Endinitis van de bicepspees
Een ontsteking van de lange duur bicepspees wordt ook endinitis van de bicepspees genoemd. Een dergelijke ontsteking komt vaak voor bij mensen met posturale misvormingen met naar voren hangende schouders en veroorzaakt ernstige schouder pijn. De lange bicepspees ligt in een smal benig kanaal in de schoudergewricht en is vatbaar voor overbelasting en letsel omdat het vaak onderhevig is aan wrijving in zijn smalle loop.
Door de constante irritatie kan de pees opzwellen en ontstoken raken. Naarmate het vordert, kan in sommige gevallen de bicepspees wordt verder beschadigd in de vorm van rafelen en de pees wordt onstabiel. Bicepspees-endinitis kan ook worden veroorzaakt door een spieronbalans van de rotator manchet van de schouder.
Dit wordt een verkeerde positie van de thoracale wervelkolom genoemd, waarbij de ondersteunende spieren aan de achterkant van de rotator manchet zijn te zwak. De dominante borst spieren trekken de schouders naar voren, waardoor de schouders naar voren hangen en het smalle kanaal waar de bicepspees doorheen loopt verder samentrekt. De diagnose van een bicepspees tendinitis is gemaakt met de zogenaamde test volgens Yergason, waarbij de arm tegen het lichaam rust met de elleboog haaks gebogen en nu wordt geprobeerd de onderarm tegen het verzet van de dokter.
In het proces pijn wordt geprovoceerd in het gebied van de voorste schouder bij dinits van de bicepspees. Om spieronbalans te behandelen en verlichting te bereiken in het gebied van de geïrriteerde en ontstoken bicepspees bij endinitis bicepspees, gerichte spiertraining onder fysiotherapeutische begeleiding ter versterking van de posterieure rotator manchet moet uitgevoerd worden. In de meeste gevallen kan dit het chirurgisch snijden van de bicepspees omzeilen.
- Synoniemen: Omarthrosis, Glenohumeralarthrosis
- Locatie van de beste pijn: In de schoudergewricht, soms met pijn die naar binnen straalt de bovenarm.
- Pathologie Oorzaak: Er zijn veel oorzaken van schouder artrose Naast slijtage van het gewricht (artrose), ongevallen met botbreuken of ontstekingsziekten (bijvoorbeeld reumatoïde artritis) kan leiden tot schouder artrose.
- Leeftijd: meestal hogere of hogere leeftijd.
- Geslacht: iets vaker vrouwen.
- Ongeval: voornamelijk door slijtage
- Pijntype: doffe pijn, die erger wordt bij belasting, maar ook pijn in rust en 's nachts.
- Pijnontwikkeling: Progressieve artrose leidt tot incompetitie (oneffenheid) van de gewrichtsoppervlakken. Kraakbeen cellen sterven af en worden afgebroken tijdens een ontstekingsproces.
Dit ontstekingsproces veroorzaakt pijn.
- Pijn optreden: bewegingsafhankelijk, maar ook pijn in rust en 's nachts.
- Externe aspecten: In de vroege stadia onopvallende, later benige gezwellen (osteofyten) en verzwakking van de schouderkapspieren.
streng schouder pijn kan ook worden veroorzaakt door schouder artrose (omartrose). In dit geval is de slijtage van kraakbeen in de hoofd of opperarmbeen en / of de glenoïdholte leidt tot gewrichtsslijtage in de schoudergewricht. Schouder artrose is onderverdeeld in een primaire (geen aanwijsbare oorzaak, leeftijdsgebonden slijtage van het gewricht) en een secundaire (na botbreuken of als gevolg van necrose van de hoofd of opperarmbeen).
Een vervorming van de opperarmbeen te zien op het Röntgenstraal beeld. Bovendien is de vermindering van het gewricht kraakbeen is zichtbaar als een vernauwing van de zichtbare gewrichtsruimte. Schouder artrose resulteert vaak in beperkte mobiliteit.
Bovendien veroorzaakt het bewegingsafhankelijk pijn in de schouder gewrichts- en, in veel gevallen, intermitterende inflammatoire activering van het gewricht. Artrose van de schouder wordt behandeld met medicatie, fysiotherapie, koeling of chirurgische maatregelen (bijv. artroscopie, prothese, kunstschoudergewricht).
