Inhiberen
Inhibine behoort tot de klasse van proteohormonen, dwz het heeft een proteïnestructuur (proteïne = eiwit). Bij vrouwen wordt het geproduceerd in bepaalde cellen van de eierstokken, de zogenaamde granulosacellen, en bij mannen in de testikels. Inhibin is verantwoordelijk voor het remmen van de afgifte van FSH van de frontale kwab van de hypofyse, maar zonder de afgifte van het tweede gonadotrofine, namelijk LH, te beïnvloeden.
Inhibine is dus samen met oestradiol verantwoordelijk voor de piek van LH-afgifte. Zoals reeds beschreven, triggert de LH-piek opnieuw de invoer. Inhibine speelt ook een belangrijke rol bij de geslachtsdifferentiatie in de baarmoeder.
De afscheiding van het hormoon inhibine neemt ook af naarmate de vrouw ouder wordt. Inhibine-niveaus worden niet bepaald in de bloed omdat er geen standaardwaarden van inhibine bekend zijn. Het hormoon oxytocine wordt geproduceerd in de hypothalamus en, na te zijn getransporteerd naar de achterste lob van de hypofyse, wordt daar opgeslagen en vrijgegeven zoals vereist.
De release van oxytocine, dat ook wel het “knuffelhormoon” wordt genoemd, wordt gestimuleerd door elk soort comfortabel huidcontact. Mechanische stimuli voor de tepel, zoals bij het geven van borstvoeding, naar de vagina en naar de baarmoeder veroorzaken ook een release van oxytocine. Dit wordt een belangrijke rol toegeschreven in het geboorteproces.
Het veroorzaakt een samentrekking van de spierlaag van de baarmoeder (myometrium) en triggert zo de contracties. Vanwege dit effect is het ook verkrijgbaar in verloskunde als medicijn om de contracties. Oxytocine is ook verantwoordelijk voor de afterpines, die bedoeld zijn om postpartumbloeding te voorkomen en om involutie van de baarmoeder.
Oxytocine is verantwoordelijk voor het ledigen van de melkklier, wat leidt tot het vrijkomen van melk tijdens het geven van borstvoeding (melkafgifte). Daarnaast heeft oxytocine ook effecten op de interactie tussen moeder en kind en tussen seksuele partners en ook op verder sociaal gedrag. Een goed voorbeeld van de invloed van oxytocine op de moeder-kindinteractie is de periode na de geboorte.
Hier zorgt oxytocine voor aangename, plezierige gevoelens die bedoeld zijn om de emotionele band van de moeder met haar pasgeboren kind te verdiepen. Veel andere fysiologische effecten van het hormoon oxytocine zijn al bekend of worden nog onderzocht. Oxytocine-niveaus in de bloed kan ook worden gemeten. De standaardwaarden voor oxytocine zijn afhankelijk van het feit of de vrouw momenteel een pasgeborene borstvoeding geeft. Voor niet-zwangere en zwangere vrouwen is de standaardwaarde 1-2 mIE / ml, terwijl het oxytocinespiegel significant hoger is tijdens de periode van borstvoeding met 5-15 mIE / ml.
Alle artikelen in deze serie:
