Synoniemen in bredere zin
- Schouder pijn
- Impingement-syndroom
- Tendinose calcarea
- Gescheurde rotatormanchet
- Endinitis van de bicepspees
- AC gewrichtsartrose
- Schouderartrose (omartrose)
- Supraspinatus pees syndroom
Introductie
De meeste mensen ervaren schouder pijn op een bepaald punt in hun leven. Dit kan worden veroorzaakt door een blessure, maar het kan zich ook ontwikkelen in de context van bepaalde ziekten en langzaam vorderen. In het geval van een acute schouder pijnspreekt men van klachten die niet langer duren dan zes weken.
Indien de pijn duurt tussen zes en twaalf weken, wordt als subacuut beschouwd. Chronische pijn duurt uiteindelijk langer dan twaalf weken. Hieronder staan enkele oorzaken die kunnen leiden tot schouder pijn.
Pijn in nek, keel en bovenarm
Acute aanvallen van pijn in de nek-schoudergebied hebben vaak spierspanning als oorzaak. Mogelijke triggers zijn tocht of kou, een gespannen houding, verkeerd zitten of liggen, evenals een ongewoon zware belasting. Mentale problemen kunnen ook leiden tot spierspanning.
Spierspanningen zijn zeldzamer. De enige uitzondering is terugkerende pijn die uitstraalt vanuit de nek en keel in de schouder. Ze ontstaan vaak door slijtage van de cervicale wervelkolom door te weinig of verkeerd bewegen en veel zitten.
De tussenwervelschijven worden platter, de cervicale wervelkolom verstarren en de kleine wervel gewrichten verslijten (facetgewricht artrose). Dit veroorzaakt pijn in de nek gebied en leidt tot een steeds meer stijve nek. Bovendien verharden de spieren, wat extra pijn veroorzaakt tot aan de schouder.
Tocht of kou kunnen dan acute pijnaanvallen veroorzaken. Bovendien effenen deze processen de weg voor later zenuwwortel compressies. Pijn in de nek en schouder die in de arm straalt, gaat meestal gepaard zenuwen die vastzitten direct nadat ze het spinal cord (root-compressie).
De zenuwwortels moeten door een nauwe benige opening in de onmiddellijke nabijheid van de respectievelijke tussenwervelschijf. In de meeste gevallen, vooral bij oudere patiënten, zijn de bovengenoemde slijtage-gerelateerde processen verantwoordelijk voor beknelling. Minder vaak, hernia van de cervicale wervelkolom, schijfuitsteeksels van de cervicale wervelkolom of whiplash van de cervicale wervelkolom (bijvoorbeeld auto-ongeluk) zijn de oorzaak.
De gevolgen van wortelcompressie zijn sensorische stoornissen en pijn in de nek, schouder en omgeschreven delen van de arm. Dit kan gepaard gaan met lichte verlamming van bepaalde spieren en mogelijk verzwakking van reflexen. Afhankelijk van het geknepen zenuwwortelkomen de klachten op verschillende plaatsen voor.
De pijn hangt meestal af van de houding en is 's nachts sterker. Pijn die van de schouder naar de arm straalt, kan irritatie van het individu veroorzaken zenuwen. In de meeste gevallen wordt dit veroorzaakt door carpaal tunnel syndroom.
Een zenuw (N. medianus) wordt bekneld bij de pols. Herhaalde activiteiten met de hand, bijvoorbeeld schrijven op een computertoetsenbord, moedigen dit aan. De pijn treedt meestal 's nachts op, straalt van de hand naar de schouder en verbetert acuut door de arm te bewegen.
Emotionele stoornissen van de vingers kunnen ook optreden, evenals onhandigheid van de vingers in de ochtend. Verder zenuwen in de zenuwplexus tussen de cervicale wervelkolom en de schouder, in de zogenaamde plexus cervicobrachialis, kan worden beschadigd. Dit kan worden veroorzaakt door acute allergische ontstekingsprocessen (neuralgische schouderamyotrofie).
Drugsmisbruik, infecties, reumatische aandoeningen of overmatig gebruik kunnen de oorzaak zijn. De bewegingsonafhankelijke pijn begint meestal plotseling, 's nachts en aan de dominante zijde van de arm. Uren later veranderen ze in een zwakte van de schouderspieren, die zich op de lange termijn kunnen manifesteren in de vorm van een uitstekende schouderblad en zakt langzaam.
Sensorische stoornissen zijn meer op de achtergrond. Andere redenen voor schade aan de zenuwplexus zijn tumoren of metastasenlate schade door straling, infecties (bijv. Lyme) en bepaalde sportactiviteiten (hockey, schieten). Andere mogelijke redenen zijn het dragen van een zware rugzak, het plotseling omhoog of omlaag trekken van de arm en een verkeerde positionering tijdens een operatie schepen en zenuwen in het gebied van de bovenste thoracale opening (thoracaal uitlaatsyndroom) is ook een zeldzame oorzaak van pijn in de schouder en arm.
Vaak is er een extra cervicale ribbe en kan de pijn worden uitgelokt door bepaalde manoeuvres. Daarnaast, ziekten van de schouder kan ook pijn in de schouder en bovenarm veroorzaken. Deze omvatten schoudergewricht artrose, rotator manchet traan, subacromiaal syndroom of bicepspees ontsteking.