- Synoniemen:Conditie na dislocatie van het schoudergewricht of dislocatie van de schouder, beschadiging van de voorste glenoïdrand.
- Locatie van de grootste pijn: in de meeste gevallen puilt het schoudergewricht naar voren en naar beneden uit. Dit kan leiden tot benige of kraakbeenachtige schade aan de voorste glenoïdrand van het schoudergewricht.
Pijn bevindt zich daarom meestal aan de voorkant van de glenoïdholte, vooral tijdens werpbewegingen. Dit geldt vooral als een schouderdislocatie na zelfherpositionering (herinjectie door de patiënt of door hemzelf) niet door een arts is vastgesteld.
- Oorzaak van pathologie: Schouderdislocatie met onbedoeld scheuren van de heupkomrand.
- Leeftijd: vaak jongere patiënten die actief zijn in sport en een hyperlaxed ligamenteuze apparaat hebben.
- Geslacht: geen geslachtsvoorkeur
- Ongeval: In 90% van alle gevallen treedt een dislocatie van de schouder in neerwaartse richting op (subcoracoïdale dislocatie). In dit geval scheurt de onderste voorkant van de koker af.
- Type pijn: stekend, helder.
Gedeeltelijk gevoel van instabiliteit van het gewricht.
- Oorsprong van pijn: instabiliteit na beschadiging.
- Pijn: Instabiliteit door beweeglijkheid in de richting van de ontbrekende rand van de koker en, secundair, door beginnende slijtage van het gewricht.
- Externe aspecten: Bij instabiliteit, migratie Mobiliteit van de humerus hoofd (humeruskop) is mogelijk.
Een laesie van het banktype wordt meestal veroorzaakt door een dislocatie van de schouder (dislocatie) naar voren als gevolg van een ongeval. Een Bankart-laesie is een voorwaarde waarin de zogenaamde glenoïde labrum van de glenoïde holte van de schouderblad geheel of gedeeltelijk afgescheurd is. Deze joint lip stabiliseert in feite het glenoïdgewricht in de kom en verdere dislocatie van de schouder kan gemakkelijk optreden.
Vaak gaat de laesie van het banktype gepaard met een gevoel van instabiliteit in het glenohumerale gewricht. Van een Bankart-laesie met schouder pijn zijn meestal jongere en atletisch actieve mensen met een overmobiel ligamentisch apparaat.
- Synoniemen: Schoudergewrichtartrose, acromioclaviculaire gewrichtsartrose
- Locatie van de grootste pijn: de grootste pijn bevindt zich direct boven het AC-gewricht.
- Oorzaak van pathologie: De oorzaak van ACG-artrose is onduidelijk.
Het wordt veroorzaakt door verwondingen aan het gewricht, zoals acromioclaviculaire gewrichtsdislocatie (ACG-dislocatie) of sleutelbeen breuk.
- Leeftijd: Meestal in de context van slijtage die toeneemt met de leeftijd.
- Geslacht: mannen> vrouwen
- Ongeval: zie oorzaak
- Pijntype: saai
- Pijnontwikkeling: langzaam toenemend
- Pijn optreden: afhankelijk van de belasting
- Externe aspecten: met toenemende slijtage van het gewricht zijn er benige bijlagen die extern kunnen worden gepalpeerd.
Het acromioclaviculaire gewricht (acromioclaviculair gewricht, AC-gewricht, ACG) is de scharnierende verbinding tussen het bovenste uiteinde van het schouderblad, de zogenaamde schouderhoogte (acromion), en het uiteinde van het sleutelbeen. Als in dit gebied slijtage (artrose) optreedt, resulteert dit meestal in een pijnlijke beperking van de schouderbeweging. De behandeling van dergelijke ACG-artrose is meestal gebaseerd op de individuele klachten.
In de meeste gevallen therapie met fysiotherapie en fysieke toepassingen (bijv. Verkoudheid, elektrotherapie) wordt geprobeerd. Als het schouder pijn niet voldoende wordt ontlast en de bewegingsbeperking niet kan worden opgeheven, kan een resectie van het AC-gewricht worden overwogen. Hiervoor worden de voegvlakken weggefreesd en een soort meniscus gemaakt van het lichaamseigen materiaal wordt tussen de gewrichtsvlakken geplaatst. Na zo'n operatie is de schouder vaak al na twee maanden weer volledig belast en pijnloos.
