De aanwezigheid van andere ziekten kan ook een indicatie zijn van een verband. Het gebruik van beeldvormende diagnostiek kan ook nodig zijn. Als een bot breuk of hielspoor wordt vermoed, een Röntgenstraal wordt meestal ingenomen. Ultrageluid onderzoeken en een MRI-scan van de voet kunnen ook nuttige onderzoeksmethoden zijn.