Bij deze ziekten is de pijn voornamelijk afhankelijk van bewegingen in de schoudergewricht. Afgezien hiervan kunnen organische ziekten zich ook laten voelen door pijn in het schouder-nekgebied. In de eerste plaats de hart- aanval wordt genoemd als een absoluut noodgeval.
Slechts ongeveer een derde van alle gevallen wordt gekenmerkt door typische pijn in de linkerarm, en vaak straalt de pijn uit naar de schouder, nek en rug. De pijn is onafhankelijk van beweging en ademhaling. Tegelijkertijd algemene zwakte, angst, bleekheid, zweten, misselijkheid en kortademigheid optreden.
Daarnaast, lever en gal kanaalziekten kunnen pijn aan de rechterkant veroorzaken, milt ziekten in het linker nek-schoudergebied. Impingement-syndroom Het zogenaamde impingement-syndroom veroorzaakt een bottleneck in de schoudergewricht. Dit wordt vaak veroorzaakt door een degeneratieve verandering in de pees van de supraspinatus-spier, die door slijtage begint te verkalken.
Dit maakt het dikker en stijver, zodat het vast komt te zitten in de acromion tijdens bepaalde bewegingen. Chronische ontsteking van de pees kan ook de oorzaak zijn. Dit wordt ook vaker waargenomen bij jonge sporters die hun schouder zwaar belasten.
Symptomen: Patiënten melden doorgaans pijn wanneer de arm in spreidstand van het lichaam staat, vooral tussen 70 ° en 130 °. Dit bereik wordt ook wel pijnlijke boog genoemd. Als de 130 ° wordt overschreden, kan de arm meestal zonder problemen verder worden opgetild, omdat de scapula dan naar buiten draait, waardoor de acromion voor de verkalkte of ontstoken pees.
Diagnose: de diagnose van impingement syndroom kan worden gecontroleerd door MRI, CT of ultrageluid. Deze beeldvormingstechnieken kunnen worden gebruikt om veranderingen in het pees- en schoudergewricht te detecteren, zodat andere mogelijke oorzaken van de waargenomen symptomen kunnen worden uitgesloten. Bijvoorbeeld een gescheurde pees of een blessure in de schouder gezamenlijke capsule kan worden gecontroleerd.
Als de symptomen verbeteren als gevolg van de injectie van ontstekingsremmende medicijnen in het schoudergewricht, kan de diagnose impingement syndroom kan als zeker worden beschouwd. Therapie: Therapie wordt meestal uitgevoerd met conservatieve maatregelen, dwz een chirurgische ingreep wordt in de meeste gevallen niet uitgevoerd. In eerste instantie kunnen ontstekingsremmende medicijnen rechtstreeks in het schoudergewricht worden geïnjecteerd; ze verbeteren de symptomen en kalmeren het geïrriteerde peesweefsel.
Bovendien wordt fysiotherapeutische behandeling aanbevolen om de mobiliteit in het aangetaste schoudergewricht te verbeteren en te stabiliseren. Een alternatieve procedure is schokken golftherapie (ESWT). In deze procedure een zeer sterk geluid schokken Er worden golven gegenereerd die op de schouder kunnen worden gericht.
Door hun sterke druk kunnen ze verkalkingen in het schoudergebied opbreken. De kleine verkalkingsdeeltjes kunnen beter door het lichaam worden afgebroken en afgevoerd, zodat schokken golftherapie kan goede resultaten opleveren. Als de pijn ondanks deze maatregelen echter langer dan een half jaar aanhoudt en daarom chronisch is, kan een chirurgische ingreep worden overwogen.
Dit wordt meestal artroscopisch uitgevoerd, dwz als onderdeel van een schoudergewricht endoscopie. Hiervoor worden camera's en instrumenten via kleine huidincisies in het gewricht ingebracht, zodat de ontstekingsgebieden onder visuele controle kunnen worden verwijderd. Als de pijn optreedt na een traumatische gebeurtenis, kan dit een schouder kneuzing.
Een dergelijke gebeurtenis is typisch een schok, klap, klap door vallen of een botsing, wat bijvoorbeeld gemakkelijk kan gebeuren tijdens het sporten. Symptomen: A. schouder kneuzing manifesteert zich als pijn op het getroffen gebied, vergezeld van roodheid en zwelling. Vaak treden ook blauwe plekken op.
Therapie: onmiddellijk na de traumatische gebeurtenis moet de schouder worden geïmmobiliseerd en moeten de bewegingen worden onderbroken. Het moet ook worden gekoeld met ijs. Compressie en elevatie (in het geval van de schouder eerder reliëf voor de schouder) B.
door een armband) zijn ook goede onmiddellijke maatregelen. Deze 4 maatregelen worden ook wel de PECH-regel. In het verdere verloop van het genezingsproces kunnen verwarmende zalven worden gebruikt om het genezingsproces te ondersteunen, maar u moet ongeveer 2 dagen wachten. Het is belangrijk om de schouder pas weer te belasten blauwe plek is volledig genezen.
