Weefsel hormonen, in tegenstelling tot andere hormonen, worden ze niet geproduceerd in speciale klieren, maar in de nabijheid van hun werkingsplaatsen. Ze voeren verschillende taken uit in het lichaam. Wat weefsel hormonen werken alleen op de cellen waarin ze worden geproduceerd (celhormonen).
Wat zijn weefselhormonen?
Weefsel hormonen worden ook wel lokale hormonen genoemd. Ze vervullen hun functie in de nabijheid van hun plaats van vorming door direct in te werken op naburige cellen (paracrien weefsel). Ze overwinnen de interstitiële ruimte gevuld met bloed schepen, zenuwvezels en bindweefsel en via deze de receptoren van de beoogde cellen bereiken. De bloedbaan is niet nodig als transportroute. Er zijn ook lokale hormonen die uitsluitend het endocriene weefsel aantasten. Voorbeelden van weefselhormonen zijn prostaglandines (PG), serotonine, histamine, bradykinine en hormonen die het maagdarmkanaal reguleren (stof P). Als het weefselhormoon rechtstreeks inwerkt op de cellen waarin het wordt geproduceerd, wordt het een celhormoon genoemd.
Functie, actie en taken
Weefselhormonen gebruiken het diffusieprincipe om zich te verspreiden naar omringende paracriene of endocriene weefsels. Lokaal werkende hormonen beïnvloeden metabolische processen en reguleren de lichaamsgroei en seksuele rijping. Ze worden permanent aangestuurd door de centrale zenuwstelsel en hormonen op een hoger niveau. Ze worden bijvoorbeeld vrijgegeven door een stimulus in de centrale zenuwstelsel Ze worden ook vrijgegeven om hormonaal te blijven evenwicht (regelgevingscyclus). prostaglandines (PG) behoren tot de groep van eicosanoïden. Als pijn bemiddelaars, ze brengen het gevoel van pijn over, en in de maag ze zijn betrokken bij de opbouw van het slijmvlies dat de maag beschermt. In vasculaire ontsteking, ze voorkomen bloedplaatjes door samenklontering en dus ook het optreden van trombose en embolieën. Ze verwijden zich bloed schepen en samentrekken van spieren. In glaucoma, ze verlagen de intraoculaire druk. De prostaglandinegroepen E1 en E3 voorkomen ongewenste effecten van prostaglandine E2, zoals de ontwikkeling van koorts Het weefselhormoon serotonine werkt in op de 5 HT-receptoren. Het is voornamelijk actief vanuit de darm slijmvlies en invloeden geheugen prestaties en mentaal welzijn. Als "gelukshormoon" zorgt het voor een goed humeur en een betere omgang met spanning Het vermindert het hongergevoel en reguleert de lichaamstemperatuur. histamine, die ook functioneert als een neurotransmitter, wordt vrijgegeven tijdens ontstekingsreacties. Door de H2-receptoren te stimuleren, stimuleert het de vorming van maagsap. In ontsteking, histamine afgifte veroorzaakt weefselzwelling op de doelplaats en verwijding van bloed schepen - acties bedoeld om de immuunrespons op de getroffen plaats te ondersteunen. Bovendien veroorzaakt een sterke afgifte van histamine het optreden van allergische symptomen zoals loopneus neus-, tranende ogen en huiduitslag Via de centrale zenuwstelselveroorzaakt histamine de afgifte van andere neurotransmitters.
Vorming, voorkomen, eigenschappen en optimale niveaus
Weefselhormonen worden gevormd in gespecialiseerde enkele cellen en kunnen, in tegenstelling tot klierhormonen, over grote weefselgebieden worden verdeeld. prostaglandines werden voor het eerst ontdekt in de afscheidingen van de man prostaat (Vandaar de naam). Ze komen vooral voor bij mannen sperma, maar worden ook in veel orgels aangetroffen. Prostaglandinen worden geproduceerd uit de vetzuren gamma-linoleenzuur, eicosapentaeenzuur en arachidonzuur - onverzadigd vetzuren bestaande uit 20 carbon atomen en een gesloten 5-koolstofring. Er zijn prostaglandinegroepen D2, E1, E2, E3 enz. Histamine wordt gemaakt van histidine. Het lichaam maakt het ook van bepaalde voedingsmiddelen zoals kaas, gist en chocolade Het is bijna overal te vinden (huid, longen, hypothalamusmaagdarmkanaal) en in verhoogde hoeveelheden, vooral in mestcellen, maagslijmvliescellen en basofiele granulocyten. Ongeveer 95% van serotonine wordt geproduceerd in het maagdarmkanaal en dient ook als zenuwboodschapper (neurotransmitter L-tryptofaan is vereist voor de productie ervan in de hersenen, aangezien het lichaam zelf geen serotonine kan produceren. Tryptofaan wordt in hoge concentraties aangetroffen in bepaalde voedingsmiddelen (noten, sojabonen, champignons, zonnebloempitten), maar moeten eerst door de bloed-hersenbarrière Sport vergemakkelijkt de doorgang van L-tryptofaan in de hersenen en verhoogt zo de productie en afgifte van serotonine.
Ziekten en aandoeningen
Kunstmatig geproduceerde prostaglandinen verwijden de perifere arteriën bij patiënten met perifere arteriële ziekte (pAVD) in stadia III en IV. Daarbij bootsen ze de werking van de natuurlijke prostaglandine E1 na. Ze worden ook gebruikt om maagzweren en gastro-intestinale zweren te genezen en te voorkomen ontsteking Als E2-analoog dienen ze om kunstmatige arbeid te induceren en atonische baarmoederbloedingen te voorkomen. Bij prostaglandinedeficiëntie worden de E1- en E3-groepen onvoldoende geproduceerd. Ze remmen normaal gesproken de bijwerkingen van de E2-groep. Als gevolg hiervan treden allergische reacties op. Serotoninedeficiëntie leidt tot depressieve stemmingen, slecht humeur, prikkelbaarheid, verhoogde angst en migraine Het komt voort uit een tekort aan vitamine B6 en magnesium en wordt behandeld met antidepressiva die rechtstreeks op de hersenen Daarnaast is het verbruik van koffie, vlees en zuivelproducten hebben een ongunstige invloed op de vorming van serotonine. Daarentegen is de consumptie van L-tryptofaan bevattend voedsel zoals bananen, noten, amarant, champignons en chocolade verhoogt de productie van serotonine. In histamine-intolerantieis het vermogen van het lichaam om het weefselhormoon histamine af te breken aangetast. Het DAO-enzym dat hiervoor nodig is, functioneert slechts onvoldoende. Dit leidt tot een teveel aan histamine en tot ontstekings- en allergische reacties. De patiënt reageert op de consumptie van chocolade, gezwaveld gedroogd fruit, kaas en rode wijn met huiduitslag, hoofdpijn, diarree, misselijkheid, vloeibaar neus- en gezwollen ogen. Soms zijn er zelfs gevolgen op de lange termijn (migraine, eczeem). Histamine-intolerantie wordt vaak veroorzaakt door antibiotica, die een ongunstig effect hebben op de darm bacteriën Het komt ook voor als gevolg van een tekort aan vitale stoffen.